|
 Ralph
Vaughan Williams
(1872-1958)
Ralph Vaughan Williams was de meest prominente componist in de Engelse
kerkmuziek gedurende de eerste helft van de 20e eeuw en een van de meest
prominente Engelse componisten van zijn generatie. Als componist vond
hij inspiratie in oudere Engelse muziek, in het bijzonder in folksongs.
Hij was de zoon van de vicar van Christ Church, Down Ampney, maar de familie
verhuisde in 1875 na zijn vaders dood naar Surrey (nabij London). Als
kind studeerde hij piano, viool, orgel, en muziektheorie en ging over
op de altviool toen hij naar Charterhouse School ging. Hij studeerde bij
Parratt, Parry, Stanford, e Wood op de Royal College of Music voordat
hij naar Cambridge University ging. Hij studeerde af als Bachelor
of Music in 1894 aan Trinity College, Cambridge, en als Bachelor
of Arts in Geschiedenis in 1895. Dat jaar keerde hij terug naar het Royal
College of Music, waar hij levenslang bevried bleef met Gustav
Holst. Vaughan Williams ontving het Muziek Doctoraat 1901 aan Trinity
College. Hij ging in 1897 naar Berlijn in 1897 om bij Max Bruch
te studeren en in1908 naar Parijs om te studeren bij Maurice Ravel.
Vaughan Williams was muziek redacteur voor drie belangrijke gezangbundels:
The English Hymnal (1906);
Songs of Praise (1925 en 1931, met Percy Dearmer en Martin Shaw);
en het Oxford Book of Carols (1928, met Percy Dearmer en Martin
Shaw). Onder zijn composities zijn 14 originele gezangmelodieën.
Hij is in de muzikale wereld ook bekend vanwege zijn symphonieën,
opera's, balletten, orkest muziek, kamermuziek, songs, en film muziek.
Vaughan Willams schreef de befaamde Inleiding bij The
English Hymnal (1906) waarin hij stelde dat het boek "de
beste gezangen in de Engelse taal bevatte" en de gevleugelde uitspraak
deed dat "goede smaak eerder een morele dan een muzikale zaak"
is.
Hier een gedeelte uit het voorwoord van The English Hymnal.
In Christian song Churches have forgotten their quarrels and men have
lost their limitations, because they have reached the higher ground where
the soul is content to affirm and to adore. The hymns of Christendom show
more clearly than anything else that there is even now such a thing as
the unity of the Spirit. ... The best hymns of Christendom are as free
as the Bible from the self-centred sentimentalism, the weakness and unreality
which mark inferior productions. ... The average congregation likes fine
melody when it can get it, but it is apt to be undiscriminating, and will
often take to bad melody when good is not forthcoming. Is it not worth
while making a vigorous effort to-day for the sake of establishing a good
tradition? Especially should this be the case with children's hymns ...
(because) incalculable good or harm may be done by the music which they
sing in their most impressionable years. (EH 1906)
Hier een gedeelte van het voorwoord van Songs of Praise
The present generation desires to enter into the heritage of noble religious
verse which is ours ... by right of the great poetry in which the English
tongue is supreme, by right also of the magnificent prose which since
Coverdale and Cranmer has formed the substance of our Christian worship,
though it was never adequately matched by the hymns in common use. ...
Our newer hymnals have shown courage in replacing many weak and poor hymns
by words and music more worthy of our great traditions and more suitable
to be used in the worship of God. (SoP 1925)
Our churches, both Anglican and Free Church, have alienated during the
last half-century much of the strongest character and intelligence of
the Nation by the use of weak verse and music, and ... the process of
attraction or repulsion takes place every time a service is held. ...
Young people who have learnt better things at school will not be content
to revert to a poorer standard in church. ... In the future, intelligent
men will be able to take up a hymn-book and read it with as much interest
and appreciation as any other collection of poetry or music. (SoP 1931)
Choirs would be much better occupied in learning beautiful (chorale)
settings of Bach ... than in rehearsing vulgar anthems by indifferent
composers. (EH 1906)
Vaughan Williams deed uitgebreid onderzoek naar de Engelse volksmuziek
en 'redde' veel volksmelodieën van de vergetelheid. Hij arrangeerde
een aantal als gezangmelodieën en gebruikte die in The
English Hymnal :
KINGSFOLD (O sing a song of Bethlehem)
KING'S LYNN (O God of earth and altar)
FOREST GREEN (I sing the almighty power of God)
Vaughan Williams schreef ook een aantal originele gezangmelodieën
die verschenen in The English Hymnal
RANDOLPH (God be with you till we meet again)
DOWN AMPNEY (Come down, O love divine)
SINE NOMINE (For all the saints)
Vaughan Williams schreef ook nog gezangmelodieën na de publicactie
van The English Hymnal, zoals:
KINGS WESTON (At the name of Jesus) -- 1926
[Sing
with Understanding, by Harry Eskew and Hugh McElrath (Nashville:
Church Street Press, 2nd edition, 1995.]
Zie Ralph Vaughan
Williams
Zie The RVW Society
|
LITURGIE
&CETERA 
