 |
|
|
Uitingsvormen in de liturgie
In de liturgie is gesproken taal niet de enige uitingsvorm die gebruikt
wordt. Als gesproken taal gebruikt wordt in de liturgie, dan bestaat deze
in de vaste delen grotendeels uit bijbelcitaten en verwijzingen en heeft
deze overwegend een andere functie dan in de krant (waar de taal meest
beschrijvend is). In de liturgie heeft de taal vaak een niet beschrijvende
functie (loven, prijzen, bidden, ervaringen oproepen, toelichten, getuigen,
etc.).
Naast van gesproken taal wordt in de liturgie ook gebruik gemaakt van
geordende tijd en geordende plaats en ruimte, van vormgeving van zintuiglijk
waarneembare zaken en van handelingen. Hiermee worden menselijke mogelijkheden
gebruikt die de deelname bevorderen van de hele mens en niet enkel de
rationele kant van de mens.
In dit verband kan het verschil tussen liturgie en evangelisatie ( en
theater, een muziekuitvoering of reclame) duidelijk worden: In een evangelisatiebijeenkomst
zouden de bovengenoemde middelen om de hele mens aan te spreken goed gebruikt
kunnen worden om de boodschap zo te verpakken dat de mens volledig aangesproken
wordt (dit is in de commercie gebruikelijk: de beeldvorming rond produkten
maakt zelfs gebruik van niet produktgerelateerde verleidelijkheden: de
mooie jonge vrouw die in beeld gebracht wordt om een product te verkopen).
In de liturgie bedrijven de deelnemende mensen zélf de eredienst
(gemeenschappelijk handelen ze) en deze wordt die niet op hen gericht,
dus zijn de betekenisgevende elementen middelen die hun beschikbaar gesteld
worden om te gebruiken in hun eredienst, niet middelen om hen aan te spreken,
te vermaken of te plezieren.
Voor meer over uitingsvormen
in de liturgie, klik hier
|
|
|
LITURGIE
&CETERA 
