|
<H Psalm. CIV.>
<C Benedic anima mea.>
<W Op dese Voys: Als hier nae volghet.>
<V 1> Looft Godt den Heer van herten bly
Ghy zijt seer Heerlijck ende Jent/
O ghy mijn Ziele t'Allen Ty
Schoon boven Maten Excellent
Ach mijn Godt end mijn Heere
Verciert met Lof end' eere.
Met een claer licht bent ghy becleydt
Seer Cierlijck als van Zije
Een schoon Tapitserije.
2. Ghy welftet hooch met Water claer
Ghy vaer theen op de Wolcken daer/
Ghelijck als op een Waghen/
Op windes Vleughelen ghy gaet
Ghy maecket dijner Enghel staet/
Als Windt nae dijn behaghen/
End uwe Dienaers als een Vier :
Ghy stelt op synen bodem hier/
En grondet so d'Alertrijcke/
Dat het blijft eewelijcke.
3. Met diepten deckt ghijt als een cleyt
Die wat’ren staen wijt wtghebreydt/
Op berghen hooch verheben.
Doch van dijn schelden vlien sy weer/
Boos dijn Donder sy varen (Heer)
End gaen die berg begeven.
Die berghen siet men hooch voor gaen
Die Wat’ren diep Daer onder aen/
Ter plaetsen al verspreydet/
Die ghy haer hebt bereydet.
4. Ghy hebt een pael gesettet Heer
Daer ys niet over comen weer
Het aertrijck te bedecken/
Ghy laet oock schoon Fonteynen claer
Heer overvloedich springhen daer/
Door alle leeghe vlecken.
Het water vliet door berghen heen/
Dat all ghediert opt velt meteen
Daer drinckt en t'wilt al t'same/
Syn dprst lesschet bequame.
5. Die Voghelen des Hemels claer
Daer woonen by/ en sitten daer
Seer schoon en fraey met singhem.
De bergen maecht ghy vocht met een
Van boven aff/ dats beneen
Ghelijck Fonteynen springhen.
'T landt geeft ghy Vruchten overal
Ghy laet het gras op Berg en Dal/
Tot Voedtsel van het Veede
Al om wel Wassen meede.
6. Door 's Menschen Arbeydt end het Zaet/
Brenght ghy (Heer/ en voortcomen laet
Het broot so Overvloedich.
End op dat 's Menschen Hert verbly/
En syn Gestalt werdschoon/ gheeft ghy
Hem Wijn end Oly goedich.
'T is Heer al uwer handen werck/
Dat Broot des Menschen Herte sterck
Ghy hebt het Al te same/
Gheschapen seer Bequame.
7. Vol saps des Heeren Boomen staen
Die Ceedren Liban welghedaen
Die hy gheplant heeft Lustich.
Die Vooglen Nestlen daer by Paer/
End op de Dennen woonen daer
Die Reyghers vry en rustich.
Die Berghen hooch een Toevlucht zijn
Voor Bocken en die holen fijn/
(Daer in gheen Son can schynen).
Voor Hasen en Conijnen.
8. ghy maect de Maen (dies sy u danc)
Om dat gheheele Jaer so lanck/
Daer nae recht aff te deylen
De Sonne weet haers loops belet
Haer Ondergang oock also net/
Ghy laet de Macht niet feylen/
All' wilt Gedier Verruert dan haer/
Die Jonghe Leeuwen brullen daer/
Nae Rooff/ ent allen hoecken
Van Godt haer spijse soecken
9. Wanneer de Son weer op gaet dan
So loopen sy all'gaer daer van/
Elcx in syn holen spoedich/
Als dan so gaet die Mensche daer/
Wt synen Huyse sonder Daer/
Tot synen Arbeydt moedich/
En syne Ackerwerck gaey staet/
Welck hy met herten bly aen vaet
Van 's morgens tot (met lusten)
hy T' savonts t' Huys gaet rusten.
10. Heer groot en veel dijn wercke zijn
Ghemaeckt al wijslijck ende fyn/
En wel gheordonneeret
Die aerde is vol t'alder Stee
Ws Goederen/ als oock die Zee/
Daer ghyse mee vereeret/
Daer Wriemelt het in sonder Tal/
Beyd' groot en Cleyn ghedierte all
Aldaer gaen oock end' varen
Die schepen groot/ om Waren.
11. De Walvisschen aldaer oock zijn
Die ghy (daerin tespelen fjn)
Ghemaeckt hebt t'uwen Prijse.
Het wachtet alles Heerop dy/
Dat ghy hun gheeft tot zijnder Ty
Haer Nootdrufft ende Spijse/
Als ghy haer geeft/ vergaed'ren sy /
Op doende uwe handt daer by/
So worden wy beg'nadicht
Met Goeden/ en versaedicht.
12. Wanneer (maer) ghy dijn aensicht Heer
Aff wendet ende van haer keer/
(Heer Zo moeten sy verschricken/
Neemt ghy hun haren aedem off
Alss dan vergaen sy/ en tot Stoff
Al worden haestelijcken.
Heer laet ghy wt den adem dijn/
So Worden sy gheschapen fijn/
(Als voor in sulcker waerde)
En ghy Vermieuwt die aerde.
13. Die Eer des Heeren eewich is.
Aen all syn wercken heeft ghewis
De Heer een welbehaghen.
Als hy aensiet de aerd met Cracht
So beeft sy voor zijn stercke macht
Dat sy haer moet vertzaghen/
Hy Roeret aen end Roocken doet
Die berghen / dies den Heer ick soet
Wil singhen/ en prijs geven/
So langh' als ick sal Leven.
14. Ich wil steets mijnen Godt end Heer
Loffsinghen end bewijsen Eer/
Mijn Woort moet hem ghevallen/
Godt Zebaoth ick my verbly/
Int eynd vergaen doch moeten sy/
Die Godloose met allen/
En die Boosen met een vergaen/
Op Aerden niet meer Trotzich staen/
Dies ghy mijn Siel wilt Loven
Altijdt den Heer hier boven.
|
LITURGIE
&CETERA 
