|
|
|
Een wetenschappelijke kijk op rituelen
Rituelen zijn gestandaardizeerde vormen van gedrag die overwegend meer
symbolisch dan instrumenteel zijn. De liturgie bevat rituelen, zoals de
doop of de zagen.
De Huwelijksdienst en speciale diensten waarin om genezing gebeden wordt
hebben als gevolg dat er veranderingen zijn in sociale relaties en in
instelling. Ook bij het laatste type dienst is dit effect veelal groter
dan een direct fysiek effect (heling is vaker geestelijk, psychisch, sociaal
of psychosomatisch dan direct fysiek, fysieke verbetering komt voor maar
treedt vaker secundair op). .
Bij de rituelen wordt aan handelingen en voorwerpen symbolische betekenis
toegekend.
Mensen kennen drie hoofsoorten rituelen:
1 ter verandering of bevestiging van de rol of relatie (rites de passage,
rituelen bij veranderingen in het leven, zijn voorbeelden)
2 genezing.
3 religieuze riten.
Riten doen `ritueel werk', bij voorbeeld als twee mensen het ritueel
van een huwelijkssluiting ondergaan, dan worden zij voortaan gezien als
echtpaar. Als een bezoeker de afscheidsrituelen voltrokken heeft en even
later terugkomt omdat hij iets vergeten is, hoeft hij niet nogmaals het
afscheid te voltrekken, het rituele werk is al gedaan.
Hoe wordt dit rituele werk gedaan? Gedeeltelijk door non-verbale communicatie.
Alle menselijke rituelen maken daar uitgebreid gebruik van. Neem begroeting.
Een veldstudie gaf de volgende onderdelen:
(1) Groet uit de verte (non-verbaal). Twee mensen zien elkaar, een verre
groet zoals zwaaien of een glimlach van herkenning vindt plaats en een
van beiden (of beiden) nadert.
(2) Nadering en voorbereiding (alleen non-verbaal). De blik wordt afgewend,
de betrokken nemen een sociale houding aan, een arm kan naar voren gebracht
worden; uiteindelijk is er een wederzijdse blik, een glimlach, het hoofd
krijgt een speciale (vaak ietwat schuine) positie en de palm van de hand
wordt aangeboden.
(3) Afsluitende fase (verbaal en non-verbaal). Stereotype uitingen worden
uitgewisseld (`Hallo', `Leuk je te zien'), vaak met lichamelijk contact
zoals het schudden van handen, een omarming of een kus.
(4) Hechtingsfase (vooral verbaal). Er minder stereotype conversatien,
de identiteit en status van de betrokkenen krijgen zo nodig de ruimte,
er wordt geinformeerd naar recente activiteiten, doel van bezoek, eventuele
actuele behoefte (zullen we wat gaan drinken..)
In 'rites de passage', waarin individuen een verandering van status of
relatie ondergaan of bevestigen, worden wel symbolische voorwerpen of
kledingsstukken gebruikt (trouwjurk, trouwring) en kan men een zegen ondergaan
door aanraking door een religieuze voorganger. Het gezag van de religieuze
voorganger wordt benadrukt door non-verbale signalen zoals aanraking,
blik, gewaad en de plaats die hij\zij inneemt centraal bij de handelingen.
In helings rituelen voor onvruchtbare vrouwen in Zambia wordt een uitgebreide
serie non-verbale symbolen gebruikt, ondermeer poppen in holle gedroogde
vruchten en het bloed van een haan. Dit omvat een aantal symbolen; bij
voorbeeld, de kalebassen symboliseren de baarmoeder, de dood van de haan
symboliseert het einde van de kwelling van de patient door een geest,
rode klei wordt gebruikt om menstruatiebloed te symboliseren, en in een
ander deel van het ritueel wordt olie gebruikt - die ook gebruikt wordt
om stellen te zalven voor het huwelijk en om pasgeboren kinderen te masseren.
Elk van deze voorwerpen heeft een krachtige emotionele of metaforische
associaties of metaphorische betekenis.
Christelijke religieuze rituelen bevatten vertrouwde symbolen - brood
en wijn, het kruis. Andere religies gebruiken offers, symbolen voor geboorte
en dood, zon en maan, en zo voort. Het is gebruikelijk dat gebruik gemaakt
wordt van muziek, wierook, duisternis, kaarsen, stilte en speciale houdingen,
om religieuze gevoelens te ondersteunen.
Non-verbale communicatie in ritueel heeft op twee manieren betekenis:
(a) gelijkenis, metafoor of analogie. Bij voorbeeld: wijn voor bloed,
water voo reiniging, een ring aan de vinger doen.
(b) arbitraire associaties. Bij voorbeeld: vlaggen en symbolen vertegenwoordigen
landen of onderwijsinstellingen. In rituelen die te maken hebben met sociale
relaties duiden deze symbolen sociale groepen aan, of relaties tussen
mensen. Er is geen objectieve manier om de betekenis van deze rituelen
vast te stellen. Het is waarschijnlijk dat een ritueel meerduidig is,
dat het tegelijkertijd meerdere betekenissen kan hebben - een handeling
of voorwerp kan een groot aantel metaforische verbindingen kennen naast
arbitraire verwijzing. Groepswaarden worden zo verbonden met emotie.
Waarom wordt non-verbale communicatie gebruikt in een ritueel?
Non-verbale communicatie wordt gebruikt omdat dit emotie oproept en het
rituele werk (veranderen van relaties, genezing, etc.) kan uitlvoeren.
Rituelen kunnen beschreven worden in woorden en begonnen worden met woorden,
maar handelingen en gebaren hebben een betekenis, een gepastheid, een
herstellend effect, een soort creatieve kracht die woorden alleen niet
tot stand kunnen brengen.
Woorden voegen toe aan de betekenis van de non-verbale signalen, en in
religieus ritueel bestaat dit normaal uit een combinatie van verbale en
non-verbale signalen waarbij twee soorten gecombineerd worden. Dit voegt
de nauwkeurigheid van woorden toe aan de emotieve kracht van lichamelijke
tekens.
Waarom gebruiken mensen non-verbale communicatie?
Mensen hebben taal, waarmee veel meer informatie kan worden overgedragen
dan met non-verbale communicatie. Het non-verbale kanaal is biologisch
ouder, en was waarschijnlijk al effectief voor de taal ontwikkeld werd.
Het effect was waarschijnlijk het communiceren van emotie en houdingen.
De taal kan dit ook, maar heeft ook nadelen. Non-verbale signalen voor
liefde en haat, bijvoorbeeld, creeren voor de ontvanger direct een toestand
van biologische alertheid, terwijl de corresponderende woorden eerst gedachten
op gang brengen. Non-verbale signalen worden rond of onder de drempel
van bewuste waarneming ontvangen en interpersoonlijke relaties kunnen
op een niet uitgesproken niveau hun vorm krijgen.
Non-verbale signalen verbonden met taal vormen een tweede kanaal, dat
erg nuttig is om feedback te geven, en om synchronizatie te bewerkstelligen
zonder de conversation te onderbreken. Illustratieve gebaren kunnen ontbrekende
woorden vervangen of aanvullen.
Zelf-presentatie geschiedt voornamelijk non-verbaal. Woorden worden niet
altijd vertrouwd omdat ze makkelijk gesproken kunnen worden. Non-verbale
signalen worden eerder vertrouwd, hoewel ze ook misleidend kunnen zijn.
Dure juwelen laten zien dat iemand rijk is, de das van een bepaalde universiteit
kan aanduiden dat de drager er gestudeerd heeft. Iemand die als punk gekleed
is is een punk, want dat is voornamelijk wat een punk is.
Innate and Cultural aspects of Human Non-verbal Communication
In Mindwaves, Thoughts on Intelligence, Identity and Consciousness, Oxford
1987.
|
|
|