NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis Kunstgeschiedenis Prehistorie, Oudheid en Vroege Middeleeuwen Middeleeuwen Renaissance Barok en Rococo Negentiende Eeuw Twintigste Eeuw

De kracht van de Naam (6)

VII Innerlijkheid

Herhaalde aanroeping maakt het gebed steeds meer tot een deel van onszelf. Het is dan niet iets wat wij op bepaalde momenten dóen, maar iets dat wij voortdurend zíjn. Wat betreft het bidden bestaan er drie niveaus (niet opvatten als stadia!):

• het gebed met de lippen
• met de geest/rede
• met het (verstand in het) hart

'Hart' wordt hier verstaan in bijbelse betekenis: de totaliteit van de menselijke persoon. Wij worden niet geroepen om vàn, maar mét de rede af te dalen in het hart. Vereniging van de geest met het hart => de oorspronkelijke heelheid van de mens is dan hersteld. Dit is een eind-tijdelijke werkelijkheid, welke in dit aardse leven nooit helemaal te bereiken is. Wie dit nu al, maar altijd gedeeltelijk, bereikt, heeft de overgang gemaakt van het 'ingespannen' naar het 'zelfwerkzame' gebed, het gebed dat Christus zegt in mij. 'Hart' is a.h.w. een dubbele werkelijkheid: middelpunt van mens én ontmoetingsplaats met God, plaats van zelfkennis én plaats van kennis van de Triniteit. Gebed van het hart wordt, op een hoge uitzondering na, enkel bereikt na een levenslange ascetische inspanning.