NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

Valerius H 61
Stem: Schoonste Nimphe van het Wout. Of: Quand ce beau printemps je voy, &c. (voor midi klik hier)

1.
SUllen ons verbluffen dees',
Die door vrees'
Eerst om Treves ons versochten?
End'so liepen eer sy 't woord,,
Van accoord,,
Van ons Staten krygen mochten?

2.
Die u doe, o Nederland!
Inde hand
Selfs de penne quamen dragen,
Ende seyden schryft alsnu
Al wat u
Goet mach zyn en best behagen.

3.
Die, eer dat hy kreeg syn wensch,
Snoode mensch!
Synen hoogmoet moste breken.
End' ons Landen kennen vry
Daer op hy
Nu niet meer en hadd' te spreken.

4.
Daer op 's Konings groot signet
Werd geset,
Als oock dat van haer hoogheden,
Op dat m'alles toch op trou
Houden sou,
Sonder eenig overtreden.

5.
Maer Maraen verdraeyt hier in
Nu den sin,
Hy en vraegt na recht noch reden;
Hy is, als van outs, soo noch,
Vol bedrog,
End' vol ongerechtigheden.

6.
Aen des Werelts ander end
Is bekend
Syn verkeerden snooden wandel,
Syn beloft, zyn eed en woord,
Ende voort
Synen boosen loosen handel.

7.
Doch de Heer, die dit al siet,
Sal hem niet
Tot zyn voorgenomen boosheyt
Laten komen, maer hy sal
Hem noch al
Eens vergelden zyn God'loosheyt.