<H Deselve CXXXI. een ander Compostie/>
<W Ende op de Voys: O Heere Godt, dijn God'lijck Woert/etc.>
<V 1> Heer als mijn Hert recht overdenck
Mijn Elendt sondich Leben/
Daer in ick gantsch end gaer versinck
Kan ick my niet verheven.
Ick keer myn Ooghen totter Eerd'/
(Helpt ghy Heert allen Daghen)
Het is met all' myn doen niet weert/
Moet aen myselffs Vertzaghen.
2. Als ick Roemd' en dacht aen myn macht
End gaven daer beneven/
End had op myn goey wercken acht
Wert myn ghemoedt verheven/
Doch bleeff myn Hert in Twyffel staen
Het cond' hem t'geenen Daghen/
Op dy O Heer verlaten gaen/
Het werdt van Ancxt versaghen.
3. Want als ick niet myn Sielen sett
Op dyn Ghenaed' te gronden/
So werdt sy met onrust verlett
Verschrickt van straff der Sonden/
So word ick als een kindt voorwaer
Dat steedts/ (om Troost te crijghen)
Siet nae syn lieve Moeder daer
End niemandt kant doen swijghen.
4. Dies Raede ick dat Israel
Op Godt hoop Onverdrooten
Hy Rijcklijck ons sal helpen wel
Syn handt is niet gheslooten/
Syn Goetheyt end Barmherticheyt
End syn Ghenaed om prijsen/
Van nu aen tot in Eewicheyt/
Wil hy ons all bewijsen,
|