<H Psalm LVII.>
<C Miserere mei>
<W Op de Voys; Ach Godt van Hemel siet daerin/&c.>
<V 1> Ghenadich HEER ghenadich mijn/
Want mijn Siel dy vertrouwet/
Mijn toevlucht syn die vleugel dijn/
Daerom my niet seer grouwet/ .
Want d'Ongheluck sal overgaen/
Den Hoochsten God dien roep ick aen
Myns Jamers wordt een Eynde.
2. Dan Hemel coemt syn Hulpe vroet:
Helpt my vans' Vyants blame/
Sijn goetheyt en syn waerheyt groot
Die helpen all' bequame/
Myn siel leydt onder Leeuwen zaet/
De Menschen syn als Vlammen quaet/
Haer Tanden/ Spies/en Pijlen.
3 Haer Tongen syn als scherpe sweerd
Die Vromen te verderven/
Maer Godt ghy aller Eeren weert/
Behoort all' dinck te erven.
Godt wilt verheven hooch dijn eer/
So wijt te gaen end noch al meer
Als Aerd end' hemel reycken.
4. Op mijnen ganck haer Nette wacht
Nae mijn Bedruck sy Loeren/
Sy graven my een diepe gracht/
Maer selfs daer in versmooren.
Mijn Godt vergaen is all mijn Leydt,
Met Yveris mijn Hert bereydt
Te singhen end te Loven.
5. Waeck op mijn Psalter end mijn eer
Mijn Harp/ ick wil vroe waecken/
Den HEERE wil ick dancken seer/
End gaen syn Loff groot maecken
By Volcken/ end int openbaer/
Verconden wil ick allegaer/
Wat Godt aen my bewesen.
6. So wijt als (HEER) den Hemel is/
End' als de Wolcken sweven/
So wijt dijn goetheyt gaet ghewis/
End dyn waerheyt verheven/
Godt wilt verheven hooch dijn eer/
So wijt t e gaen end' noch al meer/
Als Aerd end' Hemel reycken.
|