|
|
|
Valerius H 29
Stem: Sei tanto gratioso. (voor midi klik
hier)
1. MEn siet Gods kercke groeyen,
En schieten op als een verheven Ceder,
Seer schoon en lieflijck bloeyen;
En oock als een Laurier vergroenen weder;
't Geen dat verstickt Was, werd verquickt,,
En heeft een moet genomen,
God onsen Heere,, Wyckt nimmer 't synder eere,
Vande vromen.
2. Die op haer eygen krachten,
Op Ruyters, Wagens ende Knechten bouwen,
End' nergens meer na trachten
Als over al de vrome te benouwen,
Die sullen haer Op't eynd' voorwaer
Noch vinden meest bedrogen,
Wanneer 's doots vonnis Haer sal so klaer de Son is
Staen voor oogen.
3. Raest, tiert en woelt gy boose,
Voor wien Gods volck hem stedig moet versteken;
't Sal u, gy Goddeloose
Noch eens op't lest so schandelyck op breken.
Wie zynse toch Die daer't bedrog
Niet van Don Joan en weten?
En hoe hy huyden Op d'aldervroomste luyden
Is verbeten?
4. Ghy vrome Batavieren,
Drijft uyt de Spanjaert, rept ter deeg u handen,
End' wilt hem geensins vieren,
Laet hem niet langer nest'len in u landen;
Of anders siet, En kont ghy niet
Tot goede rust geraken:
Maer ghy sult broeden, Ja selfs oock slangen voeden
Ende Draken.
5. Slaet trommels en trompetten,
Vergaert u volck, brengts' al in d'Harrenassen,
Schiet los Roers en musquetten,
Sa velt u Pieck, wilt op den haspel passen,
't Canons gebral Laet over al
De Spanjaerts tegen-voeren,
En syn soldaten Wegjagen van u straten
Met syn hoeren.
|
|
|