LITURGIE &CETERA | Thema's | |||||||
Kerkelijk Jaar | ||||||||
Hoofddienst | Getijden | Devotie | Uitingsvormen | |||||
|
Schilderkunst. De
schilderkunst van Egypte was ondergeschikt aan de bouw- en beeldhouwkunst
en werd weinig zelfstandig toegepast. De afbeeldingen waren in de eerste
plaats decoratief en moesten de daden van de farao en de lotgevallen van
de ziel na de dood vast te leggen: Op de wanden van tempels en graven
is de geschiedenis van Egypte als in beeldromans weergegeven. De verklarende
tekst wordt daarbij niet geschuwd, krijgt zelfs een decoratieve functie.
Tot in de kleinste details worden het denken en doen van de Egyptenaar
vertolkt. Maar nooit wordt de grote lijn uit het oog verloren. Perspectief,
diepte in het vlak suggereren, werd niet gepraktizeerd. Niet wat het oog,
maar wat de geest als belangrijkste herkende werd blijkbaar groot geschilderd.
Goden en farao's zijn groot en machtig, slaven klein en nietig. Men tekende
wat men wist, niet wat men zag. Wat achter elkaar staat wordt boven en
naast elkaar gezet. Een mensenmenigte in rijen boven elkaar, allen ten
voeten uit. Een tafel pal van boven, maar wat er op staat weer van op
zij. Alles zo duidelijk mogelijk en zonder oversnijdingen. Hoofd, armen
en benen van de mens worden van op zij getekend, ogen, schouders en romp
van voren.
Zie ook Oud-Egyptische Kunst (Wikipedia)
|
|