NOEME WILLEM
VISSER Wie en Waarom

Liturgie LITURGIEK Liturgiek TVG Liturgiegeschiedenis Joods Vroeg Christelijk Oosters Orthodox Westers Katholiek Protestants

HYMNOLOGIE Geschiedenis van de Hymnodie Oud Joodse Hymnodie Vroeg Christelijke Hymnodie Griekse Hymnodie tot 900AD Latijnse Hymnodie Lutherse Hymnodie Calvinistische (Franse) Psalmodie Nederlandse Gemeentezang na de Reformatie Engelse Hymnodie Muziekgeschiedenis

Hymns Ancient and Modern

Hymns Ancient and Modern is de gezangen-erfenis van de Oxford Beweging. De samenstelling van Hymns Ancient and Modern (1859-1861) weerspiegelde de bezigheid van veel geestelijken gedurende een halve eeuw in het samenstellen van een eigen plaatselijke liedbundel (de individuele parochies in de Anglicaanse Kerk tijdens de eerste helft van de 19e eeuw). Het grote aantal van deze plaatselijke bundels maakte dat de oplage maar klein was. Een aantal locale geestelijken, waaronder Henry W. Baker (1821-1877), onderkende dat er behoefte was aan grotere uniformiteit en verenigde zich om samen één liedbundel uit te geven. Zij deden een oproep aan de parochiegeestelijken om af te zien van een eigen bundel en mee te werken aan een gezamenlijke bundel. Het resultaat was Hymns Ancient and Modern, dat direct een groot succes was en waarschijnlijk het populairste gezangboek werd dat ooit gepubliceerd is.

Deze bundel heeft veel volgende edities beleefd en heeft door oud en nieuw te mengen een norm gesteld waar de meeste gerenommeerde latere gezangboeken zich aan gehouden hebben. Een belangrijk aspect van de achterliggende Oxford Beweging was de voorkeur voor materiaal uit de oude Kerk. Dit resulteerde in de vertaling van Griekse en Latijnse gezangen in het Engels. Hymns Ancient and Modern bevatte het beste werk van de samenstellende kring wat betreft vertalingen uit het Latijn, Grieks, en Duits.

De muzikale kant van deze belangrijke bunel droeg ook bij aan zijn populariteit. Onder de muzikale redactie van William H. Monk, droegen componisten een type melodie aan dat aansloot bij de muzikale smaak van de kerkgangers. Het boek is daarom het bronboek voor veel bekende Victoriaanse gezangmelodieën. Allerlei componisten droegen bij, zoals:

John Bacchus Dykes (1823-1876)

NICAEA (Holy, holy, holy)

William H. Monk (1823-1889)

DIX (For the beauty of the earth)
EVENTIDE (Abide with me)

Joseph Barnby (1838-1896)

LAUDES DOMINI (When morning guilds the skies) -- MH 185

Deze melodieën zetten de toon voor vele andere laat 19e eeuwse componisten, zoals:

Arthur Sullivan (1842-1900)

ST. GERTRUDE (Onward, Christian soldiers)

Hymns Ancient and Modern putte ook uit het niet-anglicaanse verleden van de Nonconformisten en uit het "enthousiasme" van de Methodisten. De hoofdstromen van de hymnodie kwamen in de bundel samen:

-- de evangelikale Hymnodie (zie Britse Evangelikale Hymnodie)
-- de hoogkerkelijke Hymnodie (zie de Oxford Beweging)

Deze twee hoofdstromen waren parallelle wegen gegaan in het Engelse religieuze leven sinds het begin van de 19e eeuw

GEVOLGEN:

Door de publicatie van Hymns Ancient & Modern kregen gezangen algemeen aanzien en algemene aanvaarding.

Latere liedbundels hielden zich aan de norm en idealen gezet door Hymns Ancient and Modern.

De inhoud weerspiegelt de hoofdstroom van de Engelse hymnodie in de 19e eeuw en daarna.

Na een mislukte (historiserende) editie in 1904 en herdrukken van de vorige editie kwamen in de 20e eeuw de volgende edities uit:

Hymns Ancient & Modern Standard Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 1922
Hymns Ancient & Modern Revised Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 1950
Hundred Hymns for Today Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 1969
More Hymns for Today Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 1980
Hymns Ancient & Modern New Standard Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 1983
Worship Songs Ancient & Modern Hope Publishing Company and The Canterbury Press 1992
Common Praise Hymns Ancient & Modern Ltd/The Canterbury Press 2000

O.a. ontleend aan Sing with Understanding, Harry Eskew and Hugh McElrath (Nashville: Church Street Press, 2nd edition, 1995, pp. 156-158.]