|
| |
Christelijke mystieke teksten (22)Over
de vurigheid van Jan van RuusbroecDe woorden vloeiden hem dan (wanneer
hem om een woord gevraagd was; AP) zo overvloedig en gemakkelijk uit de mond,
als was hij een vat vol jonge wijn, waarvan de naden barsten door de gisting.
Zo waren de woorden uit zijn mond, als hij tot ons sprak over de Heer Jezus Christus.
(...) Soms waren zijn woorden zo vurig, dat ze zelfs een hart van steen konden
beroeren en dat hij vuur kon slaan uit een kei. Andere
keren kwam er geen woord uit zijn mond, zelfs al waren er hoge en bekende personen
op bezoek. Het was dan alsof hij nooit enig licht van de Heilige Geest had ontvangen.
Als hem dit overkwam, dan nam hij zijn hoofd tussen zijn handen, om het inwendig
licht terug te vinden. Maar als het hem niet werd gegeven, zei hij zonder schaamte:
'Kinderen, wil het mij ten goede duiden, het zal niet voor deze keer zijn.' En
na de aanwezigen te hebben gegroet, ging hij heen. Andere
keren kwamen sommige medebroeders met spreken na het avondofficie. Dan werden
zij inwendig zo diep getroffen door zijn woorden over Gods liefde, dat zij tijd
en (nachtelijk) uur vergaten en wakend bleven luisteren. Toch waren zij nadien
in staat met grote aandacht het nachtelijk officie bij te wonen. | |
|