 |
| |
Paulus' Reizen
Het
woord 'reis' past op verschillende manieren bij het leven en de spiritualiteit
van Paulus. Hij maakt een bekeringsreis, die hem van de starre levenswijze als
farizeeer, via zijn bekering, naar de jaren van groeiend geloof brengt, en dan
onderneemt hij lange reizen voor zijn missionaire activiteit en geloofsonderricht.
De laatste etappe van zijn reis komt het duidelijkst naar voren in de pastorale
brieven aan Timoteus en Titus, waarin hij de wijsheid van het leiderschap doorgeeft,
die hij zich tijdens zijn leven had verworven.
In de
traditie is sprake van drie missiereizen, inspannende reizen voorzeker, maar niettemin
een onderdeel van een enkele reis in de geest. Hij begeeft zich niet op weg met
een reisplan in z'n hoofd en met een bepaalde bestemming of met een vast tijdschema,
waarbinnen hij zijn reizen moest afmaken. Hij gaat van de ene plaats naar de andere,
houdt zich in sommige steden, zoals in Korinte een aanzienlijke tijd op, en vertrekt
weer wanneer hij zich daartoe door de Geest voelt aangezet. Men schat dat hij
in totaal wel zo'n 50 000 km gereisd heeft.
Paulus cultiveert een 'reismentaliteit'
terwijl hij de spiritualiteit en het bestuur van de gemeenten tot ontwikkeling
brengt, waarbij hij schriftelijk met hen contact houdt. Zijn brieven zijn vol
dankbaarheid om alles wat zij volbracht hebben, van waardering voor de vorderingen
die zij maken, en van bemoediging voor het volgende stadium van hun omvorming
tot gemeenten die geheel en al op Christus zijn afgestemd.
Het is echt de moeite
waard om die 'reismentaliteit' zich te laten spiegelen in ons eigen leven en in
onze pogingen om voortgang te maken in het geloof. | |
|
LITURGIE
&CETERA 
