Geschiedenis van de Christelijke Mystiek rond personen (13)

Middeleeuwen: Bonaventura en Thomas van Aquino
We naderen nu de Gouden Eeuw van de Mystiek: en aan het begin van die periode, en de periode overheersend door hun bijzondere combinatie van intellectuele en geestelijke kracht, staan de figuren van de "Seraphijnse en Engel Geleerden," Bonaventura, de Franciscaan (1221-1274), en Thomas Aquinas, de Dominicaan (1226-1274). Zoals het geval was met Augustinus, stelde de intellectuele grootheid van Thomas zijn mystike kant in de schaduw; terwijl Bonaventura, de apostel van een wijze matiging makkelijk bij de gehaaste lezer kan overkomen als de minst mystieke van de Franciscaanse mystieken. Toch waren beiden sterk contemplatief, en waren ze daarom in staat om voor de middeleeuwse wereld de grote geestelijke traditie van het verleden te interpreteren. Vandaar hun enorme invloed op de mystieke scholen van de veertiende eeuw. Er wordt soms gesteld dat deze scholen vooral het werk zijn van Bonaventura, en een tegenwicht vormen tegen de scholastieke theologie; maar in feite zijn hun grootste persoonlijkheden - in het bijzonder Dante en de Duitse Dominicanen - doordrongen van de geest van Thomas Aquinas, en halen zij zijn gezag telkens aan.