|
|
|
Valerius H 73 (72)
Stem: Fransche Courante. Of: De Mey die komt
ons by,, seer bly. (voor midi klik hier)
1.
DE Heer in zynen Throon,, seer schoon,
Is groot in hoogheyt en in Majesteyt,
En wonderlyck in macht,, en kracht,
En cier'lyck toegerust met heerlyckheyt,
Bedeckt en toegereet,,
Met licht als met een kleet;
Hy heeft den Hemel uytgereckt
Als een gordyn So wyd die zyn
Mach uytgestreckt.
2.
Die zyner salen boog Omhoog
Met water welft; End' als een wagen mend
De wolcken; End' de wind Geswind
Bestuert, en vluchtig op haer vleugels rend;
De wat'ren al te mael
Geset heeft eene pael,
Daer over zy niet mogen gaen;
En daer op d'aerd' Seer vast bewaerd,
Doet grondig staen.
3.
Hy heeft het gantsche jaer Voorwaer
Tot dienst van zyne schepsels wel geschickt:
Want als de mensch vermuft, Versuft,
Des Winters heeft geseten als verstrickt,
Naer't soete Lenten gras
Volgt't Somers soet gewas;
Aerd (seyd God) brengt u vruchten voort,
Dat yder leef End' d'eere geef
My so't behoort.
4.
Den Herfst, naer veel geducht, De vrucht
In zyne schueren neerstiglyck op gaerd,
Die Godes milde hand Het Land
Dan heeft gegeven elck na zynen aerd;
God segent d'hooge locht, Met warmt' en regens vocht,
De locht weer d'aerd, en d'aerd den mensch.
Och dat elck daer Voor danckbaer waer,
't Ging ons naer wensch!
5.
d'Ondanckbaerheyt die is Gewis
De oorsaeck waerom dat wy zyn geplaegt,
End' dat de locht ons slaet Met quaet,
End' d'aerd haer dampen na den Hemel jaegt,
Die ongetempert zyn, Vol pest en vol fenyn,
Daer door men licht raeckt aen een quael
Waer van Men dan Niet komen kan
Tot sijn verhael.
|
|
|