’t Geween, ’t gehuyl, ’t gekryt "op desen tyt" gaet nu, Heer,
even seer" weder aen.
Het arme volk, o God! "wert bespot" en gehoont,
niet verschoont "van Maraen.
Hy slaet en moort" vernielt, verstoort,
verdruckt, benout "end’ spaert noch jong noch out.
Gelyck en dolle zee" vande ree "tiert en baert,
en vervaert" alle man,
soo woed oock desen bul "die, als dul" plaegt en druckt,
ruct en pluct "waer hy kan,
en maeckt het land" vol moort en brand.
Daer ’s niemant vry "schier van zyn tyranny.
Hy grypt en grabt int goet" en int bloet "daer hy weet,
dattet breet" is, en meest;
syn balg is nimmer vol "maer gantsch hol" ruym en wyt,
en altyt "so geweest;
doch noch op’t eynd" eer dan hy’t meynd,
hy daer van al "syn loon noch krygen sal.
Valerius: Neder-landtsche gedenck-clanck, Haerlem 1626. Valerius schrijft: "De
Spanjaerden zijn den 2 October 1572 vyantlijck in
de selve stad (Mechelen) gevallen / niemanden verschoonende, geestelijcke noch
wereltlijcke / ende [hebben] een grousaeme
moort aengerecht / vele dagen lanck de stad geplondert..."