<H Psalm. XLVIII.>
<C Magnus Dominus>
<W Op de Voys: Een vaste Borch is onse Godt>
<V 1> Groot is de Heer/ en hooch beroemt/
In Godes Stadt op Eerden/
Die synen hy aennemen coemt/
Die hier verachtet werden/
Sijn Heyl'ghen al ghemeyn/
Sijn Christen Recht end' Reyn/
Die hooren syn stem/
Dat recht Jerusalem/
Hy eewich wil beschermen.
2. Dat heeft de Werelt verdroten seer
Die haer daerteghen roemet/
Pocht op haer machten valsche Leer/
Vercierten hooch verbloemet/
Haer list en fortze bey/
Ghebruyckt sy men' gerley/
Woedt en doet haer best
Dan noch moet sy opt lest/
Aen al haer macht Vertsaghen.
3. Want wederstaen sy connen niet
Dijn macht en stercke handen/
Dijn macht breect al haer hoochmoet siet
Te water en te lande/
Sulcx wy bevinden daer
Ghy haer gantsch niet en spaer/
HEET ghy trou Confoort
Ghy onderhout dijn woort/
Opdat de vroom' u prijsen.
4. Dies is dijn naem seer hooch geeert
Die Christen haer verblijden/
Die ghy hebt door u woort vermeert/
En noch verquick t'altijden/
Ghenaed hebt wtghebreydt
En dijn gherechticheyt
Dies blijden wy ons/
Midts hebbend' uwe gonst/
En wy van U woort leven.
5. Verheucht U dies ghy Christen al.
Ghy die kent synen name
Looft Godt seer vrolijck met gheschal/
Hout aen syn woort al t'same/
Dat eeuwelijck bestaet/
En nimmermeer Vergaet/
Vercond' dat vant' een
Gheslacht/ tot d'ander reen
Dat haer de Werelt bekeere.
6. Den hoochsten Godt zy Lof end' eer
Die ons Wt niet gheschapen/
En door syn Soon verlost heeft weer
Vans' Duyvels Macht en wapen.
In Godt den Heylighen Gheest
Wy hem opt aldermeest/
Roem segghen ende danck/
Hier al ons leven lanck/
Door al die Werelt bekennen.
|