LITURGIE &CETERA | Thema's | |||||||
Kerkelijk Jaar | ||||||||
Hoofddienst | Getijden | Devotie | Uitingsvormen | |||||
|
Verslag Bijbelkring 24 april 2007 / 8 mei Eerst werd nog even nagsproken over de vorige keer, in he bijzonder over schriftelijke en mondelingen overlevering. Mondelinge overlevering: Noeme zong 'komt vrienden in het ronde' . Ooit op muziekles geleerd, kon hij dit reproduceren omdat muziek, rijm, vorm en samenhang ervoor zorgen dat de tekst goed onthouden kan worden. In de vóór-schriftelijke periode werd alles onthouden en werden rijm, metrum, ritme en structuur gebruikt om een tekst feilloos door te geven. (Klik hier voor ontwikkeling van het schrift) (Klik hier voor de ontwikkeling van mondeling naar schrift). Een tekst werd eerst uit het hoofd geperfectioneerd en pas daarna opgeschreven (opschrijven was duur). In de tijd na de ballingschap werd de oude mondelinge traditie schriftelijk vastgelegd (Torah en Profeten) en werden nieuwe boeken geschreven (De Geschriften) De Kronieken vormen een 'eigentijdse' weergave van de traditie met het oog op de opbouw van een nieuwe staat rond de Tempel. Het heeft een catechetisch doe: niet opnieuw te vervallen in de fouten van het verleden (net als veel geschiedschrijving van na de Tweede Wereldoorlog). De enige manier om de ellende van het verleden te voorkomend is: God dienen en op zijn weg blijven. In het boek Kronieken zien we niet alleen een eigentijdse weergave, maar ook een actualisering van de bijbelse boodschap. Dit is geen moderne objectieve geschiedschrijving, maar een poging om te leren van de geschiedenis. Wat heeft inspiratie hiermee te maken? De kerk heeft het er altijd op gehouden dat de schrijvers van het boek Kronieken geinspireerd werden om hun catechetische boek te schrijven. De hoorders/lezers ervoeren in het boek meer dan alleen een stukje geschiedenis. Toen veel later beslist moest worden welke boeken overgeleverd moesten worden voor het nageslacht voelden de mensen die daarover moesten beslissen zich geïnspireerd om dit boek deel van de Canon te laten uitmaken. En iemand die nu het boek leest/hoort kan ervaren dat via dat wonderlijke oude boek God hem/haar iets te zeggen heeft. Een serie teksten over Godsontmoetingen was rondgestuurd. Als inleiding kwamen eigen Godsontmoetingen/ervaringen ter sprake. Sommige waren heel speciaal, andere veel 'gewoner'en zouden aan je aandacht kunnen ontsnappen. Bij de bijbelgedeelten van de vorige bijeenkomst uit Samuel en Kronieken was naar voren gekomen dat de ervaring van God en van het Kwaad voor vroege bijbelschrijvers blijkbaar zo in het verlengde van elkaar lagen dat ze allebei als God benoemd werden. In het lijstje Godsontmoetingen was er één die in die categorie leek te vallen: Mozes ontmoet God onderweg naar Egypte Exodus 4: 24-31 In deze wonderlijke pericoop bedreigt God (of het Kwaad?) Mozes, is het niet duidelijk of Zippora Mozes besnijd of haar zoon, lijkt iets gezegd te worden over de beschermende werking van de besnijdenis: De bedreiging wordt afgeweerd door het bloed van de besnijdenis. Wat nog het meest lijkt op de opeenvolging van gebeurtenissen is: Een paniekaanval 's nachts, bestreden door een ritueel (bijvoorbeeld het sprenkelen van wijwater of het bidden van een herhalingsgebed. Godservaringen zijn vaak slecht onder woorden te brengen, bijbelschrijvers gebruiken verwoordingen van eerdere Godservaringen om je op de goede weg te zetten zodat je herkent waar het om gaat. Het zijn geen ooggetuigeverslagen van gewone ervaringen die in gewone woorden herkenbaar doorverteld kunnen worden, maar verwoordingen van buitengewone ervaringen die je een indruk geven, een vermoeden , een aanvoelen, een herkennen, maar niet een plaatje van het gebeuren. Je ziet 'door een spiegel in raadselen' maar dat geeft je wel het verlangen meer te zien en te ervaren. Nieuwe afspraak: Ochtend: 4 september 10.00 uur Allemanshuis --------Avond: 4 september 19.30 uur Allemanshuis
|
|