LITURGIE &CETERA | Thema's | |||||||
Kerkelijk Jaar | ||||||||
Hoofddienst | Getijden | Devotie | Uitingsvormen | |||||
|
De kracht van de Naam (8)IX Het einde van de reisDoel van het Jezus-gebed is dat we ons steeds meer gaan identificeren met het gebed van Jezus in ons, oftewel dat wij vergoddelijkt worden. Zo nemen wij steeds meer deel aan de liefdesbeweging tussen Vader, Zoon en Heilige Geest. In hesychasme is de 'theosis' meestal weergegeven in de vorm van een visioen van licht. "Dit is geen symbolisch licht van het intellect en evenmin een fysisch en geschapen licht van de zintuigen. Het is het goddelijke en ongeschapen licht van de Godheid." Het licht van de Transformatie heeft twee gevolgen voor degene die het Jezus-gebed voortdurend herhaalt (zie "Oprechte vertellingen van een Russische pelgrim"): Het maakt alle dingen in de materiële schepping transparant voor hem, tot een sacrament van Gods aanwezigheid. Alles gaat voor hem getuigen van Gods liefde voor de mens, en hij ziet dat alles Gods lof zingt. Verder verandert het gebed de verhouding van de bidder tot de andere mensen. Hij gaat Christus zien in alle mensen, en alle mensen in Christus. "Op deze manier is het aanroepen van de Naam eerder vreugdevol dan boete, wereldbevestigend dan wereldontkennend." Wij gaan steeds meer binnentreden in Jezus' overvloeiende liefde voor de wereld. Bij juiste beoefening van het gebed raken wij steeds dieper betrokken bij de specifieke taak die elk van ons is toegewezen, we handelen efficiënter en worden gevoeliger voor de noden van anderen. Zo worden we een 'mens voor de ander', een levend instrument van God. |
|