 |
|
|
Valerius H 16
1. MAximiljanus de Bossu,, (voor midi klik
hier)
1. Maximiljanus de Bossu,
Ben ick een Graef geheeten,,
Duc d'Alf dien ik trou diend' heeft nu,,
My schoon en gantsch vergeten,,
Ick heb geweest syn Admirael,
De Geus te dooden principael,
Hadd' ic my hoog vermeten.
2. Myn vast betrouwen was myn schip,
God had ick gantsch verlaten,
My docht het was een harde clip;
Daer mocht geen pomp op vaten;
Maer siet daer quamder inde vloot
Die Hend'rick Trier van kloeken goot,
Die maeckten groote gaten.
3. Ick meend' ick was der Geusen dwanck,
De kans die liep verloren,
Gevangen tegens mynen danck
Werd' ick gebracht tot Horen.
Daer ick in't klooster ben geraeckt,
En tot een Pater wierd' gemaeckt,
Myn cruyn is noyt geschoren.
4. Hoe 't is ick ben in tegenspoet,
Maer 't moet nu zijn geleden.
Ick moetet rek'nen noch voor goet
Dat ick hier ben ter steden,
Veel liever als tot Rotterdam;
Daer my de borger is seer gram
Om d'moort die ick daer dede.
5. Waer is de Paus, de heyl'ge man?
Cond ick by hem geraken
Ick lietse doen al inden ban,
Die my't schip deden maken.
De hel roep ick tot deser uyr,
Met Sint' Patritius vagevuyr,
Al over haer ter wraken.
6. Sy hebben my dit schip gedaen,
Ick soud' den kryg beginnen,
Ick hebb' noyt slechter stuck bestaen,
Als ick het gae versinnen,
Wat schippers, stierluy, dat ick vraegd',
Sy spraken al, alst my behaegd,
U schip kan niemant winnen.
7. Maer doen ic quam voor't Hoorner hop,
Ick werd wel anders ware,
Dat sal noch steken in myn krop,
Al leefd' ick vijftig jaren.
Geux leerde my op't selve pas,
Wat een genuchte dattet was
Op de Zuy'r-zee te varen.
8. Jan Symons Rol, ghy lichte quant!
Waer syn u schoone woorden?
Die ghy my loofden aen myn hant,
Als menig man aenhoorde:
Ghy soud my inder noot by staen:
En ghy syt haest my afgegaen,
Het welck my meest verstoorde.
9. Maer schoone woorden volt geen sack,
Dat heb ick wel bevonden:
Want goede bystant my ontbrack,
Als ick dreef aen den gronde.
Elck een voer heen weg syner vaerd,
Men liet my daer beancxt, beswaert,
Bedroeft ter selver stonden.
10. Och daer ick placht een Heer te zijn!
Daer lig ick nu gevangen,
Na Amsterdam (och 't is my pijn!)
Waer beter myn verlangen.
Ey Geux! laet my doch uyt dit quaet,
Ick sal u loonen dese daet,
Met moorden, en met hangen.
11. Oorlof Bossu, seer wreet en fel!
Met al u Spaensche knapen,
Ghy maeckt des Conings land rebel,
Ter liefd' der booser Papen;
Die altyt dorstig zijn na't bloet,
Gelyck een visch na't water doet,
Na 't Christen bloet sy gapen.
|
|
|
LITURGIE
&CETERA 
