 |
| |
Middeleeuwen: Engelse mystiek
Engelse mystiek lijkt
voort te komen uit de religieuze opleving tijdens de regering van King Stephen.
Deze mystiek was toen, en ook verder, nauw verbonden met het solitaire leven.
De eerste geschreven neerslag ervan is de regel voor kluizenaars, "Ancren
Riwle," geschreven vroeg in de 12e eeuw voor drie kluizenaressen. Ook veronderstellen
de "Meditations" van St. Aldred (Abt van Rievaulx 1146-1166), en de
Regel die hij schreef voor zijn zuster die kluizenares was het verlangen naar
mystiek leven. Maar de eerste Engelse mystica die we bij name kennen is Margery
Kempe (schreef waarschijnlijk rond 1290), de kluizenares van Lynn. Hoewel we haar
naam kennen weten we weinig van haar leven en enkel een deel van haar"Contemplations"
is overgeleverd. Het is met de volgende, 'Richard Rolle of Hampole' (c. 1300-1349),
dat de korte maar glansrijke processie van Engelse mystici begint. Rolle, die
opgeleid werd in Oxford en misschien ook in Parijs, belezen in de theologie, werd
kluizenaar om dat mystieke leven perfect te leven, het leven van "Hitte,
Zoetheid, en Zang," waartoe hij zich geroepen wist. Richard van St. Victor,
Bernardus, en Bonaventura zijn de auteurs die de meeste invloed op hem hadden;
maar desondanks blijft hij een van de meest individuele van alle schrijvers over
de mystiek. Hij schreef veel en zijn hoofdwerken zijn nog in Manuscript; hij schijnt
zowel schrijver als rondreizende prediker als kluizenaar geweest te zijn. Hij
zei directe inspiratie te ontvangen, was uitgesproken in zijn kritiek op zowel
het religieuse als het wereldlijke leven van zijn tijd en een generatie later
beriepen de Lollards zich op zijn gezag. Rolle toont al de praktische zin kenmerkend
voor de Engelse school. Zijn nadruk lag niet op de filosofie, maar op het geestelijk
leven en in het bijzonder op zijn eigen ervaring daarvan. Er is een Franciscaans
poetisch trekje in zijn beschrijvingen van zijn omgang met de Goddelijke Liefde
en het "hemelse lied" waarin het werd uitgedrukt. Er is ook Franciscaanse
hartstocht in zijn ijver voor zielen. Zijn werken hadden grote invloed op volgende
Engelse mystici. Hij werd in de tweede helft van de 14e eeuw gevolgd door de
onbekende auteur van De Wolk van Niet Weten ("The Cloud of Unknowing")
en de bijbehorende tractaten, en door de liefelijke geest van Walter Hilton (stierf
1396). Met "The Cloud of Unknowing," is de invloed van Dionysius voor
het eerst duidelijk in de Engelse literatuur. Het is het werk van een gevorderde
contemplatief, diep beïnvloed door de Areopagiet en de Victorinen, iemand
met goed psychologissch inzicht. Van de hand van deze auteur kwam ook de eerste
Engelse vertaling van de "Theologia Mystica," "Dionise Hid Divinite":
een werk dat, volgens een oude schrijver zeer snel bekend raakte in Engeland ("ran
across England at deere rates"); zo open stond men toen voor mystiek. Hilton
sprak tot een groter publiek, hoewel hij ook beïnvloed was door Dionysius
en Richard van St. Victor. Hij is vooral een geestelijk begeleider, een practische
leraar van de wegen van het binnenste, niet een abstract metafysicus, en zijn
grote werk: De ladder van volmaking ("The Scale of Perfection") werd
als snel een van de klassieken van het geestelijke leven. Het moment van zijn
dood valt samen met de voltooing van het mooiste van alle Engelse mystieke werken,
Openbaringen van de Liefde ("Revelations of Love") van de kluizenares
Juliana van Norwich (1343
- stierf na 1413), "theodidacta, profunda, ecstatica". Haar unieke persoonlijkheid
besluit en bekroont de geschiedenis van de middeleeuwse Engelse mystiek. In haar
zijn de beste gaven van Rolle en Hilton omgevormd door een prachtig individueel
soort gevoel voor het oneindige ( a "genius for the infinite"). Ze was
ziener, minnaar en dichter tegelijk. Hoewel aanzienlijke theologische kennis uit
haar werk blijkt is het in essentie het resultaat van een bijzonder intens direct
en persoonlijk. Julian
of Norwich Julian
of Norwich (Wikipedia) JULIAN
OF NORWICH, HER 'SHOWING OF LOVE' AND ITS CONTEXTS | |
|
LITURGIE
&CETERA 
