NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

LITURGIE &CETERA Thema's
  Kerkelijk Jaar
Hoofddienst   Getijden   Devotie   Uitingsvormen  

Liturgie

LITURGIEK
Liturgiek TVG

Liturgiegeschiedenis

Joods

Vroeg Christelijk

Oosters Orthodox

Westers Katholiek

Protestants

HYMNOLOGIE

Geschiedenis van de Hymnodie

Oud Joodse Hymnodie
Vroeg Christelijke Hymnodie
Griekse Hymnodie tot 900AD
Latijnse Hymnodie
Lutherse Hymnodie
Calvinistische (Franse) Psalmodie
Nederlandse Gemeentezang
na de Reformatie

Engelse Hymnodie

Muziekgeschiedenis




John Milton


De grote Engelse dichter John Milton (1608-1674) is bekend uit de geschiedenis van de Engelse Hymnodie vanwege zijn Psalm-parafrasenphrasen. Twee gezangen gebaseerd op delen van zijn berijmde psalmen komen voor in moderne bundels:

Let Us with a glad-some mind (based on portions of Psalms 85,82 and 86)
The Lord will come and not be slow (based on Psalm 136)

Milton, die leefde in de Engelse Restoration period (c. 1660-1690), was invloedrijk als verbreider van het stricte gebruik van berijmde psalmen in de eredienst. Zijn psalm-paraphrasen, hoewel gebaseerd op de Psalmen, zijn echter eerder gezangen dan berijmde psalmen. Daarom kan Milton gezien worden als een voorloper van Isaac Watts, die zijn psalm-paraphrasen, The Psalms of David Imitated in the Language of the New Testament, in 1719 publiceerde..

John Milton, Psalm VIII

O Jehovah our Lord how wondrous great
And glorious is thy name through all the earth?
So as above the Heavens thy praise to set
Out of the tender mouths of latest bearth,

Out of the mouths of babes and sucklings thou
Hast founded strength because of all thy foes
To stint th' enemy, and slack th' avengers brow
That bends his rage thy providence to oppose.

When I behold thy Heavens, thy Fingers art,
The Moon and Starrs which thou so bright hast set,
In the pure firmament, then saith my heart,
O what is man that thou remembrest yet,

And think'st upon him; or of man begot
That him thou visit'st and of him art found;
Scarce to be less then Gods, thou mad'st his lot,
With honour and with state thou hast him crown'd.

O're the works of thy hand thou mad'st him Lord,
Thou hast put all under his lordly feet,
All Flocks, and Herds, by thy commanding word,
All beasts that in the field or forrest meet.

Fowl of the Heavens, and Fish that through the wet
Sea-paths in shoals do slide. And know no dearth.
O Jehovah our Lord how wondrous great
And glorious is thy name through all the earth