Toen al in de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis de scheiding van kerk en synagoge een feit was, bleven er toch allerlei herinneringen bestaan van de oorspronkelijke verbondenheid. In de liturgieen is de herinnering van de joodse feesten levend gebleven. Dit geldt ook voor de grote joodse feesten van de herfsttijd: Rosj haSjanna (Israelitisch Nieuwjaar), Jom Kippoer (Grote Verzoendag), Soekkot (Loofhuttenfeest), Simchat Tora (Vreugde der Wet). Omgekeerd werd het Jodendom naar het zich laat aanzien ook bemvloed door het christendom. Onder invloed van het christelijke kerstfeest lijkt het Chanoeka feest te zijn ontstaan.
De gebeurtenissen in de laatste wereldoorlog en de indringende vragen hierdoor aan kerk en christelijke theologie hebben de kerken er toe gebracht gedurende deze dagen zich te bezinnen op hun relatie tot Israel. Daarom is er een "Israelzondag" in de herfst.

In de westerse traditie was aan het begin van november Allerheiligen en Allerzielen, met de gedachtenis van de overledenen. De Lutherse traditie kende de gedachtenis van de overledenen in eschatologisch perspectief op de laatste zondag van het kerkelijk jaar (Christus Koning). Deze verwachting van de komst van de Heer is de opmaat van de Adventstijd. (Voor meer over de gedachtenis van overledenen van het afgelopen jaar, klik hier.)