|
<H Psalm. XXXVIII.>
<C Domine ne.>
<W Op de Voys Door Adams Val is gantsch verderft. >
<V 1> HEER straft my niet in uwen Thoorn/
Wilt uwen grimme breken/
Oft anders ist met my verloorn,
Dijn Pylen in my steken/
End' uwe handt druckt my so stijf
Dat gheen ghesontheydt my blijft
En is aen mijn gheheele lijff
Voor all' u dreyghen Heere.
2. In mijn Gebeent' en is geen vree/
Om mijne groote Sonden
Die my al over 't Hooft gaen mee/
Seer swaerlijck t'allen stonden/
Als een swaer last/ soo zijn sy my
Gheworden boven mate/
Jae veel te swaer/ dat Claech ick dy/
Mijn Godt/ mijn Toeverlate.
3. Het stincken end' bervuylen (Heer)
Door mijn dwaesheyt mijn Wonden/
Ick gae heel crom/ en bucken seer
En treurich t'allen stonden/
Daer gae ick heen/ mijn Heer en Godt/
Verderven end' verswinden/
Mijn Inghewandt lydt grooten noot
'T verdorren mijne lenden.
4. Oock aen mijn Lijff is niet gesont.
Verstooten en verstaghen
Ben ick voor u tot deser stont/
Ick huyl/ en moet u claghen/
Die onrust die myn herte vaet/
Daer ick by nae in sticke/
Dijn Sonden end' Missedaet
Gaf ick my verschricke.
5 Voor dy i sal 't begeeren mijn/
Dies dy onverborghen
suchten/ dat ick doe tot dijn/
He Hert beeft my van sorghen.
toe Heeft my verlaten gaer/
En Sap en Cracht O HEEre
Licht Van mijnen Ooghen claer
Het is by my niet meere.
6. Al die beminde Vrienden myn.
Den end aensien myn Plaghen
Dat myn Naeste souden zijn/
Het my niet eens en vraghen.
Zy treden alle van my wijt
Niemant comt my te baten
So gheschiet tot allen Tijdt/
Wie haer op Godt verlaten.
7. Die my nae mijner Zielen staen
Wel quaets die selve stichten/
Die quaet oock van my segghen gaen
Veel valscheyts van my dichten
Al teghen my O Godt mijn Heer
Ick moet doen en gaend doore
Ghelijck als een die Doof is seer/
En gantsch niet meer en hoore.
8. End als een stom die synen mont:
Niet op doet t'synen Tijden,
So moet ick syn tot deser stond
En dooff aen beyde zijden
En die gheen Wederspraeek en heeft/
Berooft van synder Voosen),
Hoet met hem gaet/ wat hy beleeft
Op Aerden van den Boosen.
9. Maer ick wacht (Heer) alleen op dy/
Ghy sult my Antwoort geven/
Ick bidd' u laet sy over my
Niet syn met Vreucht verheven/
Want als maer slibberden mijn Voet/
So souden my aen comen
Mijn Vyanden / En seer verwoedt
Haer teghen my hooch Roemen.
10. Want tot Lijden ben ich gemaeckt
Steets is voor my mijn smerte
Dit sal een Christen/ die Godt naeckt/
Steets dencken in syn herte
Door Lijden wort een Mensch beproeft
Wie dan hier 't Cruys vercoren
Goetwillich draecht/ end niet bedroeft
Die is wt Godt gheboren.
11. Want ick beken mijn Missedaet
En ben forch vuldich seere
Om mijne Sonden vroech en laet
Sy drucken my O Heere
Maer mijn Vyanden leven noch
In groot seer hooch en prachtich/
Die sonder schult end' oorsaeck doch
My haten/ syn seer machtich.
12. Veel syn der selver die voor 't goet.
Quaet doen ende quellen
Om dier oorsaeck seer verwoedt
Sich teghen my gaen stellen/
Ick my over 't goede hou/
Altijdt Recht hanteere/
So moet ick smade lijden nu/
Daer wt helpt my /ghy Heere.
13. Verlaet my niet ghy Heere mijn
Doch my en zijt niet verre/
Comt my te helpen wt de Pijn/
O Godt mijns heyls end' Heere
Dy zijt alleen die helpen can/
De goetheyt dijnes namen/
In aller noot so ons coemt aen/
Den Vyandt te beschamen.
|
LITURGIE
&CETERA 
