NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis Kunstgeschiedenis Prehistorie, Oudheid en Vroege Middeleeuwen Middeleeuwen Renaissance Barok en Rococo Negentiende Eeuw Twintigste Eeuw

OVERLEVERING

Een vijftigplusser kan waarschijnlijk zonder oeite 'komt vrienden in het ronde' zingen. Ooit op muziekles geleerd, kun je dit reproduceren omdat muziek, rijm, vorm en samenhang ervoor zorgen dat de tekst goed onthouden kan worden. In de vóór-schriftelijke periode werd alles onthouden en werden rijm, metrum, ritme en structuur gebruikt om een tekst feilloos door te geven. (Klik hier voor ontwikkeling van het schrift) (Klik hier voor de ontwikkeling van mondeling naar schrift). Een tekst werd eerst uit het hoofd geperfectioneerd en pas daarna opgeschreven (opschrijven was duur).

In de tijd na de ballingschap werd de oude mondelinge traditie schriftelijk vastgelegd (Torah en Profeten) en werden nieuwe boeken geschreven (De Geschriften) De Kronieken vormen een 'eigentijdse' weergave van de traditie met het oog op de opbouw van een nieuwe staat rond de Tempel. Het heeft een catechetisch doe: niet opnieuw te vervallen in de fouten van het verleden (net als veel geschiedschrijving van na de Tweede Wereldoorlog). De enige manier om de ellende van het verleden te voorkomend is: God dienen en op zijn weg blijven.

In het boek Kronieken zien we niet alleen een eigentijdse weergave, maar ook een actualisering van de bijbelse boodschap. Dit is geen moderne objectieve geschiedschrijving, maar een poging om te leren van de geschiedenis.

Wat heeft inspiratie hiermee te maken? De kerk heeft het er altijd op gehouden dat de schrijvers van het boek Kronieken geinspireerd werden om hun catechetische boek te schrijven. De hoorders/lezers ervoeren in het boek meer dan alleen een stukje geschiedenis. Toen veel later beslist moest worden welke boeken overgeleverd moesten worden voor het nageslacht voelden de mensen die daarover moesten beslissen zich geïnspireerd om dit boek deel van de Canon te laten uitmaken. En iemand die nu het boek leest/hoort kan ervaren dat via dat wonderlijke oude boek God hem/haar iets te zeggen heeft.