|
| |
AFBEELDINGEN
IN DE CHRISTELIJKE KATACOMBEN VAN ROME Voor algemene informatie over
de Katacomben in Rome, klik hier Tekens,
symbolen en afbeeldingen
| VISSEN
en FRUIT De beelden van vogels
en fruit waren gebruikelijk in het Romeinse Rijk. Voor Christenen symboliseerde
het fruit overvloed, de gaven van God, terwijl de vogel kon staan voor de Heilige
Geest, de duif van Noach (en vrede), de ziel van de gelovige. De meerduidigheid
van de beelden schakelde de kijker in in het betekenisgeven. |
| VIS
en ANKER Als de nabestaanden
de grafnissen (loculi) sloten voorzagen ze de sluitsteen vaak van inscripties.
Het anker kom staan voor geloof en hoop, of de rol van Christus in je leven. De
vis had ook meerdere betekenissen: de gedoopte Christen of Christus zelf. De naam
voor vis in het Grieks (ICHTHYS) werd een acrostische aanduiding voor "Jezus Christus
Zoon van God en Redder. | | BEROEPSAANDUIDINGEN
Nabestaanden gaven ook persoonlijke zaken weer in de
inscripties, zoals persoonlijke herinneringen of aanduidingen van het beroep of
de waardigheid van de overledene. Links zien we vis en anker dn twee stukken gereedschap
die gebruikt werden door timmerlieden of steenhouwers: een schietlood en een passer.
Hier betekenen de twee vissen waarschijnlijk twee Christenen die "gevangen" zijn
door het anker, d.w.z. Christus.. | | CHI-RHO en ALFA
& OMEGA Deze inscriptie staat
op een sluitsteen. De ton aan de linker kant geeft waarschijnlijk aan dat de overledene
kuiper was of handelde in goederen in tonnen. "Seberus" was zijn naam, en zijn
Christelijke geloof wordt weergegeven in het "Christus Monogram" dat populair
werd door Constantijne, met de Alfa en Omega van Christus aan weerszijden (Opb
22:13) binnen de zegekrans. |
| VENERANDA
en HAAR NIEUWE VRIEND In deze
afbeelding bovenin een boog zien we de als heilige gewaardeerde Veneranda, die
een nieuwe ziel binnenvoert in het paradijs. De rol van de heiligen in dit proces
werd prominenter in het Christelijke denken, en heir zien we een afbeelding van
de hoop van alle Christenen: het binnengaan in het eeuwige leven samen met de
heiligen. | | DE
BIDDENDE PERSOON Verspreid door
de Katacomben zijn deze "biddende" personen te vinden, met opgeheven handen en
ogen ten hemel geslagen. Ze worden meestal gezien als afbeeldingen van de menselijke
ziel (in het Latijn en het Grieks een vrouwelijk woord), man of vrouw. De vorm
is verwant aan de Romeinse pietas (vroomheid) figuur, en wordt vaak afgebeeld
in een idyllische of paradijselijke omgeving. Soms is de biddende figuur herkenbaar
als een bijbels figuur, bijv. Noach of Jona. |
HET OUDE TESTAMENT
| ADAM
en EVA De eerste mensen met de
slang en de boom van kennis van goed en kwaad die hun naaktheid bedekken herinnert
de kijker aan de zonde en zijn gevolgen: de gevallen staat van de mens. De behoefte
aan redding (de redding door Jezus Christus leven sterven en opstaan) wordt hier
verbeeld in de "eerste ouders". | HET OFFER VAN IZAAK Het
Boek Genesis vertelt over de trouw van Abraham, de geestelijke vader van Joden
en Christenen, van God's Verbond met hem en zijn nakomelingen, vervuld in Christ,
en over het offer van Abraham's son dat God vroeg en waarin Hij uiteindelijk zelf
voorzag. | Voor Christenen
was dit "offer" niet alleen een teken van de trouw van Abraham, maar ook een voorteken
van het offer dat God zou brengen in zijn Zoon Jezus in de Kruisiging. Dat God
Izaak spaarde herinnert aam zijn gunst en bescherming. |
| DANIEL
in de LEEUWENKUIL Het verhaal
van Daniel ook een verhaal van gekoof, hoop, getuigenis en redding. In Daniel
6 lezen we over Daniel, de hooggeplaatste dienaar die erop stond dagelijks tot
God te bidden ondanks een koninklijk verbod. In de leeuwenkuil geworpen bad hij
tot God, die de leeuwen op afstand hield. Toen de koning dit zag werden degenen
die tegen Daniel hadden getuigd in de leeuwenkuil geworpen: ze werden verscheurd
door de leeuwen. | | DRIE
MANNEN in de VUUROVEN Daniels
drie vrienden worden ook vervolgd om hun geloof en hun weigering om afgoden te
aanbidden. Hun straf was levend verbrand te worden in een vuuroven. Weer redde
God. Voor derde-eeuwse Christenen die zelf vervolgd werden gaven deze verhalen
hoop. | | JONA
en de WALVIS Christus zelf beschouwde
Jona en zijn verhaal als voorafspiegeling van zijn eigen dood en opstanding. Jona
wordt door de zeelieden geofferd, blijft drie dagen in het ingewand van een grote
vis en komt weer in het land van de levenden om zijn opdracht te volvoeren. Vaak
wordt dit verhaal in drie scenes afgebeeld, het in zee werpen (links), het op
het strand terechtkomen en Jona die rust onder de wonderboom. |
| | |