|
|
|
De Indeling van de Bijbel
De Christelijke Bijbel bestaat uit de Hebreeuwse Bijbel samen met het
Griekse Nieuwe Testament.
De Hebreeuwse Bijbel (de Joodse Heilige Schrift) is het Oude Testament
ook Tenach genoemd.
Het woord Tenach is ontstaan uit de beginletters van de drie delen: Thora,
Newie'iem en Ketoewiem.
- De Thora = De Wet. Het woord is afgeleid van "jara", dat betekent
onderwijzen. De Thora bevindt zich tot op de dag van vandaag in iedere
synagoge.
- De Thora bestaat uit de vijf boeken van Mozes: Genesis, Exodus,
Leviticus, Numeri en Deuteronomium, en is verdeeld in 52 afdelingen.
Elke sabbat wordt een afdeling gelezen in doorlopende lezing. Later
gaven de Grieken aan deze vijf boeken de naam Pentateuchos (de Pentateuch),
dat betekent het vijfdelige boek.
- De Newie'iem = De Profeten. Deze verzameling profetische boeken
werd als volgt verdeeld :
- Newie'iem risjonim, de eerste profeten of: de eerste groep profeten.
Deze omvatte vier boeken: Jozua, Richteren, I en II Samuël, I en II
Koningen (de beide laatsten vormden voorheen één boek);
- Newie'iem acharonim, dat is: de latere of tweede groep profeten.
Die omvatte eveneens vier boeken: Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de
"twaalf", dat is: de twaalf "kleine profeten" in één boek.
- De Ketoewiem = De Geschriften. Deze verzameling bestond uit
drie delen:
- Psalmen, Spreuken en Job ;
- De Chameesj Megillot, dat betekent: vijf rollen: Hooglied, Ruth,
Klaagliederen, Prediker en Ester; Ook wel de Feestrollen genoemd.
Men leest: Hooglied op Pasen, Ruth op Wekenfeest, Klaagliederen op
Verwoesting van de Tempel, Prediker op het Loofhuttenfeest en Ester
met Poeriem/Lotenfeest.
- Daniël, Ezra, Nehemia en Kronieken.
De Wet legt het fundament, de basis voor de zogenaamde theocratie (=
Gods-regering). De Profeten schilderen de geschiedenis van dit theocratisch
volk en de onzegbare liefde en daadkracht van God, die nodig was om dit
volk uitredding te geven. De Geschriften verschaffen een blik in de gedachtenwereld
en het zielenleven van dit volk met zijn bijzondere mentaliteit.
De Canon van de Bijbel
De Canon is het lijstje boeken dat in de Bijbel is terechtgekomen. Klik
hier voor hoe die tot stand is gekomen.
De huidige indeling van de Bijbel
De Bijbel bestaat nu uit een bundeling van het Oude en het Nieuwe Testament.
De aanduiding "testament" werd voor het eerst door de kerkvader Tertullianus
in de zin van "verbond" gebruikt voor de twee delen van de Bijbel. Hij
ging daarbij uit van de gedachte dat het Oude Testament wijst op het verbond
van God door Mozes met Israël en het Nieuwe op het verbond door Christus
met zijn gemeente wereldwijd gesloten. In de huidige bijbels wordt een
chronologische indeling gebruikt die lijkt op de voorchristelijke Griekse
vertaling van de Hebreeuwse Bijbel (de SEPTUAGINT)
gebruikt. Voor een vergelijking van de
drie indelingen, klik hier.
De indeling van het Nieuwe Testament in hoofdstukken is afkomstig van
de Engelse aartsbisschop Stephan Langton van Cambridge (1205) en de indeling
in verzen van de Parijse boekdrukker Robert Stephanus (1551).
- Het Oude Testament (voor
een samenvatting van de inhoud, klik hier)
- 17 heilshistorische boeken: Genesis t/m Ester.
- 5 educatieve- of poëtische boeken: Job t/m Hooglied.
- 17 profetische boeken: Jesaja t/m Maleachi.
- Het Nieuwe Testament
- 5 heilshistorische: de Evangeliën en Handelingen.
- 21 Brieven waarin geloof en leven concreet besproken worden..
- 1 profetisch boek: de Openbaring.
Zie ook Bijbelvertalingen
(Wikipedia)
|
|
|