Oorspronkelijk titel: Volghende Oorlof liedekens van Duckdalve. Een liedeken van Duckdalve.

Ick wil te Lande uut rijden
Sprack daer den Ouden Grijs:
Wie sal my nu ten tijden
Die Paden maken wijs?

Die wech valt my soo swaren
Die ick sal moeten gaen,
Het is by na ses Jaren,
Doe quam ick daer van daen.
Wilt ghy nu weder na Spaengien,

Sprack daer een Cardinael,
Soo coemt die Prins van Oraengien,
En maect ons Papen cael:
Is nu die Cruyne gheschoren,
Men scheert ons dan theel hooft:

Laet ghy ons nu verloren?
Dat had ick noyt ghelooft.

Wilt ghy u noch verschoonen,
En dencken ghy hebt al recht?
Daelders en gouden Croonen

Die waren my toe ghesecht:
Ducaten root van golden,
En Angelotten schoon,
Om mijn knechten te besolden,
Het Nederlandt sou zijn mijn loon.

Hoe souden wijt anders maken:
Wy betaelden u Spangiaerts met munt,
Ons Duytschen met grof Laken
Of wat haer wort ghegunt,
En dat op die condicy,

Dat ghy soudt hebben ghebracht
Die Spaensche Inquisicy
In hare volle cracht.
Wat soude ick die in voeren,
Dat spel dat liep te hooch:

Die spraeck quam onder die Boeren
Dat u dinghen niet en dooch:
Het Vaghevier sy uut pissen,
Sy houdent voor een ranck,
Bedevaert en Sielmissen

Werpen sy achter de banck.
Om dat wy sulcks wel wisten
Daerom en spaerden wy gheenen cost,
Ons Renten wy daghelicks misten,
Wy sonden na u eenen Post,

Al waert ghy thuys ghebleven,
Daer waer niet veel versuymt,
Wy sullen doch worden verdreven,
Och hadden wy tghelt versluymt
Verdrijft u de Prins van Oraengien,

Verjaecht hy u op dit pas,
Soo treckt met my na Spaengien,
Ick schenck u elck een Kas,
De eene van sinte Cornelis,
De ander van sinte Krijn,

De derde loopt met Melis,
De vierde met Valentijn.
Tis best dat ghy noch jocket,
Ende houdt met ons uwen spot,
Nu ghy ons tghelt ontlocket,

Ende slepet in uwen Pot,
Daer mede ghy soudt verstercken
Het heylighe Roomsche Rijck,
Den dienst der heyligher Kercken
Ons Missen alle ghelijck.

Een Doctor quam my verrassen,
Op alder Sielen nacht:
Mijn Cruyden waren ghewassen,
Sy quamen in haer cracht:
Wie gheen Pardoen woude coopen,

Die meynde ick te vertreen,
Dat Water quam met hoopen,
Mijne Cruyden dreven heen.