<H Psalm. LXXXIII.>
<C Deus ne Sileas.>
<W Op de Voys Ach Godt van HEmel siet daerin etc. >
<V 1> Godt swijcht doch niet/ noch zijt so stil
End' beydet niet so langhe/
Verwoedet is des Vyandts wil/
En raeden ons so banghe/
Dijn Haters met verbogen moet/
Raedt slaen soo listich end' onvroet/
Teghen dyn Volch verborghen.
2. Sy pooghen ons t' wtroepen fel/
Dat wy gheen Volck en bljven/
Wat is des Naemens Israel
Dat dencken sy t'ontlijven.
Vereenighen sy haer nu gaen/
Om al in een Verbondt te staen/
Beyd Ismael end' Edom.
3. Des Moabs end des Hagars Zaet
Tyrus end Philistijnen/
Amon/ Gebal/ Almaleck quaet/
Een yeder met den zijnen/
Jae Assur is daer oock bereyt/
Den kindren Loths dit quade Fept/
Om helpen te bedrijven.
4. Maer (Heer) doet haer als Madian
Als Sissera met Naemen/
Als Jabin aen die Beeck kison/
Die by Endoz omquamen/
Als Oreb end' als ZEeb met Macht/
Als Zeba end' Salmuna pracht
Maeckt soo haer Vorsten (HEERE)
5. Want sy haer Aenslach thoonen fel/
Waer sy Godts huyse vinden
Heer maeckse met onweder snel
Als stoppel voor den winde
Ghelijck een vuyr den Woud' verbrant
En blixems vlamme wort bekant
Midts groote berch ontsteken.
6. So dapper haer dyn onweer raeck/
Dat sy van Schrick vertsaghen/
Haer aensicht soo vol schande maeck/
Dat sy noch moeten vraghen
Nae dynen naem tot dyner eer/
Verschricken altoos meer end meer
En schamen sonder eynde.
7. Ja schand' so groot word' haer te deel
Dats' omcomen al t'samen/
Soo sullen sy bekennen heel/
Dat ghy met dynen namen
Alleen zyt Godt end' heetet HEER/
Ghy God de hoochst' end' niemant meer
In alle Werelt amen.
|