|
<H Gezang 17>
<C Een nieu Liedt/ van Godes Woort en syn bitter lijden. >
<W Op syn eygen Voys: >
<V 1> Help Godt wilt my gehingen/
Ghy Eedle Schepper myn/
Den selven Rijm te dwingen/
Tot lof der eeren dyn/
Dat ick mach vrolijck heffen aen/
Van dynen Woort te singhen/
Heer wilt doch my by staen
2. Dijn Woort doet eewich blijven
Soo Esaias meldt/
In synen Boeck doet schrijven/
Eer sal vergaen die weldt/
En wat Godt selver opt gheschoey/
Soud' eer in al verderven/
Hy doet gheen wederroep.
3. Jesus ’t woort van den Vader
Is comen in der Weldt/
Vol groote Wonderdaden
Vercoft om snooder ghelt/
Door Judas syner Jong'ren een
Word' in den Doot ghegheven
Jesus dat Lam'ken reen.
4. Nadien sy hadden gheten/
Verstaet dat Paeschelam/
So deed' hy niet vergheten
Dat broot in syn handt nam/
Dat is myn Lichaem sprack hy rondt/
Dat voor u wert ghegheven
Tot verghevingh der Sondt.
5. Gaf haer oock daer te drincken
In wijn syn Bloet soo root
Syn Doot daer by t' gedincken/
Soo Paulus schrijvet bloot/
Die waerdich eet van desen broot
En drinckt wt desen kelcke/
Die sal niet sien den doot.
6. Jesus wiesch haer die voeten
Wel tot der selver stont.
Leerd'se met woorden soete
Wt zijn Godtlijcken mont/
Hebt lief malcander alle tijt/
Daer by men sal bekennen
Dat ghy mijn Jongers zijt.
7. Christ int hofken by nachten
Doen hy geheden hadd'
Die Joden hy verwachten/
Van haer gebonden wert/
Sy voerden hem ten Rechter groot
Gegeesselt/ en gecroonet
Die hem verwees ter doot.
8. Hooch aen een Cruys gehanghen
Die hoochgeboren Vorst/
Nae ons hadt hy verlangen/
Deaerom spsack hy/ my dorst/
Verstaet/ nae onser salicheyt/
Daerom was Mensch geboren
Van eener reynen Meyt.
9. Met synen hoofd gebuyget
Hyp synen gheest op gaf
Als ons Ioannes tuyget/
Hy werd' ghenomen af,
Vant Cruys int Graf werd hy geleyt
Een derden dach verresen/
Als hy voor hadd' gheseyt.
10. End in den selven daghen
Zijn Jongers hy bevelt
Alleen zijn woort te draghen.
En pred'ghen aller welt/
Die daer ghelooft/ en wort ghedoopt/
Die heeft dat eewich leven
Door Christum hem ghecoopt.
11 Seer schoon doet Lucas schijven
Van zijne Hemelvaert/
Doch altijts by ons blyven
Wil so hy heeft verclaert
Seer claerlijck door zijn Godtlijck woort/
Daer can niet teghens blijven
'T geweldt der hellen poort.
12. Een trooster deed hy senden
Dat was die heylighe gheest/
Die ons in ons ellende.
Wil maecken onbevreest/
Dien selfs wy willen roepen aen
Die sal ons niet verlaten/
In gheener Noot afgaen.
|
LITURGIE
&CETERA 
