NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

Gezangen in Australie van 1900-2007: thema's en invloeden

Hymnodie in 20e eeuws Australia weerspiegelt de multiculturele Australische maatschappij.

1900-1960

Tussen 1900 en 1960 komt een aantal thema's naar voren. De eerste is het nationalisme dat ontstond nadat in 1901 de Britse colonies samengingen in het Commonwealth of
Australia. De Australian maatschappij was overwegend Angel-Saksisch en de hymnodie is Angelsaksische hymnodie aangevuld met patriotische gezangen in de Engelse stijl. Denominaties gebruikten de liedbundels van hun Engelse kerk aangevuld met een Australasisch supplement.

Lutherse hymnodie zag het Duits vervangen worden door Engels, omdat Engels de gebruikelijke taal in Australie was en Duits material in en door de wereldoorlogen problemen opleverde. De Rooms-Katholieke kerk versterkte eerst zijn Gregoriaanse traditie maar na 1950 werd populaire liturgische hymnodie bevorderd in de volkstaal.

Niet alleen in de kerken was het gezangen zingen populair. Radio programma's met gezangen waren populair en er werden los van de kerken ook Gezangboeken uitgegeven.

1960-2007

Tussen 1960 en 2007 nam het zingen van gezangen een kleinere plaats in in de maatschappij, waarschijnlijk mede door het toenemen van het multiculturele profiel ervan en de sterkere aanwezigheid van mensen met een niet-Christelijk geloof. Gezangen zingen in staatsscholen en bij wereldlijke gelegenheden is vrijwel verdwenen. De media programmeren maar religieuze muziek. Toch laat de grote populariteit van het BBC televisie programma 'Songs of Praise' en van de recent door ABC gebrachte televisie serie 'Hymns of Glory' (2007) zien dat het genre nog steeds grote algemene populariteit kent.

Grote invloed had het Tweede Vaticaans Concilie dat in 1963 eredienst inclusief gemeentezang in de volkstaal mogelijk maakte. Het gevolg was een explosie van nieuwe psalmodie en hymnodie, niet alleen in de Australische Rooms-Katholieke Kerk maar ook in andere tradities (met name Luthers, Anglicaans en Verenigend.

Gedurende de post-Vaticanum II periode hebben belangrijke ontwikkelingen zich afgespeeld op het gebied van responsoriale psalmodie en worship songs in de Australische Rooms-Katholieke Kerk. Resposoriale psalmodie is sinds de 70er jaren met name verrijkt door de bijdragen van de componist Christopher Willcock SJ, wiens zettingen zeer kleurrijk zijn, hoog ontwikkeld en vaak uitdagend zijn van niveau maar altijd voorzien van eenvoudige maar effectieve volksresponsies. Deze pslamodie wordt tegenwoordig in verschillende tradities gebruikt. Andere Rooms-Katholieke bijdragen aan dit genre werden geleverd door mensen zoals Roger Heagney, Noel Ancell en Kathleen Boschetti.

De 'worship song', die uitgaat van het hedendaagse volkse idiom en Americaanse
Modellen volgt, wordt door vele Rooms-Katholieken gezien als een ideaal liturgisch
genre, gezien zijn populaire oorsprong, aantrekkingskracht op de jeugd en algemene toegankelijkheid. Sinds de 70er jaren hebben Rooms-Katholieke songwriters zoals Peter Kearneyzb en Trisha Wattsz hun bijdrage geleverd aan dit genre. Er zijn veel publicities van het werk van één componist en het genre komt ook voor in gezangboeken die sinds 1990 gepubliceerd werden, met name Gather Australia en As One Voice.

In veel andere tradities deed zich een dergelijke ontwikkeling voor.

Oecumene spelt sinds de 60er jaren een belangrijke rol in Australie, gestimuleerd door uitwisseling van psalmen, de ontwikkeling van gemeenschappelijke liturgische tekst en een gemeenschappelijk lectionarium. Een aantel componisten zoals Lorraine Hemingway en Geoffrey Cox leverden psalmen voor het hele 3-jarige gemeenschappelijke lectionarium. Met gebruikmaking van traditionele intonatie vormen voorzien van gecomponeerde responsies in gregorianiserend idioom en met orgel begeleiding heeft Cox een responsoriale vorm voor de
traditionele psalmodie gedreëer die goed pas in de Rooms-Katholieke traditie, maar ook elder gebruikt wordt. y which is especially suited to the Catholic Church, but
which has found acceptance in other traditions also37.

Baanbrekend was het Australian Hymn Book (AHB met of zonder 'Catholic
Supplement') in 1977, het resultaat van oecumenische samenwerking van Anglicanen, Methodisten, Congregationalisten, Presbyterians en Rooms Katholieken (zij het niet op officieel niveau). Het AHB werd snel omarmd door de Verenigende Kerk (Uniting Church) en werd veelvuldig gebruikt in heel Australie. Onder de titel As One Voice is dit gezangboek ook international op de markt gebracht. Het werd uitgebreid met het supplement Sing
Alleluia in 1987. In 1999 volgde een tweede editie met de titel Together
in Song (TIS). Hierbij waren ook de Lutheranen betrokken. Het bevat een sterke kern van traditionele hymnody met een selectie van worship songs en andere genres en een sterke vertegenwoordiging van Australische componisten en tekstschrijvers

TIS wordt uitgegeven in de gebruikelijk melodie en harmonie uitgaven, maar is ook als CD
ROM te krijgen.
Het tekort aan kerkmusici heeft veel gemeentes gedwongen gebruik te maken van opgenomen begeleidingen

Australia heeft sinds de tachtiger jaren een opmerkelijke ontwikkeling gezien van worship songs in de Pentecostale en aanverwante kerken.
Het Christian Resource Centre in Heatherton, Melbourne is een voorbeeld van een kerk met een sterke traditie van worship song. Het publiceerde 40 uitgaven met songs (vele van de hand van Nolene Prince) in allerlei format sinds1981. Dit repertoire wordt succesvol op de markt gebracht en is vooral populair in kringen van Baptisten, het Leger des Heils en de Assemblies of God. Nog ondernemender is de muziekafdeling van de in Sydney gevestigde Hillsong Church, gelieerd met de Assemblies of God en de Australian Christian Churches. Sinds de vroege 90er jaren heeft Hillsong het image gekregen van de Americaanse mega-kerk, met menigten tot 25.000 mensen op zijn jaarlijkse conferenties. De worship song is een onontbeerlijk element van de Hillsong diensten en bijeenkomsten, complete met alles wat hoort bij een groot rock concert.

Enige literatuur:
Wood, A Companion to Together in Song: Australian Hymn Book 2 (Sydney: Australian
Hymn Book Co., 2006).

C. Michael Hawn, "Congregational Singing from Down Under: Experiencing
Hillsong's "Shout to the Lord"," The Hymn 57 (2006). Mark Evans, Open up the
Doors: Music in the Modern Church (London: Equinox Publishing, 2006).

As One Voice: Hymns to Celebrate Life. Vol. l. Manly Vale, NSW: Willow Connection, 1992.

As One Voice: Uniting God's People in Song. Vol. 2. Mariley Vale, NSW: Willow Connection, 1996.
Australian Lutheran Hymn-Book with Tunes. Adelaide: Lutheran Publishing Company, 1925.
Connolly, Richard. "Making Hymns with James Mcauley." Australasian Catholic Record, 72, no. 4 (1995):387-98.

We Offer the Mass: Hymns for Low Mass. Sydney: Living Parish Series, 1959.
Cox, Geoffrey. "Plainsong New." Melbourne, n.d.

Evans, Mark Open up the Doors: Music in the Modern Church. London: Equinox Publishing, 2006.
Fowles, E. W. H, ed. The Methodist Hymn Book (with Tunes) for Use in Australasia and New Zealand.
London: Methodist Conference Centre, 1933.

---, ed. The New Methodist Hymn-Book Companion and Supplement for Australasia and New Zealand. Brisbane: n.p.,1935.

Gome, Dianne. "Australian Colonial Hymnody, 1788-1901: How Australian?" Ausfralasian Music Research 2-3 (1998):1-21.

---. "The Church and Music Publication in Australia." Bibliographical Society of Australia Fi
New Sealand Bulletin 25, no. 3 & 4 (2001): 53-67.

Hawn, C. Michael. "Congregational Singing from Down Under: Experiencing Hillsong's "Shout to the Lord"." The Hymn 57 (2006): 15-24.

Hemmingway, Lorraine. The Word in Song: Music for the Three-Year Lectionary for Holy
Communion,. Canberra: Acorn Press, 1987.

Hymns for Use in State Schools. Melbourne: Joint Council for Religious Instruction in State
Schools, 1933.

Hymns of the People. Melbourne: Allans,1942.

James, William, and John Wheeler. Five Australian Christmas Carols. Sydney: Chappe11,1948.
Jones, Percy, ed. The Australian Hymnal: A Collection of Plainsong Masses and Motets and of English Hymns for the Catholic Church in Australia. melody ed. Melbourne: Advocate Press, 1942.

Jones, Percy ed. The Hymnal of Blessed Pius X. Melbourne: Allans,1952.

Jordan, William, ed. Catholic Worship Book. London & Sydney: Collins & E.J. Dwyer,1985.
Kearney, Peter. Songs of Brotherhood. Sydney: Albert, 1966.

Ljelintjamea-Pepa Lutherarinja: Ankatja Arandauna Knatiwumala (Arana Lutheran Hymnal with Supplement of Occasional Prayers, Benedictions and Selected English Hymns). Adelaide: Finke River Mission, 1964.

Lutheran Hymnal. Adelaide: Lutheran Publishing House, 1973.

Mann, Robin. Altogether Now. Adelaide: Lutheran Publishing House, 1983.

Milgate, W. , and D.A. Wood. A Companion to 'Together in Song: Australian Hymn Book 2'.
Sydney: Australian Hymn Book Co., 2006.

Milgate, Wesley. Songs of the People of God: A Companion to the Australian Hymn Book/with One Voice. Sydney: Collins Liturgical, 1982.

Milgate, Wesley, and D'Arcy Wood. A Companion to Together in Song: Australian Hymn Book 2. Sydney: Australian Hymn Book Co., 2006.

Moreno, Dom Stephen. Hymns to Our Lady. New Norcia: Benedictine Abbey, 1937.
Newman, Anthony, ed. The Living Parish Hymn Book. Sydney: Living Parish Series, 1961.
Ngi-Rringani Ngintawani Nigiya Tiwi. Darwin: Wycliffe Bible Translators, 1990.

Nogoli Buka. Buka 1. Kangaroo Ground, Vic: Wycliffe Bible Translators, 1979.