NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

Christus geeft zijn kerk de verantwoordelijkheid zijn dienstwerk voort te zetten. Ieder die gedoopt is, is geroepen om in Zijn naam te dienen. Dat wil niet zeggen dat ieder geroepen is om ambtelijk dienstwerk te doen. Ieder is geroepen de eigen gaven te gebruiken in Zijn dienst.
Mensen die geroepen zijn tot dienstwerk in de kerk zijn geroepen zich toe te leggen op een bepaalde kern van Christus' dienstwerk - dat Hij ons leven deelt, dat hij verzoenend het leven omvormt dat hij ons de verantwoordelijkheid geeft om zijn patroon van engagement en transformatie door te geven.

Binnen het dienstwerk van alle gedoopten krijgt dit drievoudige patroon van Gods activiteit als antwoord op ons menselijk verhaal een zichtbare uitdrukking in het historische drievoudige ambt van de kerk. God in Christus komt naar de gebroken, in zichzelf verwikkelde wereld van menselijk streven, komt onder ons, wekt ons op en rust ons uit om zijn leven te leven. Deze reddende activiteit van incarnatie, verzoening en heiliging vindt zijn centrale uitdrukking in het leven van de Kerk in de drie ambten. Het zijn deze ambten die een Christus-gelijke vorm geven aan de kerk en de hele kerk eraan herinneren dat wij zijn lichaam zijn en dat wij alleen in zijn naam, zijn kracht en op zijn gezag dienen..

De missie van de kerk

Het Emmaus patroon (aanwezig zijn, engageren, transformeren en energie geven) vormt de basis van ons naar buiten treden, om het even of we de missie van de kerk zien in het dienen van individuen of van hele gemeenschappen zien.

1 De voorwaarde voor missie is attent aanwezig zijn. Luisteren luisteren en kijken naar wat er zich afspeelt en wat er gezegd wordt, en wie wat zegt of doet. Je verdiepen in wat er zich afspeelt, waar de tekenen van leven zijn, is essentieel als voorwaarde voor echt engagement. Dit geldt als je een gemeenschap wilt dienen, maar ook als je een individu wilt dienen. Als je denkt dat je de antwoorden hebt voordat je de vragen hebt gehoord, dan zul je je energie steken in het beantwoorden van vragen die niet gesteld worden.

2 Na aanwezig zijn komt engagement. Kerken hebben zich altijd het lot van mensen aangetrokken en hebben zich ingezet voor individuen en gemeenschappen. Franciscus verwoordde het zo tegen broeder Laurentius: `Predik het evangelie, desnoods met woorden.'

3 Engagement schept voorwaarden voor transformatie. Het is dit samenwerken - niet leiders die anderen zegggen wat ze moeten doen - dat de voorwaarden schept waardoor de vonk van Gods transformerende energie de breuken tussen mensen en gemeenschappen kan gaan overbrugen. Deze transformatie is niet iets dat we laten gebeuren: het is
Gods werk. Onze taak is de voorwaarden scheppen waarin Gods verbazingwekkende genade kan werken (1 Corinthiers 3.6). Te veel energie wordt vaak gebruikt om de uitkomst in de door ons gewenste richting te beïnvloeden, terwijl gebed het hart van onze missie zou moeten zijn - Jesus' gebed aan de Vader, `niet mij wil, maar uw wil geschiede'. Als we onze activiteit in plaats van gebed inzetten, dan hebben we wellicht niet de energie of de aandacht om te horen of te zien wat God met of door ons probeert te doen om zijn wil te laten geschieden en zijn koninkrijk te laten komen. In het hart van deze transformerende mogelijkheid is mogelijk een gevoel van partnerschap.

4 Partnerschap geeft energie. Het is de vonk die overspringt waar geen verbinding is. Daar wordt de energie om visie om te zetten in praktijk wordt gegenereerd, het soort energy dat dingen doet gebeuren.
Daar wordt het Woord actief, 'scherper dan een tweesnijdend zwaard', en we zien de visie van een getransformeerde orde wortel schieten in de manier waarop mensen hun leven leiden en prioriteiten stellen. Het is deze soort transformatie die niet enke individuen maar ook gemeenschappen veranderts.

korte samenvatting van een gedeelte uit: David Stancliffe (Bishop of Salisbury): God's Pattern. Shaping Our Worship, Ministry and Life. London 1003