<H Psalm. CXLIV.>
<C Benedictus Com.>
<W Op de Voys: Nu vreucht u lieve Christen ghemeyn.>
<V 1> Gelooft moet syn de Heere goet/
Hy leert mijn handen strijden
Mijn Vuysten hy wel krygen doet
Mijn burgh in sware Tijden/
Mijn nulpp/ mijn scherm/ mijn schilt ter baet/
Op dien ick Trou/ end hy oock gaet
Mijn Volck onder my dwinghen.
2. Wat is doch (Heer) des Menschen macht
Dat ghy hem acht op Aerde?
Wat is des Menschen kindt gheacht
Dat ghy hem houdt in waerde.
't Is doch die Mensch als Ydelheyt
End zijn Tijdt vol katijvicheyt
Vaert heenen als een schad'we.
3. Heer neycht den Hemel/ daelet neer
Dijn Stralen schiet met schricken/
Dijn Blixem end dijn groot Onweer.
Verscheur die Berg' in stucken/
Dijn handt oock wt der hoochten send'
Verlost my van al mijn Elend'/
Vrijdt my van grooten Wat'ren.
4. Godt van der vreemder kinder hant
Ghetrouw'lijck my behoede/
Haer leer is Onnutt' Menschen Tant
Haer Wercken valsch end quade.
Een Nieu liedt wil ick Heere dy
Gaen singhen op der harpen bly/
Vrolijck met Psalmen klinghen.
5. Den Coning ghy Victory gheeft/
Helpt David dijnen knechte
Van 's Moeders sweert gy hem verheeft
Verlost my oock te rechte/
End van der Vreemder handt bevrijdt/
Want hare Leer is gheen Profijt/
End valsch syn hare Wercken.
6. Haer wensch is: Och dat onse Soon'
Als Planten mochten groeyen
End onse Dochters also schoon
Als fraey palleyse bloeyen/
End onse kamer vol Proviand/
(Dat geen gebreck ons coem ter handt)
Planteyt na onsen wenschen.
7. Dat onse Schaep' end Kinder veel
Vruchtbaer by Duysend werden/
Die Ossen oock een groot Aendeel/
Veel Werckes doen met Aerden/
Fortuyn moet syn al om end om/
En dat gheen schaed' ons overcom/
Noch Claeg' op onsen Straten.
8. Wel Salich dien (die Werelt seydt)
Diens Bruydt Fortuyn wil wesen/
Maer hoort daer teghen dit bescheyt/
Recht Salich is ghepresen.
Alleyn dat Volck diens Godt oprecht
De Heere is/ dees Erven slecht
Het Eewich leven/ Amen.
|