Christelijke mystieke teksten (16)Uyt
der diepten quamt Gy uytwaarts dringenUit: V. van Vriesland,
Spiegel van de Nederlandse poëzie, I, Amsterdam 1965, p.342. Ick meende
oock de Godheyt woonde verre, In ene troon, hoogh boven maen en sterre,
En heften menighmael myn oogh Met diep versuchten naer om hoogh; Maer
toen ghy u beliefden t'openbaren, Toen sagh ick niets van boven nedervaren;
Maer in den grondt van myn gemoet, Daer wiert het lieflyck ende soet
Daer quamt ghy uyt der diepten uytwaarts dringen. En, als een bron, myn
dorstigh hart bespringen, Soo dat ick u, ô Godt! bevondt, Te
zyn den grondt van mynen grondt. Dies ben ick bly dat ghy myn hoogh beminden,
My nader zyt dan al myn naeste vrinden. Was nu alle ongelykheyt voort,
En 't herte reyn gelyck het hoort, Geen hooghte, noch geen diepte sou ons
scheyden, Ick smolt in Godt, myn lief; wy wierden beyde Een geest,
een hemels vlees en bloedt, De wesentheyt van Godts gemoedt, Dat moet
geschien. Och help getrouwe Heere, Dat wy ons gantsch in uwen wille keeren. -
Jan Luyken (1649-1712) - |