|
<H Psalm LXXIII.>
<C Quam Bonus.>
<W OP de Voys: Waer Godt miet met ons desen tijt/ etc.>
<V 1> Hoe troostlijck is Godt Israel
Dien/ die reyn zijn van herten/
Doch deed my struyckelen schier 't gequel
Schier gleed myn voet van smerten.
Want seer het deed verdrieten my/
Als ick aensach tot allen ty/
'T gheluck end' roem der boosen.
2. Want in doots noot en zijn sy miet
Vast staen sy als Palleyst/
Met ongheluck gheplaghet niet
Als ander Maer in Peyse
Haer hoovaert noch moet eerlijel zijn
End haer moetwil gheachtet fyn
Trots wiese derff berispen.
5 Haer wrevelheyt moet wel aenstaen
Daer mee sy ander krencken/
Dies sy prachtich braggeeren gaen/
En doen al wat sy dencken.
Verfoeyent alles watter is/
En gheven daer van quaet Advijs/
En last'ren seer vermeten.
4. Haer segghen alsoo seker gaet
Oft vanden Hemel quaume/
Haer Aenhang is den Poepel quaet.
Om eyghen baet tesaeme.
Hy segghen van die vrome noch
Wat sou Godt nae haer vraghen doch?
De Hoochste haer niet achtet.
5. Aensiet hoe die Godloose wyt/
Ter weerelt zijn voorspoedich/
Besitten al in desen thijt
Den Rijckdom overvloedich/
In armoed' de Godsal'ghe leeft/
Het Cruys op synen Rugghe heeft
Al Wer'lt die is hem teghen
6. Dan seyt de Vroom/ soud' ick om niet
Onstraff'lijck zijn van herte?
In onschult mijne handen siet:
Gaen wasschen? End met smerte/
Van Godt noch zijn gheplaecht daer by/
Myn straff is alle daegh voor my/
Gheen vreuchd' ick mach bevinden.
7. In mynder herten ick ghedacht/
Soud my oock sulcks ontvallen/
Maer so verdoemd' ick dijn gheslacht
Heer dijne kinder allen/
Ick dacht oft ickt begrijpen mocht
Maer veel te swaer my tselve docht/
Vernuft cant niet begrijpen.
8. Daer als ick int Huys Godes ging
En merckten op haer eynde
Mijn hert goet kennis daer ontfingh/
Dat hy 'tal anders meynde/
Ghy set haer dinghen heel opt glat/
End' werptse rasch te gronde plat
Plots'lijck sy gaen te niete.
9. Hoe comen sy met schricken om :
En gaen te grondt daer henen/
Als een op waecket wt den Droom/
Syn Droom is haest verdwenen,
Also maeckt ghyse Heer veracht/
Die Stadt haer weesen all' belacht
Haer schand' heeft dan gheen eynde.
10. Doch ist myn hert een groot verdriet
En steeckt my in myn Nieren
Dat ick dees dinghen niet en weet/
Ben voor dy als de Dieren
Ick blijf als dan noch seer by dy/
Dijn Rechter hant behoudet my/
Ghy leyt my na dijn Rade.
11. Ghy neemt my eyntlick aen met eer
Dies vraech ick dan niet meere
Nae hemel noch na Aerd/ wanneer
Ick dy maer heb O Heere
Wanneer my lijff end siel versmacht
End ben maer wel by dy gheacht.
Mijn hert hem dan wel troostet.
12. Want gy alleen zijt mijn Confoort/
End' Eewelijck mijn deyle/
Maer all' die wijcken van dijn woort
Haer Sielen heeft gheen Heyle
Al wat hem opwerpt teghen Godt/
Dat coemt rasch om/ en wort tot spot/
In Eewicheydt verloren.
13. Maer mijn vreuchd' is dat ic tot God
my staedich houde reyne/
Mijn Toeverlaet wt nieuste spot/
Dewijl sy staet Alleyne
Op Godt/ dat ick hem Looff en Danck
Vercond' oock all mijn leven lanck
Syn wonder en weldaden.
|
LITURGIE
&CETERA 
