Deel I: De werkelijkheid der mystiek (1) De werkelijkheid
der mystiek I Het punt van vertrek Door de beperkingen van onze zintuigen
is onze waarneming van de werkelijkheid maar beperkt. Toch zijn er altijd mensen
geweest die met de evidenties van wat gewoonlijk ervaring heet niet tevreden waren
en naar de achterliggende Realiteit zochten, de mystici. Er zijn verschillende
verklaringen van onze waarneming van de werkelijkheid: Naturalisme neemt
aan dat wat wij waarnemen de hele werkelijkheid ís. Maar deze theorie kan
niet het onuitblusbare instinct van een nog ongekende Eenheid achter de conventionele
werkelijkheid verklaren. Het idealisme komt al meer in die richting; het gaat
niet uit van de zintuigelijke indrukken, maar van het denken van de mens als een
(onvolmaakt) bevatten van de alomvattende Idee die de werkelijkheid doortrekt.
Maar deze theorie geeft niet aan hoe wij in contact met die Idee kunnen komen,
het blijft enkel een speculatieve oefening die het leven van de mens niet verandert.
Het filosofisch scepticisme verwerpt beide voorgaande theorieën. De enige
zekerheid van de mens is zijn bewustzijn, maar hij kan niet zeggen of dit een
adequate weerspiegeling is van dingen buiten de cirkel van zijn bewustzijn, of
zij bestaan of niet. Geen van de voorgaande drie theorieën kan bevredigen
t.a.v. het mystieke Instinct. Mystici zijn het bewijs dat er nog een andere vorm
van waarnemen/kennis mogelijk is, die de grenzen die deze theorieën stellen
overstijgt.
|