Oorspronkelijke titel: Als nu dit moetwillichste ende die fleur van Ducdalbens Krijchsvolck, die so lange binnen Malta ende elders gheleghen hadden, verslaghen was, Duckdalbe met zijn overghebleven Spaengiaerden, daer om seer verbittert zijnde, heeft de Graven van Egmondt ende van Hoorn, met de Batenburghers ende ander ghevanghen Edelen doen onthalsen.

Als men schreef duysent vijfhondert
In dat achtensestichste Jaer,
Was menich mensch verwondert,
Te Bruyssel int openbaer,

Vier Graven Edel van Bloede
Doodemen in corten stont,
Daer toe seer rijck van goede,
Ick wilse u doen condt.
Een Heer van grooter machten

En Grave van Egmont,
Als een Schaep ginck hy ter slachten,
Want ghecomen was ure en stont,
Men sach daer weenen en trueren
So menich Man, en Wijf

Te Bruyssel binnen der mueren
Al om dit wreet bedrijf.
Cloeck ginck hy na der stede
Daer hy moste sterven, desolaet
En sprack ghy Heeren en Burghers mede

Och isser nu gheen ghenaedt,

Soo ben ick een arme Grave
Daer toe gheen Edelman:
Niemant hem antwoort gave
Dies sprack den Grave nu wel an.

De Grave nam sonder trueren
Een Cussen, hoort dit bedien
Daer op hy den doot wilde besueren
En booch daer op zijn knien,
Te samen leyde hy zijn handen,

Ten Hemel siende seer soet,
Godt doende zijn Offerhande,
Die edel Grave goet.
Als zijn knien waren gheboghen,
En zijn handen waren ghevoecht,

Een heeft dat sweert uutghetoghen,
Daermen hem zijn hooft af sloech:
Sijn bloet sachmen daer stralen,
Edel van Ordens verbont,
Godt sal die wrake verhalen

Van die Grave van Egmondt.
Terstont daer na quam vooren
Edel van Stam en Bloet,
Die Edele Graef van Horen,
Liefhebbende Gods woort soet,

Lieflijck sachmen hem daer treden,
Als een Slachtschaep in noot
Comende ter selver steden,
Daer hy moste sterven den doot.
Egmont die daer lach eenpare

Ghedeckt met een cleet dicht,
Wert hijt aen zijn voeten geware,
Dies hy tcleet heeft opgelicht:
En sprack met cloecke reden
Sijt ghy daer Egmont?

Sijt ghy my voor ghetreden,
So wil ick u volghen terstont.

Baals Priester met zijne cluchten
Tradt tot den Grave groot:
Gaet van my (sprack hy met suchten)

Want ghy doet my nu aen den doot:
Hy wist wiese waren al voren,
Des duyvels en sPaus ghebroet,
Van Antechristus gheboren,
Die daer dorsten na donnoosel bloet.

Een Cussen heeft hy ghevonden
Daer hy op booch zijn knien,
Al om te zijn verslonden,
Tot den Hemel sachmen hem sien:
Hy voer uut dese Warande,

Sprekende seer onbevreest,
O Heer in dees Offrande,
Beveel ick u mijnen gheest.
Als hy zijn knien had gheboghen
En zijn handen had ghevoecht,

Een heeft dat Sweert uutghetoghen,
Die den Grave zijn hooft af sloech,
Aldus sachmen crincken,
Den Edelen Grave minioot,
O Godt wilt toch ghedincken,

Den Tyran die hem bracht in noot.
Twee Broeders in goede zeden,
Van Batenburch twee Heeren groot,
Bervoets sachmense treden,
En bloots hoofts al na den doot,

Singhende uut helder kelen
Uut David den sesten Psalm:
Straft my niet Heer in velen:
Tot Godt quam haerlieder galm.

Vry moedich int openbare
Aenriepen sy haren Schepper groot:
De Trommelen ginghen allegare,
En sloeghen daer al accoort:
De Jongste begost te treuren,
Hy liet soo menighen traen,

Om dat het niet mochte ghebeuren,
Dat die lieden hem conden verstaen.
Op den Savel zijn sy ghecomen
Dees twee jonghe Heeren soet
Al waer sy met onvervromen

Moesten storten haer edel bloet
Want men sach haer thooft af smijten
Met noch thien edel mannen schoon
O Godt mijn hert wilt splijten
Als ick daer op denk ydoon.

Groot suchten ende claghen
En weenen ghebrack daer niet:
Men hoorde mans en vrouwen gewaghen,
O Godt wat grooter verdriet
Van dees Nederlantsche Heeren

Diemen daer doot en brant,
Met so menich Man, dwelck tsijnen vermeeren
Doet Duckdalve den wreeden Tyrant.

O Duckdalf met u ghenooten,
Sijt ghy niet sadt van tbloet

Dat ghy in Napels hebt vergoten,
En voor Mets soo menich man goet:
Waren dat niet Schelmsche wracken,
Dat ghy den onghelesten kalck
Int broot hebt doen backen,

O Nero, Verrader end Schalck.
Al met u bloedighe tanden
Als Pharao en Jesabel
Coemt ghy in dees Nederlanden,
Als Herodes quaet en fel:

Hanghen, moorden en branden,
Ontlijven al metter spoet:
Dus coemt ghy met Babel ter schanden,
Al om tonschuldighe bloet.