Christelijke meditatie

Christelijke meditatie is meditatie in een Christelijke contekst. Het woord meditatie heeft meerdere betekenissen, de belangrijkste zijn: (1) intensief gericht nadenken (hardop op in stilte) en (2) een toestand van rustig, opzettelijk ongericht, "inhoudsloos" bewustzijn. Deze dubbele betekenis heeft tot allerlei verwaaring geleid over Christelijke meditatie. Traditioneel had het woord meditatie (meditatio) de eerste betekenis, en een ander woord, contemplatie (contemplatio) werd gebruikt voor de tweede betekenis. (Deze woorden hebben echter bijna de omgekeerde betekenis in de Oosterse spirituele tradities, dat verhoogt de verwarring.).

De Christelijke meditatie heeft wortels in de bijbel, is gegroeid in de vroege monastieke traditie (woestijnvaders, Benedictus) is verder vooral in de kloosters ontwikkeld en heeft na de Reformatie eerst een gescheiden ontwikkeling gekend. De laatste eeuw ontwikkelt zich de christelijke meditatie vooral in oecumenisch verband.

Inhoud 1 Vroege Geschiedenis 1.1 Bijbel 1.2 Origenes 1.3 Cassianus 1.4 Evagrius van Pontus 1.5 Augustinus 1.6 BenedictusLectio Divina 1.7 Opkomst van het beeld in de meditatie 1.8 The Cloud of Unknowing (14th century) 2 Reformatie en Contra-Reformatie 2.1 Contra-Reformatie 2.2 Ignatius of Loyola (1491-1556) Francis de Sales 2.3 Teresa van Avila (1515-1582) 2.4 Madame Guyon (1648-1717) 2.5 Reformatie Luther Calvijn Voetius Brakel 2.6 De 20e eeuw 3 Theologie van Christelijke meditatie 4 Christelijke meditatie: stromingen 3.1 Katholieke tradities 3.2 Orthodoxe tradities 3.3 Protestante tradities 3.4 Eocumenische tradities 4 Overzicht van enige Christelijke meditatievormen 5 Zie ook 6 Externe links