<H PSALM LXXIV.>
<C De quid Deus.>
<W Op de Voys: Aen water vlieten Babylon.>
<V 1> Waerom verstoot ghy ons in leydt/
En zijt vergramt dus Heere/
Al op de schaepens uwer weyd'/
Die men vermoort so sterc
Ghedenckt aen Dijn ghemeynte reyn.
Die ghy Vercoren hebt alleyn/
En dijn gecocht tot erven/
Dijn erffdeels tuftich ende schoon/
Aen Zyons Berghe daer ghy woont
Die men nu siet verderven.
2. Met voeten treetse Godt all' om
Haer pochen stoot te gronde/
De Vyandt heeft int Heylichdom
Verdorven wat hy vonde.
Dijn Wedersegghers brullen seer
End in dijn huys oock hebben/
Sy haren Godt gesellet/
Tot uwer Oneer en Verdriet
De Bijlen hooch men blincken siet
Ghelijck men een Bosch vellet.
3. Sy houwen dijne Taeffel werck
In stuck met Baers en Bijlen/
Ons wy die op dijn Macht (Heer sterck)
End woort vast staen als Stijlen/
Die plaghen sy en brenghens' om
End werpen oock dijn Heylichdom
In 't Vyer haer moedt te stillen
Te grond' ontwijden sy gantsch gaer
De wooning hen dijns Names daer
Die sy niet kennen willen.
4 Want in haer hert sy spreken daer
Daet Ons haer uu berooven/
En gantsch wtroeyd en allegaer/
Met t'saem haer nieuw' gheloove.
Alsoo verbranden sy wet schand/
All' Godes steden in den land
Dat wy nu sien niet meere
Ons teecken goet/ noch daer in Heer
Nu geen Propheet noch Leeraer meer
By ons/ die ons mach leeren/
5. Hoe lang' sal u de Vyandt (Godt)
Versmaeden end' blameeren/
Hoe langs hoe meer dijn Naem bespot
(Tot naedeel dyner eeren.
Waerom gaet ghy dijn handt soo groot/
Dijn rechter handt van dijnen schoot/
Heer so gheheel aff wenden?
Maer mochtans Godt van Eewichect/
Is Coninck die op Aerden vreet
All' hulpe gae bethoonen.
6. Door dyne cracht deylt sy dat Meyr
Der Draken Cop ghy brecken/
Int water end met all syn Heyr/
Dat dijn Volck hem begecken.
Den Cop des Walvisch ghy verslaet/
Dien Volck dat in Woestijnen gaet/
Ghy hem tot spijse senden.
Fonteyns int drooge maeckt ghy (Heer)
Riviren groot verdroocht ghy weer/
En dat om dijn elenden.
7. Beyd' Dach en Nacht all' dijne zijn
Want ghy't Alleen bereydet/
De Sonnen Sterren ghy so fijn.
Hooch aen den Hemel leydet
Een yder Landt syn Palen sett/
Ghy maeckt Winter end Somer net
Wilt dan eens ghedencken
Hoe seer de Vyandt Godt versmaet
Een dwaes volck dy blameren gaet
Dat Welcke my doet crencken.
8. En geeft den Dieren niet o Heer
Dijns Tortelduyven Siele/
Vergeet Doch mijns oock nimmermeer
Maeckt dat men niet verniele
Dijn Armen Maer O Heer ghedenckt
Hoe dijn Verbondt is seer ghecrenckt
Want 't Landt is Jammerlijcken
Verwoest/ de huysen ligghen neer/
Laet die Gheringen met oneer
So niet gaen schamelycken.
9 Want d'Armen en d' ellenden (Godt)
Die Prijsen dijnen name/
Staet op (Heer) end verdrijff den spot:
De Godloos doch beschame
Ghedenckt aen die daeg'lycx schesmae/
Die van den dwasen dy gaet nae
Vergeet om dijns naems Eere/
Dijns vyants roepen geensins Heer)
Haer Raesen wass't hoe langs hoe meer
Dies help ons Godt mijn Heere.
|