NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

Psalm. XLII., Quemadmodum Cer., Op de Voys: Aen Water vlieten Babilon., GElijck een Hert van Dorstes Pijn/

Duitse benaming: An Wasserflüssen Babylon

Lvdk 67, Lvdk 187, Teutsch Kirchenamt, Straatsburg 1525

<H Psalm. XLII.>
<C Quemadmodum Cer.>
<W Op de Voys: Aen Water vlieten Babilon.>
<V 1> GElijck een Hert van Dorstes Pijn/
Soo roept en dorst die Siele myn/
Schreyt nae Versch Water Heere/
Nae dy mijn Godt vol Eere/
Jae nae den levendighen Godt
Wannee coem ick doch uyter noot
Dijn aenschijn/ Heer t'aenschouwen
Mijn tranen door veel weenens swaer
Die syn my dachen nacht voorwaer
Mijn spijs in myn Benouwen.

2. Als sy (die Godtloos) met veel spot
Verachtlijck tot my spreken/
Waer is nu (seght ons) uwen Godt/
Die hem ws Leedts can wreken:
Wanneer ick nu ghedenck daer aen/
Mijn Hert ick gae wt storten dan/
En troost my selfs int Lijden/
Ick hoep het sal Faelgieren niet/
Dat Godt my noch sal wt 't Verdriet
Verlossen en bevrijden.

3. Wanneer sal ick doch moghen gaen
Ten Huyse Godts ons HEEREN/
En daer 't geluyt des Danckens slaen:
Met dien die dy Godt Eeren.
Mijn Siel waerom bedroeft ghy my/
En zyt soo Vol onrust daer by/
Op Godt hoept altijdt meere/
Want ick sal (om die Salicheyt
En d'hulp syns aensichts my bereyt)
Doch Dancken Godt mijn Heere.

4. Mijn Godt/ mijn Siel is droeff in my
En ben ick Dijns ghedachtich
Aent goede dat daer dede ghy/
Aen de Jordane crachtich/
Als oock te Hermonim int Landt/
Dies helpt my nu oock Heere (want)
D'een diept tot d'ander scheyen/
Al uwe water waghen groot/
En baren gaen my over 't Noot/ -
Met Ruysschen Veelderleyen.

5. Des daechs syn goedicheyt de Heer
Belovet end bewijset/
Des nachts ick houd' oock dese leer
Dat ick hem looff en prijse/
En bidd den Godt mijns levens aen/
Ick seg: O Godt/ wilt my bystaen/
En mijnder niet vergheten/
Waerom moet ick soo treurich zijn/
Verdruckt soo voor den Vyandt mijn/
Als hadt ghyt niet gheweten.

6. Tis mijn Ghebeent een Moort/ wanneer
Sy tot my spreken smadich/
Waer is nu uwen Godt end' Heer
Die help u nu ghenadich.
Maer mijn Siel wat bedroeft ghy my/
En soo veel Onrust zijt daer by/
Op Godt hoopt en Verbeydet/
Want ick hem dies noch dancken sal
Dat hy mijn Godt is/ die my al
Schoon heeft zijn hulp bereydet.