<H Psalm. CII.>
<C Domine exaudi ora.>
<W Op de Voys: Erbarm dy mijns O Heere Godt.>
<V 1> Heer hoort als ick aenroepe dy/
Wilt mijng heschrey verhooren/
Verbercht dijn aensicht niet van my/
In noot neycht my dijn ooren/
Als ick aenbidd verhoort my/ want
Myn Tijdt vergaet ghelyck een smoock/
End' mijn ghebeente is verbandt
Ghelijck een hout al swart van roock.
2. Mijn Hert is flau als dorre gras
Gheen Spijs gaet my ter Herten
Aen mijn ghebeent' en cleeft niet vast/
Mijn Vleesch van groote smerten/
Als een Steen-Uyl end Pellicaen/
Int woeste huylen sonder vaeck/
So waeck ick/ en moet Eensaem gaen
Ghelijck een Voghel op den daeck.
3. My scheynt mijn Vyant Dageljcx
Mijn Spotters by my sweeren/
Mijn Broodt Eet ick al treurichlijck/
End mijnen Dranck vermeeren
Mijn Tranen/ midts dijn dreyghement
Dijn Thoorn heeft my ghestooten seer.
Te Bodem in dit groot Elendt/
Mijn Tijdt ick als een schaepe Verteer.
4. Ick gae verwelcken als dat gras/
Maer ghy (Heer) blijft ghestaedich/
End dijn ghedachtnis eewich vast/
Wilt Zyon syn ghenaedich/
Het is doch al Vervult die tijdt/
Heer ghenade nu bethoon/
Dijn knechte wenschen al met vlijt
Dat dijn Stadt word' gebouwet schoon.
5. Op dat doch (Heer) dijn naem end eer
Die Coninghen end heyden/
Vreesen end roemen meer end meer/
'T werck laet niet langher beyden.
Tot die Verlaet'nen hy hem wendt/
Wil haer ghebedt versmaden niet
Het word beschreven alle jent
Om troost te hebben in verdriet.
6. Die naecoemling'int Jamerdael
Sullen syn Loff Aenvaerden/
De Heer siet van syn Heylig' Zael/
Van hemel hooch op Aerden./
Om des Gevangen suchten swaer
Te hooren end wt doode Noot
Verlossen/ dat men Openbaer
Sijn Goetheyt blijde Roemen moet.
7. Tot Zyon sal een blijde Stem
Des Heeren naem verconden/
End' syn Loff tot Jerusalem,
Verbreyden t' Allen Stonden/
Als die Volcken end Coninckrijck
Vergad'ren om te dienen fijn
Den Heer die nu soo Thoornichlijck/
Onmachtich maeckt die Crachte mijn.
8. Hy cort my mine Daghen seer
End ich segg Godt mijn Trooste/
Wilt midden in myn Daghen Heer
My niet wech Rucken haeste.
Want dyne Jaere dueren sterck/
Ghy hebt die Aerde vast fondiert/
Die hemelen syn dijn handtwerck/
Van Aenbegin so fraey Formiert.
9. Sy worden als een Laecken weer
Verwandelt end verouden/
Maer ghy blijft altoos eewich Heer
Dijn Jaeren niet vercouden/
En dijner knechten kinder goet
Sullen in dijn Rijck blijven bly/
End' oock met haren Zaede vroet
Eewich beclijven wel voor dy.
|