<H Psalm. LXXXIV.>
<C Quam dilecta>
<W Op de Voys: Nu vreucht u lieve Christen ghemeyn/etc.>
<V 1> Hoe liefflijck zijn Heer Zebaoth
Dyn wooninghen vol eeren/
Hoe seer verlangt myn Siel na God
Al nae den huys des Heeren
Mijn Hert een groot verlanghen heeft
Mijn Siel in groote hope leeft/
Al nae den Godt mijns levens.
2. Die musschen en der Swalven tzort
Haer nest oock vinden Heere/
Daer sy haer Jonghen brenghen voort/
Maer dijn Altaer vol Eere
Heer Zebaoth en Coninck mijn/
Wel dien/ die t' uwen huyse zijn/
Die loven dy Altijde.
3. Wel dien die gaen dijn weghen al/
End' voor haer sterck dy houwen/
End' die hier gaen door 't Jammerdal.
En daer fonteynen Bouwen/
Met segen ciert de leeraer haer
Victory veel die thoont oock claer/
Dat Godt te Zyon woone.
4. Och ghy mijn Godt Heer Zebaoth/
Wilt mijn ghebedt verhooren/
Verneemet gy des Jacobs Godt/
Godt onse schilt vercooren/
Aensiet doch dyns Messias Rijck/
In dijn Huys een Dach is soo t blijckt
Beter dan ander duysent.
5. Liever had ick de Deur ghewacht
In mynes Godes Huyse/
Dan Woonen end' zijn groot gheacht:
Onder 't Godloos ghespuyse
De Heeris beyde Sonn' en Schilt/
Beschudden hy en Troosten wilt
Ons al die hem aen hanghen.
6. De Heere geeft genaed' end'eer/
Door 's werelts smaey end haten
Sy sal den Vromen nimmermeer
Gheen goet ontbreken laten/
Heer Zebaoth hoe salich is
De mensch die hem op dy ghewis
Gheheelijcks gaet betrouwen.
|