<H Psalm LV.>
<C Exaudi Deus or.>
<W Op de tweede Voys van: Wt dieper noot: Als volghet.>
<V 1> Hoort mijn Gebedt mijn HEER end' Godt/
Verbercht u niet in mijnen noot/
Ick huyl end' Claegh met smerte/
De Vyandt dringht soo harde.
Merckt op my end' verhoort doch my/
Die Godloos' maeckt soo fel geschrey/
End sijn my al te grimmich.
2. Sy bruychen aen my Boosheyt veel
Benauwt is seer mijn herte.
Des doodes vrees op my valt heel
Groot' schrick end' sware smerte/
Een grouwlick beven comt my aen/
Och mochtick dese noot ontgaen/
Hoe verre woud' ick vlieden.
3. Ick wensch/ och hadd' ic vleugel ras/
Ghelijck die Duyven snelle/
Dat ick mocht vlieghen op dit pas/
In een Woestijn al stille/
Siet/ ick soud haesten wijt van hier/
Om my te berghen voor 't getier/
Des onweders onstuere.
4. Haer tongen maeckt oneens O Heer
End doetse gaen al t'onder
Kijvaey end' Wrevel altoos meer/
Haer Stadt vervult ('T is wonder)
Sulcx in haer vesten rondtom gaet
Doch Nacht/ doch Dach niet af en laet/
'T is Moeyt end' Plaegh' daerinne.
5. Schaed en bedroch daerin regiert
En laet niet van haer straten/
Waert noch dat die my Tribuleerd'
Die openbaert my haten/
Waert dat myn Vyant dreychden my/
So soud' ick my verberghen vry
End' voor syn quaetheyt wachten.
6. Maer gy myn vrient en myn gesel/
Die wy so vriendlijck waren/
Ten Huys des Heeren ginghen wel/
De Doot maeck' dat sy waren
Al levend' in der Hellen quael/
Want t'is doch voosheyt overal/
Onder haer aenhangh alle.
7. Maer ick aenroep den Heere goet
End hy sal my wel helpen
Avouts/ morgens/ end' middaechs
Tot hem mijn Claegh' sal helpen
Hy sal verhooren mijn geschrey/
End' maecken oock mijn Ziele vry
Van dien die aen my willen.
8. Hy maeckt my vreed in mijne siel
Want veel my teghen streven/
Die Eewich Heer verhooren wil/
End haer hoochmoet sal sneven/
Want sy niet anders dan Godloos/
End sonder vrees des HEEREN boos
Sodalnich willen blijven.
9. Sijn vreedsaem volck sy quael aendoen
End syn Verbondt ontwijen/
Haer woorden glat als Boterschoon/
Maer t' Hert is Krijch vernijen/
Al praten syp soo goedich daer/
Als oft Haer Tongh al Oly waer/
Nochtans synt bloote sweerden.
10. Dijn swaricheyt werp op den Heer:
Hy sal dy wel versorghen.
Den Vromen sal hy nimmermeer
In onrust laten worghen.
Maer Godt salse die Boose vuyl/
Verstooten in die diepe Cuyl/
Al onder in die Helle.
11. All die so gierich syn om 't Bloet
Der Vromen te vergieten. /
End' all' die winnen valsch haer goet/
Sy moghens niet ghenieten/
Maer alsse meynen leven gaen/
So moeten sy subijt daervan/
Maer (HEER) op dy ick hope.
|