Index Psalmen

Index Gezangen

De CL. Psalmen Davids ende Geestelijcke Liedekens wtgelesen mitsgaeders - eenige nieuwe Loff-sangen die hier noch bygevoegt zijn.
De laetste Editie.
Ephes 5. Wordet vol Geestes, ende spreeckt van Psalmen
Ic heb geplant Apollo heeft nat gemaect Godt moet de wasdom geven.
Loff-sanghen ende Geestelijcke Liederen:
Singet en spielet den Heere in uwen Herten.
[Edited by Ligarius. With musical notes.]
TOT UTRECHT, [1647]
By Simon de Vries / Boeckvercooper
woonende onder de Laken-snijders.

Voorrede IOHANNIS LIGARY.
Dat Gheestelijcke Liede te maecken / ende in den Godtsdienste te
gebruycken / Een gave des Heyligen Gheestes ende Godtsalich
is / dat kan alleene de Souter Davids ghenochsaem bewijsen
die welcke niet anders en is dan, Gheestelijcke Liede dichten /
Beeden / Singhen ende Speelen Ghelijck oock die lieve Propheten
ende ander Hooch begaeffde Heylighen / hier ende daer inden
Bijbel met Psalmen ende Gheestelijcke Liedekens / der Gemeynten
Voorgangers ende Voorsangers sijn. Doch in den nieuwen Testamente
(Luc. I. ende II. Matth. XII) Maria des Heeren Moeder /
Zacharias / Symeon / die heylighe Enghelen / die Ghemeente Out
ende Jonck / gedaen hebben wat den XCVI. Psalm gewissaghet ende
vermaent hadde / dat in den Nieuwen Testamente gheschieden
soude. Ende Sanct Paulus die Evangelische ghemeente Godts soo
vlijtig hier van vermaent ende onderwijset om dat selbe
voortaen inden Volcke Godts meer ende meer te ghebruycken
(I. Corinth, XIV. Ephes V, Coloss )

VOORREDE.
Daerom wy gheen breeder Disputatie hier van behoeven te maken/
Maer willen int korte bethoonen die Oorsaecken/
Waerom in desen Woerdeschen Sang boecke die Souter dusdaenich van
Compostie ende Voysen ghemaerkt ende Waerom dat het Sangboeck van
Gheestelijcken Liederen soo cleyn gheworden is.

Ten eersten: Want die Theologie ende Religie haer sonderlinghe
Aert ende Gheest hebben met Eenvoudighe ende Duytlijcke Graviteyt
daer de Prockerije met verdrayde Compositien ende Voysen so haest
schaden als baten ( 1 Cor I. ende II.) Daerom soo laten wij die
Attherijck haer in Wereltlijcken Materien (die ghemeynelijck van
lichten Gheeste ende gheringen Stoff zijn) zoo fraey ende krans
maecken / verdraeyen / verbloemen ende Lusteeren als sy wil
ende kan.

Maer wy hebben in desen Religions Handel / soodanighe Compositien ende
Voysen behooren te ghebruyken/ daer die Compositie des Bijbelschen
Textes Woorden ende sinn' ten Duytlicxsten behoudt /
Ende die Voysen den Eenvoudighen Christen (daert meest om te doen is/
(Matth.ix.ende xi.) alder bekandest ende bequaemste zijn.
Ende soodanich zijn die de Luthersche Voysen in dien tijden
maeckt als die Yver noch Uyttich / die des gheestes gaeven Rijckelijck waren.
Maer indien sommige Sinrijcke ende
Lustighe Gheesten onder den Christenen hier mede niet
gepaey zijnde/ meer geriefs begheeren/ Die selve toianen al onder ons ende buyten desen Sangboeck/
haer gherief we soecken ende vinden.
Wij vermanen nochtans haer niet te willen om de fraeyheyt ende Nieuwicheydt de Voysen soo verre
abusieren dat sy goedige materien op droevighe Voysen singhen gelijck met den Psalmen in sommighe ander Sanghboecken gheschiet is /
Dat de fraeye Voys meer dan die rechte sinn des Textes weininc
ende ghevolghet is/

Item: Dat claghe Psalmen op blijde Voysen ende Danck Psalmen
op Clagelijcke Voysen ghestelt zijn.

Een tweeden: t'Sangboeck van Geestelijcke Liederen aengaende/ I. Want in de gheheele
Souter is Gesangs wijse
verduytset/ so en behoeven die Psalmen (die voorheen allene ghecomponeert ware/
ende moesten dieshalven met den anderen Liederen in een Boeck te saemen
staen) Die selve en behoeven ymmers nu
VOORREDE.
niet meer buyten den Souter gerepeteert te worden/
maer hebben ende houden haren plaets in den Souter. Ende also is
het Sangboeck van Geestelijcke Liederen een goet deel cleynder gheworden.

II.. Item: Want dat spreeckwoort/ daerover Lutherus in synen
tyden claget. (Den Muysendzeck wil medeonder den Peper wesen)
Nae synen doode nach al meer ende inden Sangboecke
bevonden is: soo hebben wy opt Nieuwe Moeten wt monsteren
alle suspecte ende halff onnutte Lieden/ die het Sangboeck
so haest onteeren als vermeeren: Gelijck die Avontrepen/
Meysanghen/ Reys Liedekens ende meer ander Halff werck.

III. Item: Want oock niet alle goede Liedekens inden Kercken
Sanck ende Boeck gehoren/ maer die inden Beedhuys ende
Godsdienst ghesonghen worden/oft ymmers behooren ghesongen te
worden soo hebben wy oock mogen wt laten sommighe soodanige
Liedekens/ diewelcke al en zijn sy niet suspect/ noch onnutte /
noch argherlijck/ nochtans bequamer in Huys ende op den
Velde te singhen/ Ende totten Kerckendienst onnoodich /
Over midts men genoech oude ende beter Kercken-ghesanghe
hebben mach.

IV. Item: het en syn oock niet alle Geestrijcke Lieder des
Ouden Testamentes (in der Bijbel verstropt staende) met de
Psalmen in een Boeck vergadert. Ende indien alle goede
Gheestelijcke Lieden nu souden in een Boeck tesamen gheraept
worden / het soude wel sodanich Boeck grooter worden dan den
Bijbel selffs ende noch jaerlijcks met Nieuwe Lieden
vermeerdert worden sonder eynde.

Daerom soo en hebben wy niet meer in dit Woerdische Sangboeck
Vergaederen willen dan ons ende onser Ghemeenten nutte ende
Noodich is in den kercken dienst te ghebruycken.

V. Die Latijnschen Sanghe hebben wy gespaert / om voor de
Latijnsche Schole Insonderheydt te drucken laeten/
(Te weten) die Sanghe ende Hymni die oprecht ende goet zijn.
Maer die Papauwischen Hymnos (Anna ghy aenvanckelijck zijt.
Christoffel ghy veel heylighe Man / Pange Lingua /
Regina Coeli / Maria tzaert / Rosina / end diergelijcken)
hoe wel datse van den Evangelischen gecorrigeert zyn/
nochtans hebben wy den selve die eere deses Sangboecks niet
willen doen: om des Leydighen Pausdoms wille / daerin se niet
alleene so misbruyct worden / waer aen haer selven Affgodisch
syn / ende de Geest des Heeren so planteys syn gaven by de
Evangelie is gevende/ Dat wy ons met sadonisch hempelweck wt
den Pausdom niet en behoeven te behelpen.

VI. Maer die Musica in den Pausdom wantse aen haerfelver niet
Affgedifth en is / maer alleen misbruyckt so (ghelijck die
Souter / Bijbel / Evangelie / ende ander goede dingen meer)
sijn en moghen my niet misprijsen, dat Evangelische gesanghe
oft Texten die syn dieselve Voysen gheen componeert ende
ghebruyckt worden: by nochtans verre dat Godtsalighe aendacht
ende gheene Lichtveerdicheyt daer plaets hadde.

VII. Want om de ydelheyt des Papfest en laudaeren wy niet
dat geestelijcke Liedekens en Wereltlijcke lichtveerdige
Voysen ghemaeckt ende ghesongen werden:
Overmidts dat oorsaecke daer door gegeven wert die
wereltlijcke Liedekens te leeren om de Geestelijcke
daer nar te singen.
En also verhopen wy den goethemighen Sangen voldaen te sijn.
Teghen die meester Cloeckelinge ende Blameerders sal ons
dienen: Slecht en recht behoede my, Psalm 25 Amen.

De Psalmen Davids.

<H Psalm. I.>
<C Beatus vir.>
<W Op de Voys / Het is dat Heyl ons comen her.>
<C Item: Op die navolgende Voys.>

<V 1> WEl salich dien / Die niet en gaet /
Noch op der Sondaers wegen staet
Ten raede der Godloosen /
Noch sitt by spotters boosen /
Maer heeft zijns herten lust alleyn
Aen 's Heeren Wet heylich en reyn
Spreeckt daer van Dach end Nachte.

2. Sal wesen als een boom geplant
By goede Water-beecken /
Hy brengt in tijts zijn Vrucht pleysant
Sijn Bladen niet verbleecken /
Wat hy aenvaert / is wel ghedaen
Daer die Godloos verstuyven gaen/
Als kaf al voor den winde.

3 Die Godloos sullen int gericht
Niet moghen staende blijven /
Die Sondaers moghen in den Sticht
Der Vromen niet beclijven.
Want God kent der gerechten Wech /
Maer Godloos wesen (tis syn recht)
Sal eyntlyck heel verdwynen.

<H Psalm. II.>
<C Quare fremuerunt.>
<W Op de Voys: Ach GODT van Hemel siet daer in.>
<C Item: Op de navolgende Voys.>
<V 1> Help Godt hoe gaet het immer toe
Die Vorsten / Adel oock alsoe /
Dat alle Volck soo grimmet/
Alleens syn sy ghesinnet/
Om wederstaen des HEEren handt
End Christ dien ghy hebt ghesandt
Om alle Werelt te helpen.

2. Sy willen onberispt gaer
Gaen leven nae haer sinne /
Verwerpen dijnen Raet van haer /
End wat ghy leert daerinne
Sy gaen al nae haers Herten waen
Een yeder op zijn eygen baen /
En laten haer niet weeren.

3. Maer ghy hooch in des HEmels' staet
O Godt sult sy belachen /
Bespotten haren besten Raet /
End' all Aenslagh verachten /
Met Thoorn sult ghyse spreken aan. /
En straffen t sunt by hun ghedaen
Met grim sult ghyse schrecken.

4. Die HEEr heeft syn Coninck geset
CHRISTUM / dien ghy vercleynen /
Op Zyon heylich nae syn Wet /
sss syn Ghemeyne /
Dat hy vercondigh over al /
Des Vaders sinn'end welgeval /
End' syne Wet ons leere.

5. Hy sprac tot hem / ghy sijt mijn Soon
Huyd' heb ick dy gheboren /
Oock van den Doot verwecket schoon /
End in dy wtvercoren /
Voor Erven end' voor Kinder mijn /
Die g'looven aen den Name dijn /
Dat sy a door dy leven.

6. Die Heydens wilick schencken dy
Mijn Soon tot eenen erve
Opdat door dijnen woorde vry /
Haer vleesches lust verderve /
Een nieuw Volck sult ghy voeren aen /
Dat mijnen Naeme prijsen can /
Hier over al op Aerden.

7. Daerom ghy Coning mercket hoe
Ghy u sult laten leeren
End' desen Coninck hooren toe/
Houden zijn woort in eeren:
Op dat ghy leert Godt vreesen goet/
End' hoe 't hert hem betrouwen moet /
Dat heet Godt recht wel dienen.

8. Aenneemt die straffe willichlijck /
Dat niet en thoorn die HEERE /
Houdt hem voor ooghen stadichlijck/
End leeft nae synder Leere /
Als syn Thoorn / als een Vuys aengaet
Wie is dan die voor hem bestaets
Dat syn die hem betrouwen.

<H Psalm. III.>
<C Domine quid multipl'.>
<W Op de Voys: So Godt de HEER niet by ons houdt. >
<V 1> ACH HEER wat syn der Vyand' veel
End' veel my teghen streven /
Veel segghen nu van mijner Siel/
Godt heeft hem al begheven /
Maer ghy Heer zyt voor my den Schilt/
Die my ter eeren helpen wilt/
En doet mijn hooft op rechten.

2. Mijn stem den Heer aenroepen sal/
End' hy sal my verhooren/
Ick slaep gherust / ontwaeck oock wel/
Gheen Vyandt mach my stooren/
Want Godt de Heer my selfs onthout/
Al haten my veel duysent stout/
Noch vreest hem niet myn herte.

3. Helpt Heer myn Godt / aenvaert die saeck
Redd' my van mijn Vyanden /
Ghy slaet den Vyant op syn staeck /
Ghy breeckt der Godloos'tanden /
Dijn hulp is wel te vinden Heer
Dijn Segen gaet noch ymmermeer/
Dijn Volck mach s' al ghenieten.

<H Psalm. IV.>
<C Cum Invocarem.>
<W Op die naevolgende Voys: Uit dieper Noot / &c.>
<V 1> VErhoort my als ick roep tot dy /
Ghy die in Ancsten troostet my /
GODT mijn gerechtichheide /
Ghenadich hoor myn Beede.
Ghy Paussen hier op Eerden groot /
Wat sal myn Eer in uwen Woet
Noch lang ghescheyndet werden.

2. D'onwaerheyt is by u bemint /
Ghy hebt die Drugen geeren /
Nochtans men met der Daet bevint
Dat wonderlijck die HEERE
Syn Heyligen regiert end' voert /
Als ick aenroep / hy my verhoort/
Dies troost ick my in Lijden.

3. Sondicht doch niet so thoornichlijc/
Maer spreeckt met uwer herten/
Op uwen Leger duldichlijck /
Een sal u nimmer smerten
Offert den Heere gherechticheyt
End’ hoopt op hem nae syn bescheyt
So moocht ghy Godt behaghen.

4 Deel segghen soud' ons dese Mensch
Wat goet is / moghen leerens
Maer HEER tot u is onse wensch /
Wilt selvest tot ons keeren
Ghenadichlijck u aenghesicht /
So wand'len wy in uwen licht/
End' hebben vry gheleyde.

5. HEER ghy verheucht mijns herten Gnoet
Meer dan met caozn en wijnen
Dat ick met vreden slape saet.
All sorghe moet verdwijnen
Want Heer alleyn ghy zijt myn schilt
Ghy maeckt dat ick in rust en stilt
Wel sekerlijck mach woonen.

<H Psalm. V.>
<C Verba mea auribus.>
<W Op de Voys: Ach Godt van hemel siet daer in.>
<V 1> Myn woort end'mijn geschiep vernem'
Mijn Coning, Godt end' Heere /
Droech coemt voor u mijn claghe stem /
Verhoot vroech myn begheere /
Droech stuyr ick tot u mijn ghebedt /
Myn herte neerstich daerop let
Met aendacht end"'verstande.

2. Wat geensins Godt bent ghy sodaen.
Dien Godloos heyt behaghet /
Die Boose mach by u niet staen /
Gheen Stouten ghy verdaghet.
Die Leugen end Bloetgiericheyt /
All' Arghlist end quade Feyt
Het is den HEER een grouwel.

3. Maer gaen wil ick ten Huyse dijn.
Nae dijn goetheyt verheven/
Mijn Beed-huys sal dijn Tempel sijn/
Wil in dijn vreese leven.
Ach HEER in dijn Gerechticheyt
Leyd my dijn Wech voor my bereyt
Om mijner Vyand wille.

4. Want geen waerheydt haer monten en gaff
'T is herten leedt van binnen/
Haer keel is als een open graff
'T is stanck en Doodt daer innen/
Me tharen Tonghen smeecken sy /
Vercierent al met huychely/
End' draeyent hoe sy willen.

5. Verschamen wilt doch haer propoost
Mijn Godt wiltse verstooten/
Want bovenmaten zijn sy boos/
Sout teghen dy sy woeden.
Vermaen tot boet en batet niet/
Het wort al argher soo men siet/
Dat moet den Heere spyten.

6. Maer vrolijc (Heer) end' eewich vry
Laet roemen wel tesamen
All die betrouwen vast op dy/
End' hebben lieff dijn Naeme/
Ghy seghent die gherechten seer/
En croontse met ghenaden Heer
Ghelijck als met den Schilde.

<H Psalm. VI.>
<C Domine ne in furore>
<W Op de naevolghende Voys : Wt dieper Noot.>
<V 1> Ach HEEr straft niet in dijnen thoorn
Ontfermt u/ oft ick ben verloorn/
Castijdt niet grimmich seere
Mijn cracht vermach niet meere/
Mijn Lijf en Ziel syn heel verschickt
Ist dat ghy HEEr my niet Verquickt
Hoe mach ick langher dueren?

2. HEER help mijn Siel wt Anxt en Noot/
Om dijner Goetheyt wille/
Prijst u doch niemant in den Doot
Noch danckt u in der Helle
Van sufften ben ich also mat/
Dat d' Nachtes is mijn Laegher nat
Van Tranen end van sweete.

3 Mijn Aengesicht van Treuricheyt
Is Oudt end' heel vervallen/
Van allen kanten swaricheyt
Heeft my seer overvallen.
Heer woud ghy nu mijn Trooster zijn
Verquicken d'Lijf end' Ziele mijn/
Vrymoedich soud' ick segghen.

4. Wijckt af van my all' quaet gespuys
Met schanden moet ghy wijcken/
Draghen so helpt de Heer myn Cruys:
Syn hulpe doet hy blijcken.
Mijn Tranen syn al wel bestaet/
Die Vyand hy verschricken gaet,
Subijtelycx all' te schanden.

<H Psalm VII.>
<C Domine Deus meus>
<W Op de Voys: Vaer o Godt niet met ons teser Oord>
<V 1> Mijn Godt want ick op dy betrou
Redd' my van mijn Vyanden/
Dat hy niet als een leeuw seer grou/
Verscheur mijn Siel met schande
Heer mijn Godt heb ick so ghedaen
Als sy my over segghen gaen
Is on recht in mijn handen.

2. Is yemant oyt van my beschaet
Die Vrede houden wilde
Jae heb ick oyt oock dien verhaet
Die my verhaten wilde/
So laet den Vyant binnich syn/
Verpletten ziel end leven myn/
Mijn eer int stoff vernielen.

3. Den Vyants (Heer) is heel vergramt/
Toornich wilt u verheven/
End helpt my weder in dat angt/
Dat ghy my hadt ghegeven
Opdat het volck verstropet mi/
Hem mach vergadren weer tot u/
Jae daer om wilt verschijnen.

4. De HEER is Rechter over al/
Kan proeven hert end' nieren
Daerom mijn saeck hy rechten sal/
Nae mijn onschult my stieren/
Daer 't ondergaet Godloosicheyt /
Bevodert wort Gherechticheyt
Mijn Schilt is Godt de Heere.

5 Godt is recht veerdich int gerichts
Een Godt die daghelijcx dreychet
All' die haer noch bekeeren nicht/
Maer syn tot quaet gheneyghet/
Daer is syn Sweet al scherp gewet/
Syn Boogh'ghespant/ syn Pijl ghereet
Gheheelijcks te verderven.

6. Mach yemant syn so boos van sin/
Om ander te beswaren
Nochtans en heeft hy gheen gewin/
Maer faulte moet hy baren/
Hy graeft een cuyl wel diep end wijt/
Valt selfs daer in tot zijnder tijdt
Hem mach niemandt bevrijen.

7. Zijn ongeluck hem comen moet
Om all' zijns wrevels wille
Den Heere will ick dancken soet/
Hoe soud' ick swijghen stille
Want zijn gherechticheyt is vroet
End' hy is d' alderhoochste goet/
Ghelooft moet zijn syn Name.

<H Psalm VIII.>
<C Domine Deus noster.>
<W Op de Voys: Het is dat heyl ons Comen her.>
<V 1> HEER onse Heer hoe Heerlijck is.
Dijn Naem in alle Landen.
In Hemel clingt dijn loff ghewis/
Ghy maeckt altoos te schanden
Den Vyant die wraeckgierich tiert.
Maer gy u Macht end' Loff bestiert
Al Wt der Jongen Monde.

2. Als ick aenschouw. de wercken dijn
Den hemel/ Maen end' Sterre/
Wat mach (denck ick) de oorsaeck syn
Dat ghy den mensch O Heere
Soo weerdich houdt al is hy slecht/
Ghy neemt hem aen als uwen knecht
En denckt syns all ten besten.

3 Al ist gheacht een cleynen tijdt
Van Godt te syn verlaten/
Doch maeckt ghy hem syn jammer quijt
Verciert hem bovenmaten/
Ghy croont hem met geschmuck end' eer
End maeckt hem tot een machtich Heer
Al over dijne wercken.

4. Die Schaep end' Ossen altemael/
Daertoe die Dieren wilde/
Vogel end' Visch int generael
Syn hem ghegeven milde.
Heer onse heerscher seer lofsaem
Hoe heerlijck is doch uwen Naem:
In alle Landt ghepresen.

<H Psalm. IX.>
<C Confitebor tibi.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> Ick danck van gantscher Herten u:
Ghy Alderhoochst' u Maeckt my bly
Mijn Godt/ mijn Heer /en wil oock nu
Wil loven en verheughen my/
Dijn wonder veel vertellen.
Want ghy te Rug doet vellen
Mijn Vyanden/ voor 't Aensicht dijn
Gevallen end' omcomen syn
Recht cont ghy haer Vergelden/
Want ghy (die al mijn saecken slecht)
Sitt op den Stoel een Rechter recht/
Die heyden doet ghy schelden

2 Die God'loos hebt ghy doen vergaen
Met haer/ heur Namen wtghedaen/
Dat mens niet meer sal vinden/
Het sweert des Vyandts heeft een eyndt/
Haer steden hebt ghy om gheweynt
End eeuwich doen Versincken.
Der Godloosen ghedachtenis/
Met haer t'eenmael verganghen is/
Maer eeuwich blijft de Heere/
Syn Stoel hy t'Ord'len heeft bereydt/
Hy recht d'Aerd met gerechticheyt
'T Volck hy oprecht regieret.

3. De HEER die is des Armen schut
Een Schilt ter noodt/ in anghst seer nut/
Dies sullen op u hoopen/
Die uwen Naem (Heer) kennen recht
Want gheensins ghy verlaet den Knecht
Die u heeft na gheloopen
Nu looft den HEER die t' Zion woont
Vercond den volcken haer verthoont
Syn doen en syn ontfermen/
Want ghy ghedenckt en vraecht na 't bloet
Der Vroemen/ en vergheten doet
Des schreyens niet der Armen.

4. Zijt myns genadich/ siet en kent
Onder den Vyandt mijn ellent/
Ghy die my hebt verheven
(HEER) wt die poorten van den Doot.
Op dat mijn stem u lof maeckt groodt/
(Soolangh als ick sal leven.)
In Zions Dochters dueren vry/
Dat ick my uwer hulp verbly/
'T syn in den Cuyl ghevallen
(Die heyden) die sy graefden mijn/
En selfs int Net ghevallen zijn/
Dat sy m spanden allen.

5. Soo Kent men dat de Heer recht doet/
Verstrickt is des Godloosen voet
Door 't Woort int werck syns handen/
Die Godloos moeten alter Hel/
Die heyden die hem zijn rebel.
Al in de Helsche branden.
En die vergheten Godt den Heer/
Want hy hem tot den Armen keer/
Wil die niet gantsch vergheten/
En der Elenden Hope syn/
Moet eewich niet verloren zijn/
Maer 't wort haer wel toe meten.

6. Dat d' Overhant (O Heer opsiet)
Die Menschen bidd' ick) crijghen niet
En laet veroordeelt werden/
Die heyden door dijn Aengesicht
Dat sy bekennen dijn Gericht/
Die woonen hier op Eerden/
O Heer haer eenen Leeraer set/
Dat sy recht kennen uwe wet/
Dat al die Heyden int gemeen
Bekennen dat syy Menschen syn/
En ghy alleen Godt/ Amen.

<H Psalm. X.>
<C Ut quid Domine.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> O HEER waerom treet ghy soo veer
End in der Noot verbercht u seer/
Dat d'Armen moeten lijden
So lang die Godloos 't voordeel houdt/
Bedzijft hy synen mort wil stout/
Soo hijt voor neemt met nijden:
Die Godloos roemt hem/ en met spot
(Soot hem gelust) blameert hy Godt/
En geeft hem selffs den Seghen/
Soo lang als gaet syn Toorn voort/
Draecht hy nae niemandts straff noch woort
'T syn Godloos zijn Aenslagen.

2. Met gramschap hy syn saeck voor draecht/
Nae dijn ghericht hy niet en vraecht/
Hy trotzet syn Vyanden/
End' in syn hert hy spreeckt: ter neer
Werd ick ghestooten immermeer/
Daer is gheen Noot voorhanden:
Sijn mont vol List en Vloeckens is/
Bedroch syn Tongh wtrechtend' is/
Versiert maer 't quaet alleyne/
Hy sitt enloert in Roven goet/
Verwacht secreet 't onschuldich bloedt
Welck hy acht al te cleyne.

3. Sijn Oogen hebben vlijtich acht/
Op d'armen die hy steets na tracht/
En loeret int verborgen/
Ghelijck int hol een Leeuwe doet
So staet hy naeder Armen Bloet,
Des avonts end' des morghen/
Als hy se heeft ghebracht int net
Met macht hy danse heel verplet/
Gaet met ghewelt die eten
Want dus seyt hy int herte al/
Godt nimmermeer dit sien en sal
Maer heeft het al vergheten.

4. Siet op Heer Godt verheft u handt
Doet uw Ellendighen bystandt
In haer Cruys en smerte
Sie Godloos/ waerom soud' hy doch
(Ghy vraecht na haer niet) spreken noch
En lastren u int herte
ghy siet d’ellende druck en smert
Welck in u handt gegeben werdt/
En d' Armen u toe stellen/
Want dus Ghy der Weesen helper zijt
Breeckt des Godloosen list subijt
Syn nacht wilt nedervellen.

5. Versoeckt des MBoosen syn misdaet
So sal syn godloos wesen quaet/
Gheheel zijn wech ghenomen.
De HEER is Coninck eeuwichlijck
Die Heyden sullen all gheljck/
Wt synen Land' omcomen/
HEER gy verhoort d' ellenden al
Haer hert hem t' utwaerts weynden sal
Als daer dijn Oor op mercke/
Den armen Weesen doet gy recht/
Den bosen Mensch gy so bevecht/
Dat syn Trotz niet meer wercke.

6 Dy HEERE Godt van Hemelrijck/
Godt Vader en Godt Soon gelyck/
Op Loff end eer toedraghen/
Godt heylighe Geest oock vroech en laet
Die ons wil geben syn Genaed/
En dat niet gants verzagen
Die/ soo die Godtloos deerlijck placht.
Vant eene Landt int ander jaecht
Tot schimp van uwen Name.
So helpt dan HEER in all' elend/
Standhafftig syn tot aen het end/
Door Jesum Christum Amen.

<H Psalm XI.>
<C In Domino Confide>
<W Op de Voys: Christ onse Heer ten Jordaen quam.>
<V 1> Op Godt min HEER ick my betrou/
Dat myn Biel als voghel vry
Wat segt ghy dan te tergen/
Snel vlien op uwe Bergen?
Want siet doch hoe die Godloos fel/
Gaen spannen hare Boghen/
Daer stellend' op Haer Pijlen snel/
Heimlijck te schieten pooghen/
Die oprecht syn van herten.

2. Den gront om rucken sy geheel
Die Vromen doet hetsmerte/
Daer door sy onrecht leer en veel'/
En speken dan met schertse/
Wat sou die Doom' wtrechten doch
Maer Godt de Heer die woonet/
End' is in synen Tempel noch/
Syn Stoel ins Hemels Throone/
Hooch over al verheven.

3. Sijn Oogen sien daerop bequaem/
In oog'schelen daerneven
Proeven 's Menschenkinder tsaem/
En merckt haer doenen Leven/
In Dromen proeft die HEEre wel
Waer nochtans den Godloosen
Schaet syn Siel in Yver fel/
Oock alle t'zort der Boosen/
End' die Moetwil beminnen.

4. Op den Godloosen sal hy Dier
Dan Solpher Regnen laten/
Alst Loon haer schencken met ghetier
En Onweer boven maten/
De Heer heeft lief Rechtveerdicheyt
Want hy is selfs gherechte
Syn ghenadich Aensicht is bereyt
Te Helpen dien Gheslechte/
All' die syn Recht hanteeren

<H Psalm XII.>
<C Saluum me fac Deus.>
<W Op die volgende voys: >
<V 1> ACH Godt van hemel siet daer in /
Hoe weynich syn de heyl'gen dyn/
En laet u dat erbarmen
Verlaten syn wy Armen/
Dijn Woordt en laet men niet syn waer/
'T Gelooff is wt geblusschet gaer/
By allen Menschen kind'ren.

2. Sy leeren ydel valsche List
Wat eyghen Wijsheyt dichtet/
Haer hert niet eens ghesinnens is
In Godes Woort ghestichtet.
Die Een hiest dit/ die Ander dat/
Verstroyen ons al boven maet/
En blincken schoon van buyten.

3. Godt wils wtroeyen alle gaer
Die Valschen schijn ons leeren
En noch haer Tongh' stout openbaer
Spreeckt trots/ wie wilt ons keeren?
Wy hebben Recht en Macht alleyn
Wat wy setten dat gelt gemeyn/
Wie is die ons sout meyst'ren?

4. Daerom spreeckt God: Ick moet op zij
Die Armen syn verstroyet
Haer suchten dringt to mijn hier in
Ick heb haer slagh beschoret
Mijn heylsaem woort schuyde haen
Getroost en frisch sy grijpen aen/
En zijn die cracht der Armen.

5. Dat Silver door 't 'vuyer sevenmael
Beproeft/ wort net bevonden/
Aen Godes woort men houden sal
Vast blijven t' allen stonden
Het wil voor 't Cruys beproevet zijn
Dan wort gekent sijn kracht en schijn
En leucht sterck in den Lande.

6. Dat wilt gy God bewaren reyn
Al voor dat Argh geslechte
En laet ons dy bevolen zijn/
Dat hem in ons niet vlechte
Die Godtloos hoop hem altoos vindt/
Waer dese loose lieden sindt/
In dijnen Volck verheven.

<H Psalm. XIII>
<C Usquequo Domine.>
<C Op de naevolgende Voys.>
<V 1> Oh Heer hoe langh vergeet ghy mijn
End' waerom wilt ghy u Aenschijn
By nae tot aenden Eynde !
DUs langh' doch van my weynden
Hoe langh sal ick mijn selven raen
Mijn Siel met Ancxt moet syun belaen
End mijn hert vol elende

2. Hoe langhe sal mijn Vyandt syn.
Verhoocht/ over my prachtich
Och Heer mijn Godt verhoort doch mijn
Verlucht mijn Ooghen crachtich/
Op dat ick niet ontslaep ter doot
Mijn Vyandt hem niet Roem so groot
Dat hy my sy te machtich.

3. So ick vertraegh' in mijn verdiet/
Dan vreucht mijn Vyandt sou springhen
Maer mijn Hoop is aen dijn goetheyt/
End' daer van wil ick singhen/
Mijn hert hem in dijn hulp verbly/
Met veel goets ghy begavet my/
Dijn weldaet ick bekenne.

<H Psalm. XIV.>
<C Dixit insapiens.>
<W Op die Naevolghende Voys; &c.>
<V 1> Het spreeckt wel der Onwijsen mont/
Maer Ong'loof is haers herte gront/
Den rechten Godt wy meynen/
Gaen hem altijt vercleynen
Haer wesen is verdorven gaer/
Voor Godt ist enen grouwel swaer/
Niemant doet goet van allen.

2. Godt sach van Hemel selfs her af
Op alle Menschen kind'ren/
Om haer t'aenschouwen hem begaf
Oft hy yemandt soud vinden/
Die syn verstant doch hadd' gheset/
Te leven recht nae Godes Wet/
End vraechd' nae synen wille.

3. Maer niemant was op rechter baen/
Sy waren all' afftreden/
Een yeder ginck nae synen vaen
End hielden vreemde Zeden/
Het deed niemant voor Godt geen goet
Hoewel seer veel bedrooch de Moet
Haer doen mocht hem mishaghen.

4. Hoelangh willen Onwetend' syn
Die sulcke Moeyt' op laden/
Verslinden noch daer voor 't Volck mijn
End' leven van haer schaden
Haer hoop en staet doch niet op Godt/
Sy roepen hem niet in der Noot/
Maer willen al selfs versorghen.

5. Dies mach haer Hert syn nimmer still
Maer moet altijdt beroeren/
Godt by den Vromen blijven will
Die hem geloovich hooren
Maer ghy versmaet des Armen Raedt
Beschimpt hem als hy seggen gaet
Dat Godt syn Troost is worden.

6. Wie sal Israel den Armen)
Tot Zyon Heyl erlangen:
God sal hem zijns Volcks Erbarmen
Verlossen die Ghevangen/
Dat sal hy doen door synen Soon/
Deer van heeft Jacob Vreuchde schoon
End Israel is blyde.

<H Psalm XV.>
<C Domine quis habitabit.>
<C Op die Volghende Voys: Nu freucht mijn lieven Christen.>
<V 1> HEER wie sal woonen in dijn' Tent
Wie sal op dijnen Berghe jent/
Daer ghy gaet Weldaet thonen
Godt salich blyben woonen:
Die sonder Vleck syn Leven leydt/
Die Recht doet en die Waerheyt seyt/
Van herten sonder foute.

2. Die ghene valsche Tongh' en heeft/
Trots Naesten schand oft smade/
Niet achterclapt/ noch hem begheeft
Om leedt te doen oft schade/
Wie den Godloosen niet en acht/
Maer eert den Vromen/ die betracht
Godts weese vroech en spade.

3. Die synen Naesten trouw hanteert
Hem niet bedroecht met sweeren /
Gheen woecker van syn gheldt begheer/
Doch hem die hant laet smeeren.
Wie oprecht sulcks al houden doet/
Sal blijven in des Heeren Hoedt/
End' eewichlick welvaren.

<H Psalm. XVI.>
<C Conserva me Doni.>
<W Op de Voys: : Door Adams Val is heel verderft, etc.>
<V 1> BEwaert my Heer want ick betrou
Op u van Herten reyne/
Ick sprack tot God/ op wien ick bou/
Ghy zijt die Heer alleyne
Om uwen wil ick lijde noot/
Voor d' Heylighen op Aerde
Wel heerlijck zijns' in mijnen Moet
Tot haer staet mijn begeerde.

2. Maer die d' Affgoden loopen nae/
Tot Hertleedt sy gheraken/
Ick sal haer Offer met den Bloe/
Een Offer niet gaen maecken/
Ick sal oock haren name niet
In mijnen Mont gaen vueren/
Want veemden Godes diensten (siet)
Prijs ick tot gheender uren.

3. Mijn Erff deel is die Heere goet/
End' mijn Aenpaert voor allen/
Het Lot is my nae mijnen Moet
Opt alder best ghevallen/
Een schoon erf is gheworden mijn/
Daerom wil ick Godt dancken/
Die my soo heeft gheraden fijn/
Sijn Raedt is sonder wancken.

4. 'S nachts hebben my oock gecastijt
Mijn nieren met Aenvechten
Door ooghen heb ick Godt altijdt
Want hy is my ter Rechten/
Daerom ick oock wel blijven sal
Mijn herthem dies verblyde
Mijn eer is vrolijck heel end' al/
Mijn Tongh' syn Loff beljde.

5. Mijn Vleesch oock seker rusten sal
Want (HEER) ghy sult niet laten
Blijven mijn Siel int Helsche dal/
Maer dijn handt salse baten.
Doch sult ghy oock (mijn HEER end Godt)
Ghedooghen nimmermeere
Dijn Heylige dat hy verrot
Maer helpen hem met eere,

6. Den Wech doet ghy bekennen my/
U tot het eeuwich Leven/
Der Vreuchden volheyt is voor dy
Die ghy alleen doet gheven
Nae dijne Goedertierenheyt/
Dies moet ghy syn ghepresen/
Dijn Rechte handt daer is bereydt/
Een Eewich liefflijck wesen.

<H Psalm. XVII.>
<C Exaudi Domine.?
<W Op de Voys: Door Adams Val is heel verderft/ etc.>
<V 1> ACh Heer verhoort rechtveerdicheyt
Aenmercken wilt myn smeecken/
Mijn bidden comt al met waerheyt
Gheen valsch mijn mont sal spreken/
Oordeelt ghy (Heer) mijn saeck alleyn/
Opt recht laet sien dijn ooghen/
Want u sentens' is recht end' reyn/
Gheen Valscheydt condt ghy dooghen.

2. Ghy proeft mijn hert ooc in der nacht
Wel louter ghy my vinden/
Mijn mont houd' ick met goede wacht.
Door t' werck der menschenkinder/
Vast houd' ick my aen dijnen woort/
Het is my t' allen stonden
In mijnen noot een trouw' Confoort
Als ick Wel hebb' bevonden.

3. Mijn gang' op uwen wech behou/
Dat ick tot u mach comen/
Den rechten wech wijst my getrou
Dien wandelen die Vromen/
Ick roep tot u myn Heere Godt/
Ghy wilt my doch verhooren/
Merckt op mijn reden/ in der noot/
End' neycht tot my dijn ooren.

4. Bewijst dijn goetheyt wonderbaer
All dien die dy betrouwen/
Want ghy haer Heylant zijt voorwaer/
'T mach hun niet berouwen/
Als een Oog' Appel my behoed'
Dijn Vleughel my bedecken/
Door des Godloosen Overmoet/
End all des Vyandts Trecken.

5. Haer Hansen Rijck en Vet alt'saem
Deel stoute Reed sy voeren
Omringen ons alwaer wy gaen.
End’ daer op stadich Loeren
Om neer te stooten ons ter Aerd/
Soo grimmich en so woede/
Als een Leeuw die den Rooff begeert/
HEER ons daer voor behoede.

6. Heer maeckt u op/ verlost mijn siel
Verplet HEEF den Godloosen/
Detdynen Sweerdehem vermiel/
Bevrijdt my van den Boosen/
Welck hebben hier in desen Tijdt
Haer deel/ sijn satt en moedich/
H aerkinder hebben vreet en wijt/
Die Valheyt overvloedich.

7. Den kind'ren laten sy haer Goet/
T' zijn Luyde dijner Hande/
Al hebben sy hier Overvloet/
Noch volghet Eewich schande/
Maer ick wil in Gherechticheyt/
Dijn Aensicht vrolijck prijsen
Als ick sal (nae dijn Beeld' bereyt
End' Eewich sat) Verrijsen.

<H Psalm. XVIII.>
<C Diligam te Domine.>
<W Op de Voys: Nu vreucht u lievn Christen ghemeyn.>
<V 1> Wel hertlijck lieff heb ick dy Heer
Mijn sterck/ mijn Borch/ Steenrotze
Mijn heyl/ mijn Troost/ mijn Schilt/ geweer
Mijn God die beschutse
Ick loof den Heeren roep hem aen/
So mach ick mijn Vyand ontgaen/
Want Godt doet my bevrijden.

2. Die Strick des Doots omving my/
Des Belials Beeck daer neven/
Der Pellen Ancxt waer oock daer by/
Doots Bont had my omgeven/
Doen riep ick aen mijn God en Heer
End hy van syn Tempel vol eer/
Mijn stem welrasch verhoorde.

3. So haeft voor hem mijn roepen quaun
Bewogen wert die Aerde
Die Bergen haer verruerden t'saem/
Doen hy so thoornich werde
Jae damp wt sijnen Neus ontstont
Verteerend Vier wt synen Mont/
Afgrijslijck was den Blixem.

4. Hy hooch den Hemel daelde neer
'T was doncker om syn Voeten
Op 's Windes Vleughels sweed' de Heer
Hem Cherub dienen moeten/
Met duysternis hy was becleedt/
Die water-wolcken dicken beedt/
Dat was die Tent des Heeren.

5. Een Heerlijck glandts omleuchted' hem
Daer deysden haer die Wolcken
Met Donder ginck des Heeren stem
Verschrickt alsoo die Volcken
Met Hagel end met Blixem groot/
De Heer syn Vierig stralen schoot
Den Vyant te verstropen.

6. Des Waters was daer Overvloet
Der Aerden gront wert open/
Soo thoornich Was des Heeren Moedt.
'T moest al voor hem verloopen.
Doen thoond' hy my sijn hulpe hooch
End' my wt groote wat'ren toogh/
Holp my van die my haten.

7. Mijns Vyandts macht was my te swaer
Waer Godt quam my te baten/
Mijns onvals tijt was comen daer/
Had my die HEER verlaten.
Maer recht wert hy mijn Toeversicht
Verliet my in Benautheyt nicht/
Ruckt my her wt int Ruyme.

8. De Heer heeft Lust end' welbehaeg
Aen my syn Dienaer trouwe/
Mijn Cruys end' noot als ick dy claeg/
Een mach my niet berouwen
Hy helpt my nae mijn vromicheyt/
Betaelt my nae die Reynicheyt/
End Onschult mijner Hande.

9. Want ick des Heeren weeg' bewaer/
Teghens hem niet hanteere/
Sijn Rechten houd' ick allegaer/
Werp syn Ghebodt niet veere/
Ben onbevleckt voor zijnen oogh'
Aen syn Faveur hebb ick ghenoech/
End' wachte my voor Sonden.

10. By Heyl'gen ghy oock Heylich zijt/
By Vromen vroom ter Eeren/
End' by den Reynen reyn altijdt/
Verkeert by den Verkeerden
Ghy helpt dijn Elend' Volck so wel/
Maer hooghe oogen cont ghy snel
Vercleynen end vernielen.

11. Heer ghy verlicht mijn Aengesicht
Mijn Droeffnis mach niet blijven/
Des Vyants Machten acht ick nicht/
Met Godt can icks verdrijven/
Gods Weghen die syn onbevleckt/
Sijn Woort is Louter en Perfect
Een Schilt die hem betrouwen.

12. Waer is een Godt/ dan onse Heer
Den Troost is hy alleene
Gheen sterck Confoort en isser meer/
Cracht doet hy my verleenen/
Mijn weghen maeckt hy onbesmet
Mijn Voeten rasch end onbelet/
Ghelijck die harten springhen.

13. Hy stelt my op mijn Hoochte snel/
En leert mijn handen strijden
Mijn Arms den Boghen spannen wel
Om schieten t' allen zijden/
Dijn handt my sterckt al in der Noot
In Demoet dan maeckt ghy my groot
Den Schilt dyn Heyls my gheve.

14. Ghy maeckt my Ruym daer heen ick gae/
Dat mijn voet niet faelgieren/
Mijn Vyand wil ick jaghen nae
En sal my niet omkeeren/
Maer 't eenmael sal ick s'al verslaen:
Sy moghen my niet wederstaen/
Ten voeten sy my vallen.

15. Ghy Rust my machtich totten strijt
End'werpt den vyandt neder/
Ghy maeckt dat sy gaen vluchten wijt
Haest breken haer geleder.
Haer Roepen coemt ten Dooven Oor/
De HEEr en geeft haer geen gehoor
En niemandt machse helpen.

16. Verwaeyen sal ick s' als denStoff
Verpletten als den Slijcke
Daer van sal comen Godes Loff
Verbreyden sal syn Rijcke.
'T kijffachtich Volck hem van my went/
Den Heyden maeckt ghy my bekent/
Haer Hooft ben ick gheworden.

17. Een Volck dat ick bekende niet
Dient my nu met begeere
Die valschen kinder (tis verdriet)
Verloochnen my haer HEERE
Gehoorsaem is mijn Nieuw' Ghemeen
Die vreemden kinder al met een
Versmachten in haer Banden.

18. Die Heere leeft/ myn Confioor
Hy moet gheloovet wesen/
Die Godt des Heyls mijn beste tzort
Sy stadich hooch ghepresen
Die Godt die my victory bringt
End onder my die Volcken dwingt
Helpt my van all' mijn Haters.

19. Des wil ich dancken dy mijn Heer
Mijn Godt al by die Heyden
Dijn name stadich loven meer/
En dijn goetheyt verbreyden
Want dijn Gesalffden ghy wel doet
End dijnen Coninck weldaet groot
Den Zade Davids Eewich,

<H Psalm XIX.>
<C Coelie narrant.>
<W Op de Voys: Wat can ons comen aen voor noot.>
<V 1> De hemel' die bestellen claer
Gods eer in alle Landen/
Met firmament leert ons all'gaer/
Die wercken zijner handen/
D' Een Dach/ d'een Nacht het d' Ander seyt
Daer is gheen spraeck soo wijt verscheyt/
Haer Stem gaet openbaere.

2. Maer richtsnoer gaet in all' contreyt
Aen 's Werelts eynd' haer reeden/
Der Sonnen Tent is daer bereyt
Hy coemt her voor ber ghetreden/
Als Bruyd'gom end' een vrolijck Helt/
Wel fraey end vrymoedich ghestelt
Om synen wech te loopen.

3. Aen 'S Hemels Eynd syn Loop begint
Coemt rontom tot die selve
Syn Ritt men over al bevint/
Dnder syn groot Ghewelve/
Des Heeren Wet is onbesmet
Verquickt oock onse Siele net
En doet ons wel berblijden.

4. Des Heeren Tuychnis is ghewis
Em maeckt d' Onwijsen Wijse
Heer dijn Bevel oprechtich is
Ons Hert dy vrolijck prijze
Die G'bodt des Heeren louter syn/
Verluchten onse ooghen fijn
Wat soud' ons dan doen dwalen?

5. Die vrees des Heeren is heel reyn
Blijft Eewich by den vromen/
Des HEEREN Rechten syn certeyn
Waerachtich en volcomen/
Geen Gout noch Honich mach daer syn
So soet oft wtghelesen fyn/
Gods Woort gaet altijdt boven.

6. Noch wort dijn knecht daer door betoont
Om Sonde te vermijden/
End’ al diet houden wel beloont
Maer wie mach t' allen Tijden/
Syn Wandel soo wel gade slaen?
En sonder alle Feylen gaen/
In dijn Gheboden reyne.

7. Verborgen Feyl vergeeft doch my/
Bewaert oock dijne knechten
Van stoute vreemde Heerschappy/
Die ons soo fel bevechten/
So sal ick sonder vlecke syn/
Onschuldich leyden 't leven mijn/
Van groot Misdaet bevrijet.

8. Mijns Herten Aendacht int Gebedt
Laet (HEER) dy wel behaghen
Mijns Mondes Reed' ick niet belet/
Maer daer op doen ickt waghen/
Want(HEER) ghy zijt mijn seker troost
Mijn Heylandt die my heeft verloost/
Waerom soud' ick Vertzaghen?

<H Psalm XX.>
<C Exaudi te Domimini>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gantsch verderft.>
<V 1> DE HEER verhoort dy inder Noodt/
Godt Jacobs dy behoede/
Wil seynden dy syn Hulpe vroet/
En stercken dyn Ghemoede
Die HEEK wil dijn Spijsoffer goedt/
Ghedencken alte same/
Dijn Brandoffer behaghen moet
End' wesen aenghename.

2. Hy gheeff all' dijns Herten begeer/
Verhull' al dijn Aenslaghe/
Wy roemen van dijn hulpe Heer,
In onses Godes Name
Soo beuren wy die Vane vry/
Die HEERE wil daer neven/
Dijns herten wensche maecken bly/
End’ dijn Ghebedt dy gheven.

3. Nu merck ick end is openbaer/
Die Heer alleyn moet Raden/
Sijn Tempel daer doet hy verhoor/
Sterck helpt syn handt van quaden.
Op Ros end Waghen hem verlaet
Die Vyandt die ons Plaghen/
Nochtans met schanden hy bestaet/
Moet eyndelijck heel vertzaghen.

4. Wy dencken alleen aen den Naem
Des HEERen onses Godes/ ,
Die Vyant moet al t'onder gaen
Met vrees en quael des Doodes
Maer op gerecht staet onsen moet/
Help HEER dat ons verhooge
Den Coninck/ als in onse noot
Wy roepen t'zijnen oore.

<H Psalm. XXI.>
<C Domine in virtute.>
<W Op de Voys: Christus den Heer ten Jordaen quam.>
<V 1> HEER vrolijck is den Coninck vry/
Van vreuchden vol/ en Glory/
Dijn kracht en hulpe staet hem by/
Daer door heeft hy Victory
Ghy gheeft hem wat zijn hert begheerdt
End' weyghert niet syn Bede
Een gouden Croon gy hem vereert/
Ghesmuckt zyn al syn lede/
Met dynen goeden seghen.

2. Om t'leven badt hy met bescheyt
Ghy gaeft hem langhe leven/
Ghestadich end in eeuwicheyt
Dijn hulp hem gaet verheven,
Met eeren groot en fraey cieraet/
Want eewichlijck ten seghen/
Gaet ghy hem setten metterdaet/
Verheucht hem wel te deghen
Met dijn aensicht soo blijde.

3. Den Coninck hem op Godt verliaede
En moet wel vaste blijven/
Des Hoochsten goetheyt hem by staet/
Den Vyant te verdrijven
Sy zyn van schanden also root/
Als Ovens gland van vyere/
Des Heeren toorn machtich groot
Syn gramschap met ghetiere/
Verteert sy heel end alle.

4. Haer vrucht sult ghy verdelgen heel/
Soo wijt als d' Aerd' is groene/
Wt roepen over al haer deel/
Daer menschen kinder woonen/
Want haer aenslach' sy maeckten fell
Om dy veel quaets te doene
End' haer ghedachten dy rebel/
Al waren sy seer koene/
Sy mochtens niet wtvoeren.

5. Sy sullen als die Schouders doen.
Belaen met ongelucke
Doch lijden in haer Aensicht koen/
Dat haer dijn Boghe douche
Heer wilt u doch verheven hooch
End' toonen dijne krachte/
Soo willen wy met all' ghenoech
Hooch prijsen dijn Almachte/
End vrolijck dy lof singhen.

<H Psalm. XXII.>
<C Deus Deus meus.>
<W Op de Voys: O Heere Godt betrou my.>
<V 1> Myn Godt/ mijn Godt/waarom hebt ghy
Des daechs roep ic/ ghy antwoordt niet
Alsoo gheheel verlaten my
'S nachs ick niet rust/ maer Heylich zijt,
Ick huyle/ maer och HEERE/
ghy Heer die met Loff vele/
Mijn hulpe is noch veere: Steets woont in Israele:
Ons Vaders hoopten al op dy/
En doen sy hoopten/ hebt ghy vry
Gheholpen all wt haren Noot
Tot u sy riepen Heer mijn Godt
En zyn verlost gheworden.

2. Op u sy hoopten/ en zijn niet
Tot schand ghecomen oft verdriet/
Maer ick ben als een Worme/
(Gheen Mensch) heel sonder Forme/
Gheworden ben der Menschen spot/
Des volcx versmaetheyt(Heer myn God)
Want al die my aenschouwen/
Haer schimpen met my houwen/
Haer mont opsperrens over my/
Den Cop sy schudden segghen vry
Hy claegh' het Godt die help nu hem/
Verlos hem en verhoor syn stem
Heeft hy tot hem syn luste.

3. Doch hebt ghy (dies ic levend' blijf)
Ghetrocken wy wts Moederslijf
Mijn Toeverlaet ghepresen
O GOdt zyt ghy ghewesen
Doen ick noch aen die Borsten was
Van mijnder Moeder/ Jae so ras/
Alsick maer was gheboren/
Hebt ghy my wtvercoren
Ghy zijt van Moeder Lichaem aen/
Mijn Godt/ wilt niet veer van mijn gaen
Want Ancxt is my na comen by/
Geen Heylandt isser sonder ghy/
Die my daer wt mach helpen.

4. Die Harpen groot omringhen my/
Die Vette Ossen gaen oock vry
Haer teghen my op maecken/
Opsperrend hare kaecken
Gelijck een Leeuw die brischt en brult/
End met verslinden hem vervult.
Ick ben (Jae) boven Maten
Als Water Wt ghegooten/
Al mijn Ghebeent' is heel verspreyt
Mijn Hert is worden door mijn Leydt
Mijn Crachten syn verdroocht a gaer/
Verdort ghelijck een scherve.

5. Mijn Tong' aen mijn gehemelt hecht
Sy hebt my ins' Doots stof gelecht
Veel Honden my omgheven/
En staen my nae mijn Leven/
Der boosen Rot heeft my beleyt/
Mijn Hand en Voet door graven beyd'/
Ick mochte mijne Beenen
Wel tellen al met eenen
Sy sien aen my haer Lust all' gaer/
Mijn Cleeren veylens' onder haer/
En werpen om mijn Cleedt dat Lot/
Maer mijn bystandt zyt ghy myn Godt
Mijn Sterckt/ haest my te helpen.

6. Verlost mij u Eensame vant sweert
De honden hebben seer begeert
Mijn Siele te mismaecken/
Helpt my wt 's Leeuwen kaecken/
En my verlost O Godt mijn Heer/
Van den Eenhoornen Rassche seer
Ick wil u Naem ter stonde/
Mijn Broeders maecken Conde/
In die Ghemeyn u roemen reyn/
Ghy die Godt gelooft/ Looft hem alleyn
Prijst hem oock al/ ghy Jacobs Zaet/
En vreest hem neerstich metter daet/
Ghy Israels Zaet alle.

7. Want hy heeft niet versmaet d'ellendt
Des Armen/ Noch van hem ghewendt
Sijn Aenschijn/ Maer wanneere,
Hy riep/ hoord' hem die HEERE
In der Ghemeynten moet ghy zijn
Van my ghedanckt/ Ick wil oock mijn
Ghelooft voldoen voor deesen/
Als alle die dy Vreesen
d'Elenden nu wel Eten laet/
Dat sy al Worden recht verzaet
En all' die vraghen nae den Heer/
Hem Loven ende prijsen seer/
Haer Hert sal Eewich leven.

8. Des gantschen Werelts word' ghedacht
Dat sy al na den Heere vraecht/
Die Heyden herwaerts treden
Om hem alleen t'aenbeden/
Want eewich duert des Heeren Rijck
Over die Beyden al ghelijck/
Hem moeten van ghelijcke/
Aenbidden al die Rijcke/
End' voor hem buyghen alle knie/
Die ligghen in den Stof/ En die
Diens Siel hier nauwlicx leven gaet/
Hem dienen sal voorwaer een Zaet/
Nae synen welbehaghen.

9. Men sal met blijt noch van den Heer
Vercondighen syn lof end'eer/
En al syn wonderheyden
Kints kinderen verbreyden/
Sy sullen comen al bereyt/
Verconden syn gherechticheyt
Den Volck' dat wort gheboren/
Hy heeft ons wtvercoren/
Door zijnen lieven Soon alleyn/
Dat heylich Volck/ die Christen reyn/
Wilt ons doch lieve Heere Godt/
Verlossen wt al' angst en noot/
Door JEsum CHRistum Amen.

<H Psalm XXIII.>
<C Dominus regit me.>
<W Op de Vous: Door Adams Val is heel verderft.>
<V 1> DE HEER is selfs die Herder mijn/
Dies sal my niet faelgieren/
Geern wil ick oock syn Schaepken zijn/
Nae syn Goetheyt my keeren/
Want hy door zijn Ghenadegoet/
My/ daer veel gras is/ Weydet/
En my ten varsschen Watersoet
Sijns Heyl'gen Geestes leydet.

2. Mijn Ziel verquickt hy boven maet
Maeckt mijn ghemoet fijn stille
Hy leydt my op de rechte straet/
Alleen om zijn Naems wille/
Al wandeld' ick int Jamerdael/
Daer veel gaen treuren seere/
Nochtans en vrees ick quaet noch quael/
Want ghy bendt met my Heere.

3. Heer dijn Stock end' staff troosten my
End teghen mijn vypande
Een salich Disch bereydt hebt ghy/
Dat ick niet coem in schande.
Welrieckend Water op mijn Hooft/
Daer met ghy my vereeren/
Vol Troostes schenckt ghy mijn Geloof
Hoe wel condt ghy Tracteeren.

4. Dijn Goetheydt en Barmherticheyt
Die sullen by my blijven/
Mijn leven lang in Eewicheyt/
Alsoo mach ick beclijven/
Ins Heeren Huys ghestadichlijck/
Dat ick Aendachtich singhe
End' mynen Hoop Godtsalichlijck
In 's Heeren Naem volbrenghe.

<H Den XXIII. Psalm.>
<W Meteen ander Compostie ende Voys/ als hier naevolget.>
<V 1> Wat can ons comen aen voor Noodt
En spijset ons met Hemels Broodt
Als ons de HEERE weydet/
Daertoe verquicket onse Moet/
Vercoelt ons metten Water soet/
Sijns weerden Heyl'gen Geestes.

2. Om zijns Naems willen hy altoos
Ons voert oprechter Straten
Laet ons in gheender Tijdt trou sloos
In Schaed oft oock in baten/
Daerom wy altijt moedich syn/
Oock in des Doots ghestalten Pijn/
Wat ghy zijt met ons Heere.

3. Dijn stock en Staff (gy Herder goet)
Ons troosten en oock straffen
Dat Cruys des vleesches Lust wech doet
Dat ons geen schaey mach schaffen
Den Geeste door 't sondich gespuys/
Dat in dit sterfflijck Lichaem is/
En doet hem altijdt rueren.

4. Een Disch hebt ghy voor ons bereyt
Die wy altijdt aenschouwen
Dijns heyl'ghen woordes goede Weydt
Die wy int herte knouwen
Als ons de Vyants List aengrijpt/
Dees Disch dan ons de Ziel verquickt/
Met dijnens Gheestesgaven.

5. Dijn Goetheyt en Barmherticheydt
My volghen all' mijn Daghen
Van nu aen tot in Eewicheyt/
Want ghy gaet sorghe draghen/
Dat wy hier door 't Geloove syn
End daer oock in den Zale dijn
Borghers end huysghenooten.

6. Des helpt ons Heere Jesu Christ/
Wilt onse Herte bouwen "
Dat ons niet schaed des Satans List/
End dat ons niet berouwe
Dat wy der Werelt aff ghegaen/
Nu moeten in den kampe staen/
Help ons (HEER) overwinnen.

<H Psalm. XXIV.>
<C Domini est>
<W Op die Voys: Het spreeckt der Onwijsen Mont wel.>
<V 1> DIE gantsche Aerd' al vol end’ swaer
Met al die daerop woonen/
Het is des Heeren allegaer/
Zijn Macht gaet hy bethoonen/
Tis wonder boven alle Maet/
Hoe doch dies ware Last bestaet/
Fondeert alleen op Water.

2. Wie sal gaen op des Heeren Bergh
Staen in zyn Heyligh Steden
Diens/ Handen suyver sonder Argh/
Is Reyn van Herten mede/
Die salm 's Heeren Segen gaen/
Gherechticheyt daer toe ontfaen/
Van Godt syn Heylandt milde.

3. Dit ist Geslacht dat nae hem vraecht
Gaet Jacobs Aensicht soecken/
Des Werelts Princen onverzaecht/
Maeckt op in allen Hoecken/
Die Poorten wijt/ die Deuren hooch
Dat daer mach in gaen met ghevoech
Den Coninck groot van Eeren/

4. Wie is den Coninck groot van Eer
Hy sal niet bliven buyten/
Het is een soo Allmachtich Heer/
Ghy moecht hem niet wtsluyten/
Het is de Heere Sebaoth/
Sterck in den Strijdt/ end' onsen Godt/
Een Coninck alder Eeren.

<H Psalm. XXV.>
<C Ad te Domine.>
<W Op die Navolghende Voys.>
<V 1> Van alle Menschen ick my keer/
Heb ich myn Ziel/ O GODT mijn HEER/
Alleen tot dy verheven/
Wilt my niet laten sneven.
All myn Vertrouwen staet aen dy
Laet niet te schanden worden my/
Maeckt mijn Vyant niet bly.

2. Want niemant salder schaem root stae
Van dien die op dy bouwen/
Aen dijner hant sy seker gaen/
Die Cooy sal haer niet Rouwen/
Maer schaemroot moeten alle zijn
Die Leedt aen doen den Armen dijn/
Al sonder Rechte saecken.

3. Weist my den rechten Wech tot dy/
End' dijnen Pat my leere
In dijner Waerheyt leydet my
Want ghy zit Godt mijn Heere.
Mijn heyl en troos/ mijn hulp en raet/
Daer op ick my altijt verlaet/
Jae stadich poch' en Trotze.

4. Laet dy mijn Heer ter herten gaen
End wilt daer aen ghedenchen/
Hoe alle dien die met dy staen/
Dien ghy Ghenaed gaet schechen
Van Eewicheyt haer Wt voorsien/
Bewaert wel in den Raede dijn/
Daer door sp Salich worden.

5. Al mijner Jeucht Onwetentheyt
End alle mijne Schulde
Gedenckt doch niet sy zijn my leydt
Maer (Heer) nae dijner hulde
Wilt over my ontfermen dy/
Van allen Sonden maecken vry
Om dijner Goetheyt wille.

6. De Heer is soet end' oprecht goet
All' dien die hem aenhanghen/
Al ist dat glijden deed' haer Voet/
Hy sal sy doch ontfanghen
End leeren se den Willen zijn/
Gheschreven in haer herte fijn/
Al nae syn welbehaghen

7. Des Heeren wege sijn waerheyt/
De Goetheyt end Ghenade/
Sijn Toesaeg is in Trouwicheyt/
Dy gheeftse dien al draede/
Die vraghen nae den woorde zijn/
Ghelooven wat hy leert daerin/
Als ons die Schrifft verclaren.

8. Om dijnes Namens willen/ HEer
Ghenade mijner Sonden/
Sy zijn so veel/ Jck vrees my seer
End Wasschen alle Stonden/
Daerom soo leert my dijne Wet/
Dat ick den wech mach kiesen net/
Die dy is aenghename.

9. All' die in Godes Vreese leeft
Sal syne Goeden Erven/
All' die hem int Geloof aencleeft/
Die sullen niet verderven.
Die HEEr is haer verborgen Schilt
Sijn Testament hun op'nen wilt/
End synen Gheest haer geven.

10. Mijn Ooghen staedich sien tot dy/
Wilt my HEER Godt verhooren
Coemt helpen wt den Nette my
Daerin sy my Vestricken/
Ontfermt u mijns/ end siet/ my aen/
Want Arm ben ick/ van alle Man
Gheheel end al verlaten.

11. Mijns herten wee is swaer end' veel
Ach Heer mijn Troost verleene/
Aensiet hoe ick beancrtet heel/
Ben sonder hulp alleene/
Daerom Vergeeft de sonde mijn/
Aensiet hoe veel der Vyand zijn
Die my t'Onrecht vervolghen.

12. Beschut mijn Siel end Reddet my
Dat ick my niet moet romen/
Mijn Hoopen staet alleen aen dy/
Dies syn verblydt die Vromen/
So help nu Godt wt all' ghequel
Den armen Hoop/ dijn Israel
Die dy alleen aenhanghen.

<H Psalm XXVI.>
<C Iudica ne Domi.>
<W Op de Voys: Waer Godt niet met ons deser Tijdt.>
<V 1> HEER Oordeelt mijn Saeck nae dijn Recht/
Op dy betrouw' ick als dyn knecht
Want ick onschuldich wandel/
Nae dijnen Woort ick handel:
Daerom en sal ick vallen niet/
Versoeckt my (Heer) end' wel doorsiet/
Maeckt reyn mijn hert end' Nieren.

2. Want (Heer) dyn goedicheyt die is
Voor d'ooghen myn in eere
In uwer waerheyt ick ghewis
En seecker wandel HEERE/
Die Boosen schouw' ick al meteen/
En met den valschen heb ick gheen
Ghemeenschap nimmermeere.

3. Die Godloos schouw' ic t'allen kant
By haer ick niet vergare/
Met ontschult wasschen ick myn handt
Houd' my aen dyn Altare/
Daer loven/ dancken wort ghehoort/
Daer predickt men dyn rechte woort/
End' all dyn wonderhedel.

4. Die Steed' dijns huys bemin ick seer
En daer dijn eere woone/
Mijn ziel raept met den sondaers/ Heer
Niet wech/ Maer die verschoone/
Bewaert mijn Leven oock altoos/
Voor die Bloetdorstich syn en Boos/ .
En haecken nae Gheschencken.

5. Ick wandel Oprecht ende slecht/
In Onschult wel ghestadich/
Daerom verlost my uwen knecht/
En zijt my Heer ghenadich/
Mijn Voet gaet recht/ ick wil oock Heer
Op 't allen Tijden Loven meer/
In dijn Oprecht Ghemeente.

<H Psalm. XXVII.>
<C Dominus illu.>
<W Op de Voys: Aen Water vlieten Babilon.>
<V 1> De Heer is mijn licht end' mijn heyl
Godt is mijns Levens Cracht en deyl/
Voor wien soud' my dan grouwen/
Aen hem wil ick my houwen/
Dus so die boos Vyanden myn
Mij Vleysch verslinden wil/ moet hy
Aenloopen end' oock vallen
Oft my een heyr bestrede/ Siet
So sal mijn hert doch eeesen niet
Noch my daer van ontvallen.

2. Wanneer eenk krijch coemt tegen my/
Op Godt is myn betrouwen/
Een dinck wil ick hem bidden vry/
Dat soud' ick geern behouwen :
Dat ick ins Heeren huys mach gaen/
Aenschouwen Godes dienste schoon/
Syn Tempel visiteeren.
Want hy bedeckt my al met vlijt/
In zijnen Tent ter booser tijt
Seer Wel nae mijn begeeren.

3. Verheft my op een Steenrots fijn/
Sal oock mijn hooft verhooghen
Nu over die Vyanden mijn/
Die om my syn ghetoghen
Soo wil ick in des Heeren huys
Danck seggen/ end' oock in mijn cruys
Godt loven t' allen Daghen/
HEER hoort mijn stem/ ick roep tot dy/
Zijt my ghenadich/ End oock my
Verhoort met all' mijn claghen/

4. Ick wil dijn Aensicht soecken Heer
Dat niet van my afkeere/
Verstoot dijn knecht doch niet soo seer
Ghy zijt myn helper HEERE.
Verlaet my niet/ noch treckt van my
Dijn handt mijn heyl/ dat bid'ick dy/
Want t' hebben my verlaten
Mijn Vader en mijn Moeder gaer/
Maer Heer ghy neemt my op voorwaer
Tot mijner Sielen bate.

5. Heer wijst my uwen wech en baen/
Gheeft my niet in haer handen/
Want vinnich teghen my opstaen/
Ghetuygen valsch met schanden
Haer ick ghelooff dat ick noch sal
Des Heeren Goetheyt sien met al/
Die leben in den Lande.
Verbeydt den Heer/ end' zijt gerust/
Laet syn dijn Hert altijdt ghetroost
Verbeyd' altjdt des Heeren.

<H Psalm. XXVIII.>
<C Ad te Domine.>
<W Op de Voys: Ach Godt van HEmel siet daerin/etc. >
<V 1> HEER mijn confoort als ick aenroep/
Wilt my niet swijghen stillen
Swijcht ghy/ soo coem ick in den hoop
Die varen in die Helle/
Verhoor mijn smeecken end geschrey
Als ick mijn handen streck tot dy/
Nae dijnen heyl'gen Choore.

2. Wilt my met den Godlosen niet
Vernielen noch wech rucken/
Die voor weldaet die haer gheschiet
Niet doen dan quade stucken.
Die goede woorde spreken wel/
Maer hebben boose herten fel/
Om ander te bedrieghen.

3. Geeft haer nae hare feyten swaer
En nae haers handen wercken/
Nae haer verdienst vergeldet haer
Want sy op Godt niet mercken/
Noch op die Wercken zijner Handt/
Dies maeckt hy se al heel te schandt/
Maer mijn Ghebedt verhooret.

4. Mijn stercke Schilt is God de Heer
Mijn Hert is vro en blijde/
Hy helpt my altyt/ dies ick meer
Het Danck syn loff belijde/
De Deer is onser aller Sterckt/
Helpt syn GBesalffden/ dat wel merckt
Sijn Erff hy seghent Eewich.

<H Psalm. XXIX.>
<C Afferte Domino.>
<W Op de Voys: Christus de HEER ten Jordaen quam.>
<V 1> Den H eere geeft syn Eer en Macht
Ghy Princen en ghy Heeren
De Heeren Mogentheyt hooch acht
Aenbedet hem met Eeren.
Hy biet den Watren wat hy wil/
Die Heerlijck Godt Almachtich/
Die Dondert luyd/ end' daer toe veel/
Des Heeren Mogentheyt hooch acht
Hhy heerschet oock wel Crachtich
Over die Zee Onstuere.

2. Des Heeren woort heeft grote cracht
De Cedren breeckt syn stemme/
Hy doet den Libanon met Macht/
Opspinghen door zijn grimme/
Den Bergh Liban end' Syrioen/
Als die Eenhoornen fiere/
En springen als die Calver doen/
Sijn Stem gaet met getiere
Als Vlammen vol van Viere.

3. Vreesen moet die Woestijn syn stem
En kades oock die groote/
Die hynden syn verveert voor hem/
Hy maeckt die Wouden bloote/
Dies sal hem yeder man te meer/
In zijnen Tempel singhen/
Danck segghen met behoorlijck Eer/
End doen syn Loff wel clinghen/
In allen Landen verre.

4. Die HEERE heeft hem Vast gheset/
Een syndt vloet ons te maecken/
Al nae des Euangelij Wet/
Om tot Ghenaed te raecken!
Die Heer blijft Coninck Eewichlijck
Sal zijns Volcx Macht verheven/
Die Heer sal met Vrede Rijck/
Sijn Volck veel Segens geven/
End' eyndtlijck d' Eewich Leven.

<H Psalm. XXX.>
<C Exaltabo te Domi.>
<W Op de Voys Het wil ons Godt ghenadich syn/ &c.>
<V 1> Vrolijck HEER ick dy prijsen moet/
Want ghy hebt my verheven/
Mijn Vyand' niet verblijden doet
Die my hadd' rondt omgeven.
Als ick aenriep O Godt mijn Heer/
(In mijnen Ancxt en quellen)
Ghenaest ghy my nae mijn Begeer/
En wacht my wter Hellen/
Dijn loff wil ick vertellen.

2. Ghy hebt behoudent 't Leven my/
Daer die ter Hellen keeren/
Ghy Heylighen Loffsingt hem bly
Danckt al den Heer der Heeren/
Ter tuychnis van zijn Heerlijckheyt/
Want Sond' wil hy vergeven/
Sijn Thoorn een Ooghenblick besteyt.
Sijn wil is dat wy leven/
Nae syn godtheyt verheven.

3. Des Avonts duert het weenen wel
Maer vreucht coemt 's morgens weder/
Ick sprack doen 't my wel ginck: Ick sel
Niet meer daer ligghen neder/
Want (Heer) ghy door dijn welbehaegh
Maeckt mynen Bergh al vaste/
Maer als van my dijn handt aff tooch
Verschrickt mijn Hert al haeste/
Gheen troost was meer opt naeste.

4. Aenroepen wil ick mijnen Godt/
En smeecken dy mijn Heere
Dat baet' is doch aen mijnen Bloet/
Als ick ter Hellen keere/
Mach Stoff end' Asch oock dancken dy
End' dijn waerheyt verconden
Verhoort Heer weest ghenadich my /
Ontfermt u mijnder Sonden/
Die mijn Hert seer verwonden.

5. Alleyn Heer ghy mijn helper vry
Verwandelt all' mijn Claghen/
Dat ick van vreuchden springhe bly/
Mijn Rouw-cleedt wt ghetoghen/
Hebt my Omgort met vreuchden heel
Dies sal ick dy loffsinghen
In Eewicheyt mijn Godt end' Heer
Mijn Tong sal dat volbringhen/
En altijt vrolijck clingen.

<H Psalm. XXXI>
<C In te Domine.>
<W Op die volghende Voys: In dy heb Ick gehopet Heer.>
<V 1> HEER min betrouwen staet aen dy
Laet nimmermeer beschamet my/
Ins Cruyces sware Tyden
Maer wilt door dijn Gherechticheyt
Verlossen my wt lyden.

2. Dijn Oor tot my wilt neygen Heer
End' my te helpen haesten seer/
Wilt wesen mijn Steenrotze/
Mijn vaste Borch/ al sonder sorgh'/
Den Vyandt bied' ick trotze.

3. Want ghy mijn stercke Veste zijt/
In mijnen ancxt end lydenstijdt
Om dijnes Namens willen
Gheleydet end behoedet my /
ghy moecht myn herte stillen.

4. Maeckt my Godt wt den nette vry
Dat sy gaen heymlick stellen my /
Nu Geeft in dyne handen/
Veel ick/ Heer ghy trouwe Godt
Ret my van Doodes Banden.

5. Ick haet altijdt die loose Leer/
'k Hoop alleyn op GOdt myn Heer/
Rijck ben ick end' blijde/
In Dijne goetheyt dat ghy my
Laet aensien als ick lijde.

6. Ghy kent mijn Siel in mijne noodt
End' in des Vyandts overmoet/
Sult ghy my niet hen gheven/
Maer brengt my op een wijde ruym/
Waer ick gae veylich leven.

7. HEER (Ancxt is my) ghenadich zyt
Seer mismaeckt is van groot verdriet/
Mijn lichaem end' myn Siele/
Mijn leven end myn jaren al/,
Vergaen van Sufften vele.

8. Mijn cracht al heel vervallen gaet/
Van Weghen myner missedaet/
End mijn ghebeent versmachten/
'T gaet my so qualijck/dat oock nu
Meyn Naebuer my verachten.

9. Myn vrienden ben ic nu een schouw/
End' die my souden wesen trouw/
Die vlieden my op straten/
Mijns is vergheten als een Dood/
Ben heel end al verlaten.

10. Als een ghebroken Dat ben ick/
Want veel my schelden seer qualijck
Dat all' Man my moet mijden
Sy raetslaen om myn leven fel/
End' doen my doodes lijden.

11. Maer Heer ick hoop op dy certeyn
Endsegg ghyzytmyn Godt alleyn/
Het staetindünenhanden.
Peelzpnder die vervolghen my /
Helpt my van myn Vyanden.

12. Laet luychten God dijn aengesicht
Wilt helpen my/ Ick ben dijn knecht/
Door dyn goetheyt ghepresen/
HEEr laet myn niet te schanden gaen/
Maer wilt myn Siel ghenesen.

13. Hen schamen moet 's Godloosen prael
Bedwonghen inder Hellen quael/
Met alle valsche Tonghen/
Die stout altijt blameeren gaen
Den Vromen/ Out oft Jonghen.

14. Hoe groot is Heer die goetheyt dijn
Die ghy gaet ons besparen fijn/
Als wy gaen op dy bouwen/
End' als wy niet op Menschen sien/
Daer dy alleyn betrouwen.

15. Verborgen doet ghy heym'lic haer
Bedect voor all' Mans trots voorwaer
In dynen Tente reyne/
Dat haer geen tong' mach schade doenz
Stijffachtich end vilenne.

16. GHelovet moet die HEEre zijn/
Want hy Heeft nu bethoont aen mijn/
So wonderlijcke Goede/
Heeft my een vaste Stadt bereyt
Ick blijven in syn Hoede.

17 In mijnen Ancxt heb ick ghedacht
De HEER heeft my al heel veracht/
Verstooten Van syn Ooghen/
Nochtans verhoord' hy mijn geschrey/
Myn smeecken heeft hem bewoogen.

18. Ghy heylich Volck bemint den Heer
Des HEEren huld is ons Gheweer
Als wy Gheloovich blijven/
Oock dapper hy Betalen gaet/
All' die Moetwil bedrijven.

19. Zijt wel getroost end onvertzaecht
Ghy all' die nae den HEEre vraecht/
Ghedult en sal niet wancken/
Al schijnt die Hulpe langsaem zijn/
Ghy sult noch vrolijck dancken.

<H Psalm. XXXII.>
<C Beati quorum.>
<W Op de Voys: Het is dat Heyl ons comen her/etc.>
<V 1> Wel salich is/ diens Sonde quaet
En all' syn Overtreden
De Heer hem niet toerek'nen gaet
Maer is met hem te Vreden/
Vergheeft hem syn Misdaet all' gaer
Ghetelt wort hy int Heylich Schaer/
Die Onvalsch is van Gheeste.

2. Als ick mijn Sond' verswijgen wou
Versmachten mijn Ghebeente/
Daechlijcx door mijn gehuyl end' rou
Dijn handt was my die Pijne/
Sy druckt my Dach en Nacht soo swaer
Dat mijn Sap moest verdroogen gaer/
Ghelijck des Somers dorre.

3. Daerom bekenn ick mijne Sond'/
Mijn Misdaet niet verberghe/
Als ick den Heer' Oprecht vercond
Mijn Overtredingh Arghe/
Die Gnaed des Heeren onbeswaert
Vergaff my t'eenmael onghespaert/
Die Misdaet mijner Sonde.

4. Dies moeten (Heer) noch bidden dy
All Heyl'gen wtvercoren/
Want heel van Sond' is niemant vry
Sijn all' onreyn gheboren
Daerom als groote Vloeden gaen/
Soo sullen sy bevrijet staen/
End' int Verderff niet raecken.

5. Heer mijn Bescherm' zijt ghy alleyn,
Wilt my voor ancxt bewaren/
Dat ick verlost van alle Pijn/
Vrolijck dijn Roem verclaren.
Ick sal dy onderwijs en recht/
Den wech dien wandlen Godes knecht
En moghen dy gheleyden.

6 Sy niet als Onvernuftich Vee
Als Muylen en die Paerden/
Coomen end' met slaghen wee/
Yeders sy aenvaerden
Schaemheyt na dijn begeer/
Het dwonghen haer Geveer/
Om dijn will' te dienen.

7. De Godloos' wort geplaget seer/
Om syn quaet doen te laten/
Maer wie syn hoop heeft op den Heer
Ghenadicheyt sal hem omvaten.
Vrolijck in den Heer altijdt/
Den Gherechten wel verblijdt/
Hy noemt hem alle Vromen.

<H Psalm. XXXIII.>
<C Exultate justi.>
<W op de Voys: Het wil ons Godt ghenadich syn/&c.>
<V 1> Verheucht u ghy Gherechten al/
Wilt u in Godt verblijden/
Vromen prijs hem met geschal
Heerlijck t' allen Tijden/
Harpen danckt den Heere wel/
Nieuwe Liedt wilt singhen/
Singhet hem met Psalter spel/
Klinckt wel Godtsalich Clinghen
Met snarenspel met Vreuchden.

2. Want waerheyt is des Heeren woort
Hout trouwlijck syn toesaghen/
Gherechticheyt bemint hy voort
'T ghericht is syn behaghen/
Door 's Heeren woort ist al ghereet/
En door den Gheest syns mondes/
Den Hemel end wat dien becleet/
Die Zee is synes vondes/
Die diept' heeft hy verborghen.

3. Dat water hy behout int Meyr/
Als in een Flesch verbonden/
Den Heeren vrees des werelts Heyr/
Al Wat daerop wort vonden.
Want als hy spreeckt/ soo haest gheschiet
Syn g'bod kant all' bereyden/
Die Zeer gaet maken alte niet
Den schalcken Raedt der Heyden
Haer aenslach gaet hy keeren.

4. Maer Eewich blijft des Heeren Raet
End syns herten ghedancken/
Hoe Salich is des Volckes staet/
Diens Godt is sonder wancken/
Die heer alleen/ End hy dat selff
Tot syn Volck heeft Vercoren.
De Heer siet Van syn hooch Ghewelff/
Op al wat Mensch gheboren
Aenschout van 's hemels Throone.

5. All Menschen in des Werelts Perck
Hy stueyrt hun allen 't herte/
Hy gaet aenmercken al haer werck
Gheen Coninck groot van Sterckte/
Genen Reus noch Ros van Crachte groot/
Mach door syn selffs ghenesen/
Des Heeren Oogh' altijt in noot/
Aensiet all die hem Vreesen/
End' aen syn Goetheyt cleven.

6. Verlost haer Siel van Dootsgevaer
End wiltse wel gheneeren/
In Armoet end benautheyt swaer/
Ins' Siel hoopt op den Heeren.
Hy is ons hulp end' Schilt al t'saem/
Ins hert is zijns wel blyde/
Wy hopen op zijn heylig Naem/
Zijn goetheyt ons bevryde/
Als wy (HEER) dy Betrouwen.

<H Psalm. XXXIV.>
<C Benedicam Do.>
<W Op de Voys: Het wil ons Godt ghenadich zijn/etc>
<V 1> Ick wil Godt Loven alle Tijdt/
Zijn Lof sal ick belijden/
Mijn Siel sal roemen Godt so wijt
Dar d'armen haer verblijden/
So prijst dan nu den HEER met my/
Verhoocht zijn Naem daer neben/
Want doen ick Godt aensocht/ heeft hy
Het Antwoort my ghegeven/
Looft wt vrees mijn Leven.

2. Want al die op den HEEre sien
Dien coemt syn Troost ter handen/
Ent Aensicht van alsulcke Lien
Werdt nimmermeer te schanden/
Doen dees' Elende riep/ heeft Godt
Verhoort hem alsoo haeste/
End holp hem wt al synen Noot/
Den Enghel Laghert vaste
Rondtom des HEERen gaste.

3. Siet/ smaeckt/ hoe vrientlijck is de Heer
Salich die hem betrouwen
Ghy Heyligen vreest hem al meer/
Ten mach u niet gherouwen/
Die Rijcke moeten lijden Noot/
All zyn sy staut van Moede/
Maer wie den HEER aensoecken doet
Heeft gheen ghebreck int goede/
Blijft in des Heeren hoede:

4. Coem kinder/ hoort nae myn Vermaen
Des Heeren Vrees te leeren/
Wiens wensch is dat hem wel sou gaen
Is goede daegh' begheeren
Dyn Tong bewaer voor 't geen is quaet
Dyn mondt geen valsch en waghe
Doet goetheyt En die quaetheyt laet
Nae Vrede soeck end Jaghe/
Dat brengt u goede Daghe.

5. Vriendlyck de HEER syn Ooghen slaet
Op der Gerechten Wandel
Haer g'bedt hy oock verhooren gaet/
Siet op der Boosen Handel
Dan staet syn Aensicht throornichlijck
Syn Ghedachtnis te ontleyen/
De Heer verhoort ghenadichlijcke
Die Gerechte schreyen/
Te recht wel bevrijen.

6. De HEER is by den genen die
Ghebroken syn van Herten/
Clagen in Ghemoedt zijn sy/
Hy lyt wt alle smerten.
De Vroom' moet veel lijden op Aerd.
Hy helpt nochtans wt alle
Waert hem syn gebeente Waerd'/
Dies niet een vervalle/
Faelgier aent ghetalle.

7. Den godloosen sal dooden sael
g'luck van 's Heeren Handen
die den Vromen haten fel/
Schuldich al met schanden.
De Heer verlost ghenadenrijck/
De Ziel van zijnen knechten.
Die hem betrauwen al ghelijck/
Geen Schult mach se Aenvechten/
vry van 's Doodes Rechten.

<H Psalm. XXXV.>
<C Judica Domine.>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gantsch verderfft.>
<V 1> O Heer met myn Vyanden vecht
Bestrijdt die my bestrijden
Met Spies en Schilt haer neder lecht
Dijn hulp wil my bevrijden
Dijn sweert bruyckt teghen mijn Party
En zijt ghy Heer myn crachte.
Spreeckt tot myn Siel/ u heyl ick sy
Want op dijn hulp' ick Wachte.

2. Ghescheynt end schaemroot moeten staen
Die my staen nae mijn Leven/
Met schanden al vertrecken gaen/
Mijn quaet doenders daer neven/
Als stoff oock worden voor den wint/
Dat haerder gheen en blijve,
Waerse des Heeren Enghel vindt/
Verstootse en verdrijve.

3. Haer wech moet glat en doncker sijn
Den Enghel moetse Jaghen
Een schaedlijck Net sy stellen mijn/
Een Cuyl mijn Siel te Plaghen/
Maeckt dat het ong'luck coem op haer
Haer selfs Net moetse vanghen
Int strick dat sy my spannen daer/
Moeten sy blijven hanghen.

4. Maer mijn Siel is by in den Heer
Sijn heyl doet Vreuchde blijcken,
Al mijn Ghebeente seydt noch meer/
HEER wie is dijns ghelijcke
Den swacken van den stercken ghy
Verlost/ en condt beschermen/
Van den Roovers t'allen Ty/
Allendighen end' Armen.

5. Wt Haet ghetuygen valsch opstaen
En spreken valsche Saecken/
Voor goet my quaet vergelden gaen/
Mijn ziel troostloos te maecken/
Maer ick een saeck heb aengedacn/
Danck beden wel van herten/
Van Wasten wou ick treurich gaen/
Van Hare sieckt en smerten.

6 Beclaechden als een Broeder mijn
Met Droefheyt groot beweghen/
Als die rou draecht om d' Moeder zijn
Maer sy gaen daerenteghen/
Met dien die Huychlen om gheniet)
In mijn schaed haer verblijden/
Sy rotten haer tot mijn verdriet/
Verscheuren t'allen tyden.

7. Met valsche Spotters om Profyt
Byten s' op my haer Tanden/
Ach Heer hoe lang geeft ghy respijt
Vrijt mijn Siel van haer Handen/
Mijn eensaem die geen hulp en weet
Dan dy mijn Godt verheven/
Bewaert Van Jongen Leeuwen wreedt
Verlost dijns Dienaers Leven.

8. Wel wil ick dancken dy/
Dyn Weldaet altijdt Roemen
Onder die groot' ghemeente bly
Daer Volcken tsamen comen
Laet sy niet over my verblijdt
Gaen schimpen met den Ooghen/
Die my verhaten al wt Nydt
End' Onval my toe voeghen.

9. Sy peynsen al om quaet te doen/
Den stillen in den Lande
Haer Saecke sy stoffieren schoon
Met valscheyt allerhande.
Wijt doens' haer Mont op voor my
Met spot mijn druck vermeeren
Schimplijck sy seggen Nu wel bly
Dat sien wy al te geeren.

10. Heer want gy die aensiet/ ontwaeck/
Heer swijcht niet noch zijt verre
Staet op tot mijn rechtveerdig' saeck
Gy mijn Godt end' mijn Heere.
Heer Godt nae dijn gerechticheyt
Wilt ghy mijn saeck wt rechten
Geen blydtschap moet haer syn bereyt
Diet onrecht my bevechten.

11. Laet sy niet segghen in haer hert!
Daer daer 't gaet nae ons' wille
Noch roemen over my met schert/
Versluckt is hy end' stille.
Van schanden groot laet worden root
Die haer mij is quaets verblijden.
Met schanden sy becleeden doet/
Die schimpen in mijn lijden.

12. Godt salich moeten blijde syn/
All die mijn recht laudeeren/
De Heer sy hooch ghelovet fijn/
Want hy gaet maintineeren
Sijn knecht daerom mijn tonghe sal
Dijn Vromicheyt verconden/
End (HEER) dijn weldaet overal
Gaen Prijsen t'alle stonden.

<H Psalm. XXXVI.>
<C Dixit injustus.>
<W Op de Voys: Het spreeckt wel der onwijsen mont.>
<V 1> Voorwaer segg' ick van 's boosen aert/
'Tis all' Godloos gheresen/
Want Godes Vrees is daer ghespaert/
Al smucken sy haer wesen:
Wel neerstich sy haer saecke voos
Bevoordren/ syn oock stout en loos
Om ander te blameren.

2. Haer leering is schaedlijck bedroch
Gheen beter sy Aenvaerden/
Jae trachten op haer lager noch/
Om schade doen op Aerden.
Die Boosheyt houdt daer also vast/
Dat hy op gheen vermaen en past/
Noch Vreest voor onghelucke.

3. Dijn goetheyt end dijn waerheyt zeer
Haer over al verbreyden
Ghelijck des Hemels wijde keer/
End' Wolcken gaen verscheyden
Het staet oock dijn Gherechticheyt
Als Berghen die van Godt bereyt/
Dijn Recht als groote Diepte.

4. Heer gy helpt beyde Mensch en Vee
Dijn goetheyt is verheven/
Dat menschen kinder vrije van wee/
Onder dijn Vleuglen leven/
Met dijnes huyses milde goet/
Maeckt ghy haer herte wel gemoet
Dat syn des Gheestes Gaven.

5. Fonteyn des Lebens (Heer)zijt gy.
Dijn Licht mach ons verquicken/
Ghebied' dijn goetheyt over die
Die haer tot dy gaen schicken.
End laet oock dijn gherechticheyt
Den Vroomen altoos syn bereydt/
Die dijnen naem bekennen.

6 Laet my (Heer) van der stouten voet
Niet worden t'onder treden/
De Godloos' Handt my niet om stoot.
Maer die van boose seden/
Laet vallen in haer eyghen Net/
Verstooten end' gheheel verplet/
Sy moghen hier niet blijven.

<H Psalm. XXXVII.>
<C Noli aemulari:>
<W Op de Voys: Door Adams Val.>
<V 1> Vergramt u niet ghy Vroome Christ/
Voor Nijt wilt U behoeden:
Oft schoon de Godloos machtich is
Soo helpt doch niet sijn woeden:
Want als hy spruyt/ ghelijck het Cruyt/
Haest wort hy aff ghehouwen.
Sijn Macht en Rijckdom is gelijck
Het Gras op groen Landouwen.

2. Hoopt gy maer op des Heeren hand'
Doet goet nae syne leere/
Gheneert u reedlijck in den land
Dijn lust hebt aen den HEERE/
Als dan sute ghy Vrymoedich bly/
Het Godt U wel gheneeren/
En sonder spot sal geven Godt/
Wat dijn Hert sal begeeren.

3. Dijn Weghen sal met frayen Moet/
Daer toe al uwe saecken/
Beveelt altijdt den Heere goet/
Die sal all' dingh' wel maecken/
Hebt ghy geen sorg/ verwacht syn Borg
Dijn Recht en dijn Gherichte.
Gelijck voorwaer den Middach claer/
Hy brengen sal int Lichte.

4. Beroert u niet/ maer hout u stil/
Gheduldich wacht den Heere
Verstoor u niet dat is syn wil
Dijn Onschult blijff in eere
Oft tijdlijck baet gheluckich gaet
Den boosen hier op Eerden
En wilt daerom niet zijn onvroom.
Van Godt affwijckich weerden.

5. In corter tijdt dat is ghewis
Moet hem de boos verveeren/
Die nu in allen Weelden is/
Godt sal hem haest verneeren.
Hebt ghy meer acht op syne macht/
Hy sal voor u verswinden/
Als roock en wint/ (siet lieve kint)
Men sal hem niet meer vinden.

6. Soo wie hier is in desen tijdt/
In ellend end' in noode/
Die is veracht end' Armoedt lijdt/
Nauwlicks heeft hy dat Broode:
En dan noch niet/ van God en vliedt
Die sal int Landt wel blijven
Ghenoech met vree/ oock hebben mee
Hem niemandt sal verdrijven.

7. Oft nu de Godloos met braggeer/
Syn tanden t'samen bijten/
Syn macht bewijst en dreyghet seer/
Als woud' hy t'stucken rijten,
Den vromen al/ Hier in dit dal/
End hem van Godt afftrecken/
Macht cleynen Tijdt/ God sal subijt/
Syn woedens Wel begecken.

8. 'T verheft hem nu 't Godloos geslecht
Met Boghen/ spiesen seere/
Om te verworghen Godes knecht
Die hem van Sond bekeere.
Den Armen Man/die moeter aen/
Syn rugg' daer henen houden/
Doch sal de Heer/ met haer geweer/
Haer eyghen hart op spouwen. :

9. Soo weynch dat een Christen vroet/
In dees tijdt wert ghegeven
Is beter dan dat groote goet/
Daer de godloos aff leven/
Den rechten tydt en is niet wyt/
Dat haren Arm sal breken/
Want Godt de heer is ons gheweer.
Der vromen leedt te wreken.

10. Soo wie dan goet en reedlijck is
En meyndt Godt recht van herten/
De Heer beschermt hem steedts gewis
Voor Ancxt/ voor druck en smerten/
In hongersnoot/ sal hebben broot/
Die hier nu Spot moet lijden/
Hy crijch noch oock al syn behoeff
In sware duyre tijden.

11. Daer teghen dat godloos getier/
Van honghers noodt om comen/
Die nu in grooter eeren hier
Gaen bloyen als die bloemen/
Die sullen oock/ ghelijck als roock/
Gantsch en gheheel verswinden/
Godt straft subijt haer quaet verdriet
Die ons soo wilden schenden.

12. Groot overlast en Fortze veel/
Moet men van boeven lijden/
Die niemant t'syn betalen heel/
Maer settent op deen sijden
Soo doch een Christ/ gantsch sonder list
Betaelt elck syne Schulde
En sonder haet/ oft quaet
Ghelaet leeft hy ins' Heeren hulde.

13. Die van het zijn so wert verjaecht
Dat hy can nerghens blijven/
Die blijff gemoet end Onverzaecht/
Godt sal het al opschrijven/
Tot op den dach/ daer niemant mach/
Van 's Werelts Volck ontwijcken:
Die is niet beer/ dan sal de Heer
Die Schalcken recht wt strijcken.

14. Want Godt wil hebben dese faem
Dat wy syn Naem belijden/
En niemant hem syns nam en schaem/
Oock in dees laetste Tijden/
Wie aen hem cleeft/ hy valt oft sneeft
Sal hem niet quetsen seere/
Want hem geschiet goet onderstant
Soo vroom is Godt De Heere.

15. Ick was een kint/ ben worden out
Doch heb ick noyt vernomen/
dat / die in Godt syn Hope houdt/
Dan Hongherig om Comen.
Oft d'Ander (siet) schoon hebben niet
Soo heeft een Christ syn spijse
Hy deylt noch met die van hem bidt/
Al nae syns Godes wijse.

16. Wilt ghy wel in Ghenade staen
Van Godt niet syn verlaten/
So blijft altijd oöp syne baen/
Wilt ' quaet doen niet aenvaten/
Want Godt is Reen/ die lijdet gheen
Quaetdoenders in syn Schantzen/
Wie quaet bedrijft by hem niet blijft
Voorby moeten sy danssen.

17. Die vroom geen woort vergeefs en secht
Veel quaet claps can hy mijden/
Want met wijsheyt end'Godes Recht
Verdrijft hy wel syn Tijden/
Al syn Ghemoet Let daer op vroet/
Hoe hy Godts Wet mach vaten/ .
Die denckt hy naer Op dat hy daer/
Blijff in des HEEREN Straten.

18. Het wederspel gebruyckt de schalck
Verdenckt veel Arghe Listen/
Loert op den vromen als een Valck/
Te dooden rechte Christen/
Dan coemt de Heer / neemt hem t'gheweer
Met macht verlost syn knechten
Dienen soo snel wou dooden fel
Oft onrecht was/ oft rechte.

19. O vrome Christ en twijffelt niet
Laet u niet anders Leeren
Oft ghy verfoeyt wort nu ter tijdt
Wacht maer op Godt den Heeren
Die sal schier dy ghelooft dat my
'T Landt tot een Erve gheven
Dan wort van Godt ' Godloos Rot
Met schand wt 't Landt verdreven.

20. Het is niet langh ick hebt beleeft
Ghesien selfs met myn Ooghen
Dat een stout gast ghepralet heeft
Dat hy con niemandt dooghen
Hy bloeyden daer Als oft hy waer
Een Lauwerboom van waerden
Ick ginck voorby haeft keerd ick my
Doen was hy al ter aerden.

21. In Godes Dienst blijft onbeweecht
Laet U daer aff niet dringhen/
Want wie des Heeren wille pleecht
Sal heaft van Vreuchden springhen.
In somm' houdt u Vroom recht en trou
Ghy sult haest sien wtroepen
Den voosen hoop merck wel daer op
Die Godt nu dus versaeyen.

22. Zijt onbevreest end welghemoet
Laet u niet worden banghe
Wel hem die Godes Wille doet
Aen Godt den Heer vast hanghe/
Wt rechten gront met hert en Mondt
Dien sal Godt wel beraden
Met synen Geest/ so hy weet meest
Zijns lydens hem ontladen.

23. Nu houdt u vast en blijft daer by/
Wilt van den Heer niet wijcken/
Al wort ghy nu begecket vry
Godt sal seer wel Wtstrijcken
Des Duyvels kindt/ de Werelt blindt
Die nu so heen gaen pranghen/
Ghy vrome Man keert u daer van
Verlost heer die ghevangen.

<H Psalm. XXXVIII.>
<C Domine ne.>
<W Op de Voys Door Adams Val is gantsch verderft. >
<V 1> HEER straft my niet in uwen Thoorn/
Wilt uwen grimme breken/
Oft anders ist met my verloorn,
Dijn Pylen in my steken/
End' uwe handt druckt my so stijf
Dat gheen ghesontheydt my blijft
En is aen mijn gheheele lijff
Voor all' u dreyghen Heere.

2. In mijn Gebeent' en is geen vree/
Om mijne groote Sonden
Die my al over 't Hooft gaen mee/
Seer swaerlijck t'allen stonden/
Als een swaer last/ soo zijn sy my
Gheworden boven mate/
Jae veel te swaer/ dat Claech ick dy/
Mijn Godt/ mijn Toeverlate.

3. Het stincken end' bervuylen (Heer)
Door mijn dwaesheyt mijn Wonden/
Ick gae heel crom/ en bucken seer
En treurich t'allen stonden/
Daer gae ick heen/ mijn Heer en Godt/
Verderven end' verswinden/
Mijn Inghewandt lydt grooten noot
'T verdorren mijne lenden.

4. Oock aen mijn Lijff is niet gesont.
Verstooten en verstaghen
Ben ick voor u tot deser stont/
Ick huyl/ en moet u claghen/
Die onrust die myn herte vaet/
Daer ick by nae in sticke/
Dijn Sonden end' Missedaet
Gaf ick my verschricke.

5 Voor dy i sal 't begeeren mijn/
Dies dy onverborghen
suchten/ dat ick doe tot dijn/
He Hert beeft my van sorghen.
toe Heeft my verlaten gaer/
En Sap en Cracht O HEEre
Licht Van mijnen Ooghen claer
Het is by my niet meere.

6. Al die beminde Vrienden myn.
Den end aensien myn Plaghen
Dat myn Naeste souden zijn/
Het my niet eens en vraghen.
Zy treden alle van my wijt
Niemant comt my te baten
So gheschiet tot allen Tijdt/
Wie haer op Godt verlaten.

7. Die my nae mijner Zielen staen
Wel quaets die selve stichten/
Die quaet oock van my segghen gaen
Veel valscheyts van my dichten
Al teghen my O Godt mijn Heer
Ick moet doen en gaend doore
Ghelijck als een die Doof is seer/
En gantsch niet meer en hoore.

8. End als een stom die synen mont:
Niet op doet t'synen Tijden,
So moet ick syn tot deser stond
En dooff aen beyde zijden
En die gheen Wederspraeek en heeft/
Berooft van synder Voosen),
Hoet met hem gaet/ wat hy beleeft
Op Aerden van den Boosen.

9. Maer ick wacht (Heer) alleen op dy/
Ghy sult my Antwoort geven/
Ick bidd' u laet sy over my
Niet syn met Vreucht verheven/
Want als maer slibberden mijn Voet/
So souden my aen comen
Mijn Vyanden / En seer verwoedt
Haer teghen my hooch Roemen.

10. Want tot Lijden ben ich gemaeckt
Steets is voor my mijn smerte
Dit sal een Christen/ die Godt naeckt/
Steets dencken in syn herte
Door Lijden wort een Mensch beproeft
Wie dan hier 't Cruys vercoren
Goetwillich draecht/ end niet bedroeft
Die is wt Godt gheboren.

11. Want ick beken mijn Missedaet
En ben forch vuldich seere
Om mijne Sonden vroech en laet
Sy drucken my O Heere
Maer mijn Vyanden leven noch
In groot seer hooch en prachtich/
Die sonder schult end' oorsaeck doch
My haten/ syn seer machtich.

12. Veel syn der selver die voor 't goet.
Quaet doen ende quellen
Om dier oorsaeck seer verwoedt
Sich teghen my gaen stellen/
Ick my over 't goede hou/
Altijdt Recht hanteere/
So moet ick smade lijden nu/
Daer wt helpt my /ghy Heere.

13. Verlaet my niet ghy Heere mijn
Doch my en zijt niet verre/
Comt my te helpen wt de Pijn/
O Godt mijns heyls end' Heere
Dy zijt alleen die helpen can/
De goetheyt dijnes namen/
In aller noot so ons coemt aen/
Den Vyandt te beschamen.

<H Psalm. XXXIX.>
<C Dixi custodiam.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die: Als volghet>
<V 1> Ick denck altijdt in mijn ghemoet
Hoe dat myn Tong' sal onbehoedt
Ick sie het wil niet anders syn
'T geluck dient den godloos Sijn
Van Achterclap en Sonden/
In all sijn quade Bonden/
Wanneer ick dan daer aen ghedenck
Mijn Hert ick selfs daer mede crenck
Dat sy haer soo vergeten/
Den Yver my gheheel ontstack/
Nochtans mijn mont geen quaet en sprac
Most mijn Leydt in my Eten.

2. Dies bid ick dy O Godt myn Heer
Voor alle dinck my kennen leer
Die Ydelheyt mijns Leven/
En dat wy moeten haest vergaen/
Wat van den mensch oock wert ghedaen/
Is al vergheefs daer neven/
Wat helpt dat hy veel goets vergaer/
Die doch den tijdt beleeft niet daer/
Dat hy het mach ghenieten/
Met moeyt en veel vergadert schier
Het welck hy moet op 't laetste hier
Doch laten met verdrieten.

3. Mijn sonden al vergheeft my Godt/
Dat ick niet word' der Narrenspot/
Beveel u al myn saecken/
Ick swijch en troost my dijns alleen/
En wilt soo laten gaen alheen
Ick weet ghy sult wel maecken/
Van my keert uwe plaghen Heer.
Want sy verschicken my te seer/
Ick kan u hant niet draghen/
Als ghy de sonde straffen gaet/
Des Menschen schoonheyt niet bestaet
Droefheyt doetse verjaghen.

4. O Godt hoe gants gaer niet zijn daer
Op Aerd die Menschen allegaer
Daerom ick my bekeere
Mijn roepen/ bidden/Heer verneen
Myn claghen en myns weenens stem
Verhoort ghenadich Heere
O Godt verworpt my noch niet wech
Al ben ick arm ellendt en slecht/
O Pel'grom hier op Eerden/
Laet aff/ Helpt en verquickt my weer/
Dat (wech geruckt) ick nimmermeer
Van U verstooten Werde.

5. O Godt ghy Schepper aller dingh
Hoe ydel end'hoe heel geringh
Is 's Menschen doen op Eerden/
Dies help ons HEER wter Noot/
Dat wy van sonden enden Doot/ -
All Hier verlosset werden/
Door JEsum Christum uwen Soon
Die voor ons heeft voldaen al schoon
Soo wy 't gelooff wel vaten/
So wil hy ons ghewisselijck
Vertroosten/ en syn Hemelrijck
Oock salich erven laten.

<H Psalm. XL.>
<W Expectans expectaui>
<W Op de Voys: Aen Watervlieten Babilon : Als volghet.>
<V 1> Den HEER verbeyde ick altijt/
Hy trock my wt den graff subijt/
Hy Neycht hem my te hooren/
Daer ick in lacht en ooren.
End wt den swaren dicken slijm/
Steld' wter Noot die Voeten mijn
Op een Steenrotz hooch seere
End' hy gheleyde mijnen Gang'
Mijn Mondt hy gaff een nieu ghesang
Te Loven Godt den HEERE.

2. Dit sullen veel sien/ end' oock nu
Godt vreesen en Betrouwen/
Wel Hem/ die synen hope Trou
Steets sett op Godt te bouwen/
Hem niet keert tot den stouten quaet/
Noch met die Leughenaers omgaet
Veel wonders Heer ghepresen
Hebt ghy ghedaen/ Wie's ws ghelijck?
Groot dyn ghedachten syn en Rijck/
Die ghy ons hebt bewesen.

3. Dat wil ick gaen Verconden fijn/
Door all' de Werelt draghen:
Te groot sy te vertellen zijn
Ghy hebt gantsch gheen Behaghen
Aen Offer en Spijsoffer Maer
Mijn Ooren opende ghy claer/
Dat ick soud hooren HEERE
Want ghy noch Offerhande goet/
Noch oock Sondoffer met Bocx bloet.
Van niemant niet begeeren.

4. Doen sprack ick: Siet/ ick coem/ van mijn
Staet in den Boeck geschreven
Te doen willich den Wille dijn/
Word' ick (mijn Godt) ghedreven
In myn Hert is dijn Wet bereyt
Te Pred'gen dijn Gherechticheyt/
In die Ghemeynte reyne.
Ick wil oock mijne lippen (siet)
Van uwen Woorde keeren niet
Dat weet ghy HEER alleyne.

5. Ick heb oock dijn Gerechticheyt
In mijn Hert niet verborghen
Spreeckt van dijn Woort en dijn waerheyt
Den Avont en den Morghen
Uwe Ghenaed en rouwe siet
Swijgh' ick in der Ghemeynten niet
Dies niet van my laet varen
Heer dijn Barmherticheyt maer laet
Dijn Trou en goetheyt wt ghenaed
My altijdt wel bewaren.

6. Want ong'luck heeft my soo omvaen/
Dat ickt niet can wt spreken/
Mijn Misdaet grijpt my oock so aen/
Dat sy 't ghesicht my breken/
Sy syn gheworden meer dan 't hayr
Op mijnen Hoofde en te swaer
Mijn Hert heeft my verlaten.
Laet u behaghen/ HEEr dat ghy
MY nu verlost/ te helpen my
Haest u/ coemt my te baten.

7. Sy moeten haer all' schamen daer/
En t' schanden worden t'samen/
Die my staen nae mijn Siel/ om haer
Te Dooden t'mijnder blamen/
Te rugghe moeten vallen sy
GHescheynt oock worden all' die my
Quaet gunnen ende quellen.
Gescheynt sy moeten worden nae
Die segghen daer van my he/ he/
Godt sal s'al neder vellen.

8. Het moeten bly en vrolick sijn/
Die alle die dy soecken/
En die dijn heyl beminnen fijn/
Oock segghen t'allen hoecken/
Hooch sy ghelooft daervoor de Heer/
Want ick ben arm/ Elendich seer/
Om Godt des HEEREN Name
Maer ghy Heer sorcht dan noch voor my
Mijn hulp die my verlost zijt ghy
Mijn Godt/ wilt haesten/ Amen.

<H Psalm. XLI.>
<C Beatus qui intelligt.>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gant schverderst.>
<V 1> Wel hem die Goet den Armen doet/
Dien sal de HEER bevrijden/
Ter booser Tijdt Godt hem behoedt/
Voor 't quade t' allen tijden/
De Heer sal hem in noodes tijdt
Behouden by den leven/
Op Aerd' wel laten gaen/ en niet
In 's Vyandts will' hem gheven.

2. De Heer sal hem verquicken fijn
Opt bedde synder smerten
Hem helpen van de groote Pijn/
En Cranckheyt synder herten
Ick sprack: Heer zijt genadich my
Mijn Siel help bidd ick seere/
Want all' mijn daghen ick aen dy/
Heb swaer ghesondicht Heere

3. Mijn Vyanden guaet spreken mijn/
Wanneer sal hy doch sterven?
Met hem vergaen de name syn/
Om comen en verdeven?
Sy comen wel t'Aenschouwen Yet
Van binnen sy doch vloecken/
Van Herten sy my meynen niet/
'T is Last'ren wat sy soecken.

4. Gaen heenen en verbreyden dat
End alle die my haten/
Die soecken teghen my maer wat
Om my te moghen vaten/
En dencken t'boose ober my/
Oock all' haer my Metghenooten/
Want een Boevenstuck hebben sy
Schoon over my beslooten.

5. Hy sal niet als hy leydt ter Doodt/
Meer opstaen: Mijn Vriendt mede/
Dien ick betroud' end Att mijn Broodt
Met voeten my gaet treden/
Maer ghy Heer weest ghenadich my /
Dat ick coom wter qualen/
Helpt my doch op/ en staet my by/
Soo Wil ick haer betalen.

6. Daer by merck ick/dat gy aen my
Hebt lust en welbehaghen/
Dat over my mijn Vyandt ghy
Gheen Blijdtschap en laet daghen/
Maer ghy hebt my O Heer myn Godt
(Midts ick op u betrouden)
Om mijder onschult in der noot/
Verlost en wel behouden.

7. Gy hebt my voor u aengesicht
Ghestelt oock Eewich Heere
Ghelooft sy Godt die my opricht
Dat ick leve in eere
En prijse syn Barmherticheyt
En goedicheyt te samen/
Van nu aen tot in Eewicheyt/
End' heylighen syn Name.

<H Psalm. XLII.>
<C Quemadmodum Cer.>
<W Op de Voys: Aen Water vlieten Babilon.>
<V 1> GElijck een Hert van Dorstes Pijn/
Soo roept en dorst die Siele myn/
Schreyt nae Versch Water Heere/
Nae dy mijn Godt vol Eere/
Jae nae den levendighen Godt
Wannee coem ick doch uyter noot
Dijn aenschijn/ Heer t'aenschouwen
Mijn tranen door veel weenens swaer
Die syn my dachen nacht voorwaer
Mijn spijs in myn Benouwen.

2. Als sy (die Godtloos) met veel spot
Verachtlijck tot my spreken/
Waer is nu (seght ons) uwen Godt/
Die hem ws Leedts can wreken:
Wanneer ick nu ghedenck daer aen/
Mijn Hert ick gae wt storten dan/
En troost my selfs int Lijden/
Ick hoep het sal Faelgieren niet/
Dat Godt my noch sal wt 't Verdriet
Verlossen en bevrijden.

3. Wanneer sal ick doch moghen gaen
Ten Huyse Godts ons HEEREN/
En daer 't geluyt des Danckens slaen:
Met dien die dy Godt Eeren.
Mijn Siel waerom bedroeft ghy my/
En zyt soo Vol onrust daer by/
Op Godt hoept altijdt meere/
Want ick sal (om die Salicheyt
En d'hulp syns aensichts my bereyt)
Doch Dancken Godt mijn Heere.

4. Mijn Godt/ mijn Siel is droeff in my
En ben ick Dijns ghedachtich
Aent goede dat daer dede ghy/
Aen de Jordane crachtich/
Als oock te Hermonim int Landt/
Dies helpt my nu oock Heere (want)
D'een diept tot d'ander scheyen/
Al uwe water waghen groot/
En baren gaen my over 't Noot/ -
Met Ruysschen Veelderleyen.

5. Des daechs syn goedicheyt de Heer
Belovet end bewijset/
Des nachts ick houd' oock dese leer
Dat ick hem looff en prijse/
En bidd den Godt mijns levens aen/
Ick seg: O Godt/ wilt my bystaen/
En mijnder niet vergheten/
Waerom moet ick soo treurich zijn/
Verdruckt soo voor den Vyandt mijn/
Als hadt ghyt niet gheweten.

6. Tis mijn Ghebeent een Moort/ wanneer
Sy tot my spreken smadich/
Waer is nu uwen Godt end' Heer
Die help u nu ghenadich.
Maer mijn Siel wat bedroeft ghy my/
En soo veel Onrust zijt daer by/
Op Godt hoopt en Verbeydet/
Want ick hem dies noch dancken sal
Dat hy mijn Godt is/ die my al
Schoon heeft zijn hulp bereydet,

<H Psalm. XLIII.>
<C Judica me Domine.>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gantsch verderft.>
<V 1> REcht my Heer/ end mijn saeck aenneemt
Tegen d' Onheylig' schare/
Verlost my van die Valsch gemeent/
Van boosen alle gare.
Ghy zijt die Godt der sterckheyt mijn/
Waerom laet ghy my treuren
Waerom verstoot ghy my met Pijn/
Beswaerlick t' allen uyren.

2. Dijn Licht seyndt en dijn Waerheydt Heer/
Dat sy my sonder beyden/
Tot uwen heylghen Werck vol eer/
En wooninghe gheleyden/
Dat ick gae in tot dijn Altaer/
Tot den Godt mijnder vreughden/
End op mijn Herp u dancke daer/
In alder eer en deuchden.

3. Mijn siel waerom gy my doch quelt
En my bedroeft dus seere/
Verbeyt op Godt Emanuel/
Ick dancken sal den HEERE/
Doch om syns aensichts salicheyt/
Want hy ons al te samen/
Een schoon verlossingh heeft bereydt/
Door Jesum Christum Amen.

<H Psalm XLIV.>
<C Deus auribus Nos>
<W Dese Palm gaet op de Voys van den Cxxxij. Psalm: Ende so als hier nae volghet.>
<V 1> Heer Godt wy hebbent wel verstaen/
Wat ghy in haer Tijdt hebt gedaen
Die Vaders ons dat seyden/
Hoe ghy verdreeft de heyden
Haer sweert end arm gaf haer geen lant
Maer dijn Recht/ Licht; en Rechte hant
Want ghy hadt aen haer allen
Een Lust en Welghevallen.

2. Godt ghy des Jacobs Coninck vry
Den Vyandt wy aenvaten/ -"
In uwen Naem soo winnen wy/
Op ons is gheen verlaten/
Ghy helpt ons van den Vyandt quaet/
All die ons Haten/ ghy verlaet/
U sy Loff (nae 't Betame)
HEER Heylich sy dijn name.

3. Waerom verstoot ghy ons in schandt
En Wilt ons Gantsch Verlaten/
Ghy laet ons vlien voor 's Vyants hant
Ons Rooven die ons haten/
Ghy gheeft u Volck den heyden (Heer)
Om niet vercoopt ghyp se noch meer/
Ghy laet ons van ons Bueren/
Begecken t'allen uyren.

4. Een Spottend wy den Heyden syn
(De Volcken ons benouwen)
Wys yn versmaet/ Nochtans wy dijn
Verbondt noch trouwlijck houwen
Ons Hert niet affghevallen is/
All deckt ghy ons met Duysternis
So sullen wy noch Heere/
Dy affgaen nimmermeere.

5. So wy vergeten hadden dy/
Heer) soud ons Recht ghebeuren/
Om uwent wil (maer) lijden wy
End ons ter Slachtbanck vueren/
Ghelijck men een hoop Schapen doet/
Dies niet en slaept (o Heere goet)
Maeckt op van die ons haten
Wilt ons niet dooden laten.

6. Waerom verbercht gy u aenschijn
Gaet ons elendt Vergeten
Die Vyandt heeft de siele mijn/
In 't slijck der Aerd' ghesmeten/
Jae onsen buyck aend' Aerde cleeft/
Staet op/ helpt ons/ verlossingh geeft.
Den Vyandt keerten weere.
Door uwe Goetheydt Heere.

<H Psalm. XLV.>
<C Eructavit cor.>
<W Op de Voys: Van Hemel quam der Enghel schaer.>
<V 1> Myn Hert een schoon nieu Liet begindt
Van eenen Coninck lieff'lijck singt
Dies soude wel die Tonge mijn/
Eens raschen Schrijvers Penne zijn.

2. De schoonst' gy by den Menschen zijt
Dijn Mont is Vol genaed' en blijd/.
Dies heeft u Godt gesegent meed'/
End' hooch begaeft in Eewicheyt.

3. Dijn Sweert dan nu omgorden gaet/
Ghy stercke Reus met groot Cieraet/
Daer 't u wel in ghelucken sal
Mild' zijt ghy en vol waerheyt al.

4. Groot wonder doet dijn rechte Hant
Den Vyant brengh in smaepy en schant/
Dijn Pijl verwondt ras/ en met cracht
Ghy 't Volck brengt onder uwe Macht

5. Oock Eewich blijft dijn Godlick Rijck
End' uwen Scepter insgelijck
Gherechticheyt mint ghy voorwaer
Het quaet en boosheyt haet ghy gaer.

6. Daerom heeft Christe Godt dijn Heer
Vol vreuchden dy ghesalvet meer/
Godt Vader van die volheyt zijn
Van all' dijn Metghenooten fijn.

7. Welruyckend all dijn cleyder zijn/
Van Elpenbeen die Palleys' dijn/
Des Conincx Dochters altemael/
Verblijden haer in dijnen Zael.

8 Die Bruydt tot uwer rechten staet
In costlijck Gout en rijck ghewaet/
O Dochter hoort den Coninck goet/
Des Vaders huys vergeten doet.

9. So salde Coninck hebben daer/
Aen uwe schoonheyt lust voowaer/
Dies hem hooch acht/ hy is dijn Heer/
Valt hem te voet/ bewijst hem eer.

10. Het sal op dese Hoochtijt Feest/
Verteeren u die Heyligh Gees/
Gantsch costlick is die Coningin/
Hel cuysch en reyn vans herten sin.

11. Sy wort den Coninck toe geleyt
ect haer Gesgeelen schoon bereydt/
Als 's Conincx camer ende Zael/
Gaen sy met vreuchden altemael.

12. Dijn kinder sullen Princen zijn
Voor die Verlaten Ouders dijn/
Dien Coninck wil bekennen Ick/
Hem prijsen/ eeren Eewichlick.

<H Psalm. XLVI.>
<C Deus noster refugium.>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gantsch verderft>
<V 1> Godt is ons stercke toevucht goet
Die ons gheraeckt heeft seere/
Een hulp in onse groote Noot/
Dns heyl/ Schilt/ en geweere/
Daerom en vreesen wy ons niet/
Oft schoon die Weerelt reede
Ginck onder/ En die Berghen (siet)
Versoncken in die Zeede.

2. Wanneer de Zee schoon raesde wreet
Al sou zijt al vernielen/
Dat van Haer onghestumicheyt.
Die Berghen inne vielen/
So blijft die Stadt noch Lustich fijn/
Met Godes schoon Fonteyne/
Daers Alderhoachsten Wooningh' syn
Die heylich syn en reyne.

3. God is by haer daer binnen net)
Daerom sal sy wel blijven/
Godt helpt haer/ En doet altemet
Haer Vyanden verdrijven/
Die Heyden moeten syn vervaert/
Die Coninckrijcke vallen/
(Als hy hem hooren laet) sald'Aerdt
Vergaen tot niet mendallen.

4. Die almachtigh Heer Zebaoth/
Die is met ons altijden/
Ons Borch en schutz is Jacobs Godt/
Die Liecht voor ons can strijden.
Coemt hier aensiet Gods werck met vlyt
Op Aerd hy sulck verstooren
Heeft aengherichtet en bevrijdt/
Syn stadt/ die wtvercoren.

5. D' oorlog des werelts neemt van hier
Hy breeckt en maeckt tot schanden/
Die boghen/ Spiessen/en met Vier
Die waghens doet verbranden.
Hy spreeckt: Zijt stil/ en dit bekendt
Dat ick ben God de Heere
Die in der Noot hem tot u wendt/
Als ghy my bidt met eere.

6. Ick wil op Aerd' in ligghen eer/
Oock onder all' de Heyden
Als Godt/ end alder dinghen Heer/
Mijn eere wijt wt breyden.
In somma: de Heer Zebaoth
Die is met ons ghestadich/
Ons aller schut is Jacobs Godt
De Heer is ons ghenadich.

<H Psalm. XLVII>
<C Omnes gentes>
<W Op de Voys: Nu vreucht u lieven Cristen ghemeyn.>
<V 1> Ghy alle Volck in alle Landt/
Juycht Godt met bly gheschalle/
De alderhoochste Heer bekant,
Is Schricklijck over alle.
Een Coninck opt gheheel Aertrijck/
Seer sterck/ Jae niemant syns gheljck
Al hier int Aertsche Dalle.

2. Hy onder ons bedwonghen geeft:
Die volcken alte samen/
Wt lieffd by ons vercozen heeft
Tot syne Erffghenamen/
Met vreuchden en met grooter eer/
Is opghevaren Godt de Heer/
Loffsingt hem al tesamen.

3. Loff singhet God die Coninck is
Loff singt hem al u Leven/
Des Werelts Heer is hy ghewis/
Den Loffsangh' hem wilt gheven/
Godt is een Coninck mae 't Betaem/
Hooch over alle Heyden t'saem/,
Op synen Heylghen stoele.

4. Die Heydenen en die Vorsten vroom/
Die moeten haer begheven/
Den rechten Godt des Abzaham/.
Wel eenich te Verheven/
Want onsen Godt betaemt die eer/
En wort nu wel verhooghet seer/
By Princen hier op Aerden.

<H Psalm. XLVIII.>
<C Magnus Dominus>
<W Op de Voys: Een vaste Borch is onse Godt>
<V 1> Groot is de Heer/ en hooch beroemt/
In Godes Stadt op Eerden/
Die synen hy aennemen coemt/
Die hier verachtet werden/
Sijn Heyl'ghen al ghemeyn/
Sijn Christen Recht end' Reyn/
Die hooren syn stem/
Dat recht Jerusalem/
Hy eewich wil beschermen.

2. Dat heeft de Werelt verdroten seer
Die haer daerteghen roemet/
Pocht op haer machten valsche Leer/
Vercierten hooch verbloemet/
Haer list en fortze bey/
Ghebruyckt sy men' gerley/
Woedt en doet haer best
Dan noch moet sy opt lest/
Aen al haer macht Vertsaghen.

3. Want wederstaen sy connen niet
Dijn macht en stercke handen/
Dijn macht breect al haer hoochmoet siet
Te water en te lande/
Sulcx wy bevinden daer
Ghy haer gantsch niet en spaer/
HEET ghy trou Confoort
Ghy onderhout dijn woort/
Opdat de vroom' u prijsen.

4. Dies is dijn naem seer hooch geeert
Die Christen haer verblijden/
Die ghy hebt door u woort vermeert/
En noch verquick t'altijden/
Ghenaed hebt wtghebreydt
En dijn gherechticheyt
Dies blijden wy ons/
Midts hebbend' uwe gonst/
En wy van U woort leven.

5. Verheucht U dies ghy Christen al.
Ghy die kent synen name
Looft Godt seer vrolijck met gheschal/
Hout aen syn woort al t'same/
Dat eeuwelijck bestaet/
En nimmermeer Vergaet/
Vercond' dat vant' een
Gheslacht/ tot d'ander reen
Dat haer de Werelt bekeere.

6. Den hoochsten Godt zy Lof end' eer
Die ons Wt niet gheschapen/
En door syn Soon verlost heeft weer
Vans' Duyvels Macht en wapen.
In Godt den Heylighen Gheest
Wy hem opt aldermeest/
Roem segghen ende danck/
Hier al ons leven lanck/
Door al die Werelt bekennen.

<H Psalm. XLIX.>
<C Audite omnes.>
<W Op de Voys: Het sijn doch Salich alle die, Als hier nae volcht.>
<V 1> Hoort toe ghy volcken am met blijt/
Die leven all' in desen tijdt/
Aenmerckt ick wil u Vraghen/
Heer/ knecht/ Rijck/ Arm ghemeyn Man al/
Mijn mondt van wijsheyt/ spreken sal
Mijn hert verstandt voordraghen/
Een spreuck wy willen hooren goedt/
Wel Lieff'lijck op der Harpen soet/
Ghedichten fijn voortbenghen
Wat soud ick my doch vreesen dan/
Als my mijn Ondertreders gaen
In quade Daegh' omringhen.

2. Die hun verlaten op haer Goet/
In groote Rijckdom end hoochmoet/
En Trotzen als die Koenen/
Doch eenen Broeder niemandt can
Van 's HEEren hant verlossen gaen/
Doch niemandt Godt versoenen
Want al te veel dat costen sou/
So hy haer Siel verlassen wou/
Moet eewich dat nae laten
Oft hy schoon langh leeft En niet
Langh die Verderffenisse siet/
Maer pranghet op ter Straten.

3. Want overal men sien doch sal/
Dat sulcke Wijse sterben al/
Haer Goet oock ander laten/
So wel als all die dwaes' meteen
En narren die so oock gaen heen/
Haer coemt gheen dinck te baten.
Al wat int Huys der rijcken is/
All duert het langh' (tis onghewis)
Haer huys alst blijft in waerden/
Wort nae haer Namen wel ghenoemt/
Nae haren Doot oock wel beroemt/
En hebbent groot op Aerden.

4. Doch blijven sy in eeren niet
Als Vee daer van sy moeten/(siet)
Haer doen is maer dwaeshede
Doch prijsent haer Naecomers meer/
Met haren Mondt/ dan Godes Leer/
Voor' Eewighe waerheyt mede.
Als Schapen ligghens in der Hel/
De Doot afknachtse met ghequel
Dat selffd' is haer belooningh/
Die vrome heerschen over haer/
Haer pochen moet vergaen allgaer/
Die Hel moet syn haer wooningh.

5. Maer Godt die sal mijn siele wel
Verlossen wt 't ghewelt der Hel/
Die my heeft aenghenomen.
Wilt u daer oock niet stooten aen.
Al siet ghy ' Rijckenhuys fraey staen.
Tot Heerlijckheyt oock comen/
Want hy en sal doch niet met al/
Het daghen als hy sterven sal
Hem sal oock niet nae varen
Syn heerlickheyt en groote Pracht
Die hy ghebruyckt heeft nae syn Macht
Moetwillich in syn Jaren.

6. Syn siel prijst dat men wellust heeft
Hem wel tracteer soo langh men leeft/
Al hier op deser Eerden/
Soo volghen sy haer Vaders nae/
Tot haer Verderffenis en schae/
Daerom sy varen weerden.
Daer mengheen licht siet nimmer meer/
Want als de Mensch is in die eer/
In grooter Weerd' en name/
End' hy hem sulcks dan niet verstaet
Ghelijck een Beest hy dan vergaet/
Mach wt die quael niet comen.

<H Psalm L.>
<W Deus deorum loc.>
<W Op de Voys: Als hier nae volghet.>
<V 1> DE HEER hem machtich hooren laet
So wijt die Sonn' int Oosten gaet/
En roept de Weerelt heele/
Rondtom ten Westen deele.
Wt Zyon coemt sijn schoone Glants
Ons' Godt en wil niet swijghen
Verteerend' Dier dat is sijn Schants/
Met onweer gaet hy krijgen.

2. Hemel end' Aerd ghetuygen sijn/
Dat hy syn volck wil richten
Van sonden en des doodes pijn
All’ onval wil hy slichten/
Vergadert my mijn vroom gemeen
Die mijn verbondt meer achten
Dan alle Offerhand' met een/
Voor eyghen werck haer wachten.

3. De Hemel/ sijn gherechticheyt/
Verconden end’ hem eeren/
Voort mijn Volck mijn Waerachticheyt
Israel laet dy leeren
Om dijn Offer ist niet te doen/
Voor my syn alle daghen
Dijn Offer en dijn reuckwerck schoon -
Maer niet sy my behaghen.

4. Ick neem geen Vee wt dijnen Stal
Want all' Ghediert' op aerde/
Daertoe t' Ghevogelt overal
Is mijn met all' syn waerde.
Geen Beeste bloet noch Vleesch so goet
Is in des werelts Ronde/
Bequaem te Coelen mijnen Moet/
Als my App'tijdt bestonde.

5. Den hoochsten dijn geloffte goet/
Betael/ End' my aenroepe/
So sult ghy mijne hulpe vroet
Gaen prijsen nae dijn hope
Maer totten Boosen seyt de HEER/
Wat voert ghy huychels wijse?
In dijnen Mont mijn goede Leer?
Tot Spot/ end' niet ten Prijse.

6. Siet ghyeen Dieff ghy loopt met hein /
Gaet mee nae vreemde Wijven/
Vol voosheyt is dijns Mondes stem
Dijn Tongh gaet Valscheyt drijven
Dijns Moeders Soon aendoet ghy hoon
Als ick dijn Boet verwachte/
So meynt ghy Dwaes/ het is al schoon
Als offt ickt niet en achte.

7. Maer ick sal straffen dy wel hart
End openbaer beschamen/
Aenmerckt doch sulcx al sonder schert
Ghy Spotters alte samen/
Opdat doch gheen eeuwich Verdriet
U moet ten laetsten Vaten/
Want als ick Ruck int Ongheluck/
Dan mach gheen hulpe baten.

8. Wie dancken can die offert slecht
Dat neem ick aen ten prijse/
Daerom so leert dit Offer recht/
Het is de beste Wijse/
Daer is bereyt die Salicheyt/
Dees' wech mach niet Faelgeeren/
Des Heeren Woort is goet bescheyt
Daer in laet ons Studeeren.

<H Psalm LI.>
<C Miserere mei Deus.>
<W Op de Voys: O HEEre Godt beg'nade my: Als hier volcht.>
<V 1> O Heere God beg'nade my/
Nae dijn Goetheydt ontfermt doch dy
Wt doet mijn overtreden/
Nae dijn Barmhertichede/
End' wascht my wel o Heere Godt/
Van alle mijne Missedaet/
End' maeckt my Reyn van Sonde/
Die ick in my bevinde,
End mijne Sond' is steeds voor my
Ick hebb' alleen ghesondicht dy/
Voor dy hebb' ick qualijck ghevaen
In dynen woord' sult ghy bestaen/
Als men dijn Reden Richtet.

2. Want sondich (siet) ben ick van aert
Als my mijn Moeder heeft gebaert/
In sonden my ontfanghen/
Veel sond heb ick beganghen.
Maer ghy hebt lief (Heer) die waerheet
End' leeret my oock dat ick wert/
Mijn Raet al teghen 't sorghen/
Die Heymlijck was verborghen.
Besprengt my (HEER) met Ysop soo/
Dat ick werd' reyn/ end maeckt my vroo
Sneeu wit/ laet Vreuchd oock hooren my
Dat die Ghebeente worden bly/
Die ghy soo hebt gheslagen.

3. Siet niet op mijn Sondlijcken staet
Doet wt all' mijne Missedaet/
HEER wilt doch in my schapen
Een reyn Hert wil ick hopen.
Een rechten Geest vernieu't in my/
Verwerpt my oock niet heel van dy/
Neemt my niet dijnen Gheeste/
Maer syn Ghenaed' my leeste.
End' laet my comen altijt meer/
Den troost dijns Heyls/ (O Godt mijn Heer/
Die vrije Geest behoude my/
De Godloos wil ick Leeren vry/
Haer Weghen tot dy heeren.

4. Van Bloetschulden doch my bevrijt
Want ghy mijn Godt end' geplandt zijt/
Dat mijn Tongh stadich kalle/
Dijn G'rechticheyt over alle.
Heer doet my op die Lippen mijn
Mijn Mont dijn Loff verconde fijn/
Tot Offer hebt ghy gheen luste
Ick gheve u dat oock suste
Brandtoffer end' ander al 'tsaem/
Behaghen niet meer dan een waen/
Sijn voor dyn ooghen als een Haet/
Maer d'offer Gods is (die onsbaet)
Een Gheest al heel ghebroken.

5. Een broken end gheslagen hert
Sult ghy niet werpen Achter wert/
End sult het niet verachten/
Dat can ick Welbetrachten.
O HEEre/ Godt doet wel Zyon/
Nae dynen goede Wille schoon/
Jerusalem die Mueren
Laet wederom Opbueren/
Dan sult ghy hebben lust en Vreud'/
Tot Offer der Gherechticheydt/
Tot Brand'offer nae dijnen Moet/
Soo sal men dan die Calver goet
Recht op dyn Outaer leggen.

<H Deselve LI. Psalm>
<W op een Andere Compositie ende Voys. Als hier nae volcht.>
<V 1> Erbarm dy mijns O HEERE Godt/
Wascht af/ maecht reyn mijn Missedaet
Nae dijne groot' Barmherticheyt /
Ick kenn' myn Sond/ end is my leyt/.
Alleyn ick dy ghesondicht haen/
Dat is teghen my stadichlijck/
Het boos' voor dy mach niet bestaen/
Ghy blijft gerecht als ghy Oordeelt my.

2. Siet (Heer) sondich ben ick van Aert
In Sond' ontfingh my mijn Moeder/
Die Waerheyt ghy ons openbaert/
Dijns wijsheyts heymlijcke goeder/
Bespreng my (Heer)met Ysope/
Reyn word' ick/ so ghy wasschet my/
Witter dan sneeu mijn g'hoor wort vro/
All mijn ghebeent' sal worden bly.

3. Heer siet niet aen de sonde mijn/
Doet af all Ongherechticheyt/
End' maeckt in my dat Herte reyn/
Een nieuwen Gheest in my bereyd'/
Verwerp my niet van dijn Aengesicht/
Dijn Heyl'gen Geest wendt niet van my
Die vreuchd' dijns Heyls (maer) tot my richt/
Die willigh' Gheest behoud' my dy.

4. De Godloos’ wil ick dijne wech
Die sondaers oock gaen leeren/
Datse van boosen valschen steech/
Tot dy/ door dy haer keeren/
Bescherm my (Heer) myns heyls een Godt
Voor dat Oordeel door 't bloet beduyt/
Mijn tongh vercond dijn recht ghebodt
Schaff' dat myn mont dijn lof wtbreyd'.

5. Gheen liefflick offer ghy my eyscht/
(Ick had' u dat oock gheven)
So neemt nu den ghebroken Gheest/
Een treurich hert daer neven/.
Versmaed' niet Godt dat offer dijn/
Doet wel nae dijne goedicheyt/
Den Berg Zyon/ daer Christen zijn/
Die of'ren dy gherechticheyt.

<H Psalm LII.>
<C Quid gloriaris in.>
<W Op de Voys: Help Godt hoe gaet het Ymmer toe.>
<V 1> Wat trotst ghy op dijn boosheyt doch
Ghy Tyran wrect end' machtich/
Godes barmherticheyt duert noch
Daeglijcx sterck end' wel crachtich:
Nae schalcheyt dijn valsh' Tonge tracht
Snijt scherper dan een scheermes mach/
Bedriecht sonder bekeeren.

2. Het boos bemint ghy meer dant goet
End'valscheyt meer dan 't rechte/
Ghy Lieft wat gaet nae dijnen Moet/
End' wat verderven plechte
Met vascher Tonghen/ dat is Waer
Dies sal dy Godt oock gants en gaer/
Afbreken end' verstooren.

3. Hy sal dy heel te slaen valant/
End' wter hut wel rucken/
End uwen wortel wt het Landt
Der levenden wt plucken/
Dat sullen sien d'Oprechten al/
Haer vreesen end dijn Ongheval
Beschimpen end' belachen.

4. Siet/ dees hielt Godt niet voor syn Macht
Verliet hem op sijn goeden/
Hij was seer Rijck en groot gheacht/
En leefd' in overvloede.
Hy was machtich om schaed' te doen
Maer ick sal in thuys Godes schoon
Als een Olyf boom groeyen.

5. Want ick verlaet my Eewelijck/
Op Gods goetheyt certeyne/
Dy Heer wil eewich dancken ick
Ghy maeckt het wel alleyne.
Op uwen Naem ick wachten sal
Die goet is voor de Heylgen al/
Die steeds hem loven blijde.

<H Psalm LIII.>
<C Dixit insipiens.>
<W Op de Voys: Aen Water vlieten Babylon>
<V 1> De Dwase seyt/ daer is geen Godt
In syn ghemoet end' leven/
Verdorven zijn sy sonder spot/
Tot quaetheyt heel begeven,
Godt sach op Menschen kinder t’saem/
Oft yemant vreesde Godt bequaem/
Sy waren affghevallen/
Gants onnut/ en vol arch gemoets/
Haer geender deeden yet wat goets/
Niet een oock van hun allen.

2. Al gy quaetdoenders/ segt: wanneer
Wilt ghy u doch bekeeren
Die mijn Volck heel end' al berteert/
Daer met ghy u gheneeren
Maer sy en Roepen Godt niet aen/
In groote Vrees sy altijdt staen/
Om hare valsche rechten/
Want Godt gaetse verstroyen al/
Die maecken sond' daer geen zijn sal/
Godt is int vroom gheslechte.

3. Der Armen Raedt beletten sy/
Sijn waerschouw end syn Leere/
Midts hy syn hoop heeft t'allen ty/
Alleen in Godt den Heere.
Wie sal ons Siel verlossen wel
Wy Zyon sal Godt Israel/
Die salicheyt ons bringhen/
Verlossen die ghevanghen al
Dies Israel verheughen sal/
En Jacob vrolick springhen.

<H Psalm LIV.>
<C Deus in nomine.>
<W Op de Voys des xxxj. Psalms/ Heer myn betrouwen staet aen dy. Item als volghet.>
<V 1> HELPT my mijn God door uwen naem
Recht my door dijne macht bequaem/
Mijn Godt verhoor mijn Beeden
Aenneemt myns Mondes reden 't sae/
Dat ick niet word vertreden.

2. Want vreemde staen op tegen my/
En stercke nae myn Siel die dy/
Voor ooghen niet en draghen/
Siet Godt staet my ghetrouwlick by/
Beschermt myn Siel voor plaghen.

3. Hy sal dat boos myn Vyanden.
Betalen/ en verstooren hun/
Door syne ware trouwe/
So wil ick dy dan offeren/
Vry willich sonder rouwe.

4. Ick wil oock uwen name/ Heer/
(Want hy so goet is) dancken seer/
Want ghy hebt my wt nooden
Verlost/ u hulp haer tot my keer/
Daer ick om heb ghebeden.

5. Dat mijn oog' aen mijn vyant moet
Syn lust sien/ en verheughen soet
En loven uwen name/
Met all' bedzoefde herten goet
Die ghy verlost hebt Amen.

<H Psalm LV.>
<C Exaudi Deus or.>
<W Op de tweede Voys van: Wt dieper noot: Als volghet.>
<V 1> Hoort mijn Gebedt mijn HEER end' Godt/
Verbercht u niet in mijnen noot/
Ick huyl end' Claegh met smerte/
De Vyandt dringht soo harde.
Merckt op my end' verhoort doch my/
Die Godloos' maeckt soo fel geschrey/
End sijn my al te grimmich.

2. Sy bruychen aen my Boosheyt veel
Benauwt is seer mijn herte.
Des doodes vrees op my valt heel
Groot' schrick end' sware smerte/
Een grouwlick beven comt my aen/
Och mochtick dese noot ontgaen/
Hoe verre woud' ick vlieden.

3. Ick wensch/ och hadd' ic vleugel ras/
Ghelijck die Duyven snelle/
Dat ick mocht vlieghen op dit pas/
In een Woestijn al stille/
Siet/ ick soud haesten wijt van hier/
Om my te berghen voor 't getier/
Des onweders onstuere.

4. Haer tongen maeckt oneens O Heer
End doetse gaen al t'onder
Kijvaey end' Wrevel altoos meer/
Haer Stadt vervult ('T is wonder)
Sulcx in haer vesten rondtom gaet
Doch Nacht/ doch Dach niet af en laet/
'T is Moeyt end' Plaegh' daerinne.

5. Schaed en bedroch daerin regiert
En laet niet van haer straten/
Waert noch dat die my Tribuleerd'
Die openbaert my haten/
Waert dat myn Vyant dreychden my/
So soud' ick my verberghen vry
End' voor syn quaetheyt wachten.

6. Maer gy myn vrient en myn gesel/
Die wy so vriendlijck waren/
Ten Huys des Heeren ginghen wel/
De Doot maeck' dat sy waren
Al levend' in der Hellen quael/
Want t'is doch voosheyt overal/
Onder haer aenhangh alle.

7. Maer ick aenroep den Heere goet
End hy sal my wel helpen
Avouts/ morgens/ end' middaechs
Tot hem mijn Claegh' sal helpen
Hy sal verhooren mijn geschrey/
End' maecken oock mijn Ziele vry
Van dien die aen my willen.

8. Hy maeckt my vreed in mijne siel
Want veel my teghen streven/
Die Eewich Heer verhooren wil/
End haer hoochmoet sal sneven/
Want sy niet anders dan Godloos/
End sonder vrees des HEEREN boos
Sodalnich willen blijven.

9. Sijn vreedsaem volck sy quael aendoen
End syn Verbondt ontwijen/
Haer woorden glat als Boterschoon/
Maer t' Hert is Krijch vernijen/
Al praten syp soo goedich daer/
Als oft Haer Tongh al Oly waer/
Nochtans synt bloote sweerden.

10. Dijn swaricheyt werp op den Heer:
Hy sal dy wel versorghen.
Den Vromen sal hy nimmermeer
In onrust laten worghen.
Maer Godt salse die Boose vuyl/
Verstooten in die diepe Cuyl/
Al onder in die Helle.

11. All die so gierich syn om 't Bloet
Der Vromen te vergieten. /
End' all' die winnen valsch haer goet/
Sy moghens niet ghenieten/
Maer alsse meynen leven gaen/
So moeten sy subijt daervan/
Maer (HEER) op dy ick hope.

<H Psalm LVI.>
MW Miserere mei.>
<W Op de eerste Voys: van Wt dieper Noodt Als hier na volghet.>
<V 1> Ach Godt ghenadich my doch zyt
Daeglijc sy dreygen my met nydt/
Want Menschen my versencken
End' my met Ancxte Krencken
Veel strijden stoutlijck teghen my
Maer als ick Vrees/ Hoop ick op dy
Gods Woort dat wil ick Roemen.

2. Op Godt wil ick al hopen gaen/
Wat mach my vleesch dan schaden,
Steets vechten sy miyn woorden aen
Veynsen al my ten quaden/
Sy houden t' saem/ end loeren gauw/
Gaen pooghen op myn verssen nauw
Om myn Siel te verrassen.

3. Wat quaet sy doen/ 't is wel ghedaen/
Godt wiltse onghenadich
Doent t'onder in de Helle gaen/
Telt myne vlucht ghestadich."
Vergaert myn tranen in dijn vlesch
Jae ick ben dies niet onghewis/
(Mijn Godt) ghy gaetse tellen.

4. Mijn Vyant dan te rugghe gaet/
Als ick den Heer aenroepe
End ick bevind al metterdaet/
Dat ghy Godt zijt mijn hope.
Ick wil gaen prijsen 's Heeren woort/
End' hopen op Godt myn confoort/
Voor Menschen my niet vreesen.

5. Mijn Godt ick hebb'ghelovetdy/
Om dy vrolijck te dancken/
Want van den doot maeckt ghy my vry.
Ghy laet myn voet niet wancken/
Daerom ick vrolijck wandlen mach/
Door mynen Godt na syn behaech/
Int licht des levens Amen.

<H Psalm LVII.>
<C Miserere mei>
<W Op de Voys; Ach Godt van Hemel siet daerin/&c.>
<V 1> Ghenadich HEER ghenadich mijn/
Want mijn Siel dy vertrouwet/
Mijn toevlucht syn die vleugel dijn/
Daerom my niet seer grouwet/ .
Want d'Ongheluck sal overgaen/
Den Hoochsten God dien roep ick aen
Myns Jamers wordt een Eynde.

2. Dan Hemel coemt syn Hulpe vroet:
Helpt my vans' Vyants blame/
Sijn goetheyt en syn waerheyt groot
Die helpen all' bequame/
Myn siel leydt onder Leeuwen zaet/
De Menschen syn als Vlammen quaet/
Haer Tanden/ Spies/en Pijlen.

3 Haer Tongen syn als scherpe sweerd
Die Vromen te verderven/
Maer Godt ghy aller Eeren weert/
Behoort all' dinck te erven.
Godt wilt verheven hooch dijn eer/
So wijt te gaen end noch al meer
Als Aerd end' hemel reycken.

4. Op mijnen ganck haer Nette wacht
Nae mijn Bedruck sy Loeren/
Sy graven my een diepe gracht/
Maer selfs daer in versmooren.
Mijn Godt vergaen is all mijn Leydt,
Met Yveris mijn Hert bereydt
Te singhen end te Loven.

5. Waeck op mijn Psalter end mijn eer
Mijn Harp/ ick wil vroe waecken/
Den HEERE wil ick dancken seer/
End gaen syn Loff groot maecken
By Volcken/ end int openbaer/
Verconden wil ick allegaer/
Wat Godt aen my bewesen.

6. So wijt als (HEER) den Hemel is/
End' als de Wolcken sweven/
So wijt dijn goetheyt gaet ghewis/
End dyn waerheyt verheven/
Godt wilt verheven hooch dijn eer/
So wijt t e gaen end' noch al meer/
Als Aerd end' Hemel reycken.

<H Psalm LVIII.>
<C Mum vero vtique.>
<W Op de Voys: Christus de HEER ten Jordaen quam/ Als hier nae volcht.>
<V 1> En wilt ghy dan de Waerheyt niet
Noch Oord'len recht sonder verdriet/
Bekennen noch beminnen?
Ghy Menschen quaet van sinnen
Al willens ghy 't onrecht aenvaert/
Tyrannich in den Lande/
Gaet wress'len altoos Onvervaert/
Met Boosheydt uwer Hande/
End' vraecht nae gheen Vermanen.

2. De God'loos syn verkeert All'gaer/
Van Moeder Lijff ontfangen/
Die leug'naers dwalen all met haer/
En Woeden als die Slangen/
Als een doof Ader die haer oog
Toe stoppet door verveeren/
Dat sy den Tooss' naer niet en hoor/
Een Meester van besweeren/
Wat baet dan goede leere?

3. Godt wilt in haren Monde snel
Breken die groote Tanden/
Sy syn als Jonghe Leeuwen fel/
End' gaen nochtans te schanden/
Als water dat daer henen vloeyt.
Sy pooghen om te schieten/
Die vromen hier end' daer verstroyt/
Maer ('t moet haer wel verdrieten)
Ghebroken syn haer Pijlen.

4. Jae als een vuyle Sleck versmacht
Vergaen sy sonder vruchte/
Als een ontijdich vuyl Misdracht/
Sien sy noch Son noch Luchte.
End cermen can bevinden daer
Haer struyck met rype dooren/
So salse t'eenemael allgaer
Wtroeden Godes Tooren/
Dewijl noch syn syn Jonghe.

5. Als Godt soodane wrake doet
Die vroom' sal hem verblijden/
End sal dan Wasschen welghemoet
Sijn voeten van all' lijden.
Het sullen dan die Menschen vry
Gaen segghen met ghevoege/
Die vrome mach wel wesen bly/
Het coemt nae syn ghenoege
God is noch selfs al Richter.

<H Psalm. LIX.>
<C Eripe me. >
<W Op de Voys: Ick roep tot dy Heer Jesu Christ. Als hier nae volcht.>
<V 1> Verlost my doch (O Godt myn Heer).
Want (siet) De Boose Loeren seer
Dan alle mijn Vyanden/
Om my te maecken t'schanden
Die stercke teghen my soo wreet/
Vergaed'ren ende Treden/
Sonder Reden
Ten is mijn Schult Jae niet/
Dat sy soo syn t' Onvreden.

2. Staet op/ help my wt dit ghequel/
Godt Zebaoth end HEERE/
En soeckt te huys (Godt Israel)
Die Heyden wijt end' veere/
Wilt haerder geen ontfermen (Heer)
Die Willens 't quaet aenvaten
Maer haer laten
Als Kondent 's avonds weer
Gaen huylen achter straten.

3. Haer mont die overvallet my/
Haer lippen zijn vol Sweerden/
Wie soudet hooren? segghen sy/
Gaen pralen hier op Eerden?
Maer ghy begheckt die Heyden wreet/
Mijn schuts/ myn sterckte crachtich.
Godt Allmachtich .
Thoont my syn goedicheyt
Alen myn Vyanden machtich.

4. En Dootse niet/ dat het niet (Heer).
Vergheet myn volck (bysonder)
Maer met dijn macht verstroytse seer/
(Myn schilt) verstootse t'onder/
Haer leer al enckel sonde is/
Vol Roover dy sy steken/
Ende spreken
All' bloeck end' Gans Advijs/
End' niet dan wederspreken.

5. Vernieltse sonder all' ghenaed/
En thoont dat God noch crachtich/
In Jacob heerschet metterdaet/
End' overal waerachtich/
Laet door de Stadt sy loopen (Heer)
Om prijs des avonts stonden/
Als die Honden/
Van Hongher huylen seer
Als niet voor haer is vonden

6. Ick wil van uwer Macht/ O Heer/
Steedst neerstich dy Loffsinghen/
Dijn Goedheyt 's morghens Roemen seer/
Mijn Godt dijn Loff voort bringhen/
Mijn schuts en toevlucht/ Heer zijt ghy
In mijnen noot en lijden
T' allen tijden.
O Godt ghenadich my/
Mijn schuts aen allen zijden.

<H Psalm LX.>
<C Deus repulisti.>
<W Op de Voys: Als hier nae volghet>
<V 1> Godt ghy die ons soo seer verstaat/
En thoornich waert in onser Noot/
Verstroyt dijns Volcks geleder
Vertroost end heelt ons weder
Ghy die hebt heel het Landt bevreyt
Gheneest haer Breucken Heere/
Want 't is (siet) over al verscheurt/
End oock vervallen seere.

2. Gy thoond' u volck een wesen hart
Ghy gaeft ons al met eenen
Een sueren dronck / dat sy met sinert
Al tuymelden daer heenen/
Doch gheeft ghy noch een teycken dien
Die vreesen uwen name.
Welck sy op werpen/ Dat daer vliet
Haer Vyanden al t' samen.

3. OP dat dan worden t'aller hant
Verlost/ die ghy lieft Heere/
So helpt nu mer n rechter hant/
Ghenaed'lijck tot ons heere.
Godt hoort my in syn Heylichdom/
Dies is bly mijn ghemoeden/
Spreeckt: Sichem wil ick deylen om/
En Suchots Dal afmeten.

4. Manasse/ Gilead is mijn
Die macht myns hoofts daer neven.
Is Ephraim/ en Juda fijn
Myn Raedt en Vorst verheven.
Heel Moab is my onderdaen/
In Sodom ick spatzeere
Philisten comen my t' aenstaen
Met vreughd' en grooter eere.

5. Wie voert my in een vaste Stadt
Daer ick mach seker wesens
Wie brengt my T'Edom? sult ghy dat
Nietdoen O Godt ghepresen?
Ghy die ons hebt verstroyet wijt/
End' oock niet wt treckt meere
Met onser Heyrcracht in den Strijt
Ghelijck ghy deedt wel Eere?

6. Doet ons (Heer) bystant inder Noot
Want Menschen hulp (Waerachtich)
Is gantsch en gaer niet nut/ Hoe groot
Deselfde oock is crachtich/
Met Godt wy willen Daden doen/
Die is ons Cracht alleyne/
Die onse Vyanden soo koen/
Vertredet all' ghemeyne.

<H Psalm LXI.>
<C Exaudi Deus de.>
<W Op de Voys: Ach Godt van hemel siet daer in.>
<V 1> Ach Godt verhoort mijns Beedes Clacht/
Ick roep van 's Werelts eynde/
Als myn hert is in ancxt versmacht
Dijn Handt van my niet weynde.
Maer sett op een steenrotze my/
Mijn hoop/ in dijn Tent wil ick by/
Onder dijn Vleugels Woonen.

2 Godt ghy verhoort 't Gelofte mijn/
Doet wel dien/ die u Vreesen
Des Conincx tjdt sal eewich syn.
End' Syn Rijck eewich wesen.
Dijn Trou end' Goedicheyt ghelijck/
Sijnhem bereydet Eewelijck/
Behouden hem in Vrede.

3. Dies wil ick uwen Namen HEER
Verbreyden end' verhalen/
In Eewicheyt Loffsinghen meer/
En mijn Ghelofft' betalen)
Wil dancken voor dijn Goedicheyt/
Dat ghy dijn Volck hebt wel bereydt/
Het eewich leven/ Amen.

<H Psalm LXII.>
<C Nonne Deo sub.>
<W Op de Voys: Het is dat heyl ons comen her.>
<V 1> Ick wacht op Godt/ die helpet my/
Van hem coemt Salicheede/
Want mijn Troost end' Toevlucht is hy/
Mijn Bystandt t'Alder steede.
Die my bewaert/ dat my gheen fal
Hoe groot hy is/ Omstooten sal/
Alleen door syn Ghenade.

2. Hoelangh wilt ghy doch al gelijck
So staen nae een t'ontlijven?
En pooghen hem wt sijnen Rijck
Te stooten end verdrijven?
Hem maeckend als een Wandt die hangt
O Leugen Mont schoon Woorden langt/
Maer 't Herte vloeckt van binnen.

3. Mijn siel gaet staen op God den Heer
Die is mijn hoop alleene/
Myn troost / mijn hulp/ schilt end' gheweer
Mijn Heyl en anders geene/
Daerom so hoopt op hem altijdt/
En acht op groote Luyden niet/
Sy feylen en bedrieghen.

4. Sy wegen weynich als men siet/
Wilt op gheen Macht betrouwen/
Aen onrecht/ (want het is doch niet)
Wilt U daer niet aen houwen/
Vercrijcht gy Rijckdom/ tydtlijck Goet/
U Herten draegh daer op gheen Moet/
So salt u niet verleyden.

5. Godt heeft een woort gesproken reyn/
Dat is my wel indachtich/
Dat anders gheen dan hy alleyn
Is Heer end Godt Almachtich
HEER ghy een yeg'lijck recht betaelt
So hy verdient end u aff haelt/
Ghy Heere zijt ghenadich.

<H Psalm LXIII.>
<C Deus Deus meus.>
<W Op de Voys: Van alle Menschen viel my Heer.>
<V 1> O Godt mijn Godt/ ick waecke vroech
Nae desen Lande vroeth/
Mijn Siel heeft groot verlanghe/
Mijn Vleesch is oock wel bange.
Ick haeck' al nae dijn Heylichdom/
Want dijne goetheyt is so vroom/
Jae/ beter dan dit Leven.

2. Daer woud' ick geerne loven dy/
Mijn leven lanck dy roemen/
Op heffen mijne handen bly/
In dijn naem sonder schroomen.
Dat waer doch in mijns hertengront/
Mijn vreuchd'/ dat ick met blijden mont
Dy staedich mochte prijsen.

3. Ick legg my slapen/ oft ick waeck
Van dpy ick deuck' en spreke/
Onder dijn vleughel my vermaeck/
Dijn hulp my niet ontbreke
Dijn Siel ghestadich hangt aen dy/
Dijn rechte Handt beware my/
Dat ick mach vrolijck singhen.

4. Sy staen na myner Sielen fel/
Verschoonen niet met allen/
Maer sullen varen all ter Hell
Int Sweert sy moeten vallen,
Den Vossen worden sy te deel/
Bedroghen end' bedorven heel/
Dat is haer loon na rechte.

5. De Coninck hem in Godt verheucht
Met blijtschap nae betame/
Wie hem ghetroulijck tot hem voecht
Die crycht een loflijck name.
Maer all' die valsch van tonghen zijn/
Door ooghen goet/ maer vol fenijn/
Met schand noch sullen swyghen.

<H Psalm LXIV.>
<C Exaudi Deus.>
<W Op de Voys: Help Godt hoe gaet het immer toe/ &c.>
<V 1> Verhoort my Godt in my gheclach/
Behoeden wilt myn leben/
Voor 's Vyants seer grousaem aenslach
Verbercht my oock daerneven.
Voor dien/ die Van des boosheyts staet
End' altoos aenvaerden het quaet/
O Heer wilt my bevrijden.

2. Haer tongen scherp zijn als een sweert
Als pylen gaen haer woorden/
Een boose saeck haer hert begheert/
Den vromen te vermoorden,
Want sy al heymlijck schieten daer/
Sy vreesen Godt oock niet een hayr/
Sijn coen met boos Aenslaghen.

3. Een guade Raet sy grijpen aen/
Daer me sy my bespieden/
Verberghen stricken op mijn baen/
En spreken by haer lieden/
Wie soudet sien En dichten daer/
Veel valscheyt heymlijck onder haer/
End syn subtil van Dencken.

4. Maer Godtse seer subijtlijck schiet
Gaet haer groot wee oplegghen/
Haer eyghen Tongh maecktse teniet/
Dat/ wie sulcx siet sal segghen
Dat heeft ghewisslijck Godt ghedaen/
Des Heeren werck wilt mercken aen/
Die boosen syn verfoeyet.

5. d'Opechte hem in Godt verblijdt/
Op hem staet mijn betrouwen
End alle die oprecht altijdt
Van herten hem aenschouwen/
Die roemen haer in onsen Godt/
Die helpen wilt wt alle noot/
Die hem aenroepen Amen.

<H Psalm LXV.>
<C Te decet hymnus.>
<W Op de Voys: Het wil ons Godt ghenadich zijn/ Als hier nae Volghet.>
<V 1> Godt Zyon lovet dy in stilt/
Want ghy 't ghebedt verhooren wilt
Dy gaet men G'lofft' betalen
All' Vleesch hulp van u halen.
Ons drucken swaer ons Missedaet/
Wilt ons die Sond' vergheven/
Salich/ dien ghy verkiesen gaet/
End' laet hem oock daer neven
In dijnen huyse Leven.

2. Die heeft dijns huyses rijcken troost
Van dijnen Tempel vroede
Verhoort ons Godt end' ons verlost
Nae wonderlijcke goede/
Ghy aller Menschen toeversicht/
Te Land end' aen Zeecanten/
Hebt die Berghen welvast verplicht -
Daor d. Allmacht dijner Handen.
Dijn Cracht wort niet te schanden.

3. Ghy stilt des Zees onstuerich Vloet
Dat bruysen syner Golven/
Ghy stilt der Volcker boosen Moet/
Al zyn y g'lijck die Wolven.
Dies schricken all die woonen daer/
Voor dijne wonderheyden/
Ghy Maeckt oock vroijck allegaer/ ;
Wat om sijn Spys gaet weyden
Savonts en 's morghens beyden.

4. Dijn goetheyt overal ghespreyt
(Heer Godt ghy goedertieren)
Geeft onsen Lande Vruchtbaerheyt/
End gaet het Jaer vercieren/
Dijn fonteyn/ waters heeft genoech/
Ghy doet het Zaet oock bloeyen/
Met Regen volghet ghy den Ploech/
End dijn Voetstappe bloeyen/
Daer van all' wasdom groeyen.

5. Waer ghy (Heer) gaet/ daer wasse al vroet
Het syn die Woestenissen
Die Heuv'len ghy Lustich ontdoet
All' Vee gaet hem verblijen/
Die Schapen van so groot ghetal/
'T velt staet soo vol end blijde/
Dat men gaet singhen overall
End met gheschal wel wijde/
Roemt sulcke goede Tyde

<H Psalm LXVI.>
<C Jubilate Deo>
<W Op de Voys: Aen Watervlieten Babylon.>
<V 1> Vycht Godt den Heere alle landt/
Loff singher het synen name
Maeckt heerlijck synen naem bekant
Vercond Gods eer al t'same.
Hoe vreemt is (Heer) dijn Werck end' Cracht/
Dijn Vyandt feylt voor dijne macht/
Dy aenbeed' t'heel Aertrijcke/
End' loffsingh dijne name soet/
Coemt/ aensiet hier al metter spoet/
Gods wercken all ghelijcke.

2. De Heeris wonderlijck ghewis
Ick al syn doen en hand'len/
Hy maeckt de Zee nae syn advijs/
Om droochvoets door te wand'len/
Dies wy in hem Verblijt syn seer/
Want hy in eewicheyt regneer
Met syn crachtich vermoghen/
Hy siet op alle Volcken: Maer
Die hem Affvallen sullen haer
Niet comen weer verhoogen.

3. Gy volcken looft doch onsen Godt,
Sijn Roem verbreydt laet werden
Die onse Ziele in der Noot/
Hier onder houdt op Eerden.
En laet ons voeten slibb'ren niet
Want Godt ons proeft met veel verdriet
Als Silver in den vuere/
Heeft ons in vanckenis ghebacht/
Ons opgheleydt een last onsacht/
End' maeckt het ons wel suere.

4. Hy liet de Menschen menichfout
Ons over 't Hooft ghevaren/
Wy syn int vieren Water Cout/
Ghejaecht met groote Scharen ,
Maer ghy hebt ons daer wt gheleydt/
En weer verquickt met vrolicheyt/
Dies Wil ick sonder falen/
Gaen met Brandtofferhande bly/
In uwen Huyse: ende dy
Heer/ mijn ghelofft betalen.

5 Ghelijck ick hebbe opghedaen
Mijn Lippen en daer neven
In noot wt mijnen Mondt is gaen/
Ick wil dy HEERE geven
Brandtofferhanden vet en soet/
Van den ghebranden Rammen goet/
Met Ossen/ Bocken mede.
Ghy die Godt vreest/ coemt hier hoort al
Subijt ick u vertrecken sal/
Wat hy mijn Siel al dede.

6. Tot hem riep ick met mijnen Mont/
Mijn tonghe hem prees met machte
So ick deed onrecht t' eenger stondt
Oft sulcrx int hert opt dachte/
Verhooren sou my niet de Heer/
Daer nu verhoort hy my ras seer/
En dat om sijns Naems eere/
Gelooft sy Godt die 't Bidden mijn/
Niet en verworpt noch oock die zijn
Goetheyt van my niet keere.

<H Psalm LXVII.>
<C Deus Misereatur.>
<W Op de Voys: Het wil ons Godt ghenadich syn: Als hier nae volght>
<V 1> Het wil ons Godt ghenadich zijn/
Sijn aensicht ons met claren schijn
End' synen seghen geven
Verlicht ten Eew'ghen Leven.
Dat wy bekennen syne werck/
End' wat hem Liefft op Eerde/
End' Jesus Christus Heyl en sterck/
Bekent den Heyden weerde/
End'haer tot Godt bekeeren.

2. So dancken Godt en loven dy/
Die heyden over alle.
End' all de Werelt haer verbly/
En sing' met groot gheschalle/
Dat ghy op Aerden rechter bist/
Dat Sond' niet mach Domineren.
Dijn Woort die Hoed' en Weyde is/
Die alle t'Volck Regieren/
In rechter baen te wandlen.

3. Het Dancken Godt/ en loven dy/
Dat Volck in goeden Daden.
Dat Landt brenght Vrucht/ en 't Betere vry/
Dijn woort is wel gheraden.
Ons Segen Vader ende Soon/
Ons Segen Godt de Heylig' Gheest/
Dien alle Werelt Eere schoon/
End' voor hem vreesen aldermeest/
Nu spreeckt van herten Amen.

<H Psalm LXVIII.>
<C Exurgat Deus>
<W Op de Voys: Door Adams Val is heel verderfft/ &c.>
<V 1> Staet op (Heer) den Vyant verdrijft
Vlien laet all die dy haten/
Ghelijck als roock die niet en blijft/
Als vuyr doet was ontlaten/
So worden all' voor Godt te niet
Die Godloose met smerten/
Maer die gherechte syn altijdt.
In Godt verheucht van herten.

2. Singt Godt/ maeckt hem een goede Baen
Hy is der Weesen Vader
Hy neemt in syn beschermingh aen
De Weduwen Allgader/
Hy is Godt van seer groote cracht/
Woont in syn Heylghen Throone/
Een Godt ghenadich ende sacht/
Die steedts syn hulp bethoone.

3. Den een samen hy gundt en gheeft
Bet huys vol goede kinder/
Oock gaets ghenoech/ daer by Opleeft
Metall' syn huysghesinde.
Hy maeckt all die ghebangen vry/
Die synder hulp verwachten/
Maer den boosen laet blijven hy/
End' in ghebreck versmachten.

4. Godt als in ouden tijden ghy:
Met dijnes Volckes Heyre
Ginck reysen die woesteny/
De Aerd doen beefde seere/
Den hemel droop voor desen Godt/
Die hen in syn thoonde/
Een Godt zijns volckes sonder spot/
Die Israel verschoonde.

5. Maer nu (God) geeft gy Regen goet
Jae/ Reghen vol ghenade
Verquickt alsoo dijn erve soet
Dat dorr' was vroech end spade.
Dies dijn Ghediert daer woonen mach
End’ hem heel wel nu schicket
Dijn elenden ghy sonder clach/
Door dijn goetheyt verquicket.

6. De Heer heeft ons syn woort soo fijn/
Met veel Euangelisten/
End als die hoofden eenich zijn/
Die huyt en mach niet missen.
Ligt ght te veld hij glintzert daer/
Als Duyven vleughes glansse/
Ghelijck Silver end Gout te gaer/
Soo schijnen uwe schansse.

7. Als Godt almachtig selver gaet
Die ampten wel bestieren/
So wort al'licht door syn ghenaed/
Daer duysternis ginck tieren
Want Gods vergis een vruchtbaer berg
Een vruchtbaer Berg vol eere.
Wat roemt gy Berg des Werelts argh?
Op desen rust de HEERE.

8. Dees Bergh is Godes wooningh bly
Veel Duysend en syn waghen/
Daer hy int Heyl'ge Synai/
Op vaert end sy hem draghen.
Ghy zijt Heer hooch ghevaren op/
End' hebt die Hell' ghevangen/
Voor ons verplet des Vyants Cop/
End Gaven ons ontfanghen.

9. Veel Vyanden tot Godt ghebracht
End in ghenaed aeng'nomen/
Door dy (die Godt niet sloeghen acht)
Sijn in syn Rijck ghecomen.
Gheloofts Godt de Peer die leeft/
Die ons met Noot beladen/
Sijn hulp rijcklijck medeylet heeft
En schenckt ons veel Weldaden.

10. Door Godt die onse Heplandt is
Wy sijn den Doot ontloopen
Des Vyants Hooft breeckt hy ghewis/
Verflaetse all' met Hoopen.
Nochtans Godt oock bekeeren gaet/
Wt Basan end' Eylanden/
Maer synen Sonden lecken laet
Het bloet van syn Vyanden.

11. Dijn Intocht schoon int Heylichdom
Aensiet men Godt mijn HEEre/
Die Sangers end' Speelluyden vroom
Die Maechden oock met Eere/
Gaen Loven dy/ End’ al te saem
Dijn Volck van Herten reyne.
Wy dancken dijmen Heylghen Naem/
Voor Israels Fonteyne.

12 Daer heyrschet midden onder haer:
Dijn Beniamin die Cleyne/
Die Posten Juda oock aldaer
Heerschen met haer ghemeyne/
Die vorsten Zebulon all' vroet
Naphthali des ghelycke.
Dees Euangelij Boden goet
Ons leeren Godes Rijcke.

13. Dijn God heeft dijn Rijck wel bereyt
Godt ons dat self d'oocks stercke/
Ons' Heylandt ghy in Eewicheyt
Het is dijn eyghen wercke.
Om dijnes Tempels willen HEER/
Die Coning sullen bringhen/
Haer gaven veel tot dijner eer/
End vrolyck daer toe singhen.

14 Die valsche Leeraers hier en daer
Wilt schelden end Mismaecken/
Die Ossen die naer gelt all'gaer
Met haren Calver'n haecken.
Verstroyt de volcken (Heer) geheel/
Die geerne quaet bedrijven/
Bevechten altoos dijn Erffdeel/
Haer werck laet niet beclijven.

15. Egypten end oock Mooren Landt
Tot Godt haer sullen keeren/
Lofsingt den Heer aen alle kant/
Die overal met eeren/
In hemel vaert van aen begin/
Want hy sal sterckheyt geven/
Sijns Donders stem nae synen sin/
End syn woort hooch verheven.

16. Geeft Godt de macht in Israel
Daer is syn heerlijckhede/
Sijn Macht blijckt aen de Wolcken wel
In syn Heylichdom mede.
Godt is Israels hoochste goet/
Hy sal syn Volck noch meere
Machtich helpen wt alle Noot/
Ghelooft sy Godt de Heere.

<H Psalm LXIX.>
<C Saluum me fac.>
<W Op de Voys: O Heere Godt begnade my. Als hier na volchet.>
<V 1> Godt helpt my/ want het water fel/
Gaet my bett aen de Siele snel/
Ick Ben int slijm versoncken/
Daer gheen Grondt is verdroncken
Ick ben in watren diep/ en noot/
Dat my de Vloet mijns haters groot
Verdrenckt (dies my behoede)
Van roepen ben ick moede.
Heel heesch is worden myne keel/
Mijn Ooghen my begheven heel/
Door 't wachten op dy Godt mijn Heer
Die t'onrecht haten my sijn meer
Dan 't hayr van mijnen hoofde.

2. Die sonder saeck myn Vyant zijn/
Zijn machtich end verderven myn/.
Ick moet oock wel betalen/.
Dat ick noyt heb gaen halen.
Heer Godt mijn dwaesheyt die weet ghy
Mijn schulden zijn oock niet voor dy
Verborghen op der Eerden/
Laet niet flauw aen my weerden
Die dy verwachten Godt mijn HEER/
Noch schaemroot worden nimmermeer
Die Israels Godt vraghen nae/
Om uwent wille draegh' ick smae/
Die schand' myn aensicht decket.

3. Mijn Broeders ic vreemt worde ben
Myns Moeders soon my niet en ken
Den yver my verteeret
Dat men dijn huys oneeret.
De smaey van die versmaden dy/
Heeft nu oock overvallen my /
Dies rust ick niet van Weenen/
Mijn Siel in pijn gaet heenen/
Daertoe bespot Men my noch mee/
Een sack ick voor myn kleet aen dee/
Noch haer spreeckwoort ick worden sy
Sy klappen in haer Poort van my/
Ick ben der Dronckaerts sanghe.

4. Maer Heer myn Godt ick bid tot dy.
Ter rechter tijdt soo helpt doch my /
Nae dijn goetheyt en trouwe/
Behoedt my en behouwe/
Verlost my wt den slijck ghering
Dat in der noot ick niet versinck/
Verlost my van mijn haters/
End' wt die diepe waters.
Dat my niet en verdrenckt die Moet.
Noch nie versinckt die diepte groot
Dat my de Putte niet op sluck
Verhoort my in mijn ongheluck/
Want dijn goetheyt is lieffelijck.

5 O Godt nae dijn barmherticheyt
Heer dy tot my doch in mijn leydt.
Verbercht voor uwen knechte
Dijn Aensicht niet/ noch rechte/
Want bang'ben ick/ Verhoort mijn clacht
Verlost mijn Siel door dijne Cracht/
Doet dat Heer om de wille
Mijns Vyants/ end hem stille
Ghy weet myn smaey/ mijn schaem en schant
Mijn Vyant is dy wel bekant/
Heer die versmaetheyt breeckt my 't hert/
Ick ben bedroeft door Pijn en smaet/
Wacht oft yemandt ontfermde.

6. Maer niemant wasser die dat deed
Die met my had barmherticheet
En troosten my int weenen/
Tot spijse gaven sy my gall/
Te drincken gaven sy my gall'
Te drincken gaven sy my al
Azijn/ doen my seer dorsten/
Dat ick by nae moest borsten.
Haer disch een strick moet worden swaer
Tot een vergeldinghe voor haer/
Haer ooghen moeten doncker zijn/
Dat sy niet sien der Sonnen schijn/
Haer lenden altoos wagg'len.

7. Op haer giet dyne onghenaedt/
Dat haer de grim dijns thoorens vaet
Haer wooningh' woest moet weerden/
Dat niemandt zy op Eerden/
Die Woone in die Hutten haer/
Midts sy verbolghen also swaer/
Dien ghy so hebt gheslaghen/
Dat hy mocht gantsch vertsaghen.
Sy hebben boven 't Plaghen dijn/
Noch grooter g'maeckt het lijden mijn/
Verstootse in veel sonden HEER
En dat sy comen nimmermeer
Tot dijn Rechtveerdichede.

8. Wt doetse/ HEER/ ghantsch wt den Boeck
Der Levenden/ door dijnen vloeck/.
Dat sy met vromen even
Niet Worden aengheschreven.
Ick ben elend veel smert ick ly/
Maer Heer dijn Heyl beschermt noch my
Dijn naem wil ick steets prijsen/
Sulcx met een liedt bewijsen/
En dien met danck hooch eeren seer/
Het sal behaghen het den Heer
Dan eenen Darr met hoorens wijt/
Die armen sient en sijn verblijdt/
'T hert dat Godt soeckt sal leven.

9. De Heer verhoort de Armen/ siet:
Veracht oock syn ghevangen niet/
Hem Looff Aerd' Hemel/ Zede.
Al Wat daer in is mede/
Want Godt sal Zyon helpen doch/
Die Steden Juda bouwen noch/
Dat men die mach bewoonen/
Want Godt salse verschoonen.
Het Zaet zijns knechten al oprecht.
Die sullen die met haer gheslecht
Be-erven en bewoonen t'saem/
En die Beminnen sijnen naem/
Daer toe help ons Godt/ Amen.

<H Psalm. LXX.>
<C Deus in adiutorium>
<W Op de Voys: Wt dieper Noot schrey ick tot dy/ etc.>
<V 1> Godt haeft om te verlossen my/
Maect schaemroot mijn Vyanden
Die my veel quaets wenschen/ laet sy
Te rugghe gaen met schanden.
Laet werden in de vlucht ghewendt/
End oock nae haer boosheyt geschent
Die over my so schimpen.

2. Maer laetse in dy vrolijck zijn/
Die dy van Herten soecken,
En die dijn Heyl beminnen fijn!
Godt loven t'allen hoecken/
Want arm end' elendich ick sy/
Dijns ick behoeff/ Heer helpt doch my
Bij u Godt niet langh' vertoeve.

<H Psalm LXXI.>
<C In te Domine.>
<W Op de Voys: Als hier nae volghet.>
<V 1> Heer ick betrouw' alleen op dy/
Verlost mijn door Dijn goedicheyt/
Laet my
Wt Leydt/
Te schanden nimmer weerden
En sonden hier op Eerden.
Tot my doch dijne Ooren heer/
Helpt my ghevanghen Armen/
Zijt my een stercke Burg end' weer
Daer heenen ick mach vlieden/ Heer
Mijns Lijdens wilt ontfermen.

2. Ghy biedt my selfs (te helpen) an
Hoe can
Ick dat op dy verdienen/
Ghy zit myn Burcht en anders gheen
Hoecksteen
Wilt my dijn hulp verleenen.
Help my wt der Godloosen handt
Van den Tyran onrechte,
Mijn toeverlaet is dijn bystandt/
Och Heere Godt/ help t'allen kant/
Maeck sterck my dijnen Knechte:

3. Op dy heb ick ghehoopet seer/
O Heer/
Van mijnes Moeders lijve/
Daer wt ghy hebt ghetracken my
Dies bly
Dijn Loff ick roem en drijve
Een wonder ick voor veelen bin
Nochtans zijt ghy mijn sterckte
Gheeft my O Godt in mijnen sin/
Dat ick altijdt dy wel bemin/
Dijn hulp de Vyandt mercke.

4. Verwerp my in mijn Outheyt niet/
Als siet
Vergaen syn al mijn crachten/
Mijn Vyanden die syn schoon reedt
Haer Leedt
Aen my te doen met machten
Op mijne Siele slaen sy acht/
En spreken seer vermeten/
Jaecht nae en grijpt hem aen met cracht
Aen hem ghebruyckend onse macht/
Want Godt heeft hem vergeten

5. Dies Heer en zijt van my niet wijt/
Tis Tijdt/
Haest U dat ghy my helpen/
De Vyandt moet hem schamen nu
Door u/
Het syn al Jonghe welpen
All die mijn Siel so teghen sijn/
Met schand' sult ghy se decken/
Die drongluck soecken al van mijn/
Laet comen haer eyghen Fenyn
Op Haerselfs hals en necken.

6. Want Heer ick wacht alleen op dy/
Help my
Dat uwen naem ick prijse/
Mijn Mondt steets u gherechticheyt
Verbreydt/
Bekenn'/ en sulcx bewijse/
Dijn heyl ick niet te tellen weet/
Dijn Macht wil ick verconden/
Voor my is dijn rechtveerdicheyt
Daer op mijn hoop staet wel bereyt
Op dy werp ick mijn sonden.

7. Gy hebt my (God) van joncks geleert
Op d' Eerdt
Dijn wonder te verconden/
Woont my oock in mijn Oudtheyt by/
Gantsch bly
Sal ick dan t'allen stonden
Kints kindt/ en haer naecomers noch
Doen condt dijn Macht end eere.
Godt dijn gherechticheyt is hooch/
Ghy groote dinghen doet/ wie doch
Is dijns ghelijck O HEERE

8. Godt ghy die my laet ancxten veel
Sien heel
Met Cruys ghy my Pobeeren/
My Bystandt doet/ end voert my weer
Rasch seer/
Door alle Ongluck Heere/
Hoe diep ick inder Aerden sy/
Noch gheeft ghy my dat Leven
Gheen Menschen hulp helpt sonder dy/
Ick wacht op dy alleen/ wilt my
Heer die Victory gheven.

9. Al ligg' ick schoon in lijden groot
En Noot/
Noch troost ghy my Heer weder/
Ghy maeckt my groot seer wonderbaer
Gantsch gaer .
Druckt ghy mijn vyandt weder/
Dies danck ick dy O Godt/ en sal
Dy opten Psalter spelen
Die Trouw' die in mijn Noot en val/
Dijn goetheyt my bewese sal/
Ghy heyl'gher Israhelen.

10. Mijn lippen singhen vrolijck nu/
Ghetrouw/
Verlost is wel mijn Siele/
Want ghy al wt ghenaden (siet)
Om niet.
Mijn Siel verlost hebt heele.
Van dijn rechtveerdicheyt voorwaer/
Mijn tongh gaet daeglijcx dichten/
Het moeten Jong' end Oudt Allgaer/
Terugghe gaen/ end schamen haer/
Die myn onglucke stichten.

<H Psalm LXXII.>
<C Deus indicium.>
<W Op de Voys: Als hier naevolghet.>
<V 1> Den Coninck end' dijn Overheyd
Dien geeft verstant met goet bescheyt
Dien ghy te goet/
Wert/ Macht/ en Moet/
Dijn volck (Heer) hebt ghegeven
Des Conincx Soon verheven.
Op dat hy kennend' uwe recht
Eenvoudt en slecht
Dijn Volck al tijde Regeere
Met goet recht beyd'
En billickeyt
Den Armen dijn/
Soo 't hoort te zijn
Ghericht en Recht hanteere.

2. Dan brengen vreed' en rechticheyt
Beyd Bergh en Dal/
T'volck vreedelijck te woonen/
Dat sy gaen wandlen sonder leydt/
Vry over al/
Haer niemant derff verthoonen
Want dijn Regent der Armen Clach/
(Die all' den Dach
Int Volck verheft) verhooret/
D' elend bevrijdt/
Gheeft Spijse blijdt:
Der boosen rot/
Hoochmoet en spot/
Trots en Ghewelt verstooret.

3. Sy sullen hebben dy voor oogh'/
Beyd' Man en Wijf/
O Godt end dy vereeren/
So langh' de Son in Hemelhooch
En Maen oock blijff
Dijn Loff altijdt vermeeren/
Des Heeren coemst is vol ghenaed/
End' also gaet
Als Gedeons Vel ghespreyden/
End' als den Douw/
T'landt dorr’ en rouw/
Bedouw't dat wel/
'T gras spruytet snel
Op Affghemaeyde Weyden.

4. Dan bloept de vroom in lusten Vreed/
Tot syner tijdt/
Soo langh de Maen sal schijnen.
Syns Rijcksgebiedt end' Heerlickheyt/
Streckt breet en wijt/
Van Zee tot Zees termijnen/
Die Moorcn vallen hem te voet/
De Vyandt noet
Stoff lecken end' hem vreesen/
Die Coninghen
Die sullen hem
Begiften wel/
Die Heyden veel/
Hem alle dienstich wesen.

5. Dan onrecht hy den Armen sal
Verlossen wel/
Als hy sal Hulploos schreyen
Hem laten niet in Ongeval/
Noch int ghequel/
Maer wter Noot hem leyen. ...
Sal dien oock vriend'lijck syn althijt/
Die Armoed' lijdt/
Verlossense van schaden/
Vans 's Woeckers drang/
En Wreeff laers dwang/
(Midts hy haer bloet
Acht duyr en goet)
Sal hyse wel Ontladen.

6. Den Coninck veel gelucks altijt/
Arabisch Gout
Sal men hem willich gheven
En hem daer by aenbeden wijt/
Op hem betrout/
Want hy sal eeuwich leven.
Het Zaet ghesaeyt op Bergh' en Plaen
Sal dicke staen/
Veel vruchten sal men maeyen/
Ghelijck alst hout
Dat staet soo stout/
In Libano
Ghelijck also/
Salt Coorn dan staen waeyen.

7. Veel Volcks sal inden Steden Sijn/
Als gras en loff/
Soo sullen sy vermeeren
Oock eewich sal die Name zijn
Van nu aen off
Vercondt met grooter eeren.
Gheseghent sullen oock ghelijck
Syn in syn Rijck
Die Heyden end' hem prijsen/
Ghelooft zij Godt
De Heer Zebaoth/
Want hy alleen
En anders gheen
Groot wonder can bewijsen.

8. Syn naem zy loff in eeuwicheyt
Syn Majesteyt
Ghenoech can niemant loven
Syn Rijck cieraet/ en Heerlickheyt
Wert wt ghebreyt
Hooch by den Vader boven/
Dat aertrijck is vol syner eer/
Hoe langs hoe meer
Ghelooft wert synen name/
Die Vromen al/
Met welgheval/
Die spreken vry
Oprecht daer by/
Van herten vrolijck Amen.

<H Psalm LXXIII.>
<C Quam Bonus.>
<W OP de Voys: Waer Godt miet met ons desen tijt/ etc.>
<V 1> Hoe troostlijck is Godt Israel
Dien/ die reyn zijn van herten/
Doch deed my struyckelen schier 't gequel
Schier gleed myn voet van smerten.
Want seer het deed verdrieten my/
Als ick aensach tot allen ty/
'T gheluck end' roem der boosen.

2. Want in doots noot en zijn sy miet
Vast staen sy als Palleyst/
Met ongheluck gheplaghet niet
Als ander Maer in Peyse
Haer hoovaert noch moet eerlijel zijn
End haer moetwil gheachtet fyn
Trots wiese derff berispen.

5 Haer wrevelheyt moet wel aenstaen
Daer mee sy ander krencken/
Dies sy prachtich braggeeren gaen/
En doen al wat sy dencken.
Verfoeyent alles watter is/
En gheven daer van quaet Advijs/
En last'ren seer vermeten.

4. Haer segghen alsoo seker gaet
Oft vanden Hemel quaume/
Haer Aenhang is den Poepel quaet.
Om eyghen baet tesaeme.
Hy segghen van die vrome noch
Wat sou Godt nae haer vraghen doch?
De Hoochste haer niet achtet.

5. Aensiet hoe die Godloose wyt/
Ter weerelt zijn voorspoedich/
Besitten al in desen thijt
Den Rijckdom overvloedich/
In armoed' de Godsal'ghe leeft/
Het Cruys op synen Rugghe heeft
Al Wer'lt die is hem teghen

6. Dan seyt de Vroom/ soud' ick om niet
Onstraff'lijck zijn van herte?
In onschult mijne handen siet:
Gaen wasschen? End met smerte/
Van Godt noch zijn gheplaecht daer by/
Myn straff is alle daegh voor my/
Gheen vreuchd' ick mach bevinden.

7. In mynder herten ick ghedacht/
Soud my oock sulcks ontvallen/
Maer so verdoemd' ick dijn gheslacht
Heer dijne kinder allen/
Ick dacht oft ickt begrijpen mocht
Maer veel te swaer my tselve docht/
Vernuft cant niet begrijpen.

8. Daer als ick int Huys Godes ging
En merckten op haer eynde
Mijn hert goet kennis daer ontfingh/
Dat hy 'tal anders meynde/
Ghy set haer dinghen heel opt glat/
End' werptse rasch te gronde plat
Plots'lijck sy gaen te niete.

9. Hoe comen sy met schricken om :
En gaen te grondt daer henen/
Als een op waecket wt den Droom/
Syn Droom is haest verdwenen,
Also maeckt ghyse Heer veracht/
Die Stadt haer weesen all' belacht
Haer schand' heeft dan gheen eynde.

10. Doch ist myn hert een groot verdriet
En steeckt my in myn Nieren
Dat ick dees dinghen niet en weet/
Ben voor dy als de Dieren
Ick blijf als dan noch seer by dy/
Dijn Rechter hant behoudet my/
Ghy leyt my na dijn Rade.

11. Ghy neemt my eyntlick aen met eer
Dies vraech ick dan niet meere
Nae hemel noch na Aerd/ wanneer
Ick dy maer heb O Heere
Wanneer my lijff end siel versmacht
End ben maer wel by dy gheacht.
Mijn hert hem dan wel troostet.

12. Want gy alleen zijt mijn Confoort/
End' Eewelijck mijn deyle/
Maer all' die wijcken van dijn woort
Haer Sielen heeft gheen Heyle
Al wat hem opwerpt teghen Godt/
Dat coemt rasch om/ en wort tot spot/
In Eewicheydt verloren.

13. Maer mijn vreuchd' is dat ic tot God
my staedich houde reyne/
Mijn Toeverlaet wt nieuste spot/
Dewijl sy staet Alleyne
Op Godt/ dat ick hem Looff en Danck
Vercond' oock all mijn leven lanck
Syn wonder en weldaden.

<H PSALM LXXIV.>
<C De quid Deus.>
<W Op de Voys: Aen water vlieten Babylon.>
<V 1> Waerom verstoot ghy ons in leydt/
En zijt vergramt dus Heere/
Al op de schaepens uwer weyd'/
Die men vermoort so sterc
Ghedenckt aen Dijn ghemeynte reyn.
Die ghy Vercoren hebt alleyn/
En dijn gecocht tot erven/
Dijn erffdeels tuftich ende schoon/
Aen Zyons Berghe daer ghy woont
Die men nu siet verderven.

2. Met voeten treetse Godt all' om
Haer pochen stoot te gronde/
De Vyandt heeft int Heylichdom
Verdorven wat hy vonde.
Dijn Wedersegghers brullen seer
End in dijn huys oock hebben/
Sy haren Godt gesellet/
Tot uwer Oneer en Verdriet
De Bijlen hooch men blincken siet
Ghelijck men een Bosch vellet.

3. Sy houwen dijne Taeffel werck
In stuck met Baers en Bijlen/
Ons wy die op dijn Macht (Heer sterck)
End woort vast staen als Stijlen/
Die plaghen sy en brenghens' om
End werpen oock dijn Heylichdom
In 't Vyer haer moedt te stillen
Te grond' ontwijden sy gantsch gaer
De wooning hen dijns Names daer
Die sy niet kennen willen.

4 Want in haer hert sy spreken daer
Daet Ons haer uu berooven/
En gantsch wtroeyd en allegaer/
Met t'saem haer nieuw' gheloove.
Alsoo verbranden sy wet schand/
All' Godes steden in den land
Dat wy nu sien niet meere
Ons teecken goet/ noch daer in Heer
Nu geen Propheet noch Leeraer meer
By ons/ die ons mach leeren/

5. Hoe lang' sal u de Vyandt (Godt)
Versmaeden end' blameeren/
Hoe langs hoe meer dijn Naem bespot
(Tot naedeel dyner eeren.
Waerom gaet ghy dijn handt soo groot/
Dijn rechter handt van dijnen schoot/
Heer so gheheel aff wenden?
Maer mochtans Godt van Eewichect/
Is Coninck die op Aerden vreet
All' hulpe gae bethoonen.

6. Door dyne cracht deylt sy dat Meyr
Der Draken Cop ghy brecken/
Int water end met all syn Heyr/
Dat dijn Volck hem begecken.
Den Cop des Walvisch ghy verslaet/
Dien Volck dat in Woestijnen gaet/
Ghy hem tot spijse senden.
Fonteyns int drooge maeckt ghy (Heer)
Riviren groot verdroocht ghy weer/
En dat om dijn elenden.

7. Beyd' Dach en Nacht all' dijne zijn
Want ghy't Alleen bereydet/
De Sonnen Sterren ghy so fijn.
Hooch aen den Hemel leydet
Een yder Landt syn Palen sett/
Ghy maeckt Winter end Somer net
Wilt dan eens ghedencken
Hoe seer de Vyandt Godt versmaet
Een dwaes volck dy blameren gaet
Dat Welcke my doet crencken.

8. En geeft den Dieren niet o Heer
Dijns Tortelduyven Siele/
Vergeet Doch mijns oock nimmermeer
Maeckt dat men niet verniele
Dijn Armen Maer O Heer ghedenckt
Hoe dijn Verbondt is seer ghecrenckt
Want 't Landt is Jammerlijcken
Verwoest/ de huysen ligghen neer/
Laet die Gheringen met oneer
So niet gaen schamelycken.

9 Want d'Armen en d' ellenden (Godt)
Die Prijsen dijnen name/
Staet op (Heer) end verdrijff den spot:
De Godloos doch beschame
Ghedenckt aen die daeg'lycx schesmae/
Die van den dwasen dy gaet nae
Vergeet om dijns naems Eere/
Dijns vyants roepen geensins Heer)
Haer Raesen wass't hoe langs hoe meer
Dies help ons Godt mijn Heere.

<H Psalm. LXXV.>
<C Confitebimur.>
<W Op de Voys: Nu Love mijn Siel den Heere/ Al hier nae volget/ &c.>
<V 1> Wy dancken (Godt) wy dancken
Dat dijn maet is for soet wancken
Verconden dyne wonder groot/
Ons by staet wel in onsen Noot
Die Tijdt sal noch verthoonen/
Rechtveerdich Oordeel goet
Die in den Lande woonen
Al bevet haer Ghemoet
Ick houd syn Suylen crachtich
End' seggh den Pochers aen
Die Godloos syn en machtich
Laet doch u Roemen staen.

2. En snorckt doch niet soo prachtich
Op 's Werelts macht ende rijckdom/
Want Godt doet noch waerachtich
Rechtveerdich Recht all' om end' om/
Meynt ghy aen allen Zyden
Te wesen sonder noot?
Dies ghy tot gheenen Tijden
U weest voor teghenspoet/
Ghy sult haest anders leeren/
Bevinden metter daet/
Dat Godt nu dees verneren/
Nu dees verhooghen gaet.

3. De HEER heeft eenen Beecker
In syner handt vol stercken Wijn/
End schenck daer wt wel seecker
All' die des Werelts kinder zijn/
Die godloos Hoop moet drincken
Den heffen op de gront.
Maer ick syn Loff wil singhen/
End maeckent eewich cont/
Also wil ick Verfoeyen
Der boosen groote Pracht/
Opdat also mach groeyen
Der Vromen rechte macht.

<H Psalm. LXXVI.>
<C Notus in Ju>
<W Op de Voys: Een Vaste Borch is onse Godt/ etc. >
<V 1> GOdt is in Juda wel bekent/
Groot is de naem des Heeren
In Israel/ te Salem jent/
Is syne Tent vol eeren/
Tot Zyon hy oock woont/
End' syn goetheyt bethoont/
Breeckt Boghen ende Pijl/
Schilt/ Sweert ende Rustingh veel
Bedwingt dic heel Oorloghe.

2. Geen Werelts Cracht is hem gelijck
Van heerlickheyt end Machte,
Die stouten hy verplet als slijck/
Beroovet van haer Crachten/
Die krychslieden seer koen/
Als hy daer toe wil doen/
Soo Vallen sy daer hen/
End' sonder alle ghewin/
Haer handen heel verflauwen.

3. Als ghy (Godt Jacobs) scheldengaet
Haest slapen Ros end waghen/
Verschricklijck is dijn Thoorne quaet/
Wie mach dyn Gramschap draghen
Als Godt hem hooren laet
d' Oordeel van 's Hemels staet/
Die Aerde dan verschickt/
De Vyant oock alle wijckt.
End' moet hem houden stille.

4. Wanneer den Yver Godt aenvaert
Om onse saeck te rechten
End' hulpe doet syn Volck op Aerd
Ons Armen ende slechten.
Als ghy (HEERE) castijet
Niemandt is des bevrijet
Bekent met alle Man/
Dat ghy zit gherust voortaen
Oock ander meer te straffen.

5. Betaelt den Heer geloffte goet
Brengt gaven Godt hier boven
Die ons gheeft seghen overvloet/
Hy is weerdich om loven :
Den Dorsten alsoo stout/
Hy maeckt haer Moet all cout
Sulcks blijcket wel ghewis
Want hy alsoo schricklijck is
Den Coninghen op Aerden.

<H Psalm LXXVII.>
<C Voce mea ad>
<W Op de Voys: Wt dieper Noot schrey ick tot Dy/ &c.>
<V 1> Ick roep tot Godt met myne stem/
En my verhoort de Heere
In aller Noot aensoeck ick hem
Tot hemwaerts ick my keere.
Mijn Handt des Nachts wtstrecker staet
Want mijn Siel haer niet troosten laet/
Het beven all myn Crachten/

2. In mijn Droeff'nis denck ic aen God
Als ick in Ancxt vermachte
So beed ick want tis bedens noot.
Ick ben heel in Onmachte.
Ick dachte aen den Ouden Tijdt/
Jae Nacht en Dach met grooten vlijt/
Aen die voorleden Jaren.

3. Ick denck oock aen mijn snaren spel/
'T moet wt mijn sinn' niet keeren
Hoe ick plach op mijn Harpe wel
Mijn Godt daer mee te Eeren.
Dies sprack ick met mijns Herten moet
Mijn Gheest sal ondersoecken vroet/
Dees dinghen/ om te Weten.

4. Sal my dan eewelijck de Heer.
(Seyd'ick) also verstooten /
En isser gheen Ghenade meer.
By Godt voor my beslooten
Ist dan met Godes goedicheyt
End' syn beloffte nieticheyt
In dese mijn Elende.

5. Heeft Godt dan om genadich zijn.
Vergeten en verdrooten?
En syn barmherticheyt nu mijn/
Voor synen Thoorn beslooten/
Doch nachtlich hier inde quell ick my/
Die Rechterhandt de houdt hem vry
Kant all'ten besten wenden.

6. Dies denck ic aen syn wercken fijn
Die hy hiervoortijts dede.
Aen al de wonderdaden zujn/
Die ick roem t'aller stede
Heer Godt dijn wech is heylich noch
Waer is een Godt soo machtich doch?
Als ghy zijt Godt myn Heere.

7. Gy zijt de Godt die wonder doet
Ghy hebt dijn macht bewesen
Onder de Volcken seer verwoedt
En hebt so Heer ghepresen
Dijn Volck verlost gheweldelijck
Die kinder Jacobs all' ghelijck
En Josephs daer beneden

8. Die Wat'ren saghen dy Heer goet
Die diepte Woelden seere
Die Wolcken gooten Water bloet
En donderden noch meere.
Die Stralen voeren oock daerheen
Schricklijck was daer dat Blaemen/
Die Aerd daer van moest beven /

9. Dijn wech was midden in den Meer
In Wat'ren groot dyn Paden
Doch speurde men dijn voet niet (Heer)
Dijn Macht doet wonderdaden
Ghy leydet dyn Volck valiant
Door Moysen ende Arons Handt
Ghelijck een kudde Schapen.

<H Psalm LXXVIII.>
<C Attendite po.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die/ Oft op de navolghende melodye.>
<V 1> Aenhoort mijn Volck myn heylich Wet/
Die wy doen hooren/ ende daer
Tot mijn Vermaen neycht u noch bet/
Ons Vaders Van Vertelden Claer/
Veel Spreucken ende Dinghen/
Die wilt ick nu voor bringhen
Dat wy den kind'ren souden gaen
Gods wonder wercken seggen aen/
Hy maeckten een Verbonde
Met Jacob en gaff Israel
een Wet die d' Ouders souden wel
Haer kind'ren maecken Conde.

2. Op dat het wisten door gehoor
Die kind'ren noch daer nae geboor'n/
Haer kind'ren Voort te leeren/
Dat sy haer hope setten gaer
OP Godt alleen/ En nemen waer
Die Wercken al des HEEREN
Ghedencken aen syn Daden veel/
End houden syn gheboden heel
Niet als haer Vaders hielden/
Die ongehoorsaem worden ras. -
End haer hert noyt Oprechten was
Noch nae Godt hooren wilden.

3. Ghelijck Ephraims Kinder deen
Die in den Strijdt daer liepen heen/
En Gods verbondt aff traden
Sy hielden syne Wet oock niet/
Vergaten hoe hy haer sien liet
Sijn wonder end weldaden.
Die Vaders hy veel wonders deed./
In Egypten/ end' Zoo in nieud'
Hy leydse door de Zeede/
Voor haer gingh 's Daechs een Wolcke goet
End' 's nachts een vierge Strale Root
't Steenrots moest water gheven.

4. Noch deden sy teghen den Heer
End'werden onghehoorsaem weer/
Midst sy te dien Termijne
Begeerden spys al sonder noot/
Temteerend seyden sy met spot
Hy spijs ons in d'Woestijne.
Die harde Steenrots sloech hy wel
Daer wt dat Beecken vloeyden snel/
Maer hoe can hy Broot geven
En Vleysch/ nu hier aen desen oort
So haest de Heer nu dat verhoord'
Wert synen Thoorn verheven,

5. Een vier gingh op in Jacob snel
Sijn Grimm quam over Israel/
Midst sy Godt niet betrouden
Op syne hulps sy hoopten niet/
Den Hemel open houden
Sy Aten Hemels Broot All'gaer/
Gaff spijs ghenoech/ end' hiete
Daer waeyen Oosten Wint met macht
Den Zuyden Wint her voor ghebracht/
Veel Vleesch hy Reeg'nen liete.

6. Oock Voglen veel als Zandt aent Meer
Die in haer Leger vielen neer
End om haer Tenten Vonden.
Daer Aten sy en worden sadt/
Doen hy haer lust gheboetet hadt
En vulden noch haer Monden/
Quam over haer Gods Thoorne daer
Bracht om die Boosen in de lusten van haer
Die best' in Israele
Doch meer sy deden tot verdiet/
Ghelooffden aen syn Wondren niet
Dies storven sy all' vele.

7. Dus doo'nde haer so sachtens' Hem
Tot Godt sy riepen met haer stem/
Seer vroech in Pijn en smerten.
Noch huychelden sy voor den Heer
Haer tonge looch hoe langs hoe meer
Sy meyndens niet van herten
Want zijn Verbondt sy hielden niet
Noch schols haer God haer misdaet quyt
Verdorff niet syn Beminde
Sijn gramschap keerd' hy dick van doen
Hy liet syn Thoorn niet heel aen gaen
Dacht t'zijn maer blysch en wunde.

8. Doen waren sy soo langhen tijdt
Rebel in de Woestijne wijt
Veel quaets sy ginghen maecken/
Sy terchden Godt en meysterden
In Israel den Heylighen
Bedachten niet die saecken
Hoe dick hy haer verlossen deed
Gaff Teyckens in Egypten meed
Doen Water werdt tot Bloede
Dat sy niet droncken haer Rivier/
Quaey Wormen/ Vorsschen/ Ongedier
Bedorven allen t' goede.

9. Den Kuysen hy haer Vruchten gaff
Sprinckhabeb ' Zaet all' aten aff
De Wijn sas daer seer duyre
De Vorst den moerbees-boom wech nam
Door haghel t'Vee oock omme quam/
Doen Godt werdt gram met ongenaed/
Quam over haer groot ancxt en schaed'
Hy maeckten ruym syn thooren/
Verschoonden haer oock niet een fier
Die Pest verslondt/ jae/ Berst en Dier
Hy soech alleerst gheboornen.

10. Als Schapen hy syn volc vuerd' wt
In de Woestijn door syn virtuyt
Dat haer gheen vreescan deeren
De Zee verslond haer Vyants macht
Int heyl'ge Landt syn Volcke hy bracht
Tot synen Berch vol eeren/
Verdreeff de Heyden en voor haer/
Deyld haer t'Lant wt liet woonen daer
Israel syn vercooren.
Doch wederom sy tarchden God/
End hielden gheensins syn ghebodt/
Als d'Ouders haer te vooren.

11. Jae als een loosen boogh (tot spot)
Verthoornden sy den hoochsten Godt/
Door affgood' die daer waren/
Doen Godt dat hoorde/ wert hy gram
Verachte des Israels stam/
End liet syn wooningh' varen/
So hy in Sylo hadt veel Jaer
Hy gaff haer Macht ghevangen daer/
Ins wreeden Vyandts hande/
End over gaff syn Volck int sweert/
Vergramden op zijn eyghen heert/
'T volck verdween in den Lande.

12. Het vuyr haer jonge Mans wech nam
Naer Dochters niemandt vrijen quam/
'T sweert hare Priesters doode/
Die Weed'wen worden heel versmaet
Doen thoonde Godt een sulck ghelaet
Als een van Wijn seer vroode.
Van acht'ren sloech hy zijn Vyandt/
Hy brachtse in een eewigh schandt
Oock Josephs Hutt verachte.
'T gheslacht Ephraim hy verstiet
Vercoos 't Gheslachte Juda (siet)
End Zyons Berch hooch achte.

13. Heeft selfs daer op syn Huys geset/
So hooch en costlijck end' al net/
Het sal oock Eewich blijven/
Ghelijck een Landt wel vaste staen/
End hy koos David die quam gaen/
Sijn Schapen Wt te drijven.
Van suyghend' Schapen hy hem nam/
Om Jacobs Volch te weyden t'saem/
End Israel syn Erven/
Van Herten trouw hy weydese/
Met syn verstandt hy leydese
Hy lietse niet vederven.

<H Psalm LXXIX.>
<C Deus venerunt.>
<W Op zijn eygen Voys: Als hier nae volget.>
<V 1> Heer Heyden syn in u Erffdeel
Met groeten grimmicheyt allen/
Sy hebben dijnen Tempel heel/
Ontheylicht Godt in Allen.
Want waer dyn woort te wonen plach
Daer hoort men nu niet All' den dach/
Dan valsche Duyvels Leere
Ach Godt staet op en keere.

2. Die Arme Christen gingen weer
De Wijven en die kinder/
Die houwen sy doch al ter neer
Verschoonend haer veel minder/
Dan eenich wilt verwoestet dier
Ach Godt staet op/ end helpt ons schier
Anders so ist verlooren
Tot Moord zijn sy ghebooren.

3. Sy hebben dijner Christen Bloet -
Aen allen Oort Vergooten/
(Daer by bekennen wy dijn Raed)
Alst Water ist ghevlooten.
Geen schouw van ons heeft ellick een
Als deeden Onrecht haerder gheen
Dat moeten wy dy Claghen/
Ach Godt help van den Plaghen

4. Wy mercken Heer dijn Thoorne wel
Dy brandt ons als een viere.
Daerom een yeder Christen fel
Tegen des Vyants tieren/
Dy bidden/dat ghy uwen grim
Afwenden wilt van ons opt hem/
End'op de Boeven t'same/
Die niet achten dijn Name.

5. Want sy nu dyne Christenheyt
Schier hebben gants verslonden/
End' ons oock 't selve is bereyt/
Al nu tot deser stonden
Soo dijn handt sterck ons niet bevrijdt
Schelt ons Heer onse sonden quijt/
Ontfermt dy haest van 't quade/
Ons helpt door dyn ghenade.

6. Helpt ghy ons doch o Heere Godt/
Alleen om dyns naems eere/
Verlost ons nu Wt deser noot/
Al den godloosen weere.
Ons sonden hebbent wel verschult
Maer decktse/ Heer/ met dyner huld/
Doet dat om dynen name/
Keert de Vyanden t'same.

7. Waerom laet ghy die Heyden/
Bespotten ons dus seere
Laet roemen haer als hadden wy
Gheen Godt die ons salveere?
Ach Heer/ gheeft weder te verstaen/
Hoe veel de Vyandt heeft misdaen
Die dyn Volck heeft door steken
Uws Knechten bloet wilt wreken.

8. Laet comen lieve (Heer) voor dy/
Dat suchten der ghevanghen/
ghy zijt veel stercher doch dan sy/
Die ons al Willen hanghen/
Den arghen Vyandt dat verghelt/
Die niet en doet dan dijn Volck quelt
Betaelt hem sulcke smade/
Met Wraeck en onghenade.

9. Maer wy dijn Volck dy danken seer
(Wy Schapen dijner Weyden)
In eewicheyt/ en altijdt/ Heer/
Dijn hulpe wy verbeyden
O Godt helpt ons door uwen Christ
Die ons van dy gheschoncken is
Te vryden ons van schanden/
Vertreden dyn Vyanden.

<H Deselve LXXIX. Psalm.>
<W Op een ander Compostie, ende gaet op de Voys: Wt dieper Noodt schrey ick tot Dy/ etc.>
<V 1> O Heer met dyner hulp verschijn
Help ons aen Lijf end' Siele/
Ghevallen zyn int Erve dyn/
Die Vyanden soo veele
Van haer dyn Godes dienst end woort
Ghelastert wort aen allen oort/
End' Jammerlijck verstooret.

2. Oock is dijns Voler Onschuldichs Bloet
Dickwils soo veel vergoten,
Dat het ghelijck een Watervloet/
Is over al ghevlooten
So menich Chist is heen gericht
Die tot den Doot gaff Oorsaeck nicht/
End' veel syn niet Begraven.

3. De Lichaem dijmer Heyl'gen weerd'
Zijn worden Vogel Spijse
End van't Gediert des Lants verteert/
Och HEER dijn hulp bewijse
Help doch en Troost ons lieve Godt/
Want wy zijn worden seere spot/
All dien, die om ons Woonen.

4. Hoe lang wilt ghy so gants en gaer
Op ons Ong'nade Vaten?
Wilt ghy (Heer) altoos thoornen swaer/
Dijn grim niet vallen late?
Aensiet dijn Arme Christenheyt
Ghedenckt aen dijn Barmherticheyt/
En strafft ons doch met Maten.

5 Schud' op die Vyand' dijnen grim/
Die dijnen Naem vercleenen
Al roemen sy met Luyder stem/
Van Herten doch niet maenen.
Verstoor oock door dijn Machtig Handt/
All' die doen stoute Teghenstandt/
End dijnen Name scheynden.

6. Sy Plaghen seer die Christenheyt/
Sy Woeden ende Moorden/
Sy brenghen Kerck en school in Leydt/
Wy syn seer Dunne worden/
Ghedenckt doch niet ons Missedaet/
Die wel verdient heeft alle quaet/
Ontfermt dy onser haeste.

7. HEER om dijns Heyl'gen Names Eer/
Helpt ons wt dese Nooden/
Ghy trouwe Heylant weer end keer/
Der Vyand grousaem Woeden/
Verlost ons Heer van alle quaet/
Vergheeft ons onse Missedaet/
Om dijnes Naemes willen.

8. Spy drijven bitter smaey end' spot/
Die dijn Woort teghen strijden/
Gaen segghen waer is nu haer Godt/
Hoe mach dy HEER dat lijden?
Houdt doch dat spotten niet te goet/
Maer wreeckt aen haer dat Christen Bloet
Dat soo veel is vergoten.

9. Dat suchten der Ghevangen daer/
Laet (HEER) dy gaen ter harten/
Troostse in haren Ancxsten swaer/
Gheneest ooch hare smerten:
End' nae de Macht van dijnen Arm/
Dijn cleyne kudde (Heer) Bescherm/
Want sy ons willen slachten.

10. Sy Last'ren groulijck dijnen Soon
Christ onsen lieven HEEREN
Och Godt veel langher niet verschoon/
Maer wilt haer Laster keeren/
Betaelt haer (HEER) wel seven Vout/
Dat sy Blameeren dy so stout/
End gaen daerin verharden.

11. Heer help dijn Volck/ end niet verlaet?
Troost ons in allen Leyde/
Want ghy zijt onse Toeverlaet
Wy Schapen dijner Weyde
Dijn eyghen Volck/ ghy onse Heer/
Dijn grooten Naem/ end dijne eer
Laet ons oock Eewich Prijsen.

<H Psalm. LXXX.>
<C Qui regis Israel>
<W Op de Voys: : het syn doch Salich alle die>
<V 1> Aenhoort O Herder Israel/
Die Joseph leyd' als Schaepkens wel/
Van Cherubin verschijne/
Verweck dijn Cracht voor Ephraim/
Manasse end' voor Benjamin/
Coemt om ons hulp te Zijne.
Heer troost en neemt ons weer tot dy/
Het Licht dijns aenschijns maeck ons bly
Godt Zebaoth end' Heere,
Hoe lang wilt ghy niet sien die Noot/
Met tranen spijsen ons voor Broot/
Ghy maeckt ons heel t' oneere.

2. Godt Zebaoth coemt ons te Baet/
Vertroost ons weer/ end lichten laet
Dijn Aenghesicht ghepresen
So coemt ons Heyl en Salicheet
Waer door wy worden t'aller steed/
Gheholpen end Ghenefen.
Ghy hebt ghebracht een wijnstock Heer
All wt Egypten lande veer/
Die heydenen verdreven/
Alleen door dijne stercke handt
End' hebt denselven daer gheplant/
En cot dijn eer verheven.

3. Ghy maeckten hem een schoone baen/
Seer listich om te schouwen aen/
End' hebt hem daer fijn laten
In wortelen/ dat hy het landt
All' omme lustich en Playsant/
Vervult heeft boven Maten.
De berghen syn seer schoon al mee/
Bedeckt van zijnder schaduwe
Sijn rancken wiesschen reede/
Seer hooch als Cedren Gods becleydt
Sijn Tacken hebt ghy wtghebreydt/
Van 't Water totter Zeede.

4. Waerom hebt ghy ghebroken dan
Sijn thuyn/ dat dien nu alleman/
End' verckens wilt door houwen?
Keert u/ en siet Godt Zebaoth ,
Hoe dijnen wijnstock leydt in noot
Bewaert dyns handts ghebouwen
En t'Volck dat doch so Heerlijck ghy
Ghemaeckt hebt/ end' Vercoren dy/
Laet ons leven end' wesen
By dy/ end helpt ons wt de Pijn,
Tot ons O Godt/ keert dijn aenschijn
So worden Wy ghenesen.

<H Psalm. LXXXI.>
<C Exultate Deo.>
<W Op de Voys : Een vaste Borch is onse Godt/ etc.>
<V 1> Singt vrolijck (Godt is onse Vest)
Des Jacobs God/ met Jeuchte/
Met Psalmen end met Bommen best
End Harpen van Ghenuechte/
Int Looffhutten Fest
Die Basuyn niet en Rest/
Want in Israel/
Sulcx is een Wijse wel/
Een Recht des Godes Jacob.

2. Sulcx heeft hy als een Tuychnis sett
Onder Joseph Vercooren/
Doen sy vry van Egyptens Net/
Nieuw spraecke mochten hooren/
Daer schouder hy haest/
Van allen overlast/
Verlost' end' bevrijt/
Haer handen waren quijt/
Van slaverny so suere.

3. Als ghy aenriept my in der noot/
Quam dy mijn hulp te handen/
End' als ghy met versoeckingh groot
Kevet tot uwer schaden/
Daer 't Water van moet
Den naem noch hebben snoot
Pobeerd' ick dy wel/
Hoort mijn Volck Israel/
De Waerheyt ick betuyghe.

4. Geen ander Godt sult hebben ghy/
Gheen veemden Godt aenbeden/
Want ick de HEER/ Alleyne sy
Dijn Godt/ Houdt mijne Zeden/
Dijn Mondt laet van mijn/
Altijdt ghevullet zijn/
Maer mijn Volck wil hem/
Niet keeren aen mijn Stem/
Israel my versmaedet.

5. Daerom nae haeres herten Waen
Laet ickse gaen end'varen/
Wou mijn Volck mijne Wege gaen/
Godt salichlijck bewaren/
Sy souden subijt/
Des Vyants worden quyt
End' ick sou mijn Handt/
Gaen maecken wel bekant
Teghen all' haer Partijen.

6. End all' deVyand des Heeren quaet
Moesten aen hem Faelgieren/
Maer Eewich dueren soud' haer staet
Ick wouse Proviandeeren/
Met weyten seer goet/
End' souden Honingh' soet/
Wt Berghen en Steen/ Ghenieten all'ghemeen
End' wel versadet werden.

<H Psalm. LXXXII.>
<C Deus stetit.>
<W Op de Voys: Aen Water vlieten Babylon.>
<V 1> Godt selfs in syn ghemeynte staet/
Is selffs der Goden richter/
Met syn vermaen hy 't Herte slaet/
Hoe langh wilt ghy die wichter/
Dat arme Volck moet Willich noch
So onrecht rechten Segt my doch!
Die Godloos 't Recht toe wijsen/
End' arghe schalcken nemen aen
Maer d'armen Wijt doen van u staen
En quade saecken prijsen?

2. Doet recht den armen in der noot
Den weesen en den Slechten -
Helpt die arm is van tijdtlijck goet
d'Elenden brengt ten rechten/
Laet 't onrecht hem niet leyden om/
Verlost hem en te hulpe com/
All die verachte armen/
Die veel alom syn in den land/
Verlost se wt 's Godloosen handt/
Wilt haerder al erbarmen.

3. Maer Godt sy willens niet verstaen
Noch mercken groot oft Cleyne/
Sy blijven by haer boose waen/
Meynen/ sy zijn 't alleyne.
Dies wand'len sy in duysternis/
En doen niet als behoorlijck is/
Daerom so moeten vallen/
Die Fondamenten in den land/
Want sy volghen haer blint verstandt
Tot Naedeel van haer allen.

4 Ghy Princen (siet) ick heb geseyt
Dan Ampte zyt ghy goden/
De hoochste heeft u soo bereydt/
En soud' u oock Behoeden/
Maer mu moet ghy al sterven schier
Als ander menschen hier
Ghy hebt noch uyr noch stonde.
Jae even als een wreet tyran/
So moet ghy oock schricklijck daer van
En gantschlijck gaen te gronde.

5. Daerom (Godt) maeckt dy op/ 't is Tijt
End' rechtet selfs die landen/
Want ghy alleen ons Erff-heer zijt/
Het staet al in dijn handen/
Heer Godt den rechten Rechter mijn
Oordeelt ons nae de goetheyt dijn/
Laet ons dijn Rijcke Erven/
Vergheeft ons sonden wt ghenaed/
Want dijn oordeel niet Leven laet
Die in haer Sonden sterven.

<H Psalm. LXXXIII.>
<C Deus ne Sileas.>
<W Op de Voys Ach Godt van HEmel siet daerin etc. >
<V 1> Godt swijcht doch niet/ noch zijt so stil
End' beydet niet so langhe/
Verwoedet is des Vyandts wil/
En raeden ons so banghe/
Dijn Haters met verbogen moet/
Raedt slaen soo listich end' onvroet/
Teghen dyn Volch verborghen.

2. Sy pooghen ons t' wtroepen fel/
Dat wy gheen Volck en bljven/
Wat is des Naemens Israel
Dat dencken sy t'ontlijven.
Vereenighen sy haer nu gaen/
Om al in een Verbondt te staen/
Beyd Ismael end' Edom.

3. Des Moabs end des Hagars Zaet
Tyrus end Philistijnen/
Amon/ Gebal/ Almaleck quaet/
Een yeder met den zijnen/
Jae Assur is daer oock bereyt/
Den kindren Loths dit quade Fept/
Om helpen te bedrijven.

4. Maer (Heer) doet haer als Madian
Als Sissera met Naemen/
Als Jabin aen die Beeck kison/
Die by Endoz omquamen/
Als Oreb end' als ZEeb met Macht/
Als Zeba end' Salmuna pracht
Maeckt soo haer Vorsten (HEERE)

F. Want sy haer Aenslach thoonen fel/
Waer sy Godts huyse vinden
Heer maeckse met onweder snel
Als stoppel voor den winde
Ghelijck een vuyr den Woud' verbrant
En blixems vlamme wort bekant
Midts groote berch ontsteken.

6. So dapper haer dyn onweer raeck/
Dat sy van Schrick vertsaghen/
Haer aensicht soo vol schande maeck/
Dat sy noch moeten vraghen
Nae dynen naem tot dyner eer/
Verschricken altoos meer end meer
En schamen sonder eynde.

7. Ja schand' so groot word' haer te deel
Dats' omcomen al t'samen/
Soo sullen sy bekennen heel/
Dat ghy met dynen namen
Alleen zyt Godt end' heetet HEER/
Ghy God de hoochst' end' niemant meer
In alle Werelt amen.

<H Psalm. LXXXIV.>
<C Quam dilecta>
<W Op de Voys: Nu vreucht u lieve Christen ghemeyn/etc.>
<V 1> Hoe liefflijck zijn Heer Zebaoth
Dyn wooninghen vol eeren/
Hoe seer verlangt myn Siel na God
Al nae den huys des Heeren
Mijn Hert een groot verlanghen heeft
Mijn Siel in groote hope leeft/
Al nae den Godt mijns levens.

2. Die musschen en der Swalven tzort
Haer nest oock vinden Heere/
Daer sy haer Jonghen brenghen voort/
Maer dijn Altaer vol Eere
Heer Zebaoth en Coninck mijn/
Wel dien/ die t' uwen huyse zijn/
Die loven dy Altijde.

3. Wel dien die gaen dijn weghen al/
End' voor haer sterck dy houwen/
End' die hier gaen door 't Jammerdal.
En daer fonteynen Bouwen/
Met segen ciert de leeraer haer
Victory veel die thoont oock claer/
Dat Godt te Zyon woone.

4. Och ghy mijn Godt Heer Zebaoth/
Wilt mijn ghebedt verhooren/
Verneemet gy des Jacobs Godt/
Godt onse schilt vercooren/
Aensiet doch dyns Messias Rijck/
In dijn Huys een Dach is soo ’t blijckt
Beter dan ander duysent.

5. Liever had ick de Deur ghewacht
In mynes Godes Huyse/
Dan Woonen end' zijn groot gheacht:
Onder 't Godloos ghespuyse
De Heeris beyde Sonn' en Schilt/
Beschudden hy en Troosten wilt
Ons al die hem aen hanghen.

6. De Heere geeft genaed' end'eer/
Door 's werelts smaey end haten
Sy sal den Vromen nimmermeer
Gheen goet ontbreken laten/
Heer Zebaoth hoe salich is
De mensch die hem op dy ghewis
Gheheelijcks gaet betrouwen.

<H Psalm. LXXXV.>
<C Benedixisit.>
<W Op d Voys: Aen Water vlieten Babilon/etc.>
<V 1> Heer, voormaels hebt ghy wel verschoont
Genadich dijnen Lande/
Den G'vangen Jacobs oock verthoont
Verlossingh' wt haer Bande.
Gy naemt wech al dijns volck Misdaet
Bedeckend' oock haer sonden quaet/
Dijn Thoorne was ten ende,
End' dy van dijnen grim geweynt/
Comt ons te helpen onghescheynt
O Heer wt dees elende.

2(a). Godt onse Heylant ons Verquick
Met Troost coemt ons te baten/
Van dijnen Thoorn (Heer) goedichlijck
Wilt oock als nu afflaten/
Waerom wilt ghy in dese Pijn/
Op ons so seer verthoorent zijn?
En dijnen grim verheven/
Voortvaren altjdt meeren meers
Houdt op/ wilt ons verquicken (Heer)
En 't leven by dy gheben.

2. Laet dijn Volck syn in dy verblijdt
Heer thoont ons dijn ghenade.
Geeft ons dijn Heyl te deser Tijdt
Helpt ons van allen quade.
Och dat ick sou met danckbaerheyt
Wat Godt de Heere tot ons seydt/
Noch hooren/ End hem Eeren/
Want hy syn Volck end Heyl'gen daer
Sal vreed toe seggheen/dat sy haer
Tot dwaesheyt niet en keeren.

3 Doch is nae by/ en coemt ter hant
Die hulp en troost des Heeren
Dien/ die met waerheyt t'allenkant
Hem vreesen ende eeren/
Dat by ons in den lande schoon/
Die eersyns naem sal omme woon
Dat trouw en goetheyt beyde/
Malcanderen ontmoeten soet/
En dat haer kussen metter spoet/
Vreed' en gherechticheyde.

4. Dat trouw op aerden wasse seer.
En die gherechtichede
Van HEmel siet/ dan salde Heer
Veel goets doen t'allerstede.
Ons landt syn vruchten geven met/
Door hem sal gaen end' blijven net
Gherecheyt vol eere/
Haer voetstap op den wech voortaen
Voor hem oock Heerlijck laten staen/
Ghelooft sy Godt de Heere.

<H Psalm LXXXVI.>
<C Inclina Domint>
<W Op de Voys: O HEERE Godt begnade my/etc. >
<V 1> HEER neycht dijn oor/ verhoore my/
Want elendich end' Arm ick sy/
Bewaert mijn Siel van 't boose/
Ick ben die ghy verkoose/
Mijn Godt helpt uwen knecht die hem
Aenroept/ Heer wilt erbarmen
Vertroost de Siel mijns armen
Mijn Siel tot dy haer heeft ghewent
Want ghy goet end' ghenaedich bent
Dien alle goedertieren seer
Die trouwlick dy aenroepen (Heer).
Mijn Godt verhoort mijn bidden.

2. Merck top mijn biddens stem/ Heer Godt
Ick roep tot dy in tijt der Noot
Wanneer mijn ancxt Vermeere/
Want ghy verhoot my Heere.
Gheen Goden zijnder dijns ghelijck/
In allen doen so groot noch rijck
Dies sullen voor dy treden
Die Heyden end' aenbeden)
End' eeren uwen Naeme soet
Want ghy zijt groot/ en wonder doet
Ghy zijt alleen Godt eewelick/
Wijst my Heer uwen wech dat ick
In dijner waerheyt wandle/

3. Mijn hert verheucht hem/ end' is vr
In dynen naem toeoock danck ick Godt.
Mijn Heer van gantscher herten/
Want ghy helpt my wts merten.
Dijn naem ick eeuwich love bly/
Groot is dyn goetheyt over my/
ghy hebt wt diepst der Helle/
Myn Siel verlost seer welle.
O Godt die stouten setten haer
Al tegen my die wreede schaer
Staen my na mynder Sielen siet/
Sy hebben dy voor oogen niet/
Noch vreesen dy daeromme.

4. Maer ghy zijt noch Barmhertich/ HEER/
Ghenadich en lanckmoedich seer/
Dyn goetheyt en dyn trouwe
Behoedt my en behouwe.
Keert dy tot my/ Ontfermt dy myn
Gheeft uwen knecht die sterckte dyn/
Wilt dyns Machts Soon bevesten/
En Doet aen my ten besten/
Een teyckten dat het worden g'waer
Mijn haters/ end’ haer schamen daer/
Dat ghy my by staet Heere Godt/
En troostet my in mijner noot/
Als ick dy aenroep Amen.

<H Psalm. LXXXVII.>
<C Fundamenta.>
<W Op de Voys : Also hier nae volghet.>
<V 1> Godt Liefft de Poorten Zyons seer/
Veel meerder Lust en salicheyt/
Op heyl'ge bergen heeft de HEER
Heeft hy in dese Stadt bereydt/
Gheleydt haer Fondamenten/
Dan in al Jacobs Tenten.
Heerlijcke Dinghen werden daer
In dy (ghy Godes Stadt voorwaar)
Ghepreydickt end' Gheleeret/
Waerdoor Godt werde geeeret.

2. Voor Babel end' Egypten al/
(Seydt Godt) men noch Verconden sal
Dat sy my leeren kennen
Die vreemdelinghen int ghemeen/
Die Tyrers en die Philisteen
Met t'samen die daer bennen
Als Mooren/ wordem oock aldaer
Gheboren/ want de HEER heeft haer
Tot dees Stadt oock vercooren/
Om Godes woort te hooren.

3. Men sal tot Zyons Loff al Claer/
Aen allen Oorden segghen daer/
Die Stadt gaet niet verlooren/
De Hoochste die sy heeft ghebouwt/
End' Eyghen voor hem selven houden
(Het wort hier al herbooren)
De Heer in allen Spraecken sal
Sulcx laten Predicken/ end al
Schoon heerlyck boven maten/
(Tselffd' oock beschrijven laten.

4. Men sal van grooter vreucht gewis
(Midts allerley herbooren is)
In dy O Zyon springhen/
De Zanghers sullen heerlijck mee/
In dy met vreden woonende/
Dijn Loff end' eere singhen.
Dees Stadt wilt ons bewaren reyn/
End' ons door dijn Ghenaed alleyn
O Godt daerin Behouwen/
Dees vreuchd' oock te aenschouwen.

<H Psalm LXXXVIII.>
<C Domine Deus.>
<W Op de Voys: Heere Godt begnade my etc.>
<V 1> Heer Godt mijn Heylandt hoort doch my/
Want Dach end' Nacht ick roep tot dy/
Wilt mijn ghebedt verhooren.
Neyghen to my dijn ooren/
Want mijn Siel is vol lijdens noot
Mijn leven is na by den Doot.
Ick ben gheleken welle/
Dien/ die varen ter helle/
Als die Berooft van hulpe gaer/
Ick ligghe by der dooden schaer/
Als offt ick oock gheslagen waer/
End laegh' al in den grave daer/
Gheheel end' al verlaten.

2. Daer aen ghy niet ghedeneket meer/
Maer syn van dy verstooten seer/
Ghy hebt my in die Cuyle/
Verworpen diep end' vuyle/
Die Duysternis heeft my bedeckt
End dijnen grim my harde druckt/
Met alle dijne vloede/
Dringt ghy my also woede/
Mijn Vrienden hebt ghy wech ghedaen
Dat sy nu verre van my staen/
Een grouwel ben ick worden haer/
End' liggh also ghevangen swaer/
Dat gheen wtcomen schijnet.

3. Mijn aensicht Jammerlijck vergaet
Midts mijnen seer ellenden staet/
Heer Daeg'lijcx ick aenroepe/
En voud' myn hand’ te hoope.
Wilt ghy dan wonder teecken gaen
Bewijsen it des Doodes baen
Offt sal men wt den graben
Verrijssen end dy loven/
Moghen dan worden wel bekant
Dijn wonder daed int duyster Landt?
Dijn goetheyt en dijn waerheyt vroom
In graven end verderff alom ?
Daermen doch niet Vercondet.

4. Maer Heer ick schrey end' aenroep dy
Waerom verstoot mijn siele ghy?
Verbercht my dijn aensichte?
End Troostet my oock nichte.
Elendich end' in onmacht groot
Ben ick/ want ghy my so verstoot/
Ick lijd' dijns schrickens seere/
Dat ick vertzaegh O Heere.
Dijn grim so swaer my overgaet/
Dijn schicken druckt my boven Maet/
De Vyanden my all' ghelijck/
Daeghlijcxx bevechten vinnichlick
Als water vloet onstuere.

5. Ghy maeckt met dese Plage swaer
Dat mijne Vrienden Allegaer/
End' oock all' mijne Naesten/
Haer verre van my haesten/
All' dien ick was so wel bekant/
End' sy my Waren nae verwant/
Die staen nu al Van verre/
End' syn my vreent so seere.
Wat is die sacck O Heere Godt/
Dat ick nu ben des Vyants spot/
Verlaten oock van allemans?
Hebb ick doch haer geen quaet ghedaen/
Tis al om dees ellende.

<H Psalm LXXXIX.>
<C Misericordia>
<W Op de Voys: Het is dat Heyls ons comen her.>
<V 1> Des Heeren goetheyt eewichlijck/
Ick singh' wt herten gronde /
End syn waerheyt ghestadighlijck/
Vercond' met mijnen Monde/
En segg' een eeuwig gnaed' opgaet
End' ghy sult in des Hemels staet/
Dijn waerheyt trouwlyck houden.

2. Een vast verbondt heb ick ghesticht
Met mijnen wtvercoren/
Den David mijnen vromen knecht/
Hebb' ick een Eedt ghesworen
Verleenen dy een Eeuwich Zaet/
End' dijnen Stoel voor allequaet/
Wil ick altydt Behouwen.

3. Die Hemel prijsen sonder Faut/
Dijn wonder (Heer) so reyne/
End dyne waerheyt Onbenaut/
In dijn Heyligh ghemeyne.
Wie mach den Heere syn ghelijcks
In wolcken end' opt heel aertrijck/
Onder der Goden kinder.

4. Godt is heerlick van groote macht
In die versaem der vromen/
End wonderbaerlijck hooch gheacht
Boven die syn rondtomme/
Heer Zebaoth wie is ghelijck
Als ghy/ een Machtich Godt heerlück?
Dijn waerheyt om end' omme.

5. Ghy Heerst over de Zee verwoet/
End' stillet syne Baren/
Egypten sloeghet ghy te doot/
Dijn sterckheyt ginckt niet sparen/
Den Hemel end die aerd' is dijn/
De Werelt onderhoudt ghy fijn/
End' al wat is daerinne.

6 Die tijden sijn in dijn bescherm/
Dijn naem is s' Lands ghenoege/
Want ghy hebt een almachtich arm/
Dijn Rechte handt is hooghe/
Gherechticheyt end' rechte Leer/
Dat is dijn Stoel een vast gheweer/
Sy moghen niet Faelgieren.

7. Genaed' end waerheyt sijn all' beyd
Voor dijnen Aenghesichte/
Hoe salich is dat Volck bereydt/
Dat Juychet in dijn Stichte.
Want (Heer) sy wandlen alte saem
Int Licht dijns Aensichts/ end' dijn Naem
Daeglijcks sy vrolijck prijsen.

8. Heerlijck in dijn Gherechticheyt
Sijn sy/ wamt ghy gaet stercken/
End wilt na dijne Goedicheyt/
Door ons so Roemlijck wercken/
Want onse Schilt dat is de Heer/
Ons Coninck end' een goet gheweer/
Die Heyligh Israel is.

9. Waerachtich hebt ghy Toe geseyt
Dijn heyl'ghen end' Beminden/
Ick heb den rechten helt bereyt
By hem is hulp te vinden/
Hooch wt den Volck is een vercoorn/
Dien heb ick mijnen Eedt gheswoorn,
Mijn knecht David ghevonden.

10. Met Heyl'gen Oly heb ick bly
Hem g'salfft tot wonder wercken/
Mijn handt sal hem behouden vry/
End mijn Arm sal hem stercken.
Die Vyanden hen sullen nicht/
Noch all dat ongherechte sticht/
Verwinnen noch vernielen.

11. Verslaen wil ick al zijn Party/
Sijn haeters wil ick Plaghen
Mijn waerheyt end ghenade bly/
Sal by hem oudt Behaghen/
End syn hoorn sal in mijnen naem
Verheven sijn met goede Faem/
End' overal ghepresen.

12 Sijn Rechte hant sal heyrschen vroe/
Int Meer end' groote water/
Hy sal my noemen oock alsoe/
Ghy zijt mijn Rechte Vader
Mijn Godt mijn Troost/ mijn hulpe schoon
End' ick wil heten eerste Soon
Hooch over al gaen maeckcn.

13. Eewich so blijft hem mijn genaed'
End' mijn Verbondt sal dueren/
So lang als duert des Hemels staet
Sijn Ryck wil ick volvueren.
Maer so syn Kinder mijne Wet
Verlaten end niet wandlen net
In mijnen Rechten reyne.

14. Ontheyl'gen sy wat ick haer sticht
Versmaeden mijn gheboden/
So wil ick oock nae myn ghericht
Castijen se met roeden/
Wel plaghen wil ick haer misdaet/
Maer nochtans wil ick mijn ghenaed
Van Haer niet heelicx Weynden.

15. Niet wil ick brecken mijn verbondt
Noch oock dat selff verkeeren
Wat is ghegaen wt mijnen Mont/
Ick heb eenmael gaen sweeren
By mijner eyghen heylicheet
Ick wil den David lieghen niet/
Syn Zaedt sal eewich blijven.

16. Syn stoel als Son end' Maen voor my
Sal eewich syn behouwen/
Ghelijck de Regenboghe vry
In wolcken is t'aenschouwen.
Maer nu Verwerpt ghy end verstoot
Den G'salffden dijn in Thoorne groot
'T verbondt met dynen knechte.

17. Syn Croone ghy ter aerden treet
Verscheurt all' syne mueren
Syn Vesten ghy al heel verplet/
Een rooff is hy met treuren,
'T beschimpen hem van allen kant/
Want ghy verhoocht des vyants handt
Verblijdt all' syn bestrijders.

18 Victory mach hy vechten niet/
Gheen hulp mach hem oorboren
Syn reynicheyt leyt int verdiet/
Tis met syn stoel verlooren
Syns Jonghen levens beste fort/
Die hebt ghy thoornich affgecort/
Bedeckt hem met veel smade.

19. Och Heer hoe lang wilt ghy noch gaen
Ons arme sondaers haten:
Dijn grim noch als een Vuyr Voogtaen
Verderfflick branden laten
Bedenckt myns levens kleyne Tal/
Waerom wilt ghy de Menschen al
Doch maken so te niete?

20. Waer is yemant die levet hier/
End' hy den Doot niet smaecke?
Mach hy syn Siel bevrijen hier
Dat hem de hell' niet raecke
Heer waer is nu dijn gnade vroet/
Die ghy beswoert den David goet/
In dyner waerheyt trouwe.

21. Gedenct Heer hoe dijn knechten goet
Versmaetheyt lijden moeten/
End' ick draecht al in mynen schoot/
Van Volcken kleyn en grooten/
Want wat dijn knechten Wort ghedaen
Dat gaet dy Heer al selvest aen/
Het is dijns Naemens saecke.

22. Die Vyand Heer versmaden dy
Als sy gaen ons verfoeyen/
Sy treden oock met voeten vry/
End meynen wt te Roepen/
Dien ghy ghesalvet hebt o Heer
Tot onsen heyl en dijne eer/
Heer Eewich zijt ghelovet.

<H Psalm. XC.>
<W Domine refugium.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> Heer Godt ghy onse toevlucht zijt/
Eer dan die Berg end Aerde wijt/
Werden tot onsen erve/
Van Eewicheyt in Eewicheyt/
Bendt ghy een Godt: nae dijn bescheyt
Die Menschen so heen sterven.
Ghy segt/ ghy menschen comet weer/
Want Duysent Jaer syn by u Heer
Als eenen Dach/ end' even,
Als een Nacht waeck die is verleen/
Ghy laetse Stroomwijs varen heen/
Syn als een Droom daer neven.

2. Als gras verwandlen sy al snel/
Dat smorgens bloeyt/ en staet seer wel/
En t'savonts is verdorret/
So even worden alle wy
Verwandelt end' verwoest van dy/
Wanneer ghy zijt verstoret.
Ons Misdaet is in dijn ghericht/
Ghy brengt ons heymlicheyt int licht
Dijn aensicht can't op decken/
Soo haest als aengaet uwen thoorn
Ist al met onsen tijdt verloorn/
T' gaet door als een ghespreke.

3. Ons ouderdom hier int ghemeyn/
Syn Thienmael seven Jaer alleyn/
Wanneert dan coemt al hooghe
Soo zijnder tachtich Jaer bereyt/
End' is nochtans kattijvicheyt/
Wy gaen wech oft men vloghe.
Maer wie ghelooft dyn thoorne swaer/
En vreest dijn grim te rechte daer:
Leert ons aen 't sterven dencken/
Dat wy verstandich werden weer/
Keert dy tot ons/ dyn knechten/ Heer/
Wilt dyn ghenade schencken.

4. Vervult ons vroech met dyn ghenaed/
End' ons wel vrolick roemen laet/
Wilt ons doch weer vervreughen/
Nae dien wy langh' gheplaghet zijn/
Veel Drucks gheleden ende pijn
So wilt ons weer verheughen.
Dyn knechten thoont dyn wercken (Heer)
Waer kind'ren dyne groote eer/
O Godt dy tot ons weynde/
Ghy zijt ons sterckte en Cieraet/
'T Werck onser handen vroech en laet/
Bevoordert end voleynde.

<H Psalm. XCI.>
<C Qui habitat in ad.>
<W Op de Voys: O HEERE GOdt dijn God'lijck Woort.>
<V 1> Wie int Bechut de Hoochsten is/
Hem onder Godt is gheven:
Die seydt: Ghy Heer mijn Toeblucht bist/
Mijn Godt/ mijnhoop end leven.
Van Stricken vry des Duyvels ghy/
End' van die Pest seer schadich/
Sult helpen end Verlossen my
O Heere Godt ghenadich.

2. Met syne Vleughels deckt hy u/
Op hem sult ghy Bertrouwen/
Gheweldichlijck beschut syn Trouw/
Dat dy by Nacht gheen Grauwens
Noch droeff Gelaeg' verschricken mach
Want hy syn Woort doet lichten/
Geen pijl/ oock (die vliecht door den dach)
Dy schade sal aenrichten.

3. Gheen Peste dy beschaden can
Die in het duyster sluypet)
Geen Sieckt noch kranckheyt rueren aen
Dies 's middaechs omme cruypet/
Al storven duysent aen dyn Zijd'/
Thien duysent noch daer Neffen/
Aen uwe Rechterhant subijt/
So salt doch dy niet treffen.

4. Ghy salt dyn Lust end' vrolickheyt
Met uwen Ooghen schouwen/
Aen der Godloosen herten leydt/
Wanneert haer wert vergouwen.
Dijn Toeversicht dat is de Heer
Die hoochst' (daer ghy op bouwet)
Die is dijn Toevlucht ymmermeer/
Om dat ghy hem betrouwet.

5. Gheen quaet sal wedervaren dy/
Gheen Plaech dijns huys sal rueren
Want synen Enghelen heeft hy
Bevolen dy te Vueren/
En te behoeden/ dat sy trouw
Dy op haer handen daghen/
Dat gheen Steen dyn Doet quetsen sou
Alnae syn welbehaghen.

6. Op Leeuw en/ Adren sult ghy gaen/
En treden op de Draecken/
Op Jonghe Leeuwen sult ghy staen/
Haer felheyt t'schanden maecken/
Want gheen dier dy beschaden kan
Eewhig hy aen hem houwet/
Gheen siecktes at hem comen aen
Die vast op Godt betrouwet.

7. Midts hy my eert van herten gront
End'hoopt op mijne goede/
(Seyt Godt) daerom ick t'alder stont
Vein help end' wel behoede.
Ick Wil altijdt syn hulper zijn
Dies dat hy mynen Naeme/
(Daerin hy hem sal Troosten fijn)
Recht kendt so dat betame.

8. Als synen Godt aenroept hy my/
Dies wil ick hem Verhooren/
In aller Noot stae ick hem by/
Mijn hulp sal hy Orvooren/
Tot eeren ick hem benghen wil/
En Rijckelhclt beloonen/
Met een gherust lang Leben stil/
Mijn heypl wil ick hem Thoonen.

<H Psalm. XCII.>
<C Bonum est Confite.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> Den Heere dancken is mijn moet
End' uwen Nae ghy hoochste Goet
Loffsinghen t'allen tijden/
Des Morghens dijn ghenade wel/
En 's Nachs dijn trou met snaren spel
Verconden end' belijden.
Met dijne groote wercken (Heer)
Verbijdt ghy my met allen seer/
Ick Roem en wil voordraghen
Die Wercken uwer Handen fijn/
Heer dyne wercken Heerlijck zijn
Seer diep syn dyn Aenslaghen.

2. Een dwaeslijck Mensch dat niet Verstaet/
Gheen Sotten sulcx ter herten gaet
Die Boose bloeyen seere
De Godloos als gras groeyen soet/
Tot dat sy worden wtgheroet
Maer de Hoochst blijf ghy HEERE)
Want siet HEER dijne Vyanden/
Hoe sy omcomen all meteen/
Die Boosdoenders verstroeyen/
Maer verhoocht wert met blijden moedt
Myn Hoorn/ als een Eenhoorens goet/
Van vreuchden sal ick bloeyen.

3. Myn Oog sal synen lust noch claer
Sien aen myn vyanden allgaer/
Die Godes woort beletten/
Myn Oor sal synen lust oock wel
Rasch hooren aen den boosen fel/
Die teghen my haer setten.
Maer de Rechtveerdighe sal vroom
End' even als een Palmenboom
Staen groenend' bloeyen rustich/
Hy sal als eenen Ceder jent/
Op Libanon seer Excellent
Oock wassen schoon en lustich.

4. Salich dien/ die daer zijn gheplant
Int huys des Heeren wel bekant/
Daer sy staen groen altyden.
Wanneer sy oock schoon worden out
Dan bloeyen sy noch menichfout/
Zijn Vruchtbaer/ versch en blijde/
Dat sy vercondighen wel reyn/
Hoe vroom de Heere is alleyn

5. End vol gherechticheden/
Mijn troost/ aen hem geen Onrecht is
Van allen quaet is hy ghewis
En Boosheyt affghesneden.

<H Psalm. XCIII.>
<C Dominus regnauit.>
<W Op de Voys: O God wy Dancken dyner Goed/etc.>
<V 1> De Heer is Coninck end' Verciert
Met Heerlickheyt Almachtich/
Synn Rijck daerin hy selffs regiert
Sal bljven altoos crachtich.
Van aenbegin dijn stoel bereydt/
Blijft vast in grooter Heerlijckheyt
Ghy zijt Eewich verheven.

2. De waterstroomen Bruysschen seer
'T verheffen haer die stroomen/
Die waterbaren in den Meer/
Seer grouwelijck voort comen.
Dan noch is machtigher de Heer
Dijn woort is eene rechte Leer/
Dijns huys cieraet is Heylich.

<H Psalm. XCIV.>
<C Deus vltionum.>
<W Op de Voys: Help Godt hoe gaet het jmmer toe/ etc.>
<V 1> Heer Godt want dijn de wrake is
Tot Wraeck Wilt dy Verheven/
Want ghy des Werelts Rechter bist
Den Stouten wilt doch gheven
Wat sy verdienen nae dijn recht/
Hoe langhe salt Godloos gheslecht?
Heer/ hoe langh' salt noch Pralen?

2. Hoe langhe sullen spijtich zijn
Die Boosen end noch Roemen/
Sy doen ghequel den Volcke dijn/
End' Plaghen dijne vromen.
Die Pelgroms end die weed'wen puer
Dien maecken sy haer Leven suer/
Die weesen gaen sy Dooden:

3. De Heer (sy meynen) siet het niet/
Godt Jacobs wilt niet achten/
Aen merckt ghy dwasen met verdriet/
Al bendt ghy vol van Prachten/
Die ons Gheplantet heeft het Oor/
Soud' hy selffs hebben gheen gehoor
Wanneer wilt ghy Wijs werden?

4. Die d'Oogen ons gaet maecken claer.
Soud hem t'gesicht Faelgieren
Hy strafft die Heyden Openbaer/
Soud' u die Straffe Vieren?
De Heere kent der Menschen Staet/
End' haer ghedachten ydel quaet/
Hy Leert haer wat sy weten.

5. Salich dien ghy Castijet Heer/
End hem dijn wet wijs maecke/
Dat hy gheduldich sy/ Wanneer
Qualijck vergaen die saecke
Bet dat de Cuyle wort bereyt/
Den Godloof nae gherechticheyt
Dat hy daer in verderve.

6. Want syn Volck doch de Heere sal
Niet heel end al verstooten/
Noch sal syn Erffgoet laten al
So legghen onder voeten.
Maer Recht moet eyntlijc blijven recht
End alle Herten Vroom end' slecht
Die sullent daer mee houden.

7. Wie Wil nu met my teghen staen
Der Boosen haer Moetwille
Had' my de Heer gheen hulpe daen/
Mijn Siel haest leeg' int Stille.
Ick sprack: Gestruyckelt heeft mijn Voet
Maer Heer dijne genade goet/
My Trouwlyck onderhielde.

8. Veel sorghe was int herte mijn/
Mijn Siel dijn Troost cond voelen
Ghy sult Jae nimmer Eenich zyn
MHet den schaedlycken Stoelen.
Dijn wet sy qualijck Duyden gaen/
Teghen die Vromen sy Raedtslaen/
Onschuldich Bloet sy bannen.

9. Maer mijn Schuts is de Heer mijn Godt
Mijn Heyl end Toeversichte/
Hy sal haer onrech, sonder spot/
Betael'n met syn gherichte/
Om hare boosheyt sal de Heer
Vernielense deerlijck en seer
Ons Godt salse vernielen.

<H Psalm. XCV.>
<C Venite exultemus.>
<W Op de Voys: O Heere Godt dijn Godijck Woort/etc.>
<V 1> Coemt doch hier by/ zijt alle bly/
Singht vrolijck God den Heeren/
Want ons Heylant en troost is hy/
Dies laet ons Jubileren:
Het dancken voor syn Aensicht gaen.
En Juychen t'syner Eeren
Met Psalmen goet end' welghedaen/
Syn loff altijt vermeeren.

2. De Heer een Godt en Coninck is
Der Goden all' ghelycke ,
Want tis in syner hant ghewis/
Al wat voortbrengt t'Aertrijcke/
Die hoochten aller berghen fijn/
(Als weder can bemercken)
Die Zeede en de droochte zyn.
Al zijnder handen wercken.

3. Dies coemt/ laet ons aenbidden gaen
En knielen voor den Heere/
Die t'al (wat leven heeft ontfaen)
Ghemaeckt heeft end gheneeret/
Want hy is onsen Godt end Heer/
Barmherrich end' ghenadich.
End' wy zijn Volck en Schapen teer/
Hy weydet ons ghestaedich.

4. Soo hupden ghy aen hoort syn stem/
Verstockt niet uwe herten/
Ghelijckt te Massa schieden hem/
Dijn vaders sonder scherten/
My tarchden/ end versochten seer/
End myne wercke saghen/
Doch doolend/ op haer Loeden meer
Straff onghenaed en Plaghen.

5. Ick heb ghehadt wel veertich Jaer
Veel Arbeydt/ Moeyten smerte/
Al met dit Volck/ dat ick seyd' daer/
T'zijn Luyden dien haer herte/
Staech dwalen wil dies swoer ick/ siet/
In mynen thoorn/ sy souden
Tot myner Ruste comen niet/
Want sy my niet betrouden.

<H Psalm XCVI.>
<C Cantate Domino.>
<W Op de Voys: Nu Vreucht u lieve Christen gemeyn.>
<V 1> Een Nieu Liedt singht den Heere soet.
Loffsinght den Heer all' Lande/
Hem vrolick singt en welgemoet/
Looft synen Naem bekande/
Vercond' Daeglicx syn Salicheyt/
Den Heydenen syn eer verbreyt/
Den Volcken all' syn Wonder,

2. Want groot end Lofflijck is de Heer
Schricklijck boven die Gooden/
In al syn doen wonderlijck seer/
Hy maeckt wat is van nooden.
d'Affgoden zijn maer Ydelheyt/
Den Hemel heeft de Heer bereyt/
Alleen door syn Almachte.

3. Door hem is Cieraet / Eer en Roem
Die sterckt' end' Heerlickheyde/
Loff'lijck ist in syn Heylichdom
Machtich in eewicheyde/
Ghy Volcken nu doch herwaerts Keert
Sterckheyt end' Eere brengt den Heer
Brenght Eere synen Naeme.

4. Bengt God die eer/ in syn huys coemt
In Heylicheyt aenbedet
De Werelt Dreef voor Hem al om/
De Heydenen aenredet
Dat ghy (de Heer) een Coninck zijt/
Dijn Rijck is als de Werelt wyts
Bereyt eewich te blijven.

5. De Volcken Oordeelt recht de Heer
HEmel end Aerd' zijn blyde/
Her bruysch' gheweldelijck het Meer.
End' wat is in syn wijde.
Dat Velt sy vrolijck bly en stout/
En wat daer in is menich fout/
Laet roemen oock die woude.

6. Vooro Godt den Here/ want hy coemt
Te Oordeelen op Eerden/
Die Godloos gantsch voor hem verstomt
Als hy moet oodeelt weerden.
Want met gherechticheyt hy sal
Die Aerd richten/ die Volcken al/
Met syner Waerheyt vrome.

<H Psalm. XCVII.>
<C Dominus regnavit>
<W Op de Voys: Het zijn doch salich alle die.>
<V 1> De Heer is Coninck over al/
Dies hem verheucht dat aertsche dal
Veel Eylanden zijn blijde/
Met wolcken is hy wel becleedt
Gherechte end' Rechtveerdicheet/
Stercken syn Stoel altijde.
Een Vuyr daer gaet voor shem al hen/
Ontsteeckt al syne Vyanden/
Syn Blixem Licht op aerden/
De Aerd verschickt daer aff al seer
Als was versmelten voor den Heer
Die Berghen groot van Weerden.

2. Het segghen syn gherechticheyt
Die hemelen seer wel bereyt/
Die volcken sien syn eere/
Het moeten schamen haer all'gaer
Der Beelden dienaers/ en die haer
Des Affgoods Roemen seere.
Aenbidt hem alle Goden ghy/
Dit hoorde Zyon end'is bly
En denckt aen syn ghenade
Vol vreucht syn al die steden/
T'verheugen haer die Docht'ren Jents
Van Juda/ (HEER) dijns Regiment/
Om dyn gherechticheden.

3. Heer ghy zijt in de Hoochste Throon
Op Aerden boven allen schoon.
Nu ghy die Vreest den Heere/
Het Boose haet met Herten Raet/
Der Heyl'gen Sielen Godt Behoedt/
Van 's Boosen Handt end' Weere.
De Vroom' een licht van hem Ontfaen/
End' Vreucht die altijdt Oprecht gaen
Ghy Vromen wilt syn blijde
In Godt den Heer en Dancket hem/
Syn Heylicheyt met Luyder stem
Drijft nu en t' allen Tijde.

<H Psalm XCVIII.>
<C Cantate Domino.>
<W Op de Voys: Ick danck dy lieve HEERE/ etc.>
<V 1> Een Nieu liedt vrolijck singhet
Den Heer/ die wonder doet
Victory ons bedinghet/
Syn Heylig' arm so goet.
De Heere laet Verconden
Den volcken Openbaer/
Gherechticheyt van sonden/
Door syn Ghenaed' all'gaer.

2. Hy denckt aen syn ghenade/
Den Huyse Israel/
Neemt syn waerheyt ter raede/
Dies mach nu weten wel
Des gantschen Werelts wijde
Die rechte Salicheyt.
Ons Godes Heyl so blije/
Hoe wel ist ons bereydt.

3. Den Heere Juychet alle
Singt/ Roemet Lovet wel/
Den Heer loofft met gheschalle
Met Psalm end Harpen spell
Basuynen laet Hovieren/
Den Coninck onsen Heer.
Die Bommen Vrolijck Tieren/
Juychet tot syner Eer.

4. Die waterstroome bruysschen
Die berghe Vrolijck al
Eer Eer des Heeren Ruysschen
Want hy dit Aertsche Dal/
Coemt over te Richten
Met syn gherechticheyt/
Die Volcken te verlichten/
Nae syns Woordes bescheydt.

<H Psalm. XCIX.>
<C Dominus regnauit.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die>
<V 1> De HEER is Coninck overal/
Dies Woeden hier int Aertsche Dal
De Volcken boven mate/
En sit op Cherubim vol eer
Door hem beroert de aerde seer/
Te Zyon houdt hy State.
Seer hooch is over al te saem/
Dies moet men dancken uwen naem
Die Heylich is O Heere.
'T Recht liefftmen in dees Conincx Rijc/
Vromicheyt/ end' rechtveerdelijck
In Jacob ghy hanteeren.

2. Verheft den Heere onsen Godt
Aenbid them oock in aller noot
Voor synen voetbanck trede
Want hy is eylich in syn throon/
Jae Moyses ende Aaron
Syn syne Priesters mede/
End' onder dien oock Samuel
Die synen naem aenriepen wel/
Sy riepen aen den Heere/
Hy antwoorden/ en sprack tot haer
Door een Calom' der wolcken claer
End' hielden syne Leere.

3. Heer ghy zijt onsen Godt altijt/
Want ghy Verhoordense altijt/
Vergaeft hun hare schulde/
End' haer Ghebreken straffte ghy/
Verhoocht den Heer alleen want hy
Is ons Ghenaed' end Hulde.
Aenbiddet Godt in synen Throon/
Op synen Heyl'ghen Berge schoon
Aenroept des HEEREN Naeme/
Want Heylich is de Heere goet/
Die ons in aller noot behoedt/
Door Jesum Christum Amen.

<H Psalm C.>
<C Iubilate Deo omnis.>
<W Op de Voys : Vrolick willen wy Alleluia singhen/ Also hier nae volghet.>
<V 1> Iuycht den Heer overal/ en t'allen tijde
Dient den Heere/ coemt voor syn Aensicht blijde.
Bekent dat hy alleen is Godt/ gaet ons bereyden/
Tot syn Volck/ end' tot Schapen syner Weyden.

2. Gaet in syn Stadt Dancken / In sijn huys loven/
Danckt met Loff syn Naem/ die HEER Daer boven
Is vriendlijck/ end' oock syn Ghenaed' dueret al Eewich/
End' syn Waerheydt Faelgiert miet/ maer is ghestadich.

<H Psalm CI.>
<C Misercordiam & Judi.>
<W Op de Voys: Het spreeckt wel der Onwijsen Mont/etc.>
<V 1> Vand Gnaed' en Recht wil singen ick
End segghen Loff dy Heere/
Voorsichtich ben ick en Reedlick
By dien daer ick verkeere/
Ick wandel trouwlijck in mijn huys/
End' neem voor my gheen saecke boos /
Ick Haet die Overtreders.

2. Die Boos' by my heeft geen Respijt
Een Scalck moet van my wijken
Die quadem maeck ick my all' quijt/
Die haer Naesten beslijcken/
Met Achterclap/ die moet vergaen/
Gheen stout gheveerden staen my aen
Den hoovaertick verfoeye.

3. Mijn oogen sien wel neerstich om
Nae trouwe luyd' in lande/
Dat sodaen by my woonen com
Die vroom is met Verstande.
Maer valsche Luyd en houd' ick niet
Sy maecken niet dan groot verdziet
Mijn huys sy moeten Ruymen.

4. Die Leug'naers dijen niet by my
Vroech gae ick all Wtroeden
Die Boosen wt den Lande vry/
So varen wel die Goedens
Op dat ick all Godloosicheyt
Verniel/ end alle quade Feyt/
Wt all die Stadt des Heeren.

<H Psalm. CII.>
<C Domine exaudi ora.>
<W Op de Voys: Erbarm dy mijns O Heere Godt.>
<V 1> Heer hoort als ick aenroepe dy/
Wilt mijng heschrey verhooren/
Verbercht dijn aensicht niet van my/
In noot neycht my dijn ooren/
Als ick aenbidd verhoort my/ want
Myn Tijdt vergaet ghelyck een smoock/
End' mijn ghebeente is verbandt
Ghelijck een hout al swart van roock.

2. Mijn Hert is flau als dorre gras
Gheen Spijs gaet my ter Herten
Aen mijn ghebeent' en cleeft niet vast/
Mijn Vleesch van groote smerten/
Als een Steen-Uyl end Pellicaen/
Int woeste huylen sonder vaeck/
So waeck ick/ en moet Eensaem gaen
Ghelijck een Voghel op den daeck.

3. My scheynt mijn Vyant Dageljcx
Mijn Spotters by my sweeren/
Mijn Broodt Eet ick al treurichlijck/
End mijnen Dranck vermeeren
Mijn Tranen/ midts dijn dreyghement
Dijn Thoorn heeft my ghestooten seer.
Te Bodem in dit groot Elendt/
Mijn Tijdt ick als een schaepe Verteer.

4. Ick gae verwelcken als dat gras/
Maer ghy (Heer) blijft ghestaedich/
End dijn ghedachtnis eewich vast/
Wilt Zyon syn ghenaedich/
Het is doch al Vervult die tijdt/
Heer ghenade nu bethoon/
Dijn knechte wenschen al met vlijt
Dat dijn Stadt word' gebouwet schoon.

5. Op dat doch (Heer) dijn naem end eer
Die Coninghen end heyden/
Vreesen end roemen meer end meer/
'T werck laet niet langher beyden.
Tot die Verlaet'nen hy hem wendt/
Wil haer ghebedt versmaden niet
Het word beschreven alle jent
Om troost te hebben in verdriet.

6. Die naecoemling'int Jamerdael
Sullen syn Loff Aenvaerden/
De Heer siet van syn Heylig' Zael/
Van hemel hooch op Aerden./
Om des Gevangen suchten swaer
Te hooren end wt doode Noot
Verlossen/ dat men Openbaer
Sijn Goetheyt blijde Roemen moet.

7. Tot Zyon sal een blijde Stem
Des Heeren naem verconden/
End' syn Loff tot Jerusalem,
Verbreyden t' Allen Stonden/
Als die Volcken end Coninckrijck
Vergad'ren om te dienen fijn
Den Heer die nu soo Thoornichlijck/
Onmachtich maeckt die Crachte mijn.

8. Hy cort my mine Daghen seer
End ich segg Godt mijn Trooste/
Wilt midden in myn Daghen Heer
My niet wech Rucken haeste.
Want dyne Jaere dueren sterck/
Ghy hebt die Aerde vast fondiert/
Die hemelen syn dijn handtwerck/
Van Aenbegin so fraey Formiert.

9. Sy worden als een Laecken weer
Verwandelt end verouden/
Maer ghy blijft altoos eewich Heer
Dijn Jaeren niet vercouden/
En dijner knechten kinder goet
Sullen in dijn Rijck blijven bly/
End' oock met haren Zaede vroet
Eewich beclijven wel voor dy.

<H Psalm. CIII.>
<C Benedic anima mea.>
<W Op de Voys: Nu Looft mijn Siel den Heere en/ Als hier nae volghet.>
<V 1> Nu Loeff mijn Siel den Heere/
Sijn weldaet hy vermeere/
Wat in my is den Naeme zijn/
Vergeet dat niet O herte mijn/
Heeft dy dijn Sond vergheven/
Gheneest dijn Swachheyt groot/
Verlost dijn Arme Leven/
Neemt op in zijnen Schoot
Met Rijjcken Troost beschuddet
Verjongt den Ar'nt ghelijk/
Oprecht hy oock Behoedet/
Die lyden om syn Ryck.

2. Hy heeft ons weten laten -
Synn heylich recht en zijn ghericht)
Syn goetheyt boven maten
Het feylt aen syn Ontfarmen nicht/
Syn Thoorn laet hy wel varen/
Straft niet nae onse Sunt/
Gaet syn ghenaed' niet sparen/
Veel goets den swachen gunt/
Syn goetheyt is ten besten
Op die hem vreesen recht - So ver' alst' Oost van't westen
Doet hy ons sonden wech.

3. Als hem een man erbarmet
Al over syne kinder kleyn/
De Heer hem soo Ontfarmet
Oock over die hem vreesen reyn/
Hy kent syn schepsel teere/
En weet wy zijn maer stoff
Een mensch is hier niet meere/
Ghelijck dan gras en Looff
Hy bloeyt wel als die bloemen/
Maer als een suer onweer/
En wint daer over comen/
Soo is hy haest niet meer.

4 Maer Gods Ghenaed' alleyne
Blijft stadich vast in Eewicheyt/
By syn Vercooren gemeyne/
Die in syn vrees staet wel bereyt.
Die syn Verbondt bewaren
Ghehooren int Hemelrijck.
Ghy Englen syn Heyrscharen/
Loofft/ dient hem all' ghelijck/
Den grooten Heer ter eeren/
En drijft syn Heylich Woort.
Myn Siel sal oock vermeeren
Syn Loff aen allen Oort.

<H De selve CIII. Psalm met een Compositie/>
<W Op de Voys: O Heere Godt beg'nade my.>
<V 1> Myn Sield en Heer ghebenedy/
End alles wat Daerin is my/
Begheef hem om te Loven/
Den Heer hooch hier boven.
Danckt Godt en prijst ghy Siele myn
Vergheet niet die weldaden syn
Die hy dy boven maten/
Heeft wedervaren laten.
Die dy vergheeft die Sonden dijn/
End' heylt al dyn ghebreken fijn/
Die vant' verderven dy bevrijdt/
Die dy Croont en Ghebenedijdt
Met goetheyt en ghenade.

2. Die dy met Troost bervullet seer/
Verjonghet als den Arent weer/
En syn VDerbandt vast houwen.
De Heer Richt recht altijden/
All die hier Onrecht lijden.
Hy heeft ghemaeckt den Moyse Condt
Syn weghen en syns hertengrondt/
Israel laten mercken/
Te doen gherechte wercken.
De Heer is ons ghenadich hier/
Lanckmoedich en seer goedertier/
Al syn Thooren end haet die wy
Verdienden/ stuyft en gaet voorby/
Ons' Sond' hy gaet verschoonen.

3. So hooch den Hemel boven d'Aerdi
Veel minder syn ghenaedhy spaert/
Dien/ die hem vreesen garen/
Wiens Misdaet hy laet varen.
Ja evenals een Vader goet
Ontfermt hem synder kinder soet/
Erbarmt/ en wil genesen/
De Heer oock die hem vreesen.
Hoes wack wy zijn/ bekent hy klaer/
En dat wy Stoff zyn Allegaer/
Als gras soo is des Menschen Staet/
End als een Bloeme die vergaet/
So Haest een Wint suer waeyet.

4. Maer Gods ghenaed' en goedicheyt
Duert Eewich over die/ die beyd'
Hem vreesen/ en betrouwen/
En syn Rechtveerdicheyt is schoon
Op kindes kindt/ die syn gheboon
Bedencken en daer neven/
Daer nae oock doen en Leben!
De Heer heeft in den Hemel Jent/
Syn Stoel seer schoon end Excellent
Syn Rijcx gebiedt en heerlickheet
Streckt over t' heele Aertrijck breet/
All' ding Regeert hy Crachtich.

5. Ghy syne Englen Looft den Heer
Ghy helden sterck hem prijset seer/
Zyn Lof wilt wijt Verclaren/
Ghy alle syn Heyrscharen)
En syne Dienaers Vroom en goet
Die ghy des Heeren wille doet
Wilt steets den Heer der Heeren
Syn Loff en Prijs vermeeren/
Looft doch den Heer syn wercken al/
Hier overal int Aertsche Dal/
En ghy myn ziel wilt Danckbaer zyn.
Looft t'alder Tijdt den Heere mijn/
Wilt hem Alleen verheven.

<H Psalm. CIV.>
<C Benedic anima mea.>
<W Op dese Voys: Als hier nae volghet.>
<V 1> Looft Godt den Heer van herten bly
Ghy zijt seer Heerlijck ende Jent/
O ghy mijn Ziele t'Allen Ty
Schoon boven Maten Excellent
Ach mijn Godt end mijn Heere
Verciert met Lof end' eere.
Met een claer licht bent ghy becleydt
Seer Cierlijck als van Zije
Een schoon Tapitserije.

2. Ghy welftet hooch met Water claer
Ghy vaer theen op de Wolcken daer/
Ghelijck als op een Waghen/
Op windes Vleughelen ghy gaet
Ghy maecket dijner Enghel staet/
Als Windt nae dijn behaghen/
End uwe Dienaers als een Vier :
Ghy stelt op synen bodem hier/
En grondet so d'Alertrijcke/
Dat het blijft eewelijcke.

3. Met diepten deckt ghijt als een cleyt
Die wat’ren staen wijt wtghebreydt/
Op berghen hooch verheben.
Doch van dijn schelden vlien sy weer/
Boos dijn Donder sy varen (Heer)
End gaen die berg begeven.
Die berghen siet men hooch voor gaen
Die Wat’ren diep Daer onder aen/
Ter plaetsen al verspreydet/
Die ghy haer hebt bereydet.

4. Ghy hebt een pael gesettet Heer
Daer ys niet over comen weer
Het aertrijck te bedecken/
Ghy laet oock schoon Fonteynen claer
Heer overvloedich springhen daer/
Door alle leeghe vlecken.
Het water vliet door berghen heen/
Dat all ghediert opt velt meteen
Daer drinckt en t'wilt al t'same/
Syn dprst lesschet bequame.

5. Die Voghelen des Hemels claer
Daer woonen by/ en sitten daer
Seer schoon en fraey met singhem.
De bergen maecht ghy vocht met een
Van boven aff/ dats beneen
Ghelijck Fonteynen springhen.
'T landt geeft ghy Vruchten overal
Ghy laet het gras op Berg en Dal/
Tot Voedtsel van het Veede
Al om wel Wassen meede.

6. Door 's Menschen Arbeydt end het Zaet/
Brenght ghy (Heer/ en voortcomen laet
Het broot so Overvloedich.
End op dat 's Menschen Hert verbly/
En syn Gestalt werdschoon/ gheeft ghy
Hem Wijn end Oly goedich.
'T is Heer al uwer handen werck/
Dat Broot des Menschen Herte sterck
Ghy hebt het Al te same/
Gheschapen seer Bequame.

7. Vol saps des Heeren Boomen staen
Die Ceedren Liban welghedaen
Die hy gheplant heeft Lustich.
Die Vooglen Nestlen daer by Paer/
End op de Dennen woonen daer
Die Reyghers vry en rustich.
Die Berghen hooch een Toevlucht zijn
Voor Bocken en die holen fijn/
(Daer in gheen Son can schynen).
Voor Hasen en Conijnen.

8. ghy maect de Maen (dies sy u danc)
Om dat gheheele Jaer so lanck/
Daer nae recht aff te deylen
De Sonne weet haers loops belet
Haer Ondergang oock also net/
Ghy laet de Macht niet feylen/
All' wilt Gedier Verruert dan haer/
Die Jonghe Leeuwen brullen daer/
Nae Rooff/ ent allen hoecken
Van Godt haer spijse soecken

9. Wanneer de Son weer op gaet dan
So loopen sy all'gaer daer van/
Elcx in syn holen spoedich/
Als dan so gaet die Mensche daer/
Wt synen Huyse sonder Daer/
Tot synen Arbeydt moedich/
En syne Ackerwerck gaey staet/
Welck hy met herten bly aen vaet
Van 's morgens tot (met lusten)
hy T' savonts t' Huys gaet rusten.

10. Heer groot en veel dijn wercke zijn
Ghemaeckt al wijslijck ende fyn/
En wel gheordonneeret
Die aerde is vol t'alder Stee
Ws Goederen/ als oock die Zee/
Daer ghyse mee vereeret/
Daer Wriemelt het in sonder Tal/
Beyd' groot en Cleyn ghedierte all
Aldaer gaen oock end' varen
Die schepen groot/ om Waren.

11. De Walvisschen aldaer oock zijn
Die ghy (daerin tespelen fjn)
Ghemaeckt hebt t'uwen Prijse.
Het wachtet alles Heerop dy/
Dat ghy hun gheeft tot zijnder Ty
Haer Nootdrufft ende Spijse/
Als ghy haer geeft/ vergaed'ren sy /
Op doende uwe handt daer by/
So worden wy beg'nadicht
Met Goeden/ en versaedicht.

12. Wanneer (maer) ghy dijn aensicht Heer
Aff wendet ende van haer keer/
(Heer Zo moeten sy verschricken/
Neemt ghy hun haren aedem off
Alss dan vergaen sy/ en tot Stoff
Al worden haestelijcken.
Heer laet ghy wt den adem dijn/
So Worden sy gheschapen fijn/
(Als voor in sulcker waerde)
En ghy Vermieuwt die aerde.

13. Die Eer des Heeren eewich is.
Aen all syn wercken heeft ghewis
De Heer een welbehaghen.
Als hy aensiet de aerd met Cracht
So beeft sy voor zijn stercke macht
Dat sy haer moet vertzaghen/
Hy Roeret aen end Roocken doet
Die berghen / dies den Heer ick soet
Wil singhen/ en prijs geven/
So langh' als ick sal Leven.

14. Ich wil steets mijnen Godt end Heer
Loffsinghen end bewijsen Eer/
Mijn Woort moet hem ghevallen/
Godt Zebaoth ick my verbly/
Int eynd vergaen doch moeten sy/
Die Godloose met allen/
En die Boosen met een vergaen/
Op Aerden niet meer Trotzich staen/
Dies ghy mijn Siel wilt Loven
Altijdt den Heer hier boven.

<H Psalm. CV.>
<C Confitemini Domine.>
<W Op de Voys: Het zijn doch Salich alle die,>
<V 1> Danckt Godt den Heer en Roept hem aen/
Vercond den Volck syn Doen/ wilt van
Hem singhen t' Allen Daghen/
Looft synen Naem/ t' Hert hem verbly/
Der ghener die Godt soecken vry/
End nae syn Aensicht Vraghen.
Ghedenckt syn Wonder wercken seer/
En 't geen dat heeft gheseyt de Heer/
Ghy saet Ab'rhams zijns knechte/
Ghy wtvercoren Jacobs saet/
Hy is de heer ons Godt (dit vaet)
Hy richt de werelt rechte.

2. Aen syn verbondt hy dencken gaet
Dat op veel duysendt is bestaedt/
Met Abrah'm end Isacke/
En settent Jacob tot een wet/
End Israel voor eewich met/
Tot een verbondt hy spracke/
'T landt Canan geeff ick heel end al/
Vlieden Weynich int ghetal/
Sy hebbent vry beseten.
Die Coninghen strafft' hy daer van/
Sprack: min ghesalfden roert niet an
Geen Leedt doet mijn Propheten.

3. Een duyrt' hy in den lande brocht
En Joseph werdt tot knecht vercocht/
Ghevaen van die hem haten/
Tot dat Gods woort quam/ en de Heer
Hem had beproeft/ doen deed' hem weer
De Coninck vry wt laten/
Maeckt hem ten leeraer en regent/
Over syn Vorsten Excellent/
T'quam Jacob in de landen/
En Wert een vreemdling' int Lant Ham
De Heer vermeerderde sijn stam
Veer boven syn Vyanden.

4. d'Egyptenaers vergramde doen
Dies sandt Godt, Moysen end Aroon/
Veel teeckenen sy deeden.
Hy schickt' een duysterheyt op d'aerd'
Haer wat'ren hy in bloet verkeerd'/
Haer visschen oberleeden.
In 's Conincxr Zael hy vorschen sandt.
Quaey wormen/ luysen in haer Landt
Gaff hagel/ vier tot Reghen
Sloech Wijngaerden en Boomen neer
Sprinckhanen/ Ripsen deed de Heer/
Des Landes vrucht opveeghen.

5. All' Eerstgeboort versloech hy stout/
Sy leenden Silver ende Gout.
Egypten hem verblijde.
Een Wolck haer deckt / haer licht een Vier/
Gaff Hemels Broot/ Een Steen ooc hier/
Gaff watert t'selver Tijde.
Want hy dacht aen syn Woort en Recht
Gheseyt tot Abraham syn knecht/
Met Vreucht syn Volck liet varen
End gaff haer inder Heyden landt/
Opdat sy souden glijcker handt/
syn Wetten wel bewaren.

<H Psalm CVI.>
<C Confitemini Domino.>
<W Op de Voys: Het zijn doch Salich alle die.>
<V 1> Danckt Godt/ want hy so vriendlic is
Syn goetheyt eewich duert Ghewis/
Wie can syn doen Volprijsen?
Wel dien/ die dijn ghebodt en Leer/
Vast houden/ end' oock recht doen/ Heer
Dijn heyl wilt ons bewijsen/
Op dat de Vrome sien dijn goet/
In vreucht dijn Erven wel behoedt.
Doch wy doen oock als deden
Ons Vaders/ die dijn Wond'ren niet
Noch aen dyn goetheyt denckend' yet/
Aent Meer dy weder streden.

2. Doch holp haer noch de Heer bequam
Ghewillich om syn eyghen naem/
Syn Macht niet wou nae laten/
Hy droochd' de Zeed' al door syn cracht
Sy werden vry daer door ghebacht/
Verlof van die haer haten.
Int meyr verdronck al haer party/
Doe G'looffden en Loff songhen sy/
Syn Doen maer rasch vergaten/
Sy creghen lust en tarchden Godt/
Hy gaff hun vol haer bede/ tot
Haer walchden al sy aten.

3. En sy verthoorenden als doen
Op Moysen ende op Aaron/
Dies d'aerd' verslond die Stammen
Bey Dathan ende Abiram/
Door 't vier veel haerder omme quam
Die Godloosen door Vlammen.
Een Calff in Horeb maeckten sy/
Aenbadent/ ende gaven vry
Eens Os ghelijck'nis d'Eere
Vergaten Godt haer Salicheet
All't gheen hy in Egppten deed'/
Tot Ham/ end' aent Roo Meere.

4. Hy sprack/ hy wouse al met een
Verdoen/ had Moyses niet gbebeen,
Dat schoon landt sy verachten,
End in haer hutten Murden sy/
Gods Stem niet hoorende/ dies hy
Syn handt ophieff met Crachten.
In de Woestyn strafft hy se scherp/
Haer Zaet hy by den heyden werp/
Verstroydens' in den landen/
Tot Baal Peor gavens' hen/
Sy Aten affgoods Offeren/
Dies plaechd' hy se met schanden.

5. Die saeck heeft Pinehas-gheslecht
Die plaeg gheweert dies hy gherecht
Gheacht werdt Eewelijcken/
Aen dat kijff water plaechden sy
Den Moysen/ dies so werde hy
Bedroeft/ alst wel mocht blijcken.
Sy doodden 't Volck oock niet/ so dat
De Heere haer bevolen hadt/
Vermengden haer den Heyden/
Der selver wercken leerdense/
En dienden haer affgooden mee/
Den Val sy haer bereyden.

6. Sy Offerden den Duyvelen
Haer Sonen ende dochteren
T'onschuldich Bloet vergooten/
Doen Wert vergramt/ en creech al meer:
Een gruwel aen syn Volck de Heer
Hy ginckse heel verstooten/
End gaff se in der Heyden macht/
Beangst/ tot Got moet hyse bracht/
Godt ginckse dick Ontlaeden/
Doch sy verthoornden hem weer drae
Sy werden cleyn en leeden schae
Alleen om haer Misdaden.

7. Hy hoord' haer Clacht Aensach haer Noot/
'T berouwd hem doo syn ghoetheydt groot
Aen syn verbondt hy dachte/
En maeckt dat haer wert Goet ghedaen
Van die haer hadden hart ghevaen.
In Noot (Heer) op ons wachte/
En brengt ons wt den Heyden t'saem/
Op dat wy dancken uwen Naem/
En dijn loff Roemen t'samen/
Gheloofft sy Eewich end altijdt
Die Godt van Israel met vlijt/
End alle Volck spreeck Amen.

<H Psalm. CVII.>
<C Confitemini Domino.>
<W Op de Voys: het syn doch Salich alle die.>
<V 1> Danckt Godt/ wamt hy so vriend'lijc is
Syn goetheyt Eewich duert gewis
Danckt hem met gantscher Machte
All' die verlost syn door den Heer
Wt 's Vyandts handen die hy weer
Wt landen t'samen brachte.
So wel van Op/ als Nedergang'/
Van 't Noorden/ t' zuyden/ doense lang
Al Dwalende niet vonden
Van Onghebaende weghen quaet/
Gheen Stadt noch plaets nae hare staet
Daer in sy woonen konden/

2. Van dorst en Honger schier versmacht/
Deeden in noot tot Godt haer clacht
Hy holpse groot end smalle/
Brachtse sy rechte wech en Staet/
Dies Danck men hem voor syn Genaed'
By menschen kind'ren alle.
Die Dorstigh' siele creech doen moet/
Die Hong'rige Vuld hy met Goet/
Die G'vangenen beladen/
Int doncker saten end in Dwanck.
Gheketent teghen haren Danck/
En dat om haer misdaden.

3. Sy hadden Gods Ghebodt versmaet
Gescheynt des hoochsten wet en raet/
Dies plaechd' hy se met schanden/
Als sy daer hulploos laghen neer
So riepens tot God den Heer/
Hy holpse wt de banden/
End Leydse wt des Doodes schaed/
Dies danckt den Heer voor syn genaed/
By allen menschen kindren
Metalen deuren hy opsteeckt/
End ys're grendel t'stucken breeckt/
Hy can die Dwaes wel vinden

4. Die Spijs was haer een walging groot
Dies werden sy al sieck ter Doot/
End riepen weer tot Gode/
Hy holp haer wt den angst terstondt/
Sand' haer syn woort/ maecktse gesont/
Verlostse wt doots noode/
Dies singt van 's Heeren Goetheyt soet/
Danckt hem dat hy so wonder doet
Aen allen menschen kindren/
Danckoffert hem met Loffen vreucht
Vertelt syn wercken met ghenuecht/
Elck laet hem daer toe binden.

5. Die T'schepe varen op de Zee/
Haer handel daer in drijven mee/
Gods wercken ondersoecken
Syn Wond'ren in den diepen Meer/
Wanneer hy sprach/ so Stormdent seer
Verschricklijck t'allen hoecken.
Dan voerens' opwaerts/ dan ter hel/
Bemaut van Siel/ end int ghequel
Vertsaecht seer boven maten/
Sy Waggelden als een die gaet
Droncken/ sy waren gants van raedt
End wijsheyt all verlaten.

6. Maer sy aenriepen Godt den Heer/
Die stilden dat onweder weer/
Dies sy haer al verblijden/
Hy brachtse vry te lande aen/
Het moet Godt Dancken yeder man/
In die ghemeynt Altijden.
En dien haer Beecken werdend drooch
Haer Vruchtbaer Landt/ Als dat niet dooch
Dat was om die boosheede
Der gheener die doen Woonden daer/
Doch 't Landt dat Dorr en drooch was gaer
Hy weer vol Waters deede.

7. Den Hong'rigen daerin gheset/
Die Berghen te Beplanten Yet/
Haer Vee wert seer vermeerdert.
Oock die daer syn ter Neer gheruckt/
End van Tyrannen seer Verdruckt/
Die Princen oock Verneerdert.
Opt laest holp hy den Armen Recht/
Als Schapen meerderd' haer Geslecht
Sulcx sien die Vrome spoedich/
Die Boosheyt swijgen moet All'gaer/
Die Wijs is/ Neemt dees Dingen waer/
En Gods Weldaden goedich.

<H Psalm. CVIII.>
<C Paratum cor meum.>
<W Op de Voys: Nu Vreucht u Lieve Christen gemeyn.>
<V 1> O Godt mijn Hert is Recht bereydt
Om Dichten ende singhen/
Ghy Psalter ende Harpen beyd'/
Wel op/ wilt Vroech ontspringhen/
Ick wil dy Dancken Heere mijn/
End onder allen Volcken dijn/
Loffsinghen end Verconden.

2. Want dijne goetheyt strecket wijt
Ghelijck des HEmels throone/
End uwe waerheydt gaet altijdt
Tot aen de Wolckenschoone.
Over den Hemel dy O Heer/
Verhefft/ en laet ras uwe eer
Doch overal t'landt connen.

3. Opdat dijn lieve vrienden t'saem/
Verlosset moghen weerden.
Help met dijn rechterhandt bequaem
Verhoort my hier op eerden.
Het spreeckt Godt in syn Heylichdom
Dies ben ick bly/ en wil daerom
Nu Sichem oock wt deelen.

4 t'Dal Suchot/ Gilead tegaer
Manasse my behooren/
Mijn sterckt is Ephraim aldaer/
Juda mijn Vorst vercooren/
Maer Moab sal mijn Waschpot zijn
End’ over Edom wil ick fijn
Oock mijne schoenen streckten.

5. Ich wil over die Philistijn
Syn bly end' my Vermeyden
Wie sal ter vasten Stadt hen in/
End my te Edom leyden
Ensult ghy dat niet doen/ O Heer?
Die ons verstoot/ entreckt niet meer
Met onsen heyr ten strijde?

6. zeer in der Noot ons bystant doet
Wilt ons dyn macht bewijsen/
Want Menschen hulp en is niet goet/
Maer uwen naem wy prijsen/
Met Godt wy willen daden doen/
Die sal ons Vyanden so koen
Gantsch teene mael Vertreden.

<H Psalm. CIX.>
<C Deus Laudem meam.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> O Godt myn Lof en swijcht doch niet
Want vele monden lieghen/ siet/
Der Boosen/ end Godloosen:
Haer valsche Tonghen oeffnen sy/
Veel leughens sprekende van my/
Wt haet en nijdt der Boosen
My sonder saeck bestrijden gaen/
Voor liefde die ick haer doen aen/
Doen sy my niet dan spijte.
Doch bid' ick dy in hare Noot/
Al thoonen sy my quaet voor goet/
Voor Liefde/ haet en Nijte.

2. Stelt over hem Godloose Luyd'
Den Sathan aen syn Rechter Zijd'
End' wie van hem gaet leeren/
Diens leven moet zijn Goddeloos/
En syn ghebedt noch Sonde boos
Vercort syn daghen Heere/
Een ander moet syn Ampt ontfaen/
Syn kindren weesen syn Voortaen
En Weduwe syn Wijve/
Syn kinder moeten Doolenden
Verbijstert gaen en Beedelen/
De Woecker hem verdrijve.

3. De Vyandt Rooven moet syn goet
En niemant oock Erbarmen moet
Hem/ noch syn kinder teere.
Vergaen laet syn Naecomers tsaem/
Int tweede Lidt verdelcht syn naem
Dat men hem vindt niet meere.
Sijns Vaders Misdaet moet oock staen
Voor Godt/ en gheensins wt ghedaen
Moet syn zijns Broeders sonde.
Syn Heuchnis moet syn wt gheroet/
Want niemants hy Ontfermt in Noot/
Quaet doet hy t'allen stonde.

4. Den Vloeck hy woude hebben: siet
Dies laets' hem comen met verdriet
Hy woude niet den Seghen/
So laet die syn van hem vervreemt/
Hy tooch den Vloeck aen als syn hempt
End is in hem gheteeghen
Als Water/ end als Oly vet/
In syn ghebeent gedrongen met/
Laet hem den vloeck omhanghen
Ghelijc keen Mantel offt een Cleet/
End als een Gordel daer hy meed'
Omgort Wordt end omvanghen.

5. Also geschiet dien van den Heer/
Die teghen my syn altijt seer/
Quaet spreken van mijn Ziele
Maer ghy O Heere in der noot/
Helpt my om diinen name groot/
Dat men my niet verniele.
Heer mynen troost is dyn Ghenaed'/
Want ick ben arm en desolaet/
Mijn hert is my verslaghen
Ick Vaer wech als een schaduwe/
Men gaet my als Spickhanen me/
Verdrijven end verjaghen.

6. Mijn knien seer swack van vasten zijn
Gheen vet is meer aent vleesche myn/
Met spot sy my besoecken.
Door dijn Genaed Heer my behoedt/
Dat sy bevinden dat ghij't doet/
En Seghent als sy vloecken.
Daet sy de schande trecken aen/
Gelijck een Rock/ maer t'moet nu gaen
Verheughen hen dijn knechte/
End Godt by veelen dancken/ want
Hy helpt den armen van der handt/
Die syn Leven Bevechten.

<H Psalm. CX.>
<C Dixit Dominus Domi.>
<W Op de Voys: Door Adams Val is gansch verderfft.>
<V 1> Die Heere sprack in synen thoorn
Tot Christum mynen Heere/
Ghy zijt myn Eengeboren Soon
'T behoort dy Godtlijck eere
Set dy playsant t'myn Rechterhant
Bet dat ick dijn vyanden/
Legg metter spoet/ onder dijn voet/
Als een schabell' met schanden.

2. De Heer die sal wt Zyon dy/
Ding Rijckes Scepter seynden/
Dijn woort sal daer beginnen vry/
En gaen tot 's werelts eynden/
Gaet heyrschen overal voorwaer
Dijn Vyanden verheven/
Dat sy doch haer van dootsghevaer/
Bekeeren ende leven.

3. Wanneer ghy door dijn lijden swaer/
Hebt Sonden Doot bestreden/
Sal dijn volck dy willich al daer
Off'ren in Heylicheden.
Dijn kind'ren werden dy geboor'n/
(Alleen door dijn ghenade)
Gelijck den douw' Coel wtvercoor'n
Vroech voor den dagherade.

4. De Heer gesworen heeft certeyn
En t'sal hem niet berouwen/
Ghy zijt een Eewich Priesterr reyn
Om Godes dienst te bouwen
Nae d'Ordening Melchisedech/
Die onde Offerhande/
Moet nadijn Overwinning wech/
End heelijcx wt den Lande.

5. Altijdt sal de Heer by dy zijn
En staen tot dijner Rechten/
En straffen eewelijck met pijn/
Al die dy Wedervechten/
Ter tijdt als synen Thoorn gaet aen/
So doet de Heer wech rucken/
Die Coninghen subijt daer Van/
En smijtse gantsch ins tucken.

6. Met groote Heerlickheyt en Macht
Sal hy die Heyden Richten/
An sal doen men'ghen grooten Slacht/
Op die/ die hem Vernichten:
Hy sal den Prins van deser Werlt
Die hem altijt gaet steecken
En teghen hem soo wreetlijck stelt/
Zijn helsche Rijck verbreecken.

7. In swacheyt lijden Cruys en doot
(Al gaet hy tijdlijck sterven)
Sal hy verwinnen alle Noot/
Al Godes goeden erven.
Ten derden daegh Verrijsen weer/
Een Eewich Coninck Crachtich/
Die Hemel ende Aerd regeer/
Een Heyrschend Heer Almachtich.

8. Daer voor wy seggen Loff end Eer/
Dat Wy dien Heylandt haven/
Loffsinghen end verblijdet seer/
Hem Dancken sulcker gaven.
Want even als hijt ons bediet
Hier door syn Woort op Eerden/
End ons gheloove twijffelt niet/
Wy Salich sullen Weerden.

<H Psalm. CXI.>
<C Confitebor tibi Domi. >
<W Op de Voys: Nu vreucht u Lieve Christen ghemeyn.>
<V 1> HEER hartlijck wil ick danchen dy/
Hier in der Vroomen Raeden/
Loven in die Gemeynte bly/
Groot syn des Heeren Daeden.
Wiet Acht/ heeft Enckel Lust daer aen
'Tis Heerlich wat hy heeft ghedaen/
Syn G'rechticheyt blijft Eewich.

2. Hy heeft een Heuch'nis opghericht/
Die Heer Barmhertich preesen
Syn Wond'ren te vergeten nicht/
Hy Spyset die hem Vreesen/
Ghedenckend' Eewich aen syn bondt
Hy laet syn Volcke maecken Condt
Syn Macht en syn weldaden.

3. Godt sal door syn Rechveerdicheyt
Der Heyden Erff haer gheven/
Syn Wercken syn tot ons bereyt/
Waerheyt en Recht daerneven.
All syn gheboden heerlijck syn/
Bestaen altoos end eewich fijn/
Ghemaeckt trou en waerachtich.

4. Syn Volck hy een verlossing sendt
Houdt syn verbont oock Eerlijck/
Opdat syn Naem sy wel bekendt/
Die Heylich is en Heerlijck.
De Vrees des Heeren is voorwaer
Der Wijssheyt aenvang gants en gaer/
Behoedt in allen Nooden.

5. Het is een schoone Cloeckicheyt
Die haer daer nae gaen stueren/
En die Godt Prijsen al bereyt
Zyn Loff sal Eewich dueren.
Nu ghy syn Volck voecht u te saem/
Loff singht van Herten 's Heeren naem/
En spreeckt all vrolijck Amen.

<H Psalm. CXII.>
<C Beatus vir qui timet.>
<W Op de Voys: O HEERE Godt dijn Godlick Woort.>
<V 1> WEL dien die Godt de Heere vreest/
Heeft Lust tot syn gheboden
Diens Zaedt is machtich en gheneest
In 's Heeren Segen goede.
Den Vromen al in haer huys sal/
Syn Rijckdom end volheyde/
Beyd hier end oock in Eewicheyt/
Blijft syn Gherechticheydt.

2. Den Vromen t'aldertijdt op gaet/
Het licht in duysterhede/
Van Godt gerecht/ end vol ghenaed/
Wel die Erbarmt/ en meede
Hier geerne Leent/ syn saecken Eendt/
Niemandt schaey doend' op Eerden
Want eewich hy sal blijven bly/
En niet vergeten weerden.

3. Wanneer Godt ander luyde plaecht
Vreest hy hem nimmermeere/
Syn Hert dat hoop tal Onvertzaecht/
Wel Vast op Godt den Heere,
Ghetroost is (siet) en vreest hem niet/
Tot hy aen syn Vyanden
Syn Lust siet daer/ dat sy All'gaer
Omcomen en tot schanden.

4. Hy stroeyet wt van Herten grondt/
Hy gheeft al met Ontfarmen/
Nae syn vermoeg' tot alder stondt
D'Elenden en den Armen
Het blijft oock meed'/ in Eewicheed
Sijne Gherechtichede.
Syn hoorn die Heer/ verhoocht met Eer
En Blijschap t'Alder stede.

5. Die Godloos sal 't sien met verdriet/
Daer tot salt hem seer spijten.
Hy sal seer Wreet/ als dit gheschiet
Syn Tanden t'samen bijten.
Vergaen oock t'saem met sijnen Naem
Want al wat sy begeeren/
Die boose Rot/ het wort te spot
Verlooren en t' Oneeren.

<H Psalm. CXIII.>
<C Laudate pueri Do.>
<W Op de Voys: Christum wy sullen loven schoon.>
<W Item Christi ghy zijt die helle dach, Item op de Navolghende Voys.>
<V 1> Ghy knecht des Heeren Looft de Heer
Wilt synen Naem bewijsen Eer
Want hy is Lofflijck wijt en breyt/
Van nu aen tot in Eewicheyt.

2. Al van der Sonnen Opganck claer
Tot t's avonts Looft syn Naem all'gaer
Over alle Volck is de HEER/
Soo wijt den Hemel gaet syn Eer.

3. Wie is soo hooch/ wie hem ghelijck?
Hy siet in hemel end' Aertryck/
Die wt den Stoff de Cleyn' opricht/
End' wt den Dreck den Armen licht.

4. Sie haer den Princen gants gelijck/
End hier nae Eewich in syn Rijck/
Hy die (van die Onvruchtbaer was)
Int Huys maeckt een bly Moeder ras

<H Psalm. CXIV.>
<C In exitu Israel.>
<W Op de Voys: Als hier nae volghet. >
<V 1> Doe Israel wt Egypten tooch/
Doe werde Juda syn Heylichdom
En Jacobs huys tsaé daer henen vlooch.
End Israels Heerschappy all' om/
Van ' vreed' Volck/ door Godt crachtigh
Vol Eeren Vroom en Machtigh.
De Zee vloot als sy dit sach aen/
Die Berghen sprongen stout en koen
Seer hooch gelijck de Rammen doen/
Die heuvelen als Lammer teer/
Haer in dien Loop verblijden seer
Aleluia/ Alleluia.

2. Wat was u Zeede dat ghy so vloot
En ghy Jordaen soo terugghe schoot/
Ghy siend’ Israel comen
Ghy bergen dat ghy als Weeren sprongt
Ghy heuvelen oock als Lammer Jonck
Sulcx hebbende Vernomen
De Aerde beeffden voor den HEER/
Voor Jacobs Godt gheweldich seer/
Die wel Ras can verand’ren mee/
Den Rotzsteen in een water Zee/
End oock de steenen groot en cleyn/
In schoone claer Fonteynen reyn/
Alleluia/ Alleluia.

<H Psalm. CXV.>
<C Non nobis Donine.>
<W Dese Psalm wordt oock ghesongen op de voorgaende Voys.>
<V 1> Niet ons/ niet ons/ O eewighe Heer
Maer uwen Naem gheeft alleen die eer/
Om dijn goetheyt en trouwe.
Waerom sullen zijn wy der Heyd'n spot/
Dat sy seggen waer is nu haer Godt/
Dat moest ons al berouwen.
Want onse Godt in Hemel is
Hy maeckt al wat hem lust ghewis/
Daer gheener Gode maecket zijn
Wt Silver/ Gout/ van Menschen fijn/
Sy hebben Monden/ spreken nicht
End Oogen/ maer gantsch geen ghesicht/
Alleluia/Alleluia.

2. Sy hebben ooren end hooren niet/
En Neusen/ maer geenen Reuck altijt/
T' is haer een Fout gheheele.
Sy hebben handen en grypen niet
End Voeten/ maer sy gaen doch niet
Gheen spreck coemt wt haer keele.
Die sulcke maecken syn soo mee
End alle op haer hopende.
Maer Aarons huy send Israel
En die den Heere vreesen wel/
Die hoopen altijdt op den Heer/
Die is haer hulp/ troost end gheweer
Alleluia/ Alleluia.

3. Genadelijck denckt aen ons de Heer
En sal ons Eewelijck Seegnen meer/
Met Gaven schoon van boven/
Hy Seghent dat huys van Israel
Hy Seghent oockt 't Huys Aarons wel
Al die aen hem Ghelooven/
Sy Seghents' alle goedertier/
Die Godt den Heer recht vreesen hier/
De Heer tot desen Seghen al
Noch meerder Seghen gheven sal
Op u end uwe kinder beyd/
Nu altijdt end in Eewicheyt/
Alleluia/ Alleluia.

4. Ghy zijt des Heeren ghesegende
Soo welcken Hemel end Aerd staen Ree/
End wat daerin is meere.
Ten Hemel seer schoon Allom vol Eer/
Is Eewelyck Onderdaen den Heer
D'aerd is den Menschenkind'ren geven
O Heer die Dooden sullen dy
Niet Loven/ noch tot gheenen Ty/
Die in der Stilheyt in de Aerd
Begraven syn hier Onderwaert/
Maer wy te Loven syn bereydt
Den Heer/ van nu in Eewicheyt/
Alleluia/ Alleluia.

<H Psalm. CXVI.>
<C Dilexi quoniam>
<W Opde Voys: het syn doch Salich alle die>
<V 1> Hoe Lieff is my/ als dat de HEER
Mijn stemme en mijn schreyen seer/
Vertroost also ghenadich/
Dat hy syn Oor neycht tot my/
Dies wil ick hem Aenroepen vry/
Mijn Leven lanck ghestaedich.
Doots stricken hadden my Omvaen/
Groot Ongheluck viel my oock aen/
Het trefften my seer sware
Ick quam in Jammer end in Noot/
In Pijn en groote Vare.

2. Maer ick Riep aen des Heeré Naem
O HEER verlost mijn Siel bequaem/
Wt allen Noot en Lijden/
O HEER ghenaedich my by staet/
Ghy zijt Rechtveerdich/ vol ghenaed/
Barmhertich t' Allen Tijden.
De Heer behoedt d' Eenvoudighe/.
Die Oprecht syn van Herten mee/
Want doen ick was Verarmet
En Nederlach/ so heeft de Heer
Ghenaedlijck my geholpen weer/
Hem over my Ontfarmet.

3. Mijn Siel nu weer te Vreden sy
De Heer (want) door syn Goetheydt dy
Geholpen heeft nu weder/
Mijn Siel hebt ghy O Heer bevrijdt
End Wt den Doot gheruckt subijt/
Die heel daer lach ter neder/
Mijn Ooghen vrijdt van Tranen fijn/
Daer toe oock Heer de voeten mijn/
Voor slibberen en glijden.
Die wil ick voor den Heere staen/
End Wand'len in den Land' voortaen.
Der levendcn Altijden.

4. Wat ick Gelooff/ bekenn' ick claer
Hoe wel ick Jammerlijck en swaer/
Ghquelt ben met veel Plaghen.
Ick sprack in het Vertzaghen mijn/
Die Menschen alle Loog'naers zijn/
Vol Boosheydt t'allen daghen.
Dat soud ick dan doch Immermeer
Voor syn Weldaden die de Heer
My doet/ hem weder geben
Ick wil des Heeren Kelck heylsaem
Aen nemen/ En des Heeren Naem
Aenroepen all mijn leven.

5. Den Heer ick mijn Ghelofften sal
Betalen voor synen Volck al
End hem daer mee vereeren.
Hoe geldet doch der Heyl'ghen doot
So veel/ End al haer Pijne groot
Door Godt den HEER der Heeren
Ick ben O Heere uwen Knecht
Ick ben jae uwen knecht Oprecht/
Ws Sienstmaechts Soon daer neven/
Ghy hebt mijn Banden met dijn handt
Verscheurt/ en my oock t' allen kant
Verlost O Heer verheven.

6. Danckoffer wil ick Off'ren dy
En 's Heeren Naem verconden bly/
Ick wil den Heer betalen
Nu myn Ghelofften openbaer
Voor al syn Volcke ende claer
Syn Loff end Eer verhalen.
In die Voorhoven schoon en reyn/
Van s'Heeren huys wil ick Certeyn
Aenroepen ende eeren/
Des Heeren Naem met luyder stem/
In dy oock O Jerusalem/
Ghelooft zy Godt de Heere/ Amen.

<H Psalm CXVII.>
<C Laudate Dominum.>
<W Op syn eyghen Voys Als hier nae volget.>
<V 1> Vrolijck willen wy Alleluia singhen
Wt heeten begeert onses herten springhen/
Want syn Genaed verdelget all' onse Sonden/
In hem hebbe wy rijcke schatte gevonde.

2. All wat leeft op aerden/ sal Godt Lof gheven/
Rijcklijc is syn g'naed over ons verheven/
Vreucht leven/ Sterckheydt door syn Macht/ hebben wp Ervet/
Hel/ Doot/ des Duyvels Crachten heeft hy Verdervet.

3. Godt seydt ghenaed' toe dien/ die hem Vertrouwen/
Troost/ hulp/ schickt hy all' dien/ die op hem bouwen/
Vast/ Trouw'lijck houdt al sonder list ende Bedrieghen/
Wat syn woordt vermaent/ want hy can Jae niet lieghen.

4. Godt sy loff met synen Eenighen Sone/
Heyl'ghen Geest Godt van aert in eenen Throone/
Van Aen begin hy was/ Blijft oock al sonder Eynde/
Men siet hem nu claer/ HEERE van ons niet weynde,

<H Psalm. CXVIII.>
<C Confitemini Dom.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die.>
<V 1> Danckt Godt den Peer in Eewicheyt
Looft/ prijst end Eert syn Majesteyt
All' gaer in eenen Stande
Dies dat hy altijdt is bereydt/
Met syne groote Vriendickheyt/
Te helpen Luyd' en Lande.
Syn goetheyt Eewich duert/ en t'gaet
Aen allen Oorden syn Genaed/
Dy gheeft u Wijff en kinder/
Huys/ Gelt en Goet in overvloet/
Daer toe een Huysghesindt seer goet/
End voeder voor de Kinder.

2. Ghy all' die zit int Regiment
Loofft/ Dancket/ Prijset/ recht bekendt
Gods goetheyt Overvloedich.
Want hy sterckt uwe handen daer/
De Heer gheeft u oock all'gaer.
Een Hert cloeck end Vrymoedich.
Dat ghy met aller Macht en Crafft
De Boosen/ end haer Boosheyt straft.
Dies gheeft men uwen stande
Oock Gelt en Goet/ Huys en Eer/
Om te Beschutten altijdt meer
Den Armen in den Lande.

3. Hooch Prijset Godt ghy Allegaer
Die met syn woort Opgecht en Claer
Daer Heyrschet en Regeeren.
End hebt Bevel beyd Arm en Rijck
De Wet des HEeren/ insgelijck
Het recht Ghelooff te Leeren.
Alleen Gods Edel Woort so fijn/
Laet dat u Troost en Sterckte zijn/
End aalle u Betrouwen.
Dat Licht van alle Werelt wijt
Zijt ghy ghestelt in desen Tijdt/
Dies wilt de Gront vast bouwen.

4. Ghy alle die oock Christen heet
Van syne groote vriendlickheet/
Danckt Godt van gantscher herten
Want hy is goet tot alder Tijdt
End helpt ghenaedich en Bevrijdt
Van alle pijn en smerten.
Daeromme wilt u troosten nu/
Dat hy soo goede Rust gheeft u
Nae Jammer en veel Lijden.
Het wordt oock u ghebedt end woort
Van Godt seer wel en ras verhoort
Dies vrolick zijt altijden

5. Op Godt wil ick verlaten my/
Wat boos mach my dan 't Een'gher Ty
Gheschieden oft benouwen
Van al de Werelt Boos en wreet/
Sond/ Duyvel ende Doot oock wreed'?
Want ick daer noch sal schouwen
Mijn Lust aen dese Boose Schaer/
Die soo gheheel end allegaer
Tot grimmicheyt haer gheven/
Om Godts beminde huysghesind'
Te benghen (en syn lieve Kindt)
Om Lijve ende leven.

6. Godt is myn Psalm/ mijn Heyl en Macht
Om niet (dit merckt/ end wel betracht)
Vergramt u niet ghy Heeren.
Het gaet (so ickt ghedacht had) my
Van verde hoorden ick daer bly/
Een stemme ons te leeren.
Die Luyden even end also
Zijt allegader bly end Vro/
Die 't Recht gheloove weeten.
Wt alle Pijn/ Vaer/ Ancxt en Noot
Helpt ons doch onse Heere Godt/
Dies wy hem Vader heeten.

7. Ick sal niet sterven noch vergaen
Maer leven end altijdt bestaen/
Godts Wercken te verconden
Offt ghy schoon thoornich plaghet myn/
Den doot sal ick ontloopen fijn/
Nu ende t' allen stonden.
Want Godt de Heere die gheet my
Dat ick hem hier van herte bly/
Can Loff en Danck voordraghen/
Ghy zijt alleen myn Salicheyt/
O Heer tot aller tijdt bereyt
Helpt my wt allen Plaghen.

8. De Werelt verwerpet openbaer
Wat Godt de Peere aenneemt daer/
'Tis Christo soo verganghen.
'T Geloof verneemt sulcx altoos meer
Want aen den Cruyce is de HEER
Voor al de Werlt ghehangen
Maer als hy weer Verresen was/
Schoon over onse Sonden ras/
Die Coop geheel besloten
Jae op den Dach hield op die Plaech.
Dat heeft (diet geeren anders saech)
Den Duyvel gaer verdrooten.

9. Bidt God verheucht u metter Daet
Dat hy dit so gheschieden laet
AWDiltsteedtsdaer aenghedincken.
En dat hy keer ghenadelijck/
Des Duyvels Aenslach listelijck/.
Opdat alleen mach Clincken/
Ä dijnereyne Leer/
In alle Meereltlanghs/ hoemeer.
TH Godt wilt ons Begnaden.
Perciert den Feestdacht allen cant
Singtop datbest/die PEErewant
Hoedonsboozallen schaden:

10. Nu danckt den Heer end u verblijd
Die also Vriendlijck is altijdt
Singt hem van gantscher Herten.
Wilt Loven oock en Dancken seer
Den Sone Jesum Christ de Heer /
Die ons Van allen smerten/
Verlosset heeft al metter Daet/ ,
End ons daer neven wt Ghenaedt
Syn Heylghen Gheest ghegeven/.
Jae alles watdaeroock is goet/
Die lieve Heere Christus soet
Help onsint Eewich Leven.

<H Psalm. CXIX.>
<C Beati immaculari.>
<W Op syn eyghen Voys: Als hier nae volghet.>
<V 1> Het syn doch Salich alle die
Sy zijn oock Salichal die zijn
Int recht Gheloove Wandlen hier
Tuych'nis voor ooghen hebben fijn/
In Godes Wet des Heeren/
Van herten die begeeren.
Want alle die Quaetdoenders sind
En wand'len niet als Godes kind'
Noch op syn Wech Vol Trouwen
Ach Heere Godt van Hemelrijck
Ghy hebt gheboden vlijtelijck
All' dijn ghebood' te houwen.

2. O Godt dat alle 't Leven mijn
Ghestelt wort nae 't behaghen dijn/
Dijn Rechten al te houwen.
Dan sal ick niet ter schanden gaen
Wanneer ick blijtelijck sie aen
All dijn ghebood vol Trouwen.
So danck ick dpy van Herten meed'
Van t'Recht uwer Rechtveerdicheet
Twelck ghy my leert met Maten.
Want dijn recht wil ick houden wel
Met dijn ghenaed' coemt tot my snel/
Wilt my niet heel verlaten.

3. Waer betert nu een Jongling tzaert
Syn Wech? Dan als hy hem bewaert
Nae uwe woorden allen.
Ick heb met gantscher Hertenvliet
Heer dy ghesocht/ dies laet my niet
Van dijn gheboden vallen.
Want ick heb uwe woorden fijn
Verborghen in dat Herte mijn
Op dat ick voor dy Heere
Niet sondighe/ ghelooft zijt ghy
Door dijn ghenaed' en goetheyt
Al uwe Rechten Leere.

4. Nu heb ick met de Lippen mijn
Die Rechten al van u mont fijn
Vertelt en Roemts Alomme.
Jae/ in de wech uws Tuychnis (Heer)
Met Lust te wand'len heb ick meer
Dan 's werelts Rijckedomme.
Wat ghy beveelt spreeck ick Alleyn/
Want Menschen Leer en is niet reyn/
Ick sie op uwen Pade.
Nae uwen rechten Lust my (siet)
Dijn woort wil ick vergeten nie
Gheeft my maer dijn ghenade.

5. Help Heer Godt desen dijne knecht
Dat ick mach Leben nae dyn Recht/
End houden dijne woorden.
Voet op mijn Ooghen dat ick Claer
Mach sien de groote wonder daer
Dijns wets aen allen Oorden.
Ick ben doch nu een Gast op Eerd/
En Bidt dat niet verborghen weerd
Voor my uwe Gheboden.
Mijn Siele (van 't Verlanghen groot
Dat ick nae dijne rechten goet
Heb altjdt) wort Onvroede.

6. Den Stouten schelt ghy hier All'gaer
Vervloeckt syn sy oock al die daer
Aen dyn Gheboden feelen
Keert aff van my die schand en smae/
Want uwe Tuychnis coem ick nae/
En doese niet verheelen.
Die Vorsten raden teghen my /
Maer uwen knecht die houdt hem vry
Aen dijne Woorden bloote/
So heb ick grooten Lust ter handt
Aen dijn Ghetuychenissen want
Sy syn mijn Raedts ghenooten.

7. Mijn Siele leydt int stoff der Eerd
Maeckt dat ick Leeff end salich weerd/
Nae uwen Woorde Heere/
Ick heb bekent die weghen mijn/
So Antwoort end Verhoort ghy fijn/
Dijn rechten ghy my Leere.
Den rechten Wech wijst my doch an
(Heer) dijns Bevels so wil ick dan
Van dijne wond'ren saghen.
Mijn Siel vreest van benautheyt gaer
Sterckt my in dyne Woorden Claer
Heer God verhoogt mijn Claghen.

8. De Valsche Wech neemt ver' van my
Verleent my die Ghenaed' daer by
Nae dijne Wet te Leven.
Den rechten wech heb ick Vercoor'n
End heb vergeten noch Verloor'n
Dijn oordeelen daer neven
Ick hanghe dijn Tuychenissen an/
End Bid' O Heer en laet my dan
Doch niet te schanden Werden.
Ick Loop den Wech dijner Ghebodt
Ghy hebt ghetroost O HEERE Godt
Mijn hert al hier op Aerden.

<H Het tweede Deeldes CXIX. Psalm.>
<W Ende gaet op dese Naevolgende Voys.>
<V 1> Wyst my den Wech van dijn geboden Recht
Dat ick met blijt altijdt daerin mach Treden
End tot aen 't Eynd vast blijff daer aen ghehecht.
Dat ickse doch bewaren mach seer wel/
End staense gaey met 's Herten innichede,

2. Leydt my den wech van dijn Wet end Bevel/
Dat ick altijdt myn Voeten houd daer binnen:
Want ick mijn Hert end' Vreuchde daer op stel.
Neyg' mijn Gemoet/ Neyg' mijn verstandt end sinnen/
Om dijn Gebodt met vlyt te nemen aen/
End laet my doch gheen Giericheydt beminnen/

3. Mijn Oogen keer/ dat 's haer gesicht niet slaen
Op ydelheyt noch op Onnutte saecken/
End sterc mijn Hert in dijne rechte baen.
Wilt dijn gelofft vast en bundich maken
my dijnen knecht/ want ick heb mijnen sin
Om tot dijn Vrees end liefde te geraken.

4. Den spot en schand diens ic in vrese bin
Wil van my/ Heer/ na dijn genade keeren
Want dijn gericht soo goedich ick bemin.
Siet Heer/ ick heb een sonderling begeeren
Nae dijn Ghebodt/ end heb mijn lust daerin/
Wilt om dijn Trouw ghesontheydt my bescheeren.
Laet my voortaen ghenieten dijn gunst goet:
End dijnen Heyl op dat ick van den quaden
Heer nae dijn woordt bevrijdt werd' end behoedt/
Dat ick den geen' die my met schimp versmaden/
Den mont toe stop/ end' Neerlegh haer verwijt:
Om dat ick hoop op 't woordt van dijn Ghenaden.

6. Wt mijnen Mont en ruck tot geener Tijt
Het Heylich woordt der waerheydt Heer ghenadich/
Want ick vast wacht' op dijn Ghericht met vlijt.
Ick wil dijn Wet met woordt end wercken Dadich/
In Eewicheyt end sonder aff te staen/
Mijn leven lanc navolgen gants gestadich.

7. Dies sal ick oock op eene ruyme baen
Sonder verlet/ bewandelen mijn wegen
Mits dat ick heb na dijn gebodt gestaen.
Ick sal oock vry dyn wetten onverswegen
Den Coningen end Vorsten houden voor
End sal dies niet beschaemt syn noch versleghen

8. Ick neem mijn Lust alleen in het gehoor
Van dijne wet/ Gesetten ende keuren
Daer ick mijn aenschijnen mede schoor
Ick wil oock nae dijn Wet hooch opgheven
Mijn hert geloofft/ gaet dijn woort na de spoor
En staedich denck aen dijn Recht sonder treuren.

9. Ghedenkt O Heer wat ghy hebt toe gheseyt
My dijnen knecht die ick heb myn vertrouwen
Op dijn Geloft' als op myn gront geleyt.
Dat is mijn troost in alle myn benouwen
Want Heer dijn woordt heeft my in myn verdriet/
End in den noot by 't leven onderhouwen.

10. My is voorwaer groot hoon end sijht gheschiet
Van 't stoute volc end vol van hooverdijen
Maer ick en wijck van dijn geboden niet.
Ick heb O Heer ghedacht tot allen tijen
Op dijn Gericht dat is myn troost alleen
Dwelck my verlicht in Cruys end sware Lijen.

11. Als ick vermerck de Godloos int ghemeen/
Dat sy versmaen de Wet van dy bevolen
So coemt my aen een schrick end schroom niet cleen
Dijn Woordt end Wet heb ick doch noyt verholen
Maer hebb' daer Van myns Liedekens ghesanck
Ghedicht/ doe ick noch buytens Landts moest dolen.

12. Ic heb dijn Roem gehouden in gedanck
By Nacht O Heer en daer op acht gheslaghen
Want in dijn wet is alle myn verlanck.
Dees weldaet groot na dijn goedt Welbehaghen
Ghebeurt my Heer/ om dat ick mynen ganck
Na dijn gebodt ghestadich heb gedragen.

13. Ghy zijt o Heer myn Erffdeel ende Lot/
Ick heb wel vast in myn hert voorgenomen
Dat ick altijt soud volghen dijn gebodt.
Voor dijn Aenschijn heb ick steedts laten comen/
Met groot Ootmoet myn hertelijck ghebedt
Wil nae Dijn Woordt my met Ghenaede vromen.

14. Ick heb seernauw' op al myn doen ghelet/
En mynen Voet gantsch end gaer willen stellen
Nae 't onderricht van dijn woortes wet.
Ick heb gepoocht myne gangen te snellen
Op dijnen wech/ en daer nae scherp gheluymt/
Om na dijn Wet te gaen recht sonder hellen.

15. Der boosen Rot heeft gherooft end gheschuymt
Al wat ick had end al myn Goet ontschaker
Nochtans heb ick dyn Wet dies niet versuymt/
Te Middernacht heb ick dickmael ghewaket
Om dijnen Loff te maken Openbaer/
En dijn Ghericht end Waerheydt groot ghemaket.

16. Heer ick verkeer met der gherechten schaer
Die dy ontsien/ en mijden boose Daden
End die dyn Woord ten Rechten nemen Waer
'T aertrijck romtom is vol van dyn Ghenaden
Bericht my Heer/ dat ick doch gantsen gaer/
Nae dyn Ghebodt my houd' op dijne paden

17. Ghy hebt dyn knecht/ O HEER/ veel deuchts ghedaen/
Nae dyn Ghelofft end nae dyn Woordt Waerachtich/
Daer ick altyt seer vast heb opghestaen.
Geeft mynen geest O Heer myn Godt Allmachtich/
Een rechten Smaeck end Onvervalscht verstandt/
Want ick ghelooff aen dyn Ghebodt standt achtich.

18 Eer ick verneert werd' onder dijne Handt/
Ginck ick dweirs velts veer' wt den Wheghe dwalen
Maer nu is my dijn woort int Hert gheplant
Heer ghy zijt goet/ end laet dijn goetheydt stralen
Aen alle kant. Dies geeft my goet bericht
En laet my niet dijn rechte Wegen falen.

19. Die ophaer pracht end Hoochmoet syn gesticht/
Syn tegens my/ veel Leugens gaen ver sieren
Doch mijn ghemoedt is nae dyn Woort ghericht.
Haer Hert is vett als smout ontrent de Nieren/
Sy zijn verstoct hoochmoedich en stout/
Maer mijne lust is dijn wet goedertieren.

20. Tis mijn gheluck end Welvaerdt sonder faut/
Dat ick van dy Castijding heb' ontfangen
Om dijn ghebodt te leeren Onverslout.
Want dijn ghebodt/ dien ick steedts wil Aenhanghen/
Is beter/ Heer / dan silver ofte gout/
End dan al 't Goet daer Menschen nae Verlangen.

21. Dijn handen Heer hebben my toebereydt/
Geeft my verstant dat ick te recht mach smaken/
Het reyn Ghebodt ons van dy Voorgheleydt.
T' godtsalich volcksal henmet Vreucht vermaken/
Als sy de Deucht die ghy my doet/ sien aen
Dewijl dijn woordt de grondt is mijner saecken.

22. De daet/ O Heer/ doet my te recht verstaen/
Dat dijne straff end Oordeel is genadich
En dat ghy my met Recht hebt moeten staen.
Ick bidde dy dat dij me gunst ghenadich
Sy mijnen troost/ soo ghy hebt toe geseyt
My dynen knecht nae dijn Gelofft ghestadich.

23. Wil dijn Ghenaed' end Ontferm - herticheyt
My gunnen Heer/ op dat ick doch mach leven
Wat dijn woort is mijn lust in sonderheyt
Laet syn beschaemt die in Hoogmoet verheven/
Met een valsch hert my soecke alle quaet
Want ick wil my tot Dijne Wet begeven.

24. Dan sullen haer met lust end blyd' gelaet
Keeren tot my die vroom syn end Godsvruchtich
End kennen recht dijn Woordt en dijnen Raet.
Geeft dat mijn Hert sy oprecht ende tuchtich
Mits u gebodt/ op dat ick niet met smaet.
En word' beschaet end voor mijn Vyant vluchtich.

25. Dewijl ick verlang' nae dijn woort Dach end Nacht/
Mijn Ziele wordt versmacht end gants besweken:
Midts op dijn Woort ick soo begeerlijck wacht/
Dat d'oogen schier my sprit'len ende breken
Ick segge vast in myn Hert: och wanneer
Sult ghy my Heer eens troostelijck aeuspreken.

26. Ick ben heel dorr/ wt grooten rouw O Heer
Als een Bocxvellang' in den Roock ghehangen
Doch dijn bevel vergeet ick nimmermeer
Hoe lang 'sal my dit Cruys noch soo hart mangen
Ick ben dyn knecht wanneer sult ghy doen wraeck
Over de geen' die my so hart bestrangen?

27. 'T hooveerdich volck heeft my sonder oorsaeck/
Kuylen gemaeckt om daer in te doen vallen
Dwelck niet en is nae dyner Wet wtspraeck
Dyn Wetten Heer syn oprecht gants end allen/
Ick word verbolcht t' onrecht wt Haet end Nijt/
Dies wil my Heer met dijner Hulp omwallen.

28. Ic was by na myn leven geheel quijt
Door dit boos Volck dat my soeckt te verderven.
Doch heb ick noyt van dijn Woort afgeglijt
Verquict my Heer/ end laet my doch niet sterven/
Nae dijn genaed: Ick wil dijn woort met vlijt
Behouden steeds/ in steed' van mijner Erven.

29. Dijn Woort gheduert O Heer in Eewicheyt/
En staet gevest in 's Hemels hooge throon
Die ons van dy Oorconde claer bescheyt.
Tijn waerhz vast laet sich wel claer verthoonen/
Van Tijt tot Tijt: ghy hebt het Aertrijc
Heel vast gesicht/ dat Menschen daer op woonen.

30. Tot heden staet de Werelt op haer gront
Door dijn Gericht/ mits alle Creatueren
Dijn dienaers syn gehoorig t'aller stont.
Had' my dijn Wet/ doe my 't Hert swaer moest treuren/
Niet wel getroost/ end myn ghemoet verblijt
Ick waer vergaen/ end had niet kunnen dueren.

31. In Eewicheyt wil ick te geener tijt
Dijn Heylich woort en dijn bevel vergeten
Want ghy daer door my 't Leven hebt bevrijdt
Heer ick ben dijn/ dies mach ick my vermeten/
Daerom myn Heer bewaer my in de noot
Want ick doch poog' om dijn Wet wel te weten.

32. De godloos' Heer/ staen vast na mynen Doot
Dies hebbens' oock ghelegt haer schalcke laghen
Maer ick neem Acht op dijne Woorden bloot
All wat my wort ter werelt voorgeslagen
Heeft al een eynd'/ al ist noch eens so groot/
Dijn Woort alleen streckt wijt ten Eew'ghen daghen.

33. Hoe lief O Heer heb ick dijn wet ghehadt?
Den gantschen dach men hoort my daer van spreken/
Want tis mijn lust het is mijns Herten schat
Mijn Vyant heeft in Wijsheyt my gheweken/
Dwelck is gheschiet door dijn Woort end gebodt
Daer meed mijn Hert was Eewelijck ontsteken.

34. Jae ick ben ooc verstandiger/ o God
Dan all die my eerst hebben onderwesen/
Omdat dijn Wet is mijn sin end ghenot/
'T verstandt is my in Wysheydt opgheresen.
Oock boven die/ die Ouder syn van tijt
Om dat ick houw dijn Wetten hooch gepresen.

35. Ic heb altijts myn Voeten nauw gemijdt
Van alle quact/ end Van onrechte Wegen/
Omdat ick hiel dijn woort met grooten blijt.
So dat ic noyt van sinnen was geneghen
Om van dijn woort te wijcken eene voet
Wat in dijn school heb ic constant gecregen.

36 Mijn Heer/ myn Godt/ hoe syn dijn Woorden soet:
Geen honich werck noch soet honichraten
Vind' ick van smaeck in mynen mont so goet
Ick heb verstandt end wijsheyt boven maten
Daer door ghehadt/ end ben gheworden vroet
Dies moet mijn Hert bedroch en leugens.

37 Dijn Woort is/ Heer een Claerheyt ende Licht
Door mynen Voet/ om dijn Baen na te sporen/
Een Fackel claer die myne wegen richt/
Ick heb O Heer en stercken Eet gesworen
Dien ick altijdts sal onderhouden vast/
Als dat ick steets dyn Rechten wil Oorbooren.

38. Ick steeck benaut in swaren druck en Last
Vernedert synd' o God onder dijn handen
Verquick my dan/ nae dijn/ nae dijn woort u doch rasch
Neem gunstich aen de willig Offerhanden
Dijns Lofs/ die ick dy met den Mondt ghewaeg/
Leer mij Gemoet in dijns wets Yver.

39. Ghy set O Heer dat ick my telcker uyren/
Als in mijn vuyst: soo swijmt my telcker
Doch ick vergeet' dijn wet te genen daeg'
Het Godloos volck soeckt mynen Voet te stueren
(Wt valsch bedroch) in 't garen van haer Net
Maer ick laet my van dijn Woort niet vervueren.

40. Dijn Tuygnis Heer dyn Woort end dyne Wet/
Is 't lot en deel dwelck ick wil Eewich Erven
'T is myn Vreucht/ myn Troost end myn ontset.
Ick heb myn Hert gheneyghet menichwerven
Tot dyn gebot: Nae 't welck ick onverlet/
Wil Eeuw'lick doen: tot dat ick coom te sterven.

41. Ick daeg een Haet/ end hebb' een wedersin/
Van t'schalck gepeyns end 's Menschen slimme rancken/
Maer dijne Wet ist geen dat ick bemin
O Heer ghy zijt mijn scherm die niet can wancken/
Ghy zijt mijn Heyl/ mijn Toevlucht ende schilt
OP dijn Woort staet mijn hop' end mijn gedancken.

42. Packt U van my all die ghy qualijck wilt
En boosheyt werct: end ick sal met vlijt schouwen
Op mijns Gods Woort/ en syn Gheboden milt.
Wilt my O Heer vast stutten en behouwen
Nae dijn Gelofft dat ick int Leven blijff
Laet my niet syn beschaemt in mijn vertrouwen.

43 Versterckt my zeer/ end Ondersett my stijf
So sal ick recht bewaret syn met Vreden
Ick sal dijn wet aenmercken met beclijf.
Gy hebt de geen met voeten hart vertreden
Die dwalen af van dijne wet en Raet/
Want sy doch List end valsche Rancken deden.

4 Ghy hebt de boos' end hare valsche daet
Als om nut schuym van d' Aertrijck wech ghesmeten/
Dies ick bemin' dijn Tuygnis boven maet
Dijn schrick en schroem heeft my 't Hert so beseten/
Dat my van vrees het hayr te bergen staet
Als ic my poog' dijn Oordeel t' overmeten.

<H Het derde Deel des CXIX. Psalm.>
<W Ende gaet op dese Naevolgende Voys:>
<V 1> Ick houde over 't Recht/ en wil bijven
En geeft my niet over/ dien die bedrijvé
Vast by de Gherechtigheyt ghestelt:
Willen aen my Cracht ende Ghewelt.
Helpt uwe knecht/ troost hem dat onere
my de stoute geen krachten doen meere.
Mijn Oog' na dijn Heyl wacht en beydt
Nae 't Woort dyner Gherechticheyt
Doet met dijn knecht nae dijn Genade
Leert my dijn Rechten vroech en spade.

2. Ick ben dijn knecht leert my/ o God Vol trouwen/
Dat ick dijn ghetuyghenissen ken.
'T is tijdt dat de Heer daer opneem Aenschouwen/
Dijn Wet is gheheel verscheurt van hen.
Daerom ick dyn Ghebodt beminne/
Ick achtet weerder in mynen sinne/
Veel meer dan silver ende gout/
Boven den fijnen goud' ick hout.
Daerom houd' ick dijn Wet en Leere:
Allen Valschen wech haet ick seere.

3. Dijn getuygenissen zyn wonderlijcken
Daeromme houtse myn siel altijdt.
Wanneer men dijn woordt openbaer siet blijcken/
Soo maecket ons wijs ende verblijdt.
Ick doe open mynen Mondt ghestadich
End begheere dijn Ghebodt weldadich
Want my daerna verlanghet nu/
Weest ghenadich/ tot my keert u.
Als ghy dien pleecht te doen bequame/
Die daer beminnen uwen Name.

4. Laet in dijn woort gewis wesen myn treden/
Gheen onrecht over my heyrschen laet
Helpt my van der menschen vermetenthede
Verlost my doch daer aff met der daet:
So wil ick houden sonder vertraghen/
Dyn Gheboden in alle myn Daghen.
Laet Lichten over uwen knecht
Dijn Aenschijn end leert my dyn Recht
Met watervlieten bey mijn Oogen/
Dat men dyn Wet niet Wil ghedooghen.

5. Heer ghy zyt end blijft Eewichlich Rechtveerdich
Dyn woort is recht/ oock wat het toeseyt
Ghy hebt de Ghetuygenis Eerweerdich
Dyner waerheyt end gherechticheyt/
Hart gheboden end belast waerachtich
Ick yver my schier ter Doot onsachtich,
Dat al myn wedersegghers boos,
Dijn woorden vergeten altoos.
Dijn woort is wel gheloutert Heere/
Ende dijn knecht beminnet seere.

6. Ick ben seer verstooten/ veracht end'
Maer ick en vergeet niet u bevel.
Dijn Gherechticheydt blijft Eeuwich Certeyne/
Ende dijn wet/Heer/ is even wel
Tot allen Tyden Waerheyt volcomen.
Ancxt en Noot heeft in my plaets ghenomen/
Maer ick heb lust aen u Gebodt.
De Gerechticheyt O myn Godt/
Dyns wet sis Eewich sonder sneven:
Onderwijst my/ so sal ick leben.

7. Ick roep van herten Heer/ wilt my vertroosten/
Dat ick dijn Rechten houde ghewis/
Ick roep tot dy helpt my/ neycht doch dijn Ooren/
Dat ick houde dijn Ghetuygenes/
Ic coem vroech/ en doe tot dy mijn clachte
Ick schrey End op dyn woort / Heer/ ick wachte
Ick hoop daer op des Avonts laet/
En 's morgens voor den Dagheraet
Altijdt geheel vroech ick opwake/
Om van dyn woort te houden sprake.

8. Na u genade hoort myn stemmen clachtich
Heere/ nae dyn Rechte verquict my.
Mijn vervolgers quaet en seer bosachtig
Wouden my toe/ end aenvallen vry/
End sy zyn verr' van dyn wet gevloden.
Heer ghy zyt heel nae en dijn Gheboden
Syn enckel waerheyt openbaer.
Maer ick weet te voren voorwaer/
Dat ghy dijn Rechten al ghelijcke
Vast ghesondeert hebt Eewelijcke.

9. Siet aen mijn Elend end verlost my Heere/
Helpt my wt/ keert myns Vyandts bedroch
Want ick en vergeet u wet nimmermere.
Voert myn saeck' ende verlost my doch
Wilt my Heere door dijn woort verblijden
Dijn salicheyt is tot allen tijden
Verr' van der Godloosen gheslacht
Want hunder geen dijn woort en acht.
Heer groot is dijn Barmhertichede:
Verquickt my nae dyn wet/ in vrede.

10. Mijn vervolgers/ Heer syn seer groot van Hoope/
Mijn wedersegghers oock vele zijn.
Maer ick van dijn wet niet en wijck' noch loope.
De verachters syn voor myn Aenschijn
End het doet my wee boven Maten
Dat sy dyn woort so geheel verlaten.
Siet ick beminne dijn bevel/
Nae dijn Ghenaed verquickt my wel
Dijn woort was opt waer eewich mede
Doort' Recht dijner gerechtichede.

11 De vorsten vervolgen my sonder sake
En mijn hert vreest voor dijn woorden
Daer ick my in verheugh ende vermake
Als een die grooten Buet crijcht te deel.
Ick ben gram de Leugenen onsachte
Door eenen grouwel/ Heer ick die achte:
Maer tot dijn wet ick Liefde draegh.
Ick Looff seven mael alle Daegh'
Dy/ om de wet will wtghelesen
Dijner gherecheyt ghepresen.

12. Veel vrede hebben die dyn woort beminnen
En sy en sullen struyckelen niet.
Heer ick wacht op dyn Heyl met Hert en sinnen
En doe alle wat ghy my gebiet.
Myn siel hout dyn Wetten groot en cleyne
En bemintse seer met Herten reyne.
Ick houd' dijn Bevelen O Godt/
Dijn ghetuycheniss end Ghebodt:
Ick ben geheel daer toe gheneghen/
Want voor dy syn alle mijn weghen.

13. Heere slaet doch voor dy comen mijn Clage/
Leert my doch nae uwen woorde goet
Dat myn smeken voor dy coom alle dage:
Na dijn woort verlost my doch met spoet
Myn Lippen sullen loven end Eeren:
Wanneer ghy my dijn Rechten sult leeren
Myn tonghe sal met gantschen vlyt'
Haer spreken hebben t'alder Tijdt/
Van dpn woort Heer/ met welgevalle:
Want recht syn u bevelen alle.

14 Laet dyn handt my by staen/ want ick heb Heere/
Op dijn Bevelen hert gheset.
Och Heere/ na dyn heyl verlangt my sere
End ick hebbe Lust aen dyne wet.
Laet myn siel leven/ dat s' u mach prijsen
En dat dijn Rechten my Hulp bewijsen.
Ick ben als een schaepken verdwaelt/
'T welck verloren syn weghen faelt:
Soeckt dijnen knecht/ doet my doch wete
Want dijn wet ick niet en vergete.

<H Psalm. CXX.>
<C Ad Dominum.>
<W Op de Voys het is dat Heyl ons comen her,>
<C Op op de Voys: Wanneer mijn Stond
<V 1> Den Heer Aenroep ick nae syn Woort,
In mijn Aenroepen is verhoort
In min Benautheyt noodich/
End myn Aenroepen is verhoot/
Syn Hulpe coemt alspoedich.
Verlost O Heer de Siele myn/
Van valsche Bonden vol Fenijn/
End van die quade Tonghen.

2 Wat can die valsche Tonghs doens
Dat ongluck gaet sy smaeckens
Als scharpe Pijl eens Reusen koen.
Verderven wat spraecken
Ghelijck Vuyr in Genever brandt/
Ach wee my onder Melechs Handt/
Dat ick moet vreemd'ling woonen.

3. Onder die Hutten Kedar quaet
Hoe is myn Siel so banghe.
Het Volck dat altoos Vrede haet
By dien woon ick so langhe/
Als ick haer Vreed' gae bieden aen/
Met Recht en Waerheyt haer vermae/
So gaen sy my bestrijden.

<H Psalm. CXXI.>
<C Laetatus sum.>
<W OP de Voys: Nu vreucht u Lieve Christen ghemeyn.>
<V 1> Myn Ooghen sien ten Berghe schoon
Van daer mijn hulpe naecket/
Myn hulpe coemt vans 'Heeren Throon
Die Memelend Aerd'maeeket.
Pplaet.djn Doetnietslibb'rengaen/
Banthemgeen Daeck mach comenaen
Piedijne WPachtbewaret.

2. Siet die Wachter van Israel
Hy sluymert nimmermeere/
De HEERe bewaecket dy so wel
Een schad'we is de Heere
Over die rechte hant van dijn
Dat dy der Sonnen heete schijn
Des daghes niet en Steecke.

3. Des nachts die Maen dy niet vercon
De Heer bewaert dyn Siele/
Hy gaet bewaren dy ghetrou/
Voor Ongluck quaet end veele.
De Heer dijn Wtgang end Ingangh
Bewaer's dat dy gheen quaet bevangh
Nu end in Eewicheyde.

<H Psalm. CXXII.>
<C Laetatus sum.>
<W Op de Voys : Nu Vreucht u Lieve Christen ghemeyn.>
<V 1> Verheucht my/ als ick heb verstaen
Wy gaen ten Huys des Heeren
Dat ons Voeten betreden gaen/
Jerus'lems Poort vol Eeren
Jerusalem is ghebouwt een Stadt
Om dat men nae 's Heeren Placaet/
Aldaer te samen come.

2. Die Stammen te verschijnen daer
Die Stammen onses HEEREN/
Te Predighen int openbaer/
Om Israel te Leeren/
END' 's HEEREN Name Dancken Bly
Daer sitten ooch te rechten vry
Die Stoel des huyses Davids.

3. So wenschet nu Jerusalem/
Gheluck Heyl ende vrede
Wel Salich coemt Gods Seghen hem
Die dy bemindt heeft mede
Het moet van binnen Vrede zijn/
End Heyl in alle Vesten dijn/
Gheluck in dijn Paleysen.

4. Om mijner Brzoeder willen ick
Dijn Vreed in alle Hoecken
End om mijn Vrienden Salichlick
Dijn welvaert wil ick soecken.
End om des Heeren heylich Huys
So wil ick neerstich end altoos
Dijn Beste gaen Aenvaerden.

<H Psalm. CxXIII.>
<C Ad te Levavi>
<W Op de Voys: Heer Christ ghy Eenig Godes Soon>
<V 1> Mijn Oogen ick oprechte
Tot dy ins Hemels Throon/
Als Maechden ende knechte
In sware Tyden doen/
Haer ooghen sonder schande/
Op Heer en Vrouwen hande
Vrymoedich sien altijdt.

2. Also sien onse Ooghen
Op den HEER onsen Godt/,
Bet dat hy ons gaet voeghen
Weldadich sonder spot/
Zyt ons ghenadich Heere
Ghenaedich zyt noch meere/
Want ghy zyt goedertier.

3. Versmaetheyt end Verachten
In ons een groot ghequel/
Zyn staedich noch verwachten
Der Stouten spot soo fel
Seer vol is onse Siele/
Des schimpens al te vele/
Van 't hovaerdich ghespuys.

<H Psalm. CXXIV.>
<C Nis quia Dom.>
<W Op de Voys: Help God hoe gaetet immer toe/ Als hier nae volghet>
<V 1> Waer Godt niet met ons dese Tijt
Waer Godt niet mz ons dese tijt
Soo sal Israel saghen/
Wy moesten all' vertzaghen.
Die soo een Arme hoopken findt
Veracht van so veel Menschen kindt/
Die haer teghen ons setten.

2. Op ons is so vergramt haer sin/
Hadd' Godt het toe ghegheven/
Verslonden hadden sy ons hin/
Met gantschen Lijf end Leven.
Wy war'n als dien een Vloet verdrinckt
En die in groote Water sinckt/
End met ghewelt wech swemmet.

3. Maer God heb Loff die niet toeliet
Dat haer muyl ons mocht vangen
Als een vogel den strick ontvliet
Is onse Siel ontganghen.
'T strick is ontwey/ end wy syn Vry
Des HEEREN Name staet ons by/
Des Gods HEmels end Eerden.

<H Denselven CXXIIII. Psalm.>
<W Op de Voys: Waer Godt niet met ond deser tijt.>
<V 1> SO Godt de Heer niet by ons halt/
Als onse Vyandt woedet:
End onser Saecken niet toe valt/
Van Hemel hoogh behoedet:
So hy Israel schutz niet is/
End selver breeckt des Vyandts List/
So ist met ons verlooren.