|
<H Psalm LXXVIII.>
<C Attendite po.>
<W Op de Voys: Het syn doch Salich alle die/ Oft op de navolghende
melodye.>
<V 1> Aenhoort mijn Volck myn heylich Wet/
Die wy doen hooren/ ende daer
Tot mijn Vermaen neycht u noch bet/
Ons Vaders Van Vertelden Claer/
Veel Spreucken ende Dinghen/
Die wilt ick nu voor bringhen
Dat wy den kind'ren souden gaen
Gods wonder wercken seggen aen/
Hy maeckten een Verbonde
Met Jacob en gaff Israel
een Wet die d' Ouders souden wel
Haer kind'ren maecken Conde.
2. Op dat het wisten door gehoor
Die kind'ren noch daer nae geboor'n/
Haer kind'ren Voort te leeren/
Dat sy haer hope setten gaer
OP Godt alleen/ En nemen waer
Die Wercken al des HEEREN
Ghedencken aen syn Daden veel/
End houden syn gheboden heel
Niet als haer Vaders hielden/
Die ongehoorsaem worden ras. -
End haer hert noyt Oprechten was
Noch nae Godt hooren wilden.
3. Ghelijck Ephraims Kinder deen
Die in den Strijdt daer liepen heen/
En Gods verbondt aff traden
Sy hielden syne Wet oock niet/
Vergaten hoe hy haer sien liet
Sijn wonder end weldaden.
Die Vaders hy veel wonders deed./
In Egypten/ end' Zoo in nieud'
Hy leydse door de Zeede/
Voor haer gingh 's Daechs een Wolcke goet
End' 's nachts een vierge Strale Root
't Steenrots moest water gheven.
4. Noch deden sy teghen den Heer
End'werden onghehoorsaem weer/
Midst sy te dien Termijne
Begeerden spys al sonder noot/
Temteerend seyden sy met spot
Hy spijs ons in d'Woestijne.
Die harde Steenrots sloech hy wel
Daer wt dat Beecken vloeyden snel/
Maer hoe can hy Broot geven
En Vleysch/ nu hier aen desen oort
So haest de Heer nu dat verhoord'
Wert synen Thoorn verheven,
5. Een vier gingh op in Jacob snel
Sijn Grimm quam over Israel/
Midst sy Godt niet betrouden
Op syne hulps sy hoopten niet/
Den Hemel open houden
Sy Aten Hemels Broot All'gaer/
Gaff spijs ghenoech/ end' hiete
Daer waeyen Oosten Wint met macht
Den Zuyden Wint her voor ghebracht/
Veel Vleesch hy Reeg'nen liete.
6. Oock Voglen veel als Zandt aent Meer
Die in haer Leger vielen neer
End om haer Tenten Vonden.
Daer Aten sy en worden sadt/
Doen hy haer lust gheboetet hadt
En vulden noch haer Monden/
Quam over haer Gods Thoorne daer
Bracht om die Boosen in de lusten van haer
Die best' in Israele
Doch meer sy deden tot verdiet/
Ghelooffden aen syn Wondren niet
Dies storven sy all' vele.
7. Dus doo'nde haer so sachtens' Hem
Tot Godt sy riepen met haer stem/
Seer vroech in Pijn en smerten.
Noch huychelden sy voor den Heer
Haer tonge looch hoe langs hoe meer
Sy meyndens niet van herten
Want zijn Verbondt sy hielden niet
Noch schols haer God haer misdaet quyt
Verdorff niet syn Beminde
Sijn gramschap keerd' hy dick van doen
Hy liet syn Thoorn niet heel aen gaen
Dacht t'zijn maer blysch en wunde.
8. Doen waren sy soo langhen tijdt
Rebel in de Woestijne wijt
Veel quaets sy ginghen maecken/
Sy terchden Godt en meysterden
In Israel den Heylighen
Bedachten niet die saecken
Hoe dick hy haer verlossen deed
Gaff Teyckens in Egypten meed
Doen Water werdt tot Bloede
Dat sy niet droncken haer Rivier/
Quaey Wormen/ Vorsschen/ Ongedier
Bedorven allen t' goede.
9. Den Kuysen hy haer Vruchten gaff
Sprinckhabeb ' Zaet all' aten aff
De Wijn sas daer seer duyre
De Vorst den moerbees-boom wech nam
Door haghel t'Vee oock omme quam/
Doen Godt werdt gram met ongenaed/
Quam over haer groot ancxt en schaed'
Hy maeckten ruym syn thooren/
Verschoonden haer oock niet een fier
Die Pest verslondt/ jae/ Berst en Dier
Hy soech alleerst gheboornen.
10. Als Schapen hy syn volc vuerd' wt
In de Woestijn door syn virtuyt
Dat haer gheen vreescan deeren
De Zee verslond haer Vyants macht
Int heyl'ge Landt syn Volcke hy bracht
Tot synen Berch vol eeren/
Verdreeff de Heyden en voor haer/
Deyld haer t'Lant wt liet woonen daer
Israel syn vercooren.
Doch wederom sy tarchden God/
End hielden gheensins syn ghebodt/
Als d'Ouders haer te vooren.
11. Jae als een loosen boogh (tot spot)
Verthoornden sy den hoochsten Godt/
Door affgood' die daer waren/
Doen Godt dat hoorde/ wert hy gram
Verachte des Israels stam/
End liet syn wooningh' varen/
So hy in Sylo hadt veel Jaer
Hy gaff haer Macht ghevangen daer/
Ins wreeden Vyandts hande/
End over gaff syn Volck int sweert/
Vergramden op zijn eyghen heert/
'T volck verdween in den Lande.
12. Het vuyr haer jonge Mans wech nam
Naer Dochters niemandt vrijen quam/
'T sweert hare Priesters doode/
Die Weed'wen worden heel versmaet
Doen thoonde Godt een sulck ghelaet
Als een van Wijn seer vroode.
Van acht'ren sloech hy zijn Vyandt/
Hy brachtse in een eewigh schandt
Oock Josephs Hutt verachte.
'T gheslacht Ephraim hy verstiet
Vercoos 't Gheslachte Juda (siet)
End Zyons Berch hooch achte.
13. Heeft selfs daer op syn Huys geset/
So hooch en costlijck end' al net/
Het sal oock Eewich blijven/
Ghelijck een Landt wel vaste staen/
End hy koos David die quam gaen/
Sijn Schapen Wt te drijven.
Van suyghend' Schapen hy hem nam/
Om Jacobs Volch te weyden t'saem/
End Israel syn Erven/
Van Herten trouw hy weydese/
Met syn verstandt hy leydese
Hy lietse niet vederven.
|
LITURGIE
&CETERA 
