<H Psalm. CIII.>
<C Benedic anima mea.>
<W Op de Voys: Nu Looft mijn Siel den Heere en/ Als hier nae volghet.>
<V 1> Nu Loeff mijn Siel den Heere/
Sijn weldaet hy vermeere/
Wat in my is den Naeme zijn/
Vergeet dat niet O herte mijn/
Heeft dy dijn Sond vergheven/
Gheneest dijn Swachheyt groot/
Verlost dijn Arme Leven/
Neemt op in zijnen Schoot
Met Rijjcken Troost beschuddet
Verjongt den Ar'nt ghelijk/
Oprecht hy oock Behoedet/
Die lyden om syn Ryck.
2. Hy heeft ons weten laten -
Synn heylich recht en zijn ghericht)
Syn goetheyt boven maten
Het feylt aen syn Ontfarmen nicht/
Syn Thoorn laet hy wel varen/
Straft niet nae onse Sunt/
Gaet syn ghenaed' niet sparen/
Veel goets den swachen gunt/
Syn goetheyt is ten besten
Op die hem vreesen recht - So ver' alst' Oost van't westen
Doet hy ons sonden wech.
3. Als hem een man erbarmet
Al over syne kinder kleyn/
De Heer hem soo Ontfarmet
Oock over die hem vreesen reyn/
Hy kent syn schepsel teere/
En weet wy zijn maer stoff
Een mensch is hier niet meere/
Ghelijck dan gras en Looff
Hy bloeyt wel als die bloemen/
Maer als een suer onweer/
En wint daer over comen/
Soo is hy haest niet meer.
4 Maer Gods Ghenaed' alleyne
Blijft stadich vast in Eewicheyt/
By syn Vercooren gemeyne/
Die in syn vrees staet wel bereyt.
Die syn Verbondt bewaren
Ghehooren int Hemelrijck.
Ghy Englen syn Heyrscharen/
Loofft/ dient hem all' ghelijck/
Den grooten Heer ter eeren/
En drijft syn Heylich Woort.
Myn Siel sal oock vermeeren
Syn Loff aen allen Oort.
|