The Gloria

(Greater Gloria, Greater Doxology)

The Gloria is an ancient hymn of praise to the Trinity based on Luke 2:14, where the angels appear to the shepherds and announce the birth of Christ:

Ere zij God in de hoge en vrede op aarde voor mensen van goede wil. Wij loven U, wij prijzen en aanbidden U, wij verheerlijken U en zeggen U dank voor uw grote heerlijkheid. Heer, God, hemelse Koning, God almachtige Vader,	GLORIA in excelsis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis. LAUDAMUS te, benedicimus te, adoramus te, glorificamus te, gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam, Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens.
Heer, eniggeboren Zoon, Jezus Christus. Heer God, Lam Gods, Zoon van de Vader. Gij die wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons. Gij die wegneemt de zonden der wereld, aanvaard ons gebed. Gij die zit aan de rechterhand van de Vader, ontferm U over ons.	DOMINE Fili unigenite, Iesu Christe, Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris, qui tollis peccata mundi, miserere nobis; qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis.
Want Gij alleen zijt de Heilige, Gij alleen de Heer, Gij alleen de Allerhoogste: Jezus Christus. Met de Heilige Geest in de heerlijkheid van God de Vader, Amen.	QUONIAM tu solus Sanctus, tu solus Dominus, tu solus Altissimus, Iesu Christe, cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen.

Het Gloria, ook bekend als het“Groot Gloria” en de “Grote Doxologie.”, is een versie van een oud Griekse hymne van tussen de 1e en 3ee eeuw. Gloria Het eerste gedeelte bestaat uit het loflied dat de engelen volgens de evangelist Lucas zongen nadat één van hen de geboorte van Jezus Christus had aangekondigd aan de herders die zich op dat moment met hun kudden ophielden in de omgeving van Bethlehem (Lucas 2: 14). Een dergelijke vorm is te vinden in de Codex Alexandrinus (vijfde eeuw) en in Pseudo-Athanasius (voor de vierde eeuw). In uitgebreide vorm, en zonder enige vorm van subordinationisme wordt het door de Byzantijnse Kerk gezongen bij de Orthros. In deze vrm heeft het meer verzen dan in het Latijn, en eindigt het met het Trisagion.

De traditie levert over dat het Gloria in het Latijn werd vertaald door Hilarius van Poitiers (? - 366) en deze zou het kunnen hebben leren kennen tijdens diens verbanning in het Oosten (360) en daarna in enige versie mee teruggebracht kunnen hebben. De Latijnsen versie verschilt in ieder geval van de Griekse. Ze komen overeen tot het einde van de Latijnse versie, die echter toevoegt: "Tu solus altissimus" (U alleen bent de hoogste) en "Cum sancto Spiritu" (met de Heilige Geest). De Griekse versie gaat dan verder: "Elke dag zal ik U zegenen en Uw Naam grootmaken tot in alle eeuwigheid" en heeft nog tien extra verzen (voornamelijk ontleend aan de psalmen) en eindigt met het Trisagion en het Gloria Patri.

De term, "Eniggeboren" (Monogenes in Greek) is het gevolg van de ketterij van de Monophysieten.


NOEME WILLEM VISSER Wie en Waarom	LITURGIE &CETERA				Thema's
					Kerkelijk Jaar
	Hoofddienst	Getijden	Devotie	Uitingsvormen