|
|
|
Petrus Dathenus
Psalm XXIII
1. Eenen Psalm Davids.
2. Mijn God voedt my als mijn Herder ghepresen.
Dies sal ick gheenes dings behoeflick wesen.
Int groene gras seer lieflijk hy my weydet:
End'aen dat soet water hy my gheleydet:
3. Hy verquict mijn ziel, die seer is ver(r)slegen,
Om zijns Naems will' leydt hy my in zijn weghen.
4. Al waert schoon dat ick int dal des doodts ghinghe,
Ende dat my des doods schaduw' omvinghe,
Ick vreesde niet, ghy zijt my ghestadich,
End' ghy troost my met uwen staf genadich.
5. Ghy maect rijck met goeden seer veelerhanden
Mijn tafel, voor d'ooghen mijner vyanden.
Ghy salft mijn hooft met rieckend'oly goedich,
End' schenckt my den beker vol overvloedich.
6. Ghy sult doen dat uwe gunst', o Heer, crachtich,
Mijn leven lanck by my steeds blijft eendrachtich:
So dat ick hop' eewichlijck vast te woonen,
In Godes Huys, dwelc niet is om verschoonen.
|
|
|