NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

<H Gezang 56>
<C Lazari Spenglers Liedt.>
<W Op die Voys : Als hier na volcht.>
<V 1> Door Adams Val is heel verderfft/
Menschlijck Natuer end wesen/
'T selff Fenijn is op ons gheerfft/
Dat wy niet konden ghenesen/
Sonder Gods troost die ons verloost
heeft van den grooten schaden/
Daerin die Slang Evam bevang'
Gods Thoorn op haer te Laeden.

2. So nu de Slang Evam heeft bracht
Dat sy is Affghevallen
Van Godes Woort/ dwelck sy veracht
Daer door sy in ons allen
Brocht heeft den Doot/
Soo wast Jae Noot
Dat Godt ons soude gheven
Syn lieven Soon/
Der Gnaden Throon/
Door dien wy mochten leven.

3. Als ons nu heeft een vreemde schuld
In Adam al verhoenet/
Also heeft ons een vreemde Huld
In Chisto al versoenet/
End als wy al
Door Adams Val
Syn Eewig's Doots ghestorven
Also heeft Godt
Door Christus Doot
Vernieut/ dat was verdorven.

4. Nu hy ons heeft syn Soon geschenct
Doen wy syn Vyand waren/
Die boos ons is aent Cruys ghehenckt
Ghedoot/ ten Hemelvaren/
Daer door wy zijn van Doot end Pijn/
Verlost: so wy Betrouwen
Op dit Confoort/
Des Vaders woort
Wien sou voor Sterven grouwen.

5. Hy is die wech/ dat Licht die Poort
Die waerheyt en dat Leven/
Des Vaders Raet end Eewich woort
Dien hy ons heeft ghegheven
Tot een Beschutz/
Dat wy met Trotz
Aen hem vast souden ghelooven/
Daerom ons haest.
Gheen Cracht noch Last/
Wt syner hant sal Rooven

6. De Mensch is Godloos end vervloeckt
Syn Salicheyt is verre
Die Troost by eenen Mensche soeckt!
End niet by Godt den Heere/
Want Wie hem gaet
Een ander Maet/
Buyten dees Trooster steecken/
Dien mach al ras
Des Duyvels pas/
Met syne List verschricken.

7. Die hoopt op Godt/ end hem betrout
Die wort nimmer te schanden/
Want die op desen Hoecksten bout/
Al comt hem oock ter handen
Niet veel Verdiet/
Heb ick doch niet
Dien Mensche ghesien vallen/
Die hem verlaet
OP Godes baet/
Godt helpt syn G'loovighen allen.

8. Ick bid O Heer wt Herten grondt
Dat my niet word' benomen
Dijn Heylich Woort wt mijnen mont
So sal my niet beschamen/
Mijn Sond' end schuldt/
Want in dijn huld'/
Sett ick all' mijn betrauwen/
So Wie dan vast
Daer op berust/
Die sal den Doot niet schauwen.

9. Mijn Voeten is dijn Heylich Woort
Een barnende Lanteerne/
Een Licht dat my den wech wijst voort.
Als dese, Morghensteerne
In ons Opgaet/
Zo haest verstaet
De Mensch die hooghe gaven/
Die Godes Geest
Belovet meest/
Die Hoping daer in haeben.